Οι 10 κορυφαίες σκηνές μιούζικαλ όλων των εποχών - και η ιστορία τους

0

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, ως και επώδυνο, για έναν μη αμετανόητο φαν του είδους να αντέξει ένα μιούζικαλ από την αρχή ως το τέλος. Στις ελληνικές μουσικοχορευτικές κωμωδίες της εμπορικής περιόδου του Φίνου, για παράδειγμα, προσπερνάς χωρίς ενοχή τα ονειρικά ιντερλούδια, πενιχρές κόπιες τα περισσότερα, για να χαρείς το αστείο που ακολουθεί, ακόμη κι αν το γνωρίζεις απέξω κι ανακατωτά. Στα απείρως ανώτερα αμερικανικά της χρυσής εποχής ή τα γαλλικά του Ζακ Ντεμί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ποιος θέλει να ξαναδεί τους σιροπιαστούς διαλόγους ή την προσχηματική, ρομαντική πλοκή; Fast forward σε μερικές από τις καλύτερες χορογραφίες που έχουν συντεθεί, συνήθως πάνω σε υπέροχα τραγούδια, από ταλέντα που ειδικεύτηκαν σε ένα είδος που παρήκμασε φυσιολογικά, αλλά δεν έσβησε πραγματικά. Φυσικά, σκηνές σε ταινίες που δεν ήταν μιούζικαλ έμειναν στην ιστορία, όπως το ανακάτεμα των στυλ στη σέξι μονομαχία Ούμα Θέρμαν και Τζον Τραβόλτα στο «Pulp Fiction», ο Τραβόλτα –και πάλι− να δίνει τα ντίσκο ρέστα του στην πίστα του κλαμπ 2001 στον «Πυρετό το Σαββατόβραδο», το βαλς μεταξύ αγνώστων στη φαντασία του Ρόμπιν Γουίλιαμς στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Νέας Υόρκης στο «Βασιλιά της Μοναξιάς» ή, δεκαετίες πριν, ο φανταστικός πειραματισμός στο χρώμα από τον πρωτοπόρο Len Lye στο «Rainbow Dance» του 1936. Με αφορμή την τεράστια επιτυχία του «La La Land», του πρώτου μιούζικαλ που ενδεχομένως να πάρει τα κύρια Όσκαρ μετά το «Σικάγο», θυμηθείτε σε αντίστροφη μέτρηση τις πιο δεξιοτεχνικές, απογειωτικές, μεθυστικές και επιδραστικές σκηνές μιούζικαλ στο σινεμά – έτσι, δεν θα χρειαστεί να υποστείτε ολόκληρο το παραμύθι.

10.

DANCER IN THE DARK

I 've seen it all

Είτε το αγαπάτε είτε το απεχθάνεστε, το αντικομφορμιστικό μιούζικαλ του Λαρς φον Τρίερ ανήκει ολοκληρωτικά στον Δανό σκηνοθέτη. Σπρώχνει το μελό στα άκρα, κόβει απότομα τα χορευτικά, διαλέγει πολλές ανάποδες γωνίες λήψης, αλλά δεν αντιτίθεται εντελώς στο είδος. Σε φυσικούς χώρους και με έμφαση στη μιζέρια, το καταθλιπτικά δραματικό «Χορεύοντας στο σκοτάδι» απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα και αυτή η σκηνή είναι το αποκορύφωμά της, με τη σπασμένη φωνή της Björk να συνοδεύει ένα ατελείωτο travelling, κυριολεκτικά πάνω σε ράγες.

9.

ROYAL WEDDING

Dancing on the ceiling

Ο Στάνλεϊ Ντόνεν και ο Φρεντ Αστέρ έσπαγαν το κεφάλι τους πώς θα γυρίσουν μια ακροβατική σκηνή σε ένα δωμάτιο. Οι τεχνικοί της Metro Goldwyn Mayer έδωσαν τη λύση: έφτιαξαν ένα τεράστιο κυλινδρικό σετ που περιστρεφόταν, σαν αυτοσχέδιο βαρέλι, με την κάμερα, τον οπερατέρ, τους βοηθούς και τα έπιπλα «συνημμένα» κατά τη διάρκεια του χορού του Αστέρ, που ταυτόχρονα τραγουδούσε το «You 're all the world to me». Ο στιχουργός Άλαν Τζέι Λέρνερ είχε την ιδέα, αλλά ο σπουδαίος περφόρμερ επέμενε σε συνεντεύξεις πως το είχε σκεφτεί πρώτος, δεκαετίες πριν.

8.

