«Metropolis»: Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας επιτέλους στα ελληνικά

«Metropolis»: Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας επιτέλους στα ελληνικά Facebook Twitter
0

Ίσως το πιο απίθανο γεγονός σχετικά με τις μεταφράσεις του αριστουργηματικού «Metropolis» της Thea Von Harbou και την υποδοχή του από παραπλήσιες κουλτούρες αλλά και από άλλες γενιές αναγνωστών είναι πως δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ πριν στα ελληνικά. Μας ήταν άγνωστο. Η βιβλιογραφία μας —όχι μόνο στην πεζογραφία, αλλά και στην ποίηση, και στη φιλοσοφία, και στην οικονομία: παντού— είναι γεμάτη μεγάλες, χαίνουσες τρύπες σε όλους τους τομείς, και θα ήταν απίθανο να ήταν «πλήρης» στην επιστημονική φαντασία, ένα λογοτεχνικό είδος αντιεμπορικό και περιθωριακό. Δεν είναι, κάθε άλλο. Παρά ταύτα, μόλο που αυτά είναι πράγματα γνωστά και εν πολλοίς ευεξήγητα, για κάποια βιβλία θα ορκιζόσουν πως δεν μπορεί παρά να είχαν εκδοθεί «στην ώρα τους». Εν πάση περιπτώσει, η ώρα της «Metropolis» ήρθε τώρα, και μάλιστα με μία σπουδαία, πραγματικά σπουδαία μετάφραση από τον Δημήτρη Αρβανίτη, που την απολαμβάνεις λέξη τη λέξη και κυρίως ανάσα την ανάσα, σε όλες τις σελίδες αυτού του μνημειώδους βιβλίου που επιτέλους αποκτήσαμε και στη γλώσσα μας χάρη στις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Ενός βιβλίου που, παρά την ηλικία του —είναι ήδη ενενήντα ετών—, διαβάζεται με μεγάλο όφελος και σήμερα. Και φυσικά με απόλαυση. Αλλά και με θαυμασμό, για να μην πω με σοκ: είναι συγκλονιστικό.

Η αλήθεια, από την άλλη, είναι πως όλοι μας ξέρουμε καλά το «Metropolis» από την ταινία του κορυφαίου Φριτς Λανγκ, του συζύγου της Φον Χάρμπου. Το φιλμ έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες το 1927, μόλις ένα χρόνο μετά από την έκδοση του μυθιστορήματος. Το βιβλίο και η ταινία έγιναν, θα λέγαμε, ένα με τα χρόνια, και φυσικά η εικόνα (και τι εικόνα!) στο τέλος νίκησε και επικράτησε. Άλλωστε, το σενάριο του φιλμ το έγραψε η ίδια η Τέα Φον Χάρμπου, η σημαντικότερη και πολυγραφότερη σεναριογράφος της εποχής της, ενώ και ο Λανγκ μοιάζει να ακολουθεί κατά γράμμα τον τόνο του βιβλίου, μεταφέροντας στο σελιλόιντ «πιστά» όλη αυτή την αυτοκρατορική, φαραωνική, βιβλική, γοτθική, φουτουριστική, έξαλλη μεγαλοπρέπεια της Μητρόπολης. Βασικός εκπρόσωπος, μαζί με τον Μουρνάου, του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ενός καλλιτεχνικού κινήματος που στον κινηματογράφο παίζει με τις αλλόκοτες φωτοσκιάσεις, τη στρεβλή γεωμετρία, τον παραμορφωμένο χώρο, τον εφιάλτη, το απόκοσμο και το gothic, αλλά βέβαια και τις εξωφρενικές καταστάσεις, ο Λανγκ δεν υπήρξε ποτέ μόνος: το έργο του, κακά τα ψέματα, επηρεάζεται άμεσα (και «συνυπογράφεται») από τη σύζυγό του, που και η ίδια μαθαίνει και επηρεάζεται από τον ίδιο. Κι αυτό είναι υπέροχο.

