Μετά το hype που προηγήθηκε, το «Dragon Season» του Slogan είναι μάλλον απογοητευτικό

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter
Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Φωτ.: Κωνσταντίνος Μόσχος
0



Ο ΔΙΣΚΟΣ
 ΤΟΥ SLOGAN κυκλοφόρησε μια στιγμή που μολονότι δεν περίμενα να έρθει ποτέ, κάπως ανυπομονούσα, είχα μια περιέργεια για το τι θα φτάσει τελικά στ' αυτιά μου (αν τελικά έφτανε).

Αφενός, ο Slogan έχει κυκλοφορήσει δύο καινοτόμα κλασικά άλμπουμ, το «Ακούς το αύριο» και το «1988» (το οποίο θεωρώ ως το ελληνικό «Rodeo»). Αφετέρου, μετά από αυτά τα δύο άλμπουμ έχουμε την κυκλοφορία του «Big Chunes», το οποίο, με εξαίρεση κάποια highlights, όπως το «IG», το «G-Shit» και το «Playah», έχει κριθεί αρνητικά από το κοινό, και δικαίως. Πέραν του ότι πλέον κυκλοφορεί χειρότερη μουσική από αυτήν που κυκλοφορούσε παλιότερα, δημιουργεί ανησυχίες και το γεγονός ότι επηρεάζεται αρνητικά από τις απόψεις του κόσμου, απ' οπουδήποτε και αν προέρχονται αυτές (σχόλια σε meme pages και αλλού). Αυτό το ενδιαφέρον για το public figure του, άραγε, θα είναι κάτι που θα τον ωθήσει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό ή θα τον εμποδίσει να ρισκάρει με τον ήχο του;

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως ο Slogan είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που να τον στηρίζει ή είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο).

Γενικά, η κυκλοφορία του δίσκου αυτού αποτελεί την do or die στιγμή της καριέρας του. Ένας κακός δίσκος θα σημαίνει πως ο Slogan θα (παρα)μείνει στη μνήμη του ευρέος κοινού ως ένα meme, ως κάποιος που κάποτε ήταν καλός, έγινε crypto investor, θα έβγαζε «τρεις δίσκους το 2021» και πολλά ακόμη running gags του ελληνικού κοινού. Αντίθετα, ένας καλός δίσκος θα είναι η δικαίωσή του και το απόλυτο crowd silencer. Το game winner τρίποντο σε παιχνίδι εκτός έδρας. Επιπλέον, με έναν καλό δίσκο μπορώ να δω τον Slogan να χτίζει ένα momentum και να αρχίζει να βιοπορίζεται ξανά μέσω της μουσικής του.

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter

Από τα singles φαίνεται πως o Slogan δεν έχει πάρει στα σοβαρά τη στιγμή αυτή. Αν και το «I know u» και το «Για Πάντα» με τον RAF είναι ωραία κομμάτια, δείχνουν ότι χρειαζόταν πολύ περισσότερη προσπάθεια για να φτάσουν το potential τους. Η συμπερίληψη των «So Fresh» και «Thugga» ως singles στον δίσκο με απογοητεύει, γιατί το πρώτο κομμάτι το θεωρώ ανεκδιήγητο και το δεύτερο ανήκει στο 2020 και με κάνει να σκέφτομαι πως με αυτό μάλλον ήθελε να στρογγυλοποιήσει τον αριθμό των κομματιών στα είκοσι.