STORMY WEATHER

Nicholas brothers' stairs scene

Ένα χορευτικό ντουέτο με αρκετές εμφανίσεις στο σινεμά, οι αδελφοί Νίκολας δεν χορεύουν απλώς πάνω στην ξέφρενη μουσική του Καμπ Κάλαγουεϊ, αλλά πετάνε προς ένα κρεσέντο από εξαιρετικά δύσκολο footwork και απανωτά σπαγκάτι μετά από κλακέτες για Όσκαρ, κουτρουβαλώντας με χάρη από την τεράστια λευκή σκάλα του σκηνικού.

7.

JAILHOUSE ROCK

Prison scene

Πριν απ' όλους τους λικνιστούς, και μάλλον άχαρους ρόκερ, ο ένας και μοναδικός Έλβις χόρεψε με την παρέα του το τεράστιο hit «Jailhouse Rock» στην ομώνυμη ταινία, οδηγώντας την οργασμική περιδίνιση, με την ασυμμάζευτη λεκάνη του και το ατίθασο τσουλούφι, προς το εναλλακτικότερο, σε σχέση με τις τακτοποιημένες χορογραφίες των κλασικών μιούζικαλ, κούνημα των επιγόνων, από τον Μπελούσι στο «Blues Brothers» μέχρι τον Κέβιν Μπέικον στο «Footloose», αλλά και τα διάφορα Dirty (αν και καθόλου βρόμικα) Dancing.

6.

SWEET CHARITY

Rich man's frug

Όλος ο Μπομπ Φόσι σε μια μεγάλη σεκάνς που δεν συνοψίζει μόνο το στυλ του καινοτόμου, αγρίως απαιτητικού για τον εαυτό του και τον θίασο του Αμερικανού χορευτή και χορογράφου, αλλά και τη δεκαετία του '60 στο τελείωμά της, αυτό που εμείς λέμε shake, σε ένα πάρτι της καλής κοινωνίας, όπου όλοι ξεβιδώνονται σε φιγούρες υψιπετείς και φρενιασμένες, παρωδώντας τη σοβαροφάνεια των κομψών εκδηλώσεων της μόδας. Μετά την εκπληκτική του εμφάνιση στο «Kiss me Kate» και τη χορογραφία του στο «Pajama Game», το «Sweet Charity» σήμανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Φόσι και απέτυχε εισπρακτικά, αφού έσκασε στην παρακμή του είδους. Με το «Καμπαρέ» και το «All that jazz» σάρωσε σε Όσκαρ και φεστιβάλ, δίνοντας το στίγμα ενός ωριμότερου ρεβιζιονιστή στο ανάδελφο jazz στυλ του που έφερε τα καλύτερα στοιχεία του κλασικού μιούζικαλ, αλλά αποκάλυπτε μια μοντέρνα αισθητική (ψάξτε στο «Καμπαρέ» τους πρώτους σπόρους του βιντεοκλίπ) ή μιλούσε προσωπικά και ειλικρινώς, με εντελώς κινηματογραφικούς όρους, για τον μουσικοχορευτικό κόσμο του θεάτρου που γνώριζε καλά.

5.

AN AMERICAN IN PARIS

Ballet

Η καπιτάλε σκηνή του «Αμερικανού στο Παρίσι» είναι ένα γιγαντιαίο σε σκηνογραφική κλίμακα και διάρκεια μπαλέτο, βασισμένο κυρίως στην αθάνατη μουσική του Τζορτζ Γκέρσουιν, ένας φόρος τιμής του Χόλιγουντ στους μεγάλους Γάλλους ζωγράφους (ναι, λίγο corny, αλλά ακαταμάχητης ομορφιάς), μια ζαλιστική παρέλαση χρωμάτων και σκηνικών και ταυτόχρονα μια υπέρκομψη χορογραφία με πρωταγωνιστές τον Τζιν Κέλι και τη Λέσλι Καρόν κάτω από την μπαγκέτα του Βινσέντε Μινέλι.

4.

BANDWAGON

Girl hunt ballet

Ο Φρεντ Αστέρ χόρεψε πολλά σόλο στην καριέρα του και από μόνος του συγκροτεί όχι δεκάδα αλλά πενηντάδα με καταπληκτικά δεξιοτεχνικές σκηνές. Αυτή εδώ από το δραματικά άνισο «Bandwagon» του Βινσέντε Μινέλι είναι τέλεια σε κάθε βήμα και ανάσα και μάλλον θα σας θυμίσει κάτι πιο οικείο, αφού ο Μάικλ Τζάκσον την ξεπατίκωσε για το βιντεοκλίπ του «Smooth Criminal», έχοντας αντιγράψει πρώτα τις καθοριστικές, cool κινήσεις του ειδώλου του. Η μοιραία, καλλίπυγη Σιντ Τσαρίς λάμπει έναν χρόνο μετά την αξιοσημείωτη παρουσία της στη σεκάνς του φινάλε στο «Singing in the Rain».

3.

