«Ήλιος με ξιφολόγχες»: Tο νουάρ της Θεσσαλονίκης του Μεσοπολέμου

«Ήλιος με ξιφολόγχες»: Tο νουάρ της Θεσσαλονίκης του Μεσοπολέμου Facebook Twitter
O κυρίαρχος έρωτας, διαρκώς αφανής, αλλά πάντοτε ασυγκράτητος, είναι αυτός που τρέφει ο συγγραφέας για την πόλη της Θεσσαλονίκης, που στο νέο του βιβλίο μεταπλάθεται σε μοναδική μούσα και ιδανική πρωταγωνίστρια.
0

Στις καταστατικές αρχές του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, που είναι η οδύνη και η ομορφιά, οι οποίες ταράζουν το σώμα, διαμορφώνοντας κόσμους μεταφορικής ευστοχίας και ακρίβειας, τώρα προστίθεται πανηγυρικά ακόμα μία, ο έρωτας. Στο νέο μυθιστόρημα του Θεσσαλονικιού συγγραφέα με τον τίτλο «Ήλιος με ξιφολόγχες», ο έρωτας, που διαδραματίζει τον πλέον δεσπόζοντα ρόλο σε ένα ζοφερό σκηνικό γεμάτο κρίσιμες ιστορικές μετατοπίσεις και αιματηρές συγκρούσεις, προεξάρχει κάθε πολιτικής ερμηνείας: από τη μία είναι ο αγοραίος έρως που διαρκώς προκύπτει στο χαμηλό υπογάστριο της πόλης και από την άλλη ο δεσπόζων έρωτας, όπως αυτός του Κύρου Μελισσηνού, μεγαλοϊδιοκτήτη καπνοβιομηχανίας για τη γυναίκα του, οι οποίοι ζουν σαν γνήσιοι με την μποντλερική έννοια καταραμένοι ήρωες, προοικονομώντας ποιητικά ακόμα και τον επικείμενο θάνατο.

Παράφορος, επίσης, είναι ο έρωτας του πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος, του ταγματάρχη Γόρδιου Κλήμεντου, για την ωραία Ντανιέλ, μια μοιραία κοκκινομάλλα, αρχετυπική εκδοχή της Ρίτα Χέιγουορθ, βγαλμένη θαρρείς από αστυνομικά του Μεσοπολέμου και μαυρόασπρες ταινίες, η οποία έχει προχωρημένες αντιλήψεις για την ηθική της εποχής, κάνει γυμνισμό και οδηγεί χωρίς να φοβάται τη Χάρλεϊ(!) μηχανή της στα σκοτεινά σοκάκια, ανάμεσα σε χαμαιτυπεία και μισογκρεμισμένα σπίτια, σε ένα αμιγώς εξπρεσιονιστικό μοτίβο που έχει στήσει με τον δικό του γοητευτικό τρόπο ο Σκαμπαρδώνης. Γιατί ο πλέον κυρίαρχος έρωτας, διαρκώς αφανής, αλλά πάντοτε ασυγκράτητος, είναι αυτός που τρέφει ο συγγραφέας για την ίδια την πόλη, που εδώ μεταπλάθεται σε μοναδική μούσα και ιδανική πρωταγωνίστρια: η Θεσσαλονίκη γίνεται έτσι το δικό του ιδανικό νουάρ σκηνικό, όχι μόνο λόγω καταγωγής και προφανούς εξοικείωσης αλλά γιατί προσφέρει τους κατάλληλους πρωταγωνιστές και το κατάλληλο φόντο με όλες τις προφανείς αντιθέσεις.

Ακολουθώντας τον δικό του μεταφορικό και ποιητικό τρόπο και ξέροντας καλά πόσο ολέθριο μπορεί να είναι το εμπόλεμο κλίμα και οι εμφανείς ή υπόγειες συγκρούσεις, ο Σκαμπαρδώνης φαίνεται να κλείνει το μάτι σε όλους εμάς τους συγκαιρινούς που αναλωνόμαστε, ακόμα και σήμερα, σε εμφυλιακού τύπου έριδες.