Έχοντας ακούσει τον δίσκο, μπορώ να πω πως έχω απογοητευτεί. Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Outdated απ' όλες τις απόψεις οι παραγωγές, το delivery, οι μπάρες. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αυτό που ήταν φρέσκο και καινοτόμο το 2016-2018, το 2024 πλέον έχει μπαγιατέψει. Μπορώ να διασκεδάσω με κάποια κομμάτια και ειδικά με τα hooks τους (αγαπημένο το «ALYX»), ωστόσο αδυνατώ να καταλάβω τον λόγο και τον σκοπό των καθυστερήσεων της κυκλοφορίας του δίσκου. Πού ακριβώς δαπανήθηκε αυτός ο χρόνος; Ούτε πολύπλοκες παραγωγές ακούμε ούτε κάποιο concept που για να μας δοθεί ολοκληρωμένο χρειαζόταν να αντικατασταθούν κομμάτια στο tracklist. Περιμέναμε χρόνια και πήραμε ένα dump 20 (16) κομματιών, τα οποία είναι, στην καλύτερη, άνω του μετρίου.

Άκρως απογοητευτική είναι και η θεματολογία του δίσκου. Κατά τη διάρκειά του ακούμε τον Slogan να επιδεικνύεται: ποιος είναι, πόσο ψηλά είναι, η πλούσια ζωή που κάνει, τα υπάρχοντά του. Θα περίμενε κανείς από έναν καλλιτέχνη ετών 35, του οποίου τα νούμερα στη μουσική έχουν πέσει, έχει πλέον γίνει meme για τους περισσότερους και, όπως προείπα, αντιμετωπίζει μια στιγμή do or die στην καριέρα του, να κάνει μια πιο introspective κυκλοφορία και να μας μιλήσει γι' αυτά τα ζητήματα· όχι να συνεχίσει να είναι μια σκιά του παλιού του εαυτού.

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που τον στηρίζει ή ότι είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο). Δεν θα έγραφα καν τo review, ωστόσο πρέπει κάποιος να του πει ότι δεν είναι αυτός ο Slogan που θαυμάζαμε, ότι η κυκλοφορία αυτή ήταν ένα λάθος. Και είναι θλιβερό το ότι αυτός ο κάποιος κατέληξε να είναι ένας τυπάκος που του αρέσει να γράφει και απλώς έτυχε να ακούσει τον δίσκο πριν από τη κυκλοφορία του.

Ολόκληρο το «Dragon Season» μπορείς να το ακούσεις εδώ:



         

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM
Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Μουσική / Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Η νέα φωνή της ελληνικής μουσικής είναι, όπως λέει, «λίγο καθαρίστρια, λίγο ιδιωτική υπάλληλος, λίγο τραγουδίστρια». Μόλις έκλεισε τα τριάντα, ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στη σκηνή με τη Νατάσσα Μποφίλιου και δείχνει πως έχει πολλά να προσφέρει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Φέλιξ Μέντελσον που εμπνέεται από τον Σαίξπηρ και θα ζωντανέψει, όπως και στο κείμενο, «στην Αθήνα, μια καλοκαιρινή νύχτα».
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Στέφανος Αθανασίου

Μουσική / Στέφανος Αθανασίου: «Γράφω για τον έρωτα, ο οποίος δεν έχει φύλο, δεν έχει καταγωγή»

Ο νεαρός τραγουδοποιός από τα Γιάννενα δεν είχε σκοπό να πει δημοτικά, αλλά συνόδεψε τη θεία του, Παγώνα Αθανασίου, σε δύο νεο-παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου που του προκάλεσαν ανατριχίλα.
M. HULOT
Voltnoi & Quetempo (STEGI.RADIO), Άκης Χοντάσης Επιμέλεια Μουσικού Προγράμματος «Μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια μουσική και ιστορική περιπλάνηση»

Plāsmata 3 / Voltnoi & Quetempo, Άκης Χοντάσης: «Μια ανοιχτή πρόσκληση σε μια μουσική και ιστορική περιπλάνηση»

Το STEGI.RADIO γίνεται για τρεις εβδομάδες το σημείο συνάντησης στα Plāsmata 3 στο Πεδίον του Άρεως, με αμέτρητες ώρες μουσικής απ' όλο τον πλανήτη και συζητήσεις που αφηγούνται ιστορίες του κόσμου.
M. HULOT