H Μητρόπολη ζει χάρη στις μηχανές της και οι μηχανές της ζουν χάρη στην τρομερή Μηχανή-Καρδιά, που χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει κίνηση, δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπάρχει Μητρόπολη. Και αυτή η μηχανή είναι τρομερά πεινασμένη. Τίποτε δεν μπορεί να πεινάσει όσο αυτή. Και τρώει ζωές.

Η ιστορία μάς είναι, λοιπόν, γνωστή. Κάπου στο μέλλον, ανάμεσα στις άλλες mega-cities της εποχής ξεχωρίζει μία, η Μητρόπολη, η πιο μεγάλη, πιο εξελιγμένη, πιο πλούσια, πιο τρανή πόλη του πλανήτη. Έχει πληθυσμό τριάντα ολόκληρα εκατομμύρια και έναν μόνο άρχοντα, τον ψυχρό σαν ατσάλι κυβερνήτη Γιοχ Φρέντερσεν. Σε ένα στοιχειωμένο σπίτι, πάλι, κρυμμένο ανάμεσα στους πελώριους ουρανοξύστες και τα λογής λαμπρά μέγαρα —το μόνο που, χάρη στη «σολομωνική», γλίτωσε από την κατεδάφιση και την ανοικοδόμηση—, ζει ο εφευρέτης Ρότβανγκ. Τους δύο άντρες συνδέει μία γυναίκα, η νεκρή πια Χελ, που την αγάπησε ο δεύτερος μα που την κατέκτησε τελικώς ο πρώτος. Και που μαζί της έκανε ένα γιο, τον Φρέντερ.

Ο νεαρός, όμορφος και ανέμελος Φρέντερ περνά την ώρα του στη Λέσχη των Παιδιών, με αθλοπαιδιές, κρασί, μουσική και παιχνίδια, περιστοιχισμένος από όσες γελαστές καλλονές μπορεί να επιθυμήσει η ψυχή του. Τα μέλη της Λέσχης είναι ελάχιστα, γιατί και η κάστα των αριστοκρατών είναι ολιγομελής. Οι γραφειοκράτες είναι πολύ περισσότεροι και ζουν σε χαμηλότερο επίπεδο, φροντίζοντας να κυλούν όλα ομαλά στην πόλη. Επισκέπτονται τη Red District της Μητρόπολης για να μεθύσουν, να αγαπηθούν από εξωτικές χορεύτριες για μια νύχτα και να πάρουν ναρκωτικά. Αλλά πιο κάτω, στα υπόγεια, βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, ζουν οι εργάτες, χιλιάδες και χιλιάδες, μιλιούνια, εκατομμύρια, που δουλεύουν σε δεκάωρες βάρδιες συντηρώντας τις μηχανές: η Μητρόπολη ζει χάρη στις μηχανές της και οι μηχανές της ζουν χάρη στην τρομερή Μηχανή-Καρδιά, που χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει κίνηση, δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπάρχει Μητρόπολη. Και αυτή η μηχανή είναι τρομερά πεινασμένη. Τίποτε δεν μπορεί να πεινάσει όσο αυτή. Και τρώει ζωές.

Και τότε, η ζωντανή τροφή άρχισε να έρχεται, μαζικά. Ήρθε από τον δρόμο, από τον δικό της δρόμο, που δεν διασταυρωνόταν πουθενά με τους δρόμους των άλλων ανθρώπων. Ένα ποτάμι πλατύ και ασταμάτητο. Ένα ποτάμι δώδεκα σειρές βαθύ. Προχωρούσαν με βήμα μονότονο και σταθερό. Άντρες, άντρες, άντρες — όλοι με την ίδια φόρμα, σκούρο μπλε λινό από τον λαιμό μέχρι τον αστράγαλο, τα ίδια σκληρά παπούτσια στα γυμνά πόδια, τα μαλλιά μαζεμένα σφιχτά κάτω από τον ίδιο μαύρο σκούφο. Και είχαν όλοι το ίδιο πρόσωπο. Και έμοιαζαν όλοι να έχουν την ίδια ηλικία. Στέκονταν όρθιοι, αλλά όχι ευθυτενείς. Με κατεβασμένο το κεφάλι, έβαζαν το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, αλλά δεν βάδιζαν. Οι ανοιχτές πύλες του Νέου Πύργου της Βαβέλ, του κέντρου των μηχανών της Μητρόπολης, καταβρόχθιζαν τις μάζες. [...] Και η μηχανή, που δεν έχει μυαλό, με την ένταση της προσοχής, της αιώνιας προσοχής που απαιτεί, ρουφάει το μυαλό από το παράλυτο κρανίο του φύλακά της, και δεν σταματάει, και ρουφάει, και δεν σταματάει, ώσπου το πλάσμα με το ρουφηγμένο κρανίο δεν είναι πια άνθρωπος, μα ούτε και μηχανή, είναι κάτι ξερό, κούφιο, ξοδεμένο.

