Σε μια θεατρική Αθήνα που μετράει έναν εντυπωσιακό και απροσδιόριστο αριθμό παραστάσεων, όπου κάθε εβδομάδα κάνουν πρεμιέρα όλο και περισσότερα έργα, έχει ιδιαίτερη σημασία να ξαναδούμε μερικούς από τους καλλιτέχνες των τελευταίων ετών, νέους ανθρώπους που έχουν κάτι καινούργιο και ουσιαστικό να μας πουν. Έτσι προτείνουμε μερικούς και μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις που λόγω του ιδιαίτερου ταλέντου τους, των αισθητικών τους επιλογών, της στάσης τους στα κοινωνικά και άλλα καυτά θέματα της γενιάς τους αλλά και ευρύτερα της εποχής θεωρούμε ότι αυτόν τον χειμώνα αξίζει να αναζητήσετε και να προσέξετε στις μεγάλες και τις μικρότερες σκηνές της πόλης.
Μαρία Μοσχούρη
Ηθοποιός
Γεννημένη το 1989, η Μαρία Μοσχούρη λέει ότι η ιστορία της είναι σχεδόν «μπανάλ»· ήθελε να γίνει ηθοποιός από παιδί. Μένοντας σταθερή στο όνειρό της, αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού το 2014 και πιστεύει ότι αυτή η πυκνή και έντονη εμπειρία των σπουδών γέννησε έναν νέο άνθρωπο, την οδήγησε στη συνειδητοποίηση ότι το θέατρο δεν είναι «μια δουλειά» αλλά μια εσωτερική επένδυση και επιλογή. Ηθοποιός με γνήσιο κωμικό ένστικτο και σκηνική ευφυΐα, τολμά να δοκιμαστεί σε εντελώς διαφορετικούς ρόλους ατρόμητα, με τη γνήσια χαρά του ανθρώπου που σε κάθε βήμα μαθαίνει και εξελίσσεται. Η παρουσία της στην Ορέστεια του Στρίντμπεργκ είναι εκρηκτική.
Δημήτρης Καπουράνης
Ηθοποιός
Ο Δημήτρης Καπουράνης είναι η περίπτωση του ηθοποιού που με την πρώτη του επιτυχία μιλάνε οι πάντες γι’ αυτόν. Γιατί από την πρώτη στιγμή, από την πρεμιέρα του έργου Μια άλλη Θήβα του Σέρχιο Μπλάνκο σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, αναγνωρίσαμε έναν εξαιρετικό ερμηνευτή που σε μαγνητίζει και δεν αφήνεις από τα μάτια σου – εξού και κέρδισε επάξια το βραβείο Χορν. Μάλιστα οι επιτυχημένες συμμετοχές του στην τηλεόραση έχουν συμβάλει με τον τρόπο τους στη συνέχιση των παραστάσεων και φέτος, για τρίτο χρόνο. Φέτος ανέλαβε και τον έναν από τους δύο κεντρικούς ρόλους στο Brokeback Mountain σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για έναν τολμηρό καλλιτέχνη, όπως είχε φανεί ήδη και με το Pendulus του Δημήτρη Γκότση, όπου αναμετριόταν μέχρι θανάτου με μια παρέα εθνικιστών.
Νατάσα Εξηνταβελώνη
Ηθοποιός
Γεννημένη το 1991, απόφοιτος του Παιδαγωγικού και της Δραματικής Σχολής του Εθνικού, η Νατάσα Εξηνταβελώνη, αν σήμερα τη ρωτούσε κάποιος γιατί διάλεξε να κάνει θέατρο, θα απαντούσε ότι επιμένει γιατί είναι χώρος μέσα στον οποίο μπορεί να αντισταθεί στην απανθρωπιά της σύγχρονης κοινωνίας· γιατί το θέατρο είναι ένας χώρος από αυτούς που σπανίζουν σήμερα, με άλλους κανόνες, γλώσσα και χρονικότητα, μέσα στον οποίο μπορεί να μιλήσει καθαρά, δυνατά και συναισθηματικά, τελικά πολιτικά για την ανθρώπινη κατάσταση, ένας τόπος ανυπολόγιστης δύναμης που ενώνει καλλιτέχνες και θεατές. Είναι το κεντρικό πρόσωπο στο Girls & Boys του Dennis Kelly που παίζεται στο METROPOLITAN: The Urban Theater στη Θεσσαλονίκη.
