Μάρτιν Σκορσέζε: «Μαθαίνοντας να πεθαίνεις, περί αυτού πρόκειται»

Μάρτιν Σκορσέζε: «Μαθαίνοντας να πεθαίνεις, περί αυτού πρόκειται» Facebook Twitter
«Δεν υπήρχε περίπτωση να επιστρέψω σ' αυτόν τον κόσμο πριν ανακαλύψω εκεί ένα κομμάτι του εαυτού μου. Ποιο είναι αυτό ακριβώς, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα».(φωτο: Liz O. Baylen / Los Angeles Times)
0

«Ο Μάρτιν Σκορσέζε τους γνωρίζει καλά αυτούς τους άντρες. Άντρες με γυαλιστερά μαλλιά και κουστούμια, άντρες που ψιθυρίζουν υποσχέσεις βίας. Έχουν γεράσει πλέον, οι φωνές τους εμφανώς κλονισμένες κι ευάλωτες. Βαδίζουν σα να μην συνδέονται πια τα κόκκαλά τους. Το νιώθουν το βάρος, το διαισθάνονται το αναπόφευκτο να πλήσιάζει. Έχουν σκοτώσει κόσμο εδώ και τόσες δεκαετίες, από τη μία ταινία στην άλλη. Τώρα όμως, όπως κι ο ίδιος ο σκηνοθέτης, αντικρίζουν κατάματα τη θνητότητα και αναρωτιούνται, κάπου μεταξύ τελικού ξεκαθαρίσματος και λύτρωσης, πώς ήρθαν και πέρασαν όλα τόσο γρήγορα. Οι ταινίες του Σκορσέζε βαδίζουν στο μονοπάτι ανάμεσα στην οσιότητα και την κτηνωδία σαν βιβλικές ιστορίες γραμμένες από εκπεσόντες αγγέλους και μαφιόζους. Ποιο είναι το κόστος του πόθου; Πότε απογυμνώνεται κάποιος μέχρι να μείνει μόνο μια βαθιά ουσία του; Μπορεί να δοθεί άφεση αν δεν έχει αναζητηθεί η συγχώρεση;»

Μ' αυτά τα λόγια προλογίζει ο Jeffrey Fleishman, επιφανής αρθρογράφος των Los Angeles Times και συγγραφέας, την κουβέντα του με τον 76χρονο σκηνοθέτη, με αφορμή βεβαίως το επικό "The Irishman", την τελευταία ταινία του Σκορσέζε στην οποία εξερευνά ερωτήματα όπως τα παραπάνω σε μια κινηματογραφική παραβολή γεμάτη μαφιόζους, συνδικάτα, τις αμαρτίες ενός ολόκληρου έθνους και τους επικίνδυνους τρόπους με τους οποίους μας εξαπατούν η πίστη και η αφοσίωσή μας σε ανθρώπους και δόγματα.

Οι ταινίες του Σκορσέζε βαδίζουν στο μονοπάτι ανάμεσα στην οσιότητα και την κτηνωδία σαν βιβλικές ιστορίες γραμμένες από εκπεσόντες αγγέλους και μαφιόζους.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, αναφέρεται στην ταινία ως ένα είδος επικήδειου ή επιμνημόσυνης τελετουργίας που έπρεπε να γίνει την κατάλληλη ώρα:

«Δεν υπήρχε περίπτωση να επιστρέψω σ' αυτόν τον κόσμο πριν ανακαλύψω εκεί ένα κομμάτι του εαυτού μου. Ποιο είναι αυτό ακριβώς, δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα. Έχει να κάνει με τον χρόνο, με τις αλλαγές στη ζωή, με τα παιδιά, με την οικογένεια. Με όλα αυτά. Κατά κάποιο τρόπο, είμαστε πολυκαιρισμένοι πια. Εγώ δηλαδή, ίσως κι ο Μπομπ [Ντε Νίρο]. Μετά από τόση οργή και τόσον αγώνα στη ζωή, όλα τελικά καταλήγουν στον τρόπο εξόδου απ' αυτή. Μαθαίνοντας να πεθαίνεις, περί αυτού πρόκειται».

