ΤΟ STEGI RADIO TAKEOVER 2025 είναι πράγματι το πρώτο μεγάλο event της χρονιάς, για τις ανάγκες του οποίου ολόκληρη η Στέγη θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο κλαμπ, παρουσιάζοντας ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που θα καλύψει και τον πιο δύσκολο ακροατή. Αφήνοντας, όμως, για λίγο την τεχνική του διάσταση στην άκρη, θα επικεντρωθούμε στην ουσία, δηλαδή στους μουσικούς που θα ανέβουν στη σκηνή αυτής της διήμερης γιορτής.
Από τους 30 καλλιτέχνες που θα καταλάβουν την ειδικά διαμορφωμένη σκηνή της Στέγης επιλέξαμε αυστηρά δέκα ονόματα που μας κίνησαν περισσότερο το ενδιαφέρον είτε λόγω της ιστορίας τους είτε λόγω του μοναδικού τρόπου που προσεγγίζουν τη μουσική ή απλά για το ξέγνοιαστο fun, απαραίτητο πάντα για το καλύτερο πάρτι.
Oλόκληρη η Στέγη θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο κλαμπ, παρουσιάζοντας ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα που θα καλύψει και τον πιο δύσκολο ακροατή.
Kittin
H λατρεμένη Miss Kittin –πλέον έχει καταργήσει το «Μiss»– επιστρέφει στην Αθήνα που την έχει τόσο αγαπήσει. Για πάνω από τρεις δεκαετίες η κατά κόσμον Caroline Hervé γυρίζει τον κόσμο, κάνοντας μοναδικά ηλεκτρονικά σετ. Εδραιώθηκε τη δεκαετία του ’90 χάρη στα κομμάτια «1982» και «Frank Sinatra» που έκανε με τον The Hacker και την έστεψαν απόλυτη βασίλισσα του electroclash, αυτού του υβριδικού υποείδους που ένωνε το new wave με την techno και κυριαρχούσε στις αρχές των ’00s.
H Kittin μεγάλωσε στην Γκρενόμπλ, στις Γαλλικές Άλπεις, ακούγοντας τους δίσκους των γονιών της και ήχους από τους Supertramp, Genesis, Miles Davis, Maria Callas, Pink Floyd και Beatles – δεν έμεινε σε αυτά. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της οι προτιμήσεις της άρχισαν να στρέφονται προς την κλασική τζαζ, το φανκ και την ντίσκο. Στις αρχές των ’90s όργωνε τη Γαλλία, κάνοντας σετ για να αποκτήσει εμπειρία. Παίζει ακόμα με τους ίδιους μεταχειρισμένους μείκτες Technics που είχε αγοράσει όταν ήταν φοιτήτρια και δούλευε σε σούπερ μάρκετ για να μαζέψει χρήματα. Fun fact: Στo Stegi Radio Takeover θα συμμετάσχει, διαφορετική μέρα, ένας από τους ήρωες της, ο Robert Hood, του οποίου ο δίσκος «Protein Valve» ήταν ο πρώτος που αγόρασε όταν ξεκινούσε την καριέρα της ως DJ.
Robert Hood
Πώς είναι να βλέπεις να παίζει ένας ζωντανός θρύλος; Οι φίλοι του Detroit techno θα έχουν τη χαρά να δουν από κοντά έναν παραγωγό που έγραψε ιστορία στην εξέλιξη του πειραματικού ηλεκτρονικού ήχου. O Robert Hood, αλλιώς «ο πατέρας του minimal techno», έρχεται στην Αθήνα με ένα σετ που κοιτάει όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το παρόν και το μέλλον. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Underground Resistance που σχημάτισε το 1989 παρέα με τον «Mad» Mike Banks, πρώην μπασίστα των Parliament, και τον Jeff Mills.
Έφυγε από το γκρουπ και το Ντιτρόιτ το 1992 για να δημιουργήσει δύο χρόνια μετά τη δισκογραφική εταιρεία M-Plant, στην οποία κυκλοφόρησε το εμβληματικό άλμπουμ «Minimal tension» που υπήρξε καθοριστικό για την εξέλιξη του κύματος του απογυμνωμένου μινιμαλισμού ο οποίος στιγμάτισε το techno στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ο ίδιος είναι χαμηλών τόνων και δεν το παραδέχεται ακριβώς, αναφέροντας διάφορους συγχρόνους του ως προπομπούς του ήχου, όπως οι Robert Armani, Rhythim Is Rhythim, Adonis και K’Alexi Shelby. Δραστήριος, με άπειρες κυκλοφορίες ανά τα χρόνια, δεν έχει σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται με τις δυνατότητες του ήχου, προσθέτοντας ενίοτε gospel και r‘n’b – τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με την κόρη του, Lyric Hood.