Γκαλ Ρομπίσα
Ηθοποιός
Ο 27χρονος Γκαλ Ρομπίσα σπούδασε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και πολύ γρήγορα, χάρη στο αξιοσημείωτο ταλέντο του, ξεχώρισε στις δουλειές που έχει συμμετάσχει ως τώρα, όπως το Οξυγόνο στη Στέγη. Κάνει θέατρο επειδή το αγαπά και είναι ένας τρόπος να ζει σε έναν τόπο φαντασίας, μέσα στον οποίο θέλει να είναι αληθινός, να απολαμβάνει τη στιγμή και τη διαδικασία, τις εναλλαγές που του προσφέρει και μεταμορφώνουν τη ζωή και την πορεία του, επιτρέποντάς του να υπάρχει ως συνειδητοποιημένος καλλιτέχνης. Το θέατρο είναι αυτό που μεταμορφώνει την πραγματικότητα, συνδέεται με την κοινωνία και μπορεί με μικρά βήματα να μετατοπίσει ηθοποιούς και θεατές για να μπορεί καθένας να είναι αυτό που θέλει και έχει ανάγκη να είναι.
Γιάννης Αποσκίτης
Θεατρικός συγγραφέας
Ο 30χρονος Γιάννης Αποσκίτης, απόφοιτος της Νομικής, φοίτησε στη δραματική σχολή «Δήλος» και η πρώτη του επαφή με κείμενα ήταν μέσω της μετάφρασης. Γοητευμένος από τη διαδικασία, άρχισε να γράφει σενάρια κυρίως, αλλά έγινε θεατρικός συγγραφέας, όπως λέει χιουμοριστικά ο ίδιος, λόγω του Covid που τον περιόρισε. Έτσι γράφτηκε το πρώτο του θεατρικό έργο, οι Προβοκάτορες, για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού το 2022. Η συγγραφή τού δημιουργεί ένα δημιουργικό πλαίσιο στο οποίο περικλείονται τα πάντα, ένα πεδίο ατέλειωτης φαντασίας, δίνοντάς του και τον τρόπο να απεγκλωβίζεται από μια πραγματικότητα συχνά αφόρητη. Με τον Πάνο Παπαδόπουλο και τον Γιώργο Κατσή έγραψαν τα Αντικείμενα που ανεβαίνουν στο θέατρο Ροές.
Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Σκηνογράφος - ενδυματολόγος
Υπέγραψε το πρώτο του σκηνικό στα 22 για τα Αμάραντα που ανέβηκαν στη σκηνή του Faust από την ομάδα bijoux de kant –μια εκπληκτική αυλαία ζωγραφισμένη από τον ίδιο μας στοίχειωσε. Κι αν οι σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης τον απομάκρυναν από την καλλιτεχνική Αθήνα, δεν έχανε την ευκαιρία να επιστρέφει για να υπογράφει τις δουλειές της bijoux de kant αλλά και παραστάσεων της Λυρικής (Βασίλισσα των ξωτικών, Μήδεια του Μποστ, Τα τραγούδια της αμαρτίας), του Εθνικού (Το καινούργιο σπίτι) κ.ά. Ωστόσο, ήταν χάρη στα «ψυχολογικά» σκηνικά του Μilky Way του Κεκάτου που ο Καραντζάς τον κάλεσε για τον Γλάρο και ο Κουτλής για τον Άσχημο – με τον δεύτερο έκανε αμέσως το εξαιρετικό Οξυγόνο στη Στέγη. Αυτήν τη στιγμή υπογράφει τα Αντικείμενα των Αποσκίτη - Κατσή - Παπαδόπουλου και το Κάπου περνούσε μια φωνή που θα ανέβει στο bijoux de kant HOOD art space.
