Στο «Animal Kingdom» η πιο τρομακτική επιδημία είναι η αλλαγή

Στο «Animal Kingdom» η πιο τρομακτική επιδημία είναι η αλλαγή *** Facebook Twitter
Ο έφηβος Πολ Κιρσέρ κλέβει τις εντυπώσεις και ο Ρομέν Ντιρί είναι παντού αξιόπιστος
0

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΥΝΟΨΗ της ταινίας του Τομά Κεϊλί, μοιραία σκέφτεσαι το «Νησί του δόκτορος Μορό» του Γουέλς − έχει μεταφερθεί ευθέως ή πλαγίως αρκετές φορές στο σινεμά, αλλά μόνο το «Island of Lost Souls» αξίζει να κρατήσουμε. Το μόνο κοινό στοιχείο με το «Ζωϊκό Βασίλειο» («The Animal Kingdom») είναι τα υβρίδια ανθρώπων και ζώων. Στο βιβλίο του Γουέλς, που ασχολείται κυρίως με την επιστημονική ηθική, αυτές οι υβριδικές υπάρξεις πρόεκυψαν από πειράματα γενετικής, εδώ είναι προϊόντα μιας φυσικής εξελικτικής διαδικασίας που, ως συνήθως, προέκυψε τυχαία. Ο Κεϊλί υπογραμμίζει τη φυσικότητά τους, δίνοντας κυρίαρχο ρόλο στο φυσικό τοπίο και στο πράσινο χρώμα εντός του κάδρου. 

Το επίτευγμα του Κεϊλί είναι ότι κατορθώνει να ενσωματώσει το φανταστικό στοιχείο ως αναπόσπαστο, απολύτως ρεαλιστικό μέρος του φιλμικού του σύμπαντος, εκεί που άλλος κινηματογραφιστής θα το προσέγγιζε με όρους αποδραστικού σινεμά, ως αξιοπερίεργο.

Όσο για το θέμα της ταινίας του, δεν έχει να κάνει με την οριοθέτηση της επιστημονικής δράσης και της ανθρώπινης παρέμβασης  στη φύση, αλλά με την αλλαγή και, πιο συγκεκριμένα, την ενδιάθετη αποστροφή του είδους μας προς αυτή. Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, η πανδημική συγκυρία και τα υγειονομικά μέτρα που έφερε, ειδικά κατά το πρώτο διάστημα, όταν τα χαρακτηριστικά του «εχθρού» δεν είχαν εξακριβωθεί, αποτελούν καλό παράδειγμα για να διαπιστώσουμε ότι ακόμα και μια προσωρινή μεταβολή στον τρόπο ζωής μας με γνώμονα το κοινό καλό θα οδηγήσει σε επιθετικές αντιδράσεις, θα αντιμετωπιστεί με καχυποψία και θα αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να φέρουμε στην επιφάνεια τις χειρότερες παρορμήσεις μας, τις οποίες σε δεύτερο χρόνο θα αποδώσουμε στην αναγκαία εκτόνωση, λόγω της καταπίεσής μας. Κι επειδή εγκυμονεί αλλαγές, ακόμα και την ίδια την ύπαρξη του ιού φτάσαμε να αρνηθούμε, τον πολεμήσαμε με ανδρεία – ως γνωστόν, τίποτα δεν διώχνει αποτελεσματικότερα τους παθογόνους μικροοργανισμούς από την άρνησή τους κι από τα συνθήματα στα social.

Στο «Animal Kingdom» η πιο τρομακτική επιδημία είναι η αλλαγή *** Facebook Twitter
H Αντέλ Εξαρχόπουλος εμφανίζεται στον άχαρα γραμμένο ρόλο μιας αστυνομικού, αλλά με ερμηνεία κόντρα σε ό,τι έχουμε δει από αυτήν μέχρι σήμερα.

Μέσα από την ιστορία ενός εφήβου που μεταλλάσσεται και προσπαθεί να το κρύψει από όλους, παρακολουθούμε τόσο τις εξωτερικές αντιδράσεις του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου απέναντι στην αλλαγή τμήματός του, όσο και την αμφιθυμία και τους φόβους του ίδιου του ατόμου, που διαφοροποιείται και πρέπει να διαχειριστεί τη νέα πραγματικότητα. Ο Πολ Κιρσέρ, γιος της Ιρέν Ζακόμπ, επικοινωνεί τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του ήρωα παλινδρομώντας ερμηνευτικά μεταξύ εσωστρεφούς δραματικότητας και αφιλτράριστης εκδήλωσης –ένας γνήσιος έφηβος− και κλέβει τις εντυπώσεις, ο Ρομέν Ντιρί έτσι κι αλλιώς είναι παντού αξιόπιστος, ενώ η Αντέλ Εξαρχόπουλος εμφανίζεται στον άχαρα γραμμένο ρόλο μιας αστυνομικού, αλλά με ερμηνεία κόντρα σε ό,τι έχουμε δει από αυτήν μέχρι σήμερα, κερδίζοντας και μια υποψηφιότητα για Σεζάρ Β’ Γυναικείου Ρόλου.   

Το επίτευγμα του Κεϊλί είναι ότι κατορθώνει να ενσωματώσει το φανταστικό στοιχείο ως αναπόσπαστο, απολύτως ρεαλιστικό μέρος του φιλμικού του σύμπαντος, εκεί που άλλος κινηματογραφιστής θα το προσέγγιζε με όρους αποδραστικού σινεμά, ως αξιοπερίεργο. Ο τρόπος της ενσωμάτωσης  υπογραμμίζει και τη στάση του δημιουργού απέναντι στο θέμα του – ο Κεϊλί βλέπει την αλλαγή ως δομικό στοιχείο της φύσης. Και, πολύ ορθά, δεν συγκεκριμενοποιεί την παραβολή του, επιχειρεί μια γενικότερη αναφορά στην αλλαγή, ώστε να χωρέσουν εντός της οποιεσδήποτε επιμέρους εκφάνσεις της –από την ταυτότητα φύλου ως την εισροή μεταναστευτικών ρευμάτων− ικανές να εξάρουν τις δυνάμεις της συντήρησης, τόσο εξωγενώς όσο και ενδογενώς. Κι αν ήταν λίγο πιο στοχευμένη η πλοκή, λίγο πιο συμμαζεμένη η δραματική ανάπτυξη της ιστορίας, αν είχε αφαιρεθεί το περιττό λίπος, θα είχε υπογράψει μία από τις συναρπαστικότερες προτάσεις του γαλλικού σινεμά εδώ και καιρό. 

Η ταινία κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 30 Μαΐου από τη Spentzos Films.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