SWING TIME

Έλεγαν, σωστά, πως ο Φρεντ Αστέρ έδινε στην Τζίντζερ Ρότζερς class κι εκείνη το sex που του έλειπε, όταν χόρευε μόνος του. Συνεργάστηκαν πολλές φορές και αυτή η σκηνή, μία από τις καλύτερές τους, στο «Swing Time» δείχνει πόσο αβίαστα έδεναν, πόσο συγχρονισμένοι ήταν στις κλακέτες και τη σωματική τους επαφή, πώς εκείνη απογειωνόταν, όταν δούλευε μαζί του και πώς ο Αστέρ έμοιαζε ευτυχισμένος όταν την αγκάλιαζε για να την οδηγήσει, σαν την ντάμα των ονείρων του, με τα βήματά του προς την έξοδο, πολύ περισσότερο απ' ό,τι με την εντυπωσιακή, αλλά πιο νευρική Ρίτα Χέιγουρθ και την αξιόπιστη, αλλά πιο κοινή, αν εξαιρέσουμε το ερωτικά φορτισμένο «Begin the Beguine», Έλινορ Πάουελ.

2.

WEST SIDE STORY

Prologue

Ο πρόλογος του «West Side Story» συνιστά μια αυτοτελή, υπέροχη ταινία μικρού μήκους, σκηνοθετημένη από τον έμπειρο Ρόμπερτ Γουάιζ και τον χορογράφο Τζερόμ Ρόμπινς που «σκοτώθηκαν» στα γυρίσματα και δεν μιλιόντουσαν, ούτε κι όταν παρέλαβαν από κοινού (κάτι που δεν έχει επαναληφθεί έκτοτε) το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας το 1962. Οι δύο συμμορίες των Jets και των Sharks τσακώνονται στα glorious πλάνα της Νέας Υόρκης υπό τους ήχους του Λέοναρντ Μπέρνσταϊν και ήδη, από τους πρώτους αναγνωριστικούς γύρους, μυρίζει μπαρούτι και τραγωδία σ' αυτή την εμπνευσμένη διασκευή του «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Φυσικά, η ταινία βρίθει εκπληκτικών σκηνών, όπως το «America», αλλά η εισαγωγή παραμένει το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της ολικής απόδρασης του μιούζικαλ από τα στενά όρια του στούντιο, χωρίς παράλληλα να χάνει τον ρομαντισμό και τη φόρμα του.

1.

SINGING IN THE RAIN

Title song

Ο Ράιαν Γκόσλινγκ και η Έμα Στόουν επισκέφτηκαν τη χήρα του Τζιν Κέλι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του «La La Land», μίλησαν μαζί της για τον σταρ της ταινίας, είδαν την περίφημη ομπρέλα και αναμνηστικά από τα γυρίσματα και, όπως λένε, πήραν κάτι από τη μαγεία της ψυχής του μεγαλύτερου μιούζικαλ όλων των εποχών, που με την πάροδο του χρόνου δίκαια εξασφάλισε τη θέση στην κορυφή του είδους. Η αλήθεια είναι πως (αν και δεν μπορεί να αποδειχθεί) αν το φιλμ του Ντέιμιαν Σαζέλ αποσπάσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, μια κατάφωρη αδικία θα έχει εν μέρει διορθωθεί, αφού ο μεγάλος συγγενής του είναι το αριστούργημα των Ντόνεν/Κέλι, που δεν ήταν καν υποψήφιο στις κύριες κατηγορίες των βραβείων, ίσως επειδή το «Ένας Αμερικανός στο Παρίσι, πάλι με τον Κέλι, είχε κερδίσει την ακριβώς προηγούμενη χρονιά. Απ' όλες τις εξίσου σπουδαίες μουσικοχορευτικές σκηνές αυτής της καλοήθους παρωδίας της εποχής του βωβού κινηματογράφου στο Χόλιγουντ, η αξέχαστη, εντελώς ακαταμάχητη στιγμή, που πάντα προκαλεί αγαλλίαση και θαυμασμό, είναι το πλατσούρισμα του Τζιν Κέλι στη βροχή, μόλις έχει καληνυχτίσει την αγαπημένη του στο κατώφλι του σπιτιού της, στην καρδιά του Λος Άντζελες. Ένας μουσκεμένος δρόμος, άφθονο νερό, μια ανθεκτική ομπρέλα, ένα ορμητικό λούκι, ένας λαμπτήρας, ένας τσαντισμένος αστυνομικός και ο φουλ ερωτευμένος φτωχός με την ελπίδα και το ταλέντο να εκρήγνυνται σε χορευτικό ραβασάκι είναι τα αχτύπητα συστατικά ενός τετράλεπτου που δεν χορταίνεται, πάνω στο παλιό τραγούδι του Νέισιο Χερμπ Μπράουν. Φημολογείται πως ο Κέλι είχε υψηλό πυρετό όταν τη γύρισε. Δεν φαίνεται καθόλου...

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