Καταρχάς μιλάμε για τον Μεσοπόλεμο, συγκεκριμένα το 1931, με την πόλη να έχει έντονα υποστεί, εκτός από τους αλλεπάλληλους πολέμους, τις συνέπειες του παγκόσμιου Κραχ, συγκεντρώνοντας ως «κουρελού», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά κάποια στιγμή στο βιβλίο, τους πρόσφυγες από τον πρόσφατο Μικρασιατικό Πόλεμο αλλά και κάθε ετερόδοξη θρησκευτική και πολιτική ομάδα και εθνότητα: βασιλόφρονες που έρχονται σε διαρκή σύγκρουση με τους βασιλικούς, Βούλγαρους και Βαλκάνιους που δεν μιλάνε καν την ελληνική γλώσσα, Εβραίους και χριστιανούς, φραγκολεβαντίνους, εθνικιστές, κομμουνιστές και φασίστες ‒ όλοι αυτοί είναι σε διαρκή σύγκρουση για την κατανομή μιας προβληματικής εξουσίας.

cover
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Ήλιος με ξιφολόγχες, Εκδόσεις Πατάκη

Από την άλλη, στο πλαίσιο όλων αυτών των διαρκώς αντιμαχόμενων κόσμων, τους οποίους αντιπαραθέτει με συγγραφική άνεση και γοητεία ο Σκαμπαρδώνης, περιγράφεται με ακρίβεια όλος ο ζόφος της παρακμής, των παραπηγμάτων με τις πεταμένες λαμαρίνες και τους αληθινούς παρίες που στήθηκαν τόσο στις παρυφές όσο και στα σκοτεινά σημεία της πόλης, και ταυτόχρονα ο κόσμος της πολυτέλειας, της μόρφωσης και των νέων τάσεων του μοντερνισμού, η πόλη της αριστοκρατίας και του παλιού πλούτου, των καπνεργοστασίων, των ωραίων νυχτερινών κέντρων και της παλιάς ζωής.

Σε ένα περιβάλλον όπου οι περισσότεροι δεν ήξεραν καν να διαβάζουν, στη Θεσσαλονίκη βλέπουμε να τυπώνονται κάθε λογής έντυπα και εφημερίδες, στις οποίες ο συγγραφέας εντρυφά με κάθε λεπτομέρεια, παρεμβάλλοντας διαρκώς ιστορικά στοιχεία από τους τίτλους του Τύπου της εποχής, από την εφημερίδα «Μακεδονία», την κομμουνιστική «Αβάντι» του Μπεναρόγια ακόμα και τα περιοδικά μόδας έως τα πιο παράδοξα και περιθωριακά έντυπα. Είναι πλέον εμφανές ότι κάθε ομάδα έχει το έντυπό της, καθιστώντας το πολύχρωμο αυτό γαϊτανάκι ιδεών και λέξεων ένα απολύτως θελκτικό λογοτεχνικό εργαστήρι για τους επιγόνους που, όπως ο ίδιος Σκαμπαρδώνης, ξεθάβουν ουσιαστικά και πραγματικά λαβράκια.

Σε αυτό το μοναδικό σταυροδρόμι διαφορετικών ιδεών, Ανατολής και Δύσης, συνυπάρχουν επομένως μοναδικά ο δυτικός πολιτισμός της γαλλικής ποίησης, το αβανγκάρντ στοιχείο στη ζωγραφική και στην αρχιτεκτονική και η υπόγεια πολυτέλεια ‒εξαιρετικός ο τρόπος που περιγράφονται στο βιβλίο τα νεοκλασικά εκλεκτικιστικής αρχιτεκτονικής της Βασιλίσσης Όλγας‒, η μυστηριακή, εγκάρσια αισθαντικότητα του Ανατολίτη, η θρησκευτική και συνάμα αμαρτωλή συναρμογή κάθε πεποίθησης που εδώ αποκτά συμπαντικό χαρακτήρα.

Η λέξη «κοσμοπολιτισμός» περιγράφει απόλυτα αυτό το χωνευτήρι, δίνοντας την αφορμή στον συγγραφέα να μιλήσει τόσο για τους ανθρωπότυπους της εποχής όσο και για αφανή ιστορικά γεγονότα, όπως τα πρώτα πογκρόμ κατά των Εβραίων από τους Έλληνες φασιστές που περιγράφονται, ίσως για πρώτη φορά, σε μυθιστόρημα. Λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό στοιχείο, ο συγγραφέας προσπαθεί, παράλληλα με το μυθιστόρημα, να εξηγήσει τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν σε παράδοξες για τους δημοκρατικούς νόμους αποφάσεις, όπως το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου, αλλά και τη γενικότερη ανοχή που έδειξαν οι κρατικοί ιθύνοντες στην παράνομη δράση και τις επιθέσεις εθνικιστικών οργανώσεων, όπως η φασιστική ομάδα Τρία Έψιλον, προκειμένου να αναχαιτίσουν τις υπόγειες κινήσεις των κομμουνιστών που καθόριζαν την τύχη των σωματείων και έπαιρναν απευθείας εντολές από τη Μόσχα.