Νάνσυ Σιδέρη
Ηθοποιός
Γεννημένη το 1988, η Νάνσυ Σιδέρη, αν και σπούδασε οπτικός, είχε αποφασίσει από πολύ μικρή ότι ήθελε να ασχοληθεί με το θέατρο και τη μουσική και κανένας δεν ξαφνιάστηκε όταν πέρασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το εφήμερο του θεάτρου τής προσφέρει μια ανανέωση και αλλαγή που δύσκολα συναντάς σε άλλα επαγγέλματα μέσα από τα κείμενα και τις αντιθέσεις τους. Θεωρεί τις πρόβες το πιο δημιουργικό στάδιο της καλλιτεχνικής διαδικασίας και δεν φοβάται τη συνύπαρξη με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, εκτιμώντας ότι οι σχέσεις που δημιουργούνται εκτός σκηνής συγκροτούν μια ανεκτίμητη εμπειρία. Θα είναι η Ιρίνα στις Τρεις αδελφές που θα δούμε στην Πλαγία Σκηνή του Εθνικού.
Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος
Σκηνοθέτης
Λίγο πριν χαμηλώσουν τα φώτα στο τέλος της παράστασης Μα Γκραν’ Μα της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θέατρου δεν είναι λίγοι εκείνοι κι εκείνες που σκουπίζουν τα δάκρυα τους. Γιατί μπορεί να βασίζεται σε προσωπικά βιώματα του Δημήτρη Χαραλαμπόπουλου αλλά λειτουργεί σαν συλλογική μνήμη: όλοι μας έχουμε αναφορές από μια γιαγιά που μας μεγάλωσε, μεταδίδοντάς μας τις πρώτες αξίες, που μας αγάπησε και την αγαπήσαμε, που φροντίσαμε ή δεν φροντίσαμε, και γι’ αυτό νιώθουμε ενοχή. Αν και πρόκειται για τη δεύτερη μόλις σκηνοθετική του δουλειά μετά το Βέρθερος ή έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα –βασισμένο σε μυθιστόρημα του Γκαίτε που επεξεργάστηκε δραματουργικά–, η νέα αυτή παράσταση ξεχωρίζει για την αισθητική της σύνθεση και την εξαιρετική καθοδήγηση των ερμηνευτών της.
Εύα Γουλάκου
Ενδυματολόγος - σκηνογράφος
Αν και ως ενδυματολόγος είναι πιο αναγνωρίσιμη χάρη σε ταινίες για κάποιες από τις οποίες βραβεύτηκε (Kiddo, Brutalia, Dodo, Αγία Έμυ) και τη σειρά «Milky Way», η δουλειά της στο θέατρο, όπου ενίοτε υπογράφει και σκηνικά (όπως στο μιούζικαλ Σπιρτόκουτο του Νιάρρου), εκπροσωπεί μια ταλαντούχα νέα γενιά του ελληνικού θεάτρου. Μόλις πρόσφατα έντυσε, σε συνεργασία με τον Δήμο Κλιμενώφ, την πιτσιρικαρία του Οξυγόνου στη Στέγη σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή, ο οποίος την είχε σύμμαχο και στο φεστιβαλικό Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι, ενώ αυτήν τη στιγμή υπογράφει τα ευφάνταστα και εναρμονισμένα με τη σκηνοθεσία του ίδιου κοστούμια στο Merde! που παίζεται στο Δημοτικό Πειραιά. Το ντεμπούτο της στην Επίδαυρο, πάντως, το έκανε με τον Ιππόλυτο της Ευαγγελάτου.
