Birthday Party

Birthday Party Facebook Twitter
Χάρης Βλαβιανός
0

1. Oxford Blues. «16 Ιουνίου: Bloomsday / Μαζευτήκαμε πρωί πρωί στο δωμάτιο του Γκάβιν στo Iffley / Ο καθένας με το δικό του ταλαιπωρημένο / αντίτυπο του Οδυσσέα / κι αφού πρώτα καταναλώσαμε την πρέπουσα / ποσότητα Guinness / Ο Τζιμ λόγω καταγωγής και ονόματος κατέβασε μια κι έξω ένα γαλόνι / κανονίσαμε τα σχετικά με την ανάγνωση:/ θα διαβάζαμε εκ περιτροπής τριάντα σελίδες ο καθένας./ Υπολογίσαμε πως μια και ήμασταν έξι / θα χρειαζόμασταν τρεις γύρους./ Το στοίχημα ήταν να φτάσουμε στο τελευταίο / «ναι» της Μόλλυ πριν ξημερώσει./ Στο κεφάλαιο «Ιθάκη» είχαμε φυσικά όλοι αποκοιμηθεί./ Εγώ είχα παραδώσει προ πολλού το πνεύμα μου / δυστυχώς όχι και το σώμα / στην Κίρκη./ Ξυπνήσαμε το απόγευμα της επομένης / από το οινόπνευμα και την μπόχα./ Ο Τζόυς θα ήταν περήφανος για μας / Μπορεί ο δικός μας Μπλουμ να μην επέστρεψε / ποτέ στη συζυγική του κλίνη / αλλά όπως 'λεγε κι ο ίδιος / "every smelly fart/ is a work of art!"» (Η εύθραυστη επικράτεια των λέξεων, σ. 76)


2. Ποίηση και Ποιητική. Ανελλιπώς ανά εξάμηνο. Ποιήματα άγνωστων στην ελληνική επικράτεια ποιητών από όλα τα μέρη του πλανήτη. Αλλά, και κυρίως, δοκίμια. Πολυσέλιδα, οργανωμένα, κρίσιμα. Δοκίμια που άλλαξαν τον τρόπο μας να δεξιωνόμαστε τη λογοτεχνία. Σαφέστατα υπέρ μιας λόγιας, στοχαστικής, φιλοσοφικής ποίησης, προκρίνει τους ποιητές και δοκιμιογράφους που καταπιάνονται με τη σύνθεση και την επινοητικότητα πιο πολύ παρά με το αφηνιασμένο βίωμα. Όχι τόσο πολύ Kέρουακ και Γκίνσμπεργκ όσο Γουάλας Στίβενς και Τζον Άσμπερι – και χρωστάμε εμείς της Παλιοπαρέας στον Βλαβιανό τη γνωριμία με αυτά τα δύο λαμπερά συμπληρώματα του e.e. cummings. Το Μεγάλο Μυθιστόρημα του Βλαβιανού είναι τα τριάντα τεύχη της «Ποίησης» (εκδ. Νεφέλη) και τα δεκατρία τεύχη της «Ποιητικής» (εκδ. Πατάκης).