Στη δίνη όλων αυτών των εν πολλοίς πραγματικών γεγονότων, ο συγγραφέας φαίνεται να θέτει τον σχετικά ψύχραιμο και αποστασιοποιημένο, φιλελεύθερο ταγματάρχη-πρωταγωνιστή του με το συμβολικό όνομα Γόρδιος ‒προφανώς αυτός που καλείται να λύσει τον Γόρδιο δεσμό;‒ Κλήμεντος, ενδεχομένως από τον ψύχραιμο ‒«Clemens» σημαίνει φιλήσυχος και ήπιος‒ Άγιο που παρέμεινε, ακόμα και στο πλαίσιο της χριστιανικής θρησκείας, ένας μοναχικός στοχαστής παρά ένας αγωνιστής των καθολικών αγώνων. Σίγουρα, πάντως, ο άκρως ευρηματικός τίτλος του βιβλίου Ήλιος με ξιφολόγχες περιγράφει με ακρίβεια όλες αυτές τις «λόγχες σε κάθε κατεύθυνση, κυκλικά, προς όσους μας απειλούν. Απέξω ή από μέσα», σαν αυτές που στέφουν τον ήλιο στο έργο που έφτιαξε κάποιος φαντάρος σ’ έναν τοίχο στο Τρίτο Σώμα Στρατού, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά το βιβλίο ‒ και θα μπορούσαν να περιγράφουν τις εμπόλεμες και συγκρουσιακές τάσεις του σήμερα. Ακολουθώντας τον δικό του μεταφορικό και ποιητικό τρόπο και ξέροντας καλά πόσο ολέθριο μπορεί να είναι το εμπόλεμο κλίμα και οι εμφανείς ή υπόγειες συγκρούσεις, ο Σκαμπαρδώνης φαίνεται να κλείνει το μάτι σε όλους εμάς τους συγκαιρινούς που αναλωνόμαστε, ακόμα και σήμερα, σε εμφυλιακού τύπου έριδες.

Γι’ αυτό και το ιστορικό τοπίο διαδραματίζει εξίσου σημαντικό ρόλο στο βιβλίο με το έγκλημα που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ως ιδανικός ντετέκτιβ ‒αφού η αστυνομία είχε το βλέμμα στραμμένο σε αλλότριες υποθέσεις‒ ο ταγματάρχης πρωταγωνιστής του, όταν στο υπόγειο ενός καμένου σπιτιού ανιχνεύεται σε προχωρημένη σήψη το πτώμα ενός Εβραίου μυστικού συνεργάτη της υπηρεσίας του Γόρδιου μαζί με φυλλάδια κομμουνιστικών οργανώσεων, προκηρύξεις και χρυσές λίρες. Γνωρίζοντας ότι η αστυνομία δεν θα βοηθήσει στην ουσιαστική εξιχνίαση του εγκλήματος αλλά στην προώθηση των δικών της σεναρίων και συμφερόντων, ο Γόρδιος, περιφερόμενος στα σκοτεινά δρομάκια ως ήρωας του Σιμενόν και καπνίζοντας τα τσιγάρα μίας από τις πολλές, εκλεκτές ελληνικές μάρκες που δέσποζαν τότε στην Ελλάδα, προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια αυτού του αιματοβαμμένου παζλ.