Ειρήνη Λαμπρινοπούλου
Σκηνοθέτρια
Η γεννημένη το 1997 Ειρήνη Λαμπρινοπούλου αποφοίτησε το 2021 από το Τμήμα Σκηνοθεσίας της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και από τότε εργάζεται στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Στο εντυπωσιακό βιογραφικό της η τελευταία της σκηνοθετική δουλειά ήταν η Λυγερή στην Πειραματική του Εθνικού. Τη γοητεύουν τα μεγάλα κείμενα και θεωρεί μεγάλη τύχη το ότι μπορεί να τα προσεγγίζει με ανθρώπους του θεάτρου που μπορούν να δουλέψουν συλλογικά. Ο πειραματισμός, οι διαφορετικές οπτικές ενός θέματος, η εμβάθυνση και η εξερεύνηση θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία είναι ο συνδετικός κρίκος που με ειλικρίνεια συνδέει όλους τους εμπλεκόμενους στο θέατρο σε ένα πλαίσιο διαρκούς και ζωτικής επικοινωνίας.
Μαρία Χάνου
Ηθοποιός
Για τη γεννημένη το 1994 σε καλλιτεχνικό περιβάλλον Μαρία Χάνου οι σπουδές στο θέατρο ήταν μια σχεδόν φυσική επιλογή. Αυτή η τέχνη τη συγκινούσε και την ενδιέφερε από παιδί, δεδομένου ότι φοίτησε σε μουσικό σχολείο. Το 2015 αποφοίτησε από τη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και η ζωή της στο θέατρο ήδη από τα 21 της χρόνια περιλαμβάνει όσα είχε ονειρευτεί: δεν υποδύεται μόνο αλλά διαβάζει και έρχεται σε επαφή με μεγάλα κείμενα, τα οποία, μέσα από τις μεγάλες τους αντιθέσεις και συνδέσεις, βοηθούν την ίδια να εκφραστεί και φέρνουν τους θεατές σε επαφή με τη χαρά της δημιουργίας. Αυτό συμβαίνει και στον Τελευταίο Ασπροκόρακα που παίζεται στο Εθνικό Θέατρο.
Έκτορας Λιάτσος
Ηθοποιός
Για τη νέα γενιά ο Έκτορας Λιάτσος θα είναι ο Ρωμαίος που πριν από δύο χρόνια κέρδισε την καρδιά τους στην παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέττα του Δημήτρη Καραντζά στο Εθνικό. Φέτος συμμετέχει στην Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν που ανεβαίνει στο Προσκήνιο από τον ίδιο σκηνοθέτη, ο οποίος του είχε εμπιστευτεί παλιότερα τον ρόλο του επισκέπτη στον Γυάλινο Κόσμο του Ουίλιαμς, παράσταση που είδαμε στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας. Η πορεία του στα δέκα χρόνια που έχει αποφοιτήσει από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης μέχρι σήμερα περιλαμβάνει συνεργασίες με τους Νίκο Μαστοράκη, Νίκο Καραθάνο, Έλενα Μαυρίδου, Έφη Μπίρμπα αλλά και με τον Δημήτρη Παπαϊώαννου στον Μεγάλο Δαμαστή, με τον οποίο εμφανίστηκε σε μερικές από τις διασημότερες σκηνές του κόσμου. Ωστόσο, έχοντας παίξει σε πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές, αποτελεί έναν από τους πιο αγαπητούς του νέους ηθοποιούς για το μεγάλο κοινό.
Ευαγγελία Γατσωτή
Θεατρική συγγραφέας
Από το 2020 η 24χρονη Ευαγγελία Γατσωτή που γνωρίσαμε από το Νυχιάνγκ, έργο που ξεχώρισε από τη Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής του θεάτρου Πορεία, φέρνει στη σκηνή τους προβληματισμούς, τη θεματολογία, τη γλώσσα και το λεξιλόγιο της Gen Z με νέες αφηγήσεις και μια ενδιαφέρουσα προφορικότητα. Δηλώνει ότι το φετίχ της είναι οι λέξεις με τις οποίες φτιάχνει ιστορίες που ανατέμνουν τις προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις με τόλμη και συνδυάζουν ανυπόκριτα ετερόκλητα στοιχεία της πολιτικής ορθότητας, των έμφυλων ταυτοτήτων και της κουλτούρας του cancel, με κοινή συνισταμένη το υπαινικτικό χιούμορ. Αυτό διαπιστώνουμε στα τελευταία της έργα, Ο Γιάννης το Βούδι και Κόκκινες γραμμές ή Λέξεις που κάνουν τζιζ.
Βάσια Ατταριάν
Σκηνοθέτις
Ξεκίνησε ως βοηθός των Blitz και αυτό, όσο να πεις, φαίνεται. Έχει σκηνοθετήσει από Βακαλόπουλο μέχρι Αμάντα Μχαλοπούλου, ενώ συχνά αναλαμβάνει τα φώτα και την παραγωγή για φίλους. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Ντουθ, έχει συνσκηνοθετήσει σειρά έργων με τη Μυρτώ Μακρίδη, αλλά δύο παραστάσεις που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση είχαν σκηνοθετηθεί μόνο από εκείνη. Μιλώ για τα The Nostalgia Generation και Farewell / εν τόπω χλοερώ, στα οποία συμμετέχει μια παρέα ηθοποιών της γενιάς της κρίσης, για δυο σαρωτικές και αλλόκοτες πολύωρες παραστάσεις με πολύ χιούμορ, επιτηδευμένη ατσαλοσύνη και παραληρηματική διάθεση που άγγιζαν το μιούζικαλ και τη μετα-επιθεώρηση στο πλαίσιο του πειραματικού θεάτρου. Η Βάσια Ατταριάν χειρίστηκε ένα ανοικονόμητο υλικό και έναν θίασο σε σταθερή «παρεκτροπή» σε επίπεδο ρυθμού, κίνησης, λογοδιάρροιας και συναισθηματικής φόρτισης, παραδίδοντας ένα απολαυστικό και αντισυμβατικό θέαμα.
Γιάννης Παπαδόπουλος
Ηθοποιός
Παρακολουθώντας με τεταμένη προσοχή τον Γιάννη Παπαδόπουλο να ερμηνεύει πολλαπλούς χαρακτήρες στο δαιδαλώδες και άκρως εγκεφαλικό έργο Αιαυτός του Δημήτρη Δημητριάδη που παίζεται στο θέατρο Σφενδόνη σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, δεν μπορείς παρά να αναλογιστείς ότι βλέπεις το αποτέλεσμα του συγκερασμού αυστηρών προδιαγραφών που έχει υπηρετήσει όλα αυτά τα χρόνια. Ο νέος ηθοποιός με το χαρακτηριστικό θλιμμένο βλέμμα εδώ καθυποτάσσει με απόλυτη ακρίβεια λόγο και σώμα σε έναν κώδικα σχεδόν επώδυνο. Κι αυτό αναμφισβήτητα το χρωστάει στην απροσμέτρητη αφοσίωσή του στην τέχνη του που υπηρέτησε συμμετέχοντας σε έργα του Ευριπίδη, του Σαίξπηρ, του Ντοστογιέφσκι, της Σάρα Κέιν, του Μπουλγκάκοφ και άλλων, υπό τις οδηγίες σημαντικών σύγχρονων σκηνοθετών. Κάθε νέα του παράσταση δημιουργεί στο κοινό προσδοκίες που ποτέ δεν διαψεύδει.
Σωτήρης Μελανός
Σκηνογράφος
Ο Σωτήρης Μελανός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989 και σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ. Από το 2015 ξεκίνησε να εργάζεται σε παραγωγές θεάτρου, όπερας και χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και σχεδιάζει τις βιτρίνες της Hermès, οργανώνοντας ποιητικούς χώρους. Η σκηνογραφία του δημιουργεί απροσδόκητα κρυπτικούς κόσμους εμπνευσμένους από τη γλυπτική και τα εικαστικά, που συνενώνουν με δημιουργικό τρόπο την αρχιτεκτονική με τη σκηνογραφία και το εφήμερο ονειρικό περιβάλλον της θεατρικής σκηνής. Σταθερός συνεργάτης του Μάριο Μπανούσι στα Goodbye, Lindita, Taverna Miresia - Mario, Bella, Anastasia, θα δούμε τη νέα του δουλειά στο ΜΑΜΙ στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Ελευθερία Αγγελίτσα
Ηθοποιός
Ως ακτιβίστρια δημοσιογράφος και συγγραφέας Άστριντ Πέτερσεν που έχει υπάρξει όμηρος φανατικών ισλαμιστών ξεχωρίζει για τον δυναμισμό και το πάθος που φέρνει στον ιδιοσυγκρασιακό ρόλο που κρατά στην παράσταση της ομάδας Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων με τίτλο Στο συνέδριο για το Ιράν – έργο του Βιριπάγιεφ. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ηθοποιός Ελευθερία Αγγελίτσα από τη Θεσσαλονίκη συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη Χρήστο Θεοδωρίδη, καθώς συμμετείχε και στην άλλη μεγάλη του επιτυχία με το ΚΘΒΕ, στο Σε εσάς μου με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη. Αποτελεί μία από τις πιο δυναμικές παρουσίες της νέας γενιάς ηθοποιών του Κρατικού Θεάτρου με αξιοσημείωτες συνεργασίες σε ένα μεγάλο εύρος κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου.
Γιάννης Τσουμαράκης
Ηθοποιός
Στη μεγάλη επιτυχία της φετινής σεζόν Blue train υποδύεται έναν εικοσάχρονο γκέι που έλκεται από τον μεσήλικα πρωταγωνιστή, ενώ εκείνος αντιστέκεται. Είναι τόσο αβίαστα ακριβής στον ρόλο του που δεν χάνεις λέξη, έκφραση, χειρονομία – σε πείθει ότι όντως τα εννοεί. Το ίδιο συναρπαστικός ήταν ως πριζωμένος έφηβος στην Κασέτα της Αναγνωστάκη στο θέατρο Σταθμός πέρσι και ως φευγάτος ξεναγός στο σάμερταϊμ του Άκη Δήμου που παίχτηκε στο θέατρο Μπέλλος. Ο Γιάννης Τσουμαράκης είναι μόλις 24 και ήδη μετράει συμμετοχές σε δέκα παραστάσεις και πέντε σίριαλ, εκ των οποίων το ένα ήταν η διεθνής παραγωγή «The Durrels». Αριστούχος του Εθνικού και αφοσιωμένος στο θέατρο όσο λίγοι της νεότερης γενιάς, δεν σε απογοητεύει ούτε στα πιο απαιτητικά έργα.
Ειρήνη Μακρή
Ηθοποιός
Γεννημένη το 1987, η Ειρήνη Μακρή εκπλήρωσε την επιθυμία της οικογένειας και σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης και εκεί, με τους φίλους και συμφοιτητές της, ίδρυσε το 2008 τους C for Circus, μία από τις μακροβιότερες ομάδες θεάτρου. Ήρθε στην Αθήνα και φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και θεωρεί ότι το πιο σημαντικό είναι η διαρκής επαναδιαπραγμάτευση των πυρηνικών στοιχείων του θεάτρου, ένα από τα οποία είναι το «από κοινού». Νιώθει ότι η περιπέτεια που λέγεται θέατρο αλλάζει όχι μόνο τους ηθοποιούς αλλά και τους θεατές που τους φέρνει μπροστά σε μια παλλομένη ζωντανή τέχνη και τους συγκινεί. Παίζει για δεύτερη χρονιά στο Humans.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