«Metropolis»: Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας επιτέλους στα ελληνικά Facebook Twitter
Κάπου στο μέλλον, ανάμεσα στις άλλες mega-cities της εποχής ξεχωρίζει μία, η Μητρόπολη, η πιο μεγάλη, πιο εξελιγμένη, πιο πλούσια, πιο τρανή πόλη του πλανήτη.

Και κάπου εδώ έρχεται η Μαρία, η αρχηγός των εξεγερμένων-που-δεν-εξεγείρονται, η προφήτισσα, η πρόδρομος και οραματίστρια του προμάχου των ανδρών που ζουν και πεθαίνουν στα υπόγεια, αναγγέλλοντας στους ταπεινούς, καταπονημένους, ημιθανείς εργάτες, τους υπηρέτες και την τροφή των μηχανών, πως σύντομα θα απελευθερωθούν.

«Ο δρόμος του μεσολαβητή σας είναι μακρύς. Πολλοί ανάμεσά σας φωνάζουν και ζητούν πόλεμο και καταστροφή. Μην πολεμάτε, αδέρφια μου, γιατί αυτό σας φέρνει στην αμαρτία. Πιστέψτε με: Θα έρθει κάποιος που θα μιλήσει για σας, κάποιος που θα είναι ο μεσολαβητής ανάμεσα σ' εσάς, τα Χέρια, και τον άνθρωπο που το Μυαλό του και η Θέλησή του είναι πάνω απ' όλους σας. Θα σας δώσει κάτι που είναι πολύ πιο πολύτιμο απ' οτιδήποτε άλλο μπορεί να σας δώσει κανείς: ελευθερία, χωρίς αμαρτία».

Όμως η Μαρία, που φυσικά ο Φρέντερ θα την ερωτευτεί τρελά και θα θελήσει με όλη τη δύναμη της ψυχής του να εκπληρώσει ο ίδιος το όραμά της —καταστρέφοντας τη ζωή του και προδίδοντας συνακόλουθα την τάξη του, τη μοίρα του και, κυρίως, τον πατέρα του—, δεν είναι η μόνη τόσο ξεχωριστή γυναίκα της Μητρόπολης. Υπάρχει και μία άλλη, που τυχαίνει να είναι ρομπότ: το τελειότερο κατασκεύασμα του Ρότβανγκ. Όποιος άντρας τη δει, τη θέλει αμέσως και δεν μπορεί παρά να πέσει στα πόδια της και να κάνει ό,τι τον διατάξει εκείνη. Ακόμη και αν του ζητήσει να βουτήξει από το κενό, να χάσει το μυαλό του ή και να καταστρέψει την ίδια τη Μητρόπολη — ή να σκοτώσει τον θεϊκό, απλησίαστο άρχοντά της. Η Φουτούρα, ή Παρωδία (αλλά και δεύτερη Χελ, και δεύτερη Μαρία...), είναι τόσο ελκυστική, τόσο αισθησιακή και τόσο δυνατή, που μόλις τη δεις τρελαίνεσαι. Και, χάρη στην αλχημεία και τη μαγεία του Ρότβανγκ, αυτή και η Μαρία μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.