Irreversible Entanglements
Οι Irreversible Entanglements είναι ένα σούπερ γκρουπ που σχηματίστηκε το 2015 από την Camae Ayewa (το κανονικό της όνομα είναι Moor Mother) στα φωνητικά, τον ντράμερ Tcheser Holmes, τον τρομπετίστα Aquiles Navarro, τον σαξοφωνίστα Keir Neuringer και τον μπασίστα Luke Stewart. Γνωρίστηκαν μέσα από τους ίδιους μουσικούς και ακτιβιστικούς κύκλους.
Με έναν πολύ ιδιαίτερο και ριζοσπαστικό ήχο που διαμορφώνεται από τις διαφορετικές μουσικές και γεωγραφικές τους καταβολές –από την Καλιφόρνια, τη Φιλαδέλφεια, τη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον–, το κουιντέτο αυτοσχεδιάζει πάνω στην τζαζ με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, εξερευνώντας το παρελθόν του είδους μέσα από νέες τεχνολογίες. Μία από τις σημαντικότερες τζαζ μπάντες των ’10s, απόλυτα πολιτικοποιημένη, όπως απαιτούν οι καιροί, γι’ αυτό απαραίτητη.
David Vunk
«Το θηρίο της πόλης-λιμάνι»: έτσι είναι γνωστός ο David Vunk, ο ιδρυτής του δισκογραφικού label Moustache Records και γέννημα-θρέμμα του Ρότερνταμ, στην underground σκηνή του οποίου έχει διαπρέψει ως DJ. Με μια τεράστια συλλογή και εμπειρία που μετράει πάνω από 25 χρόνια στον χώρο, μπορεί να παίξει τα πάντα από acid έως techno και από italo disco έως electro και να ξεσηκώσει οποιοδήποτε κλαμπ ή event δηλώσει πρόθυμο να τον φιλοξενήσει πίσω από τα decks του, κάνοντας μια σειρά από πολυσυζητημένα σετ. Δεν είναι τυχαίο που θεωρείται βετεράνος εμβληματικών venues όπως το Panorama Club ή ενός από τα θρυλικότερα φεστιβάλ του Άμστερνταμ, το Lowlands, που κάθε χρόνο μαζεύει πάνω από 55.000 επισκέπτες.
Acid Baby Jesus
Το αθηναϊκό γκρουπ που ξαναέκανε το garage και την ψυχεδέλεια μόδα στα early ’10s στην ανεξάρτητη ελληνική σκηνή επανασυνδέεται και είναι μια καλή ευκαιρία να τους πετύχει κανείς πριν ξεκινήσουν μία ακόμη μεγάλη περιοδεία σε Αμερική και Ευρώπη. Σχηματίστηκαν το 2009 από τους κολλητούς φίλους Νώντα Παππά, Όθωνα Μεντή (αποχώρησε το 2014), Μάρκο Μαζαράκη και Τηλέμαχο Στρόνη. Mε ένα συμβόλαιο στην ανεξάρτητη δισκογραφική Slovenly Recordings το 2010, τρεις περιοδείες στην Αμερική και αμέτρητες εμφανίσεις παγκοσμίως, που μπορεί να ξεπερνούν τις 400, τρία άλμπουμ στο ενεργητικό τους και μετριοπάθεια για τα κατορθώματά τους, αν μη τι άλλο είναι καλό που αποφάσισαν να επιστρέψουν στη μουσική.
VASSIŁINA
Με διεθνείς προδιαγραφές έρχεται η Vassilina, της οποίας η έδρα βρίσκεται μεταξύ Λονδίνου και Αθήνας. Οι μουσικές της δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από αυτές αντίστοιχων μουσικών στο εξωτερικό. Γράφει σκοτεινή και «ευάλωτη» avant-pop μουσική με έντονη πολιτική φόρτιση και προβληματισμό που κολλάνε στο μυαλό, ακροβατώντας μεταξύ χάους και χορευτικής σκηνής. Αισθητικά άψογη, διαφέρει απ’ οτιδήποτε κυκλοφορεί στην εγχώρια σκηνή, με τις εμφανίσεις της να είναι περισσότερο happenings με μικρές εκπλήξεις. Εμπνεύστηκε το δεύτερο άλμπουμ της από τον μύθο της Κίρκης και είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε τι θα παρουσιάσει σε μια μεγάλη σκηνή όπως αυτή της Στέγης.
Curses
Από την Αμερική, αλλά με έδρα στο Βερολίνο, που είναι βασικά η πνευματική πατρίδα του ήχου τους, οι Curses αρχικά ήταν το σόλο πρότζεκτ του ηλεκτρονικού παραγωγού Luca Venezia προτού γίνει κανονικό γκρουπ με την προσθήκη του Dame Bonnet στο μπάσο. Το όνομα του γκρουπ σε προϊδεάζει και για το είδος της μουσικής που παίζουν, μια μείξη post-punk και EBM με νοσταλγικές αναφορές στα ’80s, την εποχή που τα συγκεκριμένα είδη κυριαρχούσαν. Έχουν κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ, ενώ έχουν άμεση σχέση με τον χώρο της μόδας, μια και έχουν γράψει μουσική για βιντεο-καμπάνιες των οίκων Dior και Raf Simons/Calvin Klein, ενώ έχουν βγάλει σε περιορισμένα αντίτυπα ένα LP στον παρισινό οίκο μόδας Saint Laurent! Αυτήν τη στιγμή ετοιμάζουν το νέο τους άλμπουμ, από το οποίο θα πάρουμε μια γεύση στην Αθήνα.
Νέγρος του Μοριά
Ο Νέγρος του Μοριά (κατά κόσμον Kevin Ansong) γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους. Έχει καταγωγή από την Γκάνα και είναι ένας από τους σημαντικότερους και πιο «ανήσυχους» ηχητικά Έλληνες ράπερ της γενιάς του. Μαζί με τον Odydoze έχουν δημιουργήσει ένα μουσικό είδος που βάφτισαν «τραμπέτικα». Οι δυο καλλιτέχνες ενώνουν πετυχημένα το τραπ με το ρεμπέτικο, βρίσκοντας κοινές συνιστώσες μεταξύ των δύο μουσικών ειδών.
Παράλληλα, ο Black Morris –αυτό το ψευδώνυμο χρησιμοποιεί τελευταία– παραμένει ένας από τους ελάχιστους εγχώριους ράπερ που η φωνή τους έχει ακουστεί και στο εξωτερικό, δίνοντας συνεντεύξεις σε μέσα όπως η «Libération», η «Deutsche Welle», το μουσικό περιοδικό «Wire», η «Vogue Greece» και το BBC. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του, που έχει τον τίτλο «ΘΡΑΣΟΣ», είναι μια συνεργασία με τον βραβευμένο με Grammy Αμερικανό μουσικό παραγωγό Christopher King και κυκλοφόρησε με τη στήριξη της Στέγης, κι αυτό κάνει την εμφάνισή του ακόμη πιο ξεχωριστή.
Holy Tongue
Μπορεί να μη γνωρίζεις πολλά για τους Holy Tongue αλλά αξίζει να τους δεις. Το πρότζεκτ της Valentina Magaletti που είναι γνωστή κυρίως από τις συνεργασίες της με τους Vanishing Twin, τους Tomaga, τους UUUU, τους Raime, τον Nicolas Jaar, τον Jandek και τον παραγωγό Al Wootton είναι ένα αυτοσχεδιαστικό ηχητικό όργιο γεμάτο φρέσκιες ιδέες και έντονες επιρροές από το dub reggae, όπως φάνηκε από την πρώτη τους κυκλοφορία. Πρόσφατα στη σύνθεσή τους προστέθηκε ο πολυοργανίστας Susumu Mukai, έτσι έγιναν φουλ σχήμα και ο ήχος τους επεκτείνεται προς απροσδιόριστες κατευθύνσεις που αντλούν από την τζαζ, το post-punk και την techno, με μια έμφαση στη δύναμη των κρουστών.
Grand River
Η Ολλανδοϊταλίδα συνθέτρια Aimée Portioli με το ψευδώνυμο Grand River κυκλοφορεί πειραματική ηλεκτρονική μουσική από το 2017. Με έντονες επιρροές από τον μινιμαλισμό και την ambient μουσική συνθέτει συναισθηματικά φορτισμένα ηχοτοπία. Το άλμπουμ «All Above» που έβγαλε το 2023 πήρε διθυραμβικές κριτικές στον διεθνή μουσικό Τύπο. Στο πλαίσιο του Stegi Radio Takeover θα παρουσιάσει ζωντανά το πολυμεσικό έργο της «The fog» (Η oμίχλη), μια συνεργασία της με τον εικαστικό Marco Ciceri, που εξερευνά τη λεπτή γραμμή που χωρίζει την αίσθηση που προκαλεί το οικείο από την άβολη εξερεύνηση όσων φαίνονται ανοίκεια στον ανθρώπινο νου.
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το STEGI.RADIO Takeover 2025 εδώ.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