3. Drugstore Blues. Ήρθε και μας βρήκε. Εκεί. Στο Drugstore. Σε λίγο, τριάντα χρόνια. Θεέ μου, τρεις δεκαετίες! Μια θητεία. Έφερε πολλά, και καλά και κακά, από τη Γηραιά Αλβιώνα. Μια αεικίνητη κομψότητα. Μια κοινωνική κινητικότητα. Μιαν εμφανή ροπή στις ραδιουργίες μες στον κατά τα άλλα αναίμακτο στίβο της Ποίησης. Που σπεύδαμε να καταγγείλουμε, όταν συναζόμασταν άνω των τριών και αφού καταναλώναμε ικανή ποσότητα ιρλανδέζικου ουίσκι. Λες κι εμείς ήμασταν αθώοι κι άδολοι και δεν μας ένοιαζε παρά μονάχα η ροβεσπιερική άτεγκτη αξιοκρατία. Μες στο γλέντι, το πένθος, την ταραχή, τους καβγάδες και τα φιλιώματα κύλησε και εξακολουθεί να κυλάει ο καιρός. Άλλος να ψάλλει τριάντα χρόνια «Δαπανήθηκα στις λόχμες», άλλοι να μας έχουνε αφήσει για πάντα (Βακαλόπουλος, Λάγιος, Παπαγιώργης), άλλος να επιμένει, όχι μόνον ολέθρια αλλά και μάταια, στην ερωτοτροπία με το Τίποτα και το Μηδέν, ξεχνώντας, καθώς έστριψε στη γωνία, το Sein und Zeit του Μάρτιν Χάιντεγκερ αλλά και το L' Εtre et le Néant του Ζαν-Πολ Σαρτρ, κι άλλος να συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του, βρέξει-χιονίσει. Έτσι πάει ο κόσμος, που έλεγε κι εκείνος ο απίθανος Billy Pilgrim στο Slaughterhouse 5, του φίλου μας του Βόνεγκατ. Κι έτσι, αυτό που μένει είναι η ποίηση και μια διευρυμένη οικογένεια. Πες το και σινάφι. Ποτέ όμως νισάφι.


4. Britannica. Άρχισα να τα δημοσιεύω στην Propaganda, είχαν ωραία επιτυχία, μετά συνάχθηκαν σε έναν τόμο αυτά τα ενίοτε σπαρταριστά ενσταντανέ από την παγκόσμια τέχνη. Κυρίως κακίες και χολή. Από λαμπρούς καλλιτέχνες. Η ζαβολιά του Βλαβιανού είναι ότι απέκρυψε πού πρωτοδημοσιεύτηκαν, κάτω από ποιες συνθήκες και από ποιον. So what που θα 'λεγε και ο Mάιλς Ντέιβις, το βιβλίο, η Britannica (εκδ. Νεφέλη), σκίζει, το πιάνω ξανά και ξανά, και ουρλιάζω στα γέλια. «Όταν λαλήσει ο πετεινός, το Rolex σου θα δείχνει λάθος ώρα (Ο Ακριθάκης, που ως γνωστόν φόραγε μόνο Seiko)». Η Britannica είναι η αυτοβιογραφία σε θραύσματα του Βλαβιανού, κι ας λένε.


5. Blood is thicker. Σπαρακτικά σπαράγματα, θραύσματα που κάνουν θραύση. Εγώ λέω λογοπαιγνιακές εξυπνάδες, με έρεισμα στην πραγματικότητα ασφαλώς, ο Βλαβιανός όμως όχι. Όχι, εδώ. Όχι στο «μυθιστόρημα σε σαράντα πέντε πράξεις» όπως το δηλώνει, με τίτλο Το αίμα νερό (εκδ. Πατάκης) – προβαίνει σε ένα οδυνηρό (για τον ίδιο) ξεκαθάρισμα λογαριασμών, παίζει μια ριψοκίνδυνη παρτίδα με τον τρόπο του Robert Fischer και του Mikhail Tal, μονομαχεί με τον ίδιο του τον εαυτό, με τα φαντάσματά του, και μην αντέχοντας άλλο την αναμονή, τα παιχνίδια της υπεκφυγής, τις αψιμαχίες και τον πόλεμο φθοράς, τα τινάζει όλα στον αέρα μέσα σε εβδομήντα σελίδες. Βιβλίο με guts, ένα μανιφέστο ψυχικής εξέγερσης, ακόμα ένα «από τι μακελειό κατάγομαι», η καλύτερη ποιητική σύνθεση του Βλαβιανού, κι ας τη δηλώνει μυθιστόρημα.

radiobookspotting.blogspot.gr/

 

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT