Μετά το hype που προηγήθηκε, το «Dragon Season» του Slogan είναι μάλλον απογοητευτικό

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter
Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Φωτ.: Κωνσταντίνος Μόσχος
0



Ο ΔΙΣΚΟΣ
 ΤΟΥ SLOGAN κυκλοφόρησε μια στιγμή που μολονότι δεν περίμενα να έρθει ποτέ, κάπως ανυπομονούσα, είχα μια περιέργεια για το τι θα φτάσει τελικά στ' αυτιά μου (αν τελικά έφτανε).

Αφενός, ο Slogan έχει κυκλοφορήσει δύο καινοτόμα κλασικά άλμπουμ, το «Ακούς το αύριο» και το «1988» (το οποίο θεωρώ ως το ελληνικό «Rodeo»). Αφετέρου, μετά από αυτά τα δύο άλμπουμ έχουμε την κυκλοφορία του «Big Chunes», το οποίο, με εξαίρεση κάποια highlights, όπως το «IG», το «G-Shit» και το «Playah», έχει κριθεί αρνητικά από το κοινό, και δικαίως. Πέραν του ότι πλέον κυκλοφορεί χειρότερη μουσική από αυτήν που κυκλοφορούσε παλιότερα, δημιουργεί ανησυχίες και το γεγονός ότι επηρεάζεται αρνητικά από τις απόψεις του κόσμου, απ' οπουδήποτε και αν προέρχονται αυτές (σχόλια σε meme pages και αλλού). Αυτό το ενδιαφέρον για το public figure του, άραγε, θα είναι κάτι που θα τον ωθήσει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό ή θα τον εμποδίσει να ρισκάρει με τον ήχο του;

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως ο Slogan είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που να τον στηρίζει ή είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο).

Γενικά, η κυκλοφορία του δίσκου αυτού αποτελεί την do or die στιγμή της καριέρας του. Ένας κακός δίσκος θα σημαίνει πως ο Slogan θα (παρα)μείνει στη μνήμη του ευρέος κοινού ως ένα meme, ως κάποιος που κάποτε ήταν καλός, έγινε crypto investor, θα έβγαζε «τρεις δίσκους το 2021» και πολλά ακόμη running gags του ελληνικού κοινού. Αντίθετα, ένας καλός δίσκος θα είναι η δικαίωσή του και το απόλυτο crowd silencer. Το game winner τρίποντο σε παιχνίδι εκτός έδρας. Επιπλέον, με έναν καλό δίσκο μπορώ να δω τον Slogan να χτίζει ένα momentum και να αρχίζει να βιοπορίζεται ξανά μέσω της μουσικής του.

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter

Από τα singles φαίνεται πως o Slogan δεν έχει πάρει στα σοβαρά τη στιγμή αυτή. Αν και το «I know u» και το «Για Πάντα» με τον RAF είναι ωραία κομμάτια, δείχνουν ότι χρειαζόταν πολύ περισσότερη προσπάθεια για να φτάσουν το potential τους. Η συμπερίληψη των «So Fresh» και «Thugga» ως singles στον δίσκο με απογοητεύει, γιατί το πρώτο κομμάτι το θεωρώ ανεκδιήγητο και το δεύτερο ανήκει στο 2020 και με κάνει να σκέφτομαι πως με αυτό μάλλον ήθελε να στρογγυλοποιήσει τον αριθμό των κομματιών στα είκοσι.

Έχοντας ακούσει τον δίσκο, μπορώ να πω πως έχω απογοητευτεί. Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Outdated απ' όλες τις απόψεις οι παραγωγές, το delivery, οι μπάρες. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αυτό που ήταν φρέσκο και καινοτόμο το 2016-2018, το 2024 πλέον έχει μπαγιατέψει. Μπορώ να διασκεδάσω με κάποια κομμάτια και ειδικά με τα hooks τους (αγαπημένο το «ALYX»), ωστόσο αδυνατώ να καταλάβω τον λόγο και τον σκοπό των καθυστερήσεων της κυκλοφορίας του δίσκου. Πού ακριβώς δαπανήθηκε αυτός ο χρόνος; Ούτε πολύπλοκες παραγωγές ακούμε ούτε κάποιο concept που για να μας δοθεί ολοκληρωμένο χρειαζόταν να αντικατασταθούν κομμάτια στο tracklist. Περιμέναμε χρόνια και πήραμε ένα dump 20 (16) κομματιών, τα οποία είναι, στην καλύτερη, άνω του μετρίου.

Άκρως απογοητευτική είναι και η θεματολογία του δίσκου. Κατά τη διάρκειά του ακούμε τον Slogan να επιδεικνύεται: ποιος είναι, πόσο ψηλά είναι, η πλούσια ζωή που κάνει, τα υπάρχοντά του. Θα περίμενε κανείς από έναν καλλιτέχνη ετών 35, του οποίου τα νούμερα στη μουσική έχουν πέσει, έχει πλέον γίνει meme για τους περισσότερους και, όπως προείπα, αντιμετωπίζει μια στιγμή do or die στην καριέρα του, να κάνει μια πιο introspective κυκλοφορία και να μας μιλήσει γι' αυτά τα ζητήματα· όχι να συνεχίσει να είναι μια σκιά του παλιού του εαυτού.

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που τον στηρίζει ή ότι είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο). Δεν θα έγραφα καν τo review, ωστόσο πρέπει κάποιος να του πει ότι δεν είναι αυτός ο Slogan που θαυμάζαμε, ότι η κυκλοφορία αυτή ήταν ένα λάθος. Και είναι θλιβερό το ότι αυτός ο κάποιος κατέληξε να είναι ένας τυπάκος που του αρέσει να γράφει και απλώς έτυχε να ακούσει τον δίσκο πριν από τη κυκλοφορία του.

Ολόκληρο το «Dragon Season» μπορείς να το ακούσεις εδώ:



         

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Πασχάλης Τερζής δεν προκάλεσε ποτέ, ούτε έβλαψε κανένα

Μουσική / O Πασχάλης Τερζής δεν προκάλεσε ποτέ, ούτε έβλαψε κανένα

Ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές μίλησε στη LiFO λίγο πριν αποσυρθεί από το τραγούδι. Με αφορμή τις ανακοινώσεις για την επιστροφή του αναδημοσιεύουμε μια σπάνια συνέντευξη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Οι Hume Assine έφτιαξαν ένα dance κομμάτι που το διαμορφώνεις όπως θες!

Μουσική / Οι Hume Assine έφτιαξαν ένα dance κομμάτι που το διαμορφώνεις όπως θες!

Το «For those dancing alone in their apartment» είναι ένα μουσικό πείραμα για όσα άτομα ψάχνουν ευκαιρία να ξεφύγουν, χορεύοντας μόνα στο σαλόνι, στην κουζίνα, στο υπνοδωμάτιο, ανάλογα με τη διάθεσή τους και για όσο το επιθυμούν.
M. HULOT
Ody Icons Περφόρμερ, μουσικός, δραματουργός, συνθέτης 

Οι Αθηναίοι / Ody Icons: «Δεν γίνεται να μη διεκδικήσεις τον χώρο που σου αναλογεί»

Περφόρμερ, μουσικός. Μεγάλωσε σε περιβάλλον που αγαπούσε την Ανατολή, ήταν λαϊκό και καθόλου εστέτ, κι αυτό επηρέασε τη μουσική του. Γι' αυτό δεν καταλαβαίνει τι εννοούν στην Ελλάδα όταν τον ρωτούν «γιατί τόσο τουμπερλέκι;». Ο Ody Icons αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Παύλος Σιδηρόπουλος: «Είχε μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα»

Σεμίνα Διγενή / Παύλος Σιδηρόπουλος: «Είχε μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα»

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ της Σεμίνας Διγενή για τον αγνό πρίγκηπα του rock and roll. Ακούγονται:  Δημήτρης Πουλικάκος, Μελίνα Σιδηροπούλου,  Δήμητρα Γαλάνη, Κώστας Φέρρης, Γιάννης Αγγελάκας κ.α.
THE LIFO TEAM
Οι νέοι λόκαλ DJs που ένα βράδυ θα σου «σώσουν τη ζωή»

Μουσική / Οι νέοι λόκαλ DJs που ένα βράδυ θα σου «σώσουν τη ζωή»

Σιχαίνονται τις πελατειακές σχέσεις, είναι unapologetic, αγαπούν τα συμπεριληπτικά dancefloors, αδιαφορούν για τον αλγόριθμο και προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια πολύ ανταγωνιστική σκηνή. 7 νέοι λόκαλ DJs μιλούν στη LifO.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Γιώργος Χατζηνάσιος

Μουσική / Γιώργος Χατζηνάσιος: «Ότι τι; Είναι ηλίθιοι όσοι ακούνε ελαφρολαϊκά;»

Έγινε συνθέτης για να μπορέσει να παντρευτεί τη γυναίκα του. Πιστεύει πως όποιος λέξη «ελαφρός» είναι απαίσια. Πρόλαβε την εποχή που τους τραγουδιστές τούς καταλάβαινες από τον ήχο της φωνής τους - τώρα δεν τους ξεχωρίζει. Ο Γιώργος Χατζηνάσιος αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral χορευτικά πάρτι της χρονιάς

Μουσική / Dievers Party: Πώς δυο φίλες έφτιαξαν τα πιο viral πάρτι της χρονιάς

Η Βάσω Καζαντζίδου και η Μαρινέλα Αμπντουραχμάνι γνωρίστηκαν τυχαία σε ένα αθηναϊκό κλαμπ. Δύο χρόνια μετά, αυτή η συνάντηση γέννησε ένα από τα πιο δημοφιλή mobile queer events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η τριπλή δύναμη του Μπετόβεν

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει το Τριπλό Κοντσέρτο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν με τρεις λαμπερούς σολίστ: ο Μαξίμ Βενγκέροφ, ο Στίβεν Ίσερλις και η Θεοδοσία Ντόκου ενώνονται υπό την μπαγκέτα του Φίνεγκαν Ντάουνι Ντίαρ την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
MARCEL DETTMANN INTERVIEW

Μουσική / Marcel Dettmann: «Η τέκνο δεν γεννήθηκε για VIP τραπέζια»

Ένας από τους επιδραστικότερους εκπροσώπους της τέκνο, λίγες μέρες πριν από την εμφάνισή του στο Ωδείο Αθηνών, μιλάει για την αγαπημένη του μουσική ως έναν τρόπο να σχετίζεται με τον κόσμο και την πολιτική του nightlife.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