Όλες οι γυναίκες στην αίθουσα ξαφνικά κοκκίνισαν έντονα, και όλοι οι άντρες χλόμιασαν. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει την παραμικρή κίνηση, κανείς δεν μπορούσε να πει την παραμικρή λέξη. Ξέρεις τον Ράινερ; Ξέρεις τη νεαρή γυναίκα του; Ξέρεις πόσο ερωτευμένοι είναι; Εκείνη καθόταν, κι εκείνος στεκόταν πίσω της με τα χέρια του στους ώμους της σε μια χειρονομία στοργικής προστασίας. Καθώς η νεαρή γυναίκα πέρασε από δίπλα τους —προχωρούσε με αργό, κομψό βήμα στην αίθουσα, κρατώντας το χέρι του ηλικιωμένου άντρα—, τα χέρια του Ράινερ γλίστρησαν από τους ώμους της γυναίκας του. Εκείνη σήκωσε τα μάτια της και τον κοίταξε, εκείνος χαμήλωσε το βλέμμα και συνάντησε το δικό της· και στα πρόσωπά τους ήταν χαραγμένο ένα ξαφνικό, θανάσιμο μίσος...

«Metropolis»: Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας επιτέλους στα ελληνικά Facebook Twitter
Βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, ζουν οι εργάτες, χιλιάδες και χιλιάδες, μιλιούνια, εκατομμύρια, που δουλεύουν σε δεκάωρες βάρδιες συντηρώντας τις μηχανές.

Η σύγκρουση που θα ακολουθήσει είναι τιτάνια και οι σκηνές της τρέλας, της καταστροφής και της αποκάλυψης είναι αλησμόνητες. Και αντιγραμμένες άπειρες φορές στη συνέχεια. Εν κατακλείδι: στο «Metropolis», ανάμεσα σε τόσα άλλα, συναντάμε έναν από τους κορυφαίους villain της λογοτεχνίας, το πιο εντυπωσιακό ρομπότ που επινοήθηκε ποτέ, τον εμβληματικότερο ίσως «τρελό επιστήμονα», ένα ανδροειδές, τον Ξερακιανό, που γέννησε εκατοντάδες όμοιά του στην εξέλιξη του είδους και ένα αστικό περιβάλλον τέτοιο που εικονογραφήθηκε πιστά και σε όλη την γκροτέσκα έκτασή του έκτοτε μόνο στα ιαπωνικά manga. Και όλα αυτά μέσα σε μία ιστορία φλογερού και ανεκπλήρωτου έρωτα, αδιανόητης προδοσίας και ολέθριου ψεύδους. Έχουμε να κάνουμε με μία αρχετυπική Δυστοπία: το απόλυτο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας.

ΥΓ. Πολύ καλύτερα από εμάς τα λέει ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος: δείτε όλη την ταινία εδώ, αφού διαβάσετε το εισαγωγικό του σημείωμα. Εναλλακτικά, δείτε το «Metropolis», ή απλώς ακούστε το, στην υπέροχη διασκευή της μουσικής επένδυσής του από τους New Pollutants.

«Metropolis»: Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας επιτέλους στα ελληνικά Facebook Twitter
Όποιος άντρας τη δει, τη θέλει αμέσως και δεν μπορεί παρά να πέσει στα πόδια της και να κάνει ό,τι τον διατάξει εκείνη. Ακόμη και αν του ζητήσει να βουτήξει από το κενό, να χάσει το μυαλό του ή και να καταστρέψει την ίδια τη Μητρόπολη — ή να σκοτώσει τον θεϊκό, απλησίαστο άρχοντά της.
Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ghost in the Shell Revisited: Μια γερή εισαγωγή στο θρυλικό manga, λίγο πριν ενσαρκωθεί κινηματογραφικά από τη Σκάρλετ Γιοχάνσον

Οθόνες / Ghost in the Shell Revisited: Μια γερή εισαγωγή στο θρυλικό manga, λίγο πριν ενσαρκωθεί κινηματογραφικά από τη Σκάρλετ Γιοχάνσον

Πριν από την κυκλοφορία της πολυαναμενόμενης ταινίας θυμόμαστε όλους τους λόγους για τους οποίους λατρέψαμε το manga και anime, στο οποίο βασίστηκε
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Βιβλίο / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