Η αναζήτηση των δραστών φέρνει τον ταγματάρχη κοντά στο πιο μεγάλο και διάσημο πορνείο των Βαλκανίων, στις παρυφές του κέντρου της πόλης, και σε μια σειρά από μυστικούς πράκτορες, σε παράνομες οργανώσεις, σε καταδότες, φιλόδοξους επαναστάτες και προδότες, ανάλογα με την οπτική που υιοθετεί ο καθείς. Κυρίως, όμως, αυτό από το οποίο δεν ξεφεύγει τελικά ο ήρωας σε αυτό το παράδοξο, ελληνικής κοπής νουάρ δεν είναι μόνο οι άδηλοι και φανεροί ήρωες της Θεσσαλονίκης αλλά και ο καταιγιστικός του έρωτας για τη μοιραία Ντανιέλ που δίνει την αφορμή στον συγγραφέα να επιδοθεί σε ένα κρεσέντο αισθησιακών περιγραφών που ενέχουν όχι μόνο σωματικά αρώματα αλλά και παράδοξες, φετιχιστικές τελετουργίες, όπως το κόψιμο των νυχιών της αγαπημένης του που ο ερωτευμένος ταγματάρχης εκτελεί με την ακρίβεια ενός μύστη.

Ακόμα, λοιπόν, και αν η αψεγάδιαστη και ατίθαση ομορφιά της μοιραίας Ντανιέλ φαντάζει ενίοτε σαν κλισέ, υπακούει με ακρίβεια στους απόλυτους νόμους του νουάρ που θέλει τις γυναίκες μοιραίες και απρόσιτες, δαιμονικές και τρυφερές μέσα στη δοτικότητά τους. Ενδεχομένως ή μάλλον σχεδόν σίγουρα κάπως έτσι φαίνεται στα μάτια του Σκαμπαρδώνη η πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία προσδίδει στην αφήγηση με το μυστηριακό της κλέος την απαστράπτουσα αστική βιτρίνα της και τα βαθιά τραύματά της, όπως αυτά της ηρωίδας του στο μυθιστόρημα, μια ουσιαστική σφραγίδα, την οποία αφουγκράζεται με θρησκευτική σύνεση και παράφορο ενθουσιασμό ο συγγραφέας.

Δεν θα ήταν, επομένως, υπερβολή να πούμε πως αν ο Ήλιος με ξιφολόγχες δεν ήταν γραμμένος σύμφωνα με τις αρχές του νουάρ, θα αποτελούσε το βασικό συναξάρι της Θεσσαλονίκης και το καλύτερο μυθιστόρημα του σπουδαιότερου διηγηματογράφου της εποχής μας, που για χάρη της άνοιξε τη βεντάλια της αφήγησής του, την οποία άπλωσε σε μαγικό πλάτος και βάθος, φτάνοντας στην πιο ακραία πιθανή ρωγμή και στο πιο κρυμμένο τραύμα αυτού του μοναδικού αστικού παλίμψηστου. Η πόλη της Θεσσαλονίκης είναι, άλλωστε, αυτή που διασώζεται σους αιώνες, αρωματίζοντας κάθε απρόσμενη σελίδα των μυθιστοριογράφων της ως αιώνια πλανεύτρα ερωμένη.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιώργος Σκαμπαρδώνης μιλά για τις χορδές της μνήμης που θίγονται μέσα από τη γεύση

Ποιο φαγητό σου φέρνει δάκρυα στα μάτια; / Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης μιλά για τις χορδές της μνήμης που θίγονται μέσα από τη γεύση

Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας μιλά για τα φαγητά και τις γεύσεις της παιδικής του ηλικίας και περιγράφει πώς κάθε φορά που τρώει γεμιστά με ρύζι, θυμάται μια συγκεκριμένη διαδρομή που έκανε με τη γιαγιά του.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ο γυρίνος που γίνεται λέξη

Βιβλία και Συγγραφείς / Ο γυρίνος που γίνεται λέξη: Μια συζήτηση με τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη

Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης συζητά με τον Νίκο Μπακουνάκη για το διήγημα, την έμπνευση, την γλώσσα, τη μεταμόρφωση της καθημερινότητας με αφορμή το βιβλίο του «ΠΡΟΣΟΧΗ: εποχιακή διέλευση βατράχων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέφαν Τσβάιχ

Το πίσω ράφι / Σε πείσμα όσων περιφρόνησαν τα έργα του Τσβάιχ, η απήχησή τους ακόμα να κοπάσει

Οι ήρωες του Αυστριακού συγγραφέα ταλανίζονται συνήθως από μια αβάσταχτη εσωτερική πίεση, αντικατοπτρίζοντας τη δική του πεισιθάνατη διάθεση. Αυτήν ακριβώς την αίσθηση αποπνέει η συλλογή διηγημάτων του «Αμόκ».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