Μάρτιν Σκορσέζε: «Μαθαίνοντας να πεθαίνεις, περί αυτού πρόκειται» Facebook Twitter
Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Τζο Πέσι υπό το βλέμμα του σκηνοθέτη

Στη συνέχεια, ανακαλεί ένα μυθιστόρημα του Σελίν όπου την ώρα που χωρίζει ένα ζευγάρι, η γυναίκα βγάζει πιστόλι στον άντρα και τον ρωτά τι του συνέβη στη ζωή και γιατί άλλαξε. «Κι εκείνος της απαντά», λέει ο Σκορσέζε, «μου συνέβη μια ολόκληρη ζωή – αυτό μου συνέβη. Και τότε ακριβώς, εκείνη τον πυροβολεί». Ακολούθως, του έρχεται στο μυαλό μια άλλη παραβολή, αυτή τη φορά από τα «Δοκίμια της Οκνηρίας» του Γιοσίντα Κένκο, Γιαπωνέζου μοναχού του 14ου αιώνα, ο οποίος είχε γράψει ότι στον θάνατο λιγοστεύουμε βαθμιαία ώσπου το όνομά μας δεν αναφέρεται πια και η ύπαρξή μας σκεπάζεται και χάνεται.

Αυτός είναι ο τόνος που κυριαρχεί στην ταινία που υπερβαίνει τα πραγματικά γεγονότα στα οποία αναφέρεται και λειτουργεί ως διαλογισμός στη φιλία, την αφοσίωση και στις εγκληματικές πράξεις δεκαετιών που δεν καταλήγουν στη λύτρωση και στη σωτηρία της ψυχής, αλλά σε μια κούφια, επίπεδη αποδοχή του τι έχει κάνει κάποιος στη ζωή του.

«Είμαστε όλοι ίσοι – είτε πρόκειται για τον Πρόεδρο, τον κλήρο, την μαφία – σε ένα πράγμα», λέει ο Σκορσέζε. «Στο ότι είμαστε ανθρώπινα όντα και ό,τι και να γίνει, κάποια στιγμή θα έρθουμε αντιμέτωποι με τους λογαριασμούς μας. Μ' αυτή τη σκέψη έγινε η ταινία. Αυτό που βλέπεις στο 'The Irishman' είναι το ποιοι γίνονται ο Φρανκ και ο Τζίμι Χόφα (Αλ Πατσίνο) σε διάστημα 45 χρόνων. Η ταινία είναι η σχέση τους».

«Οι πανίσχυρες συναισθηματικές εμπειρίες που βίωνα μικρός βλέποντας σινεμά ήταν σα να εκφράζουν ανομολόγητες εμπειρίες ανάμεσα σε μένα και τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου ή τον αδελφό μου», λέει στη συνέντευξη ο Μάρτιν Σκορσέζε για τις ταινίες που γαλούχησαν το κινηματογραφικό του όραμα. «Είτε επρόκειτο για κάποιο φιλμ του Ροσελίνι είτε για τα 'Κόκκινα Παπούτσια' είτε για τη 'Λεωφόρο της Δύσης', δεν τις συζητάγαμε πολύ αλλά ήταν σα να βιώνουμε από κοινού μια υπερβατική αντίδραση σ' αυτό που συνέβαινε στην οθόνη. Ξέρω ότι εκείνα τα χρόνια έχουν περάσει. Ακολούθησα μια διαδρομή, ένα ταξίδι τρόπος του λέγειν, που με κάποιο τρόπο με οδήγησε εδώ».

  

Με στοιχεία από τους Los Angeles Times

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

TAINIES

Οθόνες / Ο ανανεωμένος Superman και 6 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένας υπερήρωας, μερικοί επικίνδυνοι καρχαρίες, ένα αμερικανικό ρομαντικό δράμα, μπόλικος σουρεαλισμός και γαλλικό chanson: Το κινηματογραφικό μενού της εβδομάδας έχει από όλα - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου cartoon

Oθόνες / Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου καρτούν

Υπερφορτωμένο, κατά διαστήματα απολαυστικό, με μια τετράποδη προσθήκη που θα κάνει τους ζωόφιλους να γαβγίζουν από χαρά, το «Superman» του Τζέιμς Γκαν δεν προσποιείται πως θέλει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από δύο ευχάριστες ώρες στο σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Η πρώτη ταινία του αναγεννημένου διευρυμένου σύμπαντος της DC, ο υβριδικός μεταμεσονύκτιος χαβαλές του «Dangerous Animals» και το χιτσκοκικό «Spellbound», με την ονειρική σεκάνς ανθολογίας που σχεδίασε ο Σαλβαδόρ Νταλί, ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Οθόνες / Νύχτα Αγωνίας: Το trendy δράμα του Χίτσκοκ με τη συμμετοχή του Νταλί

Ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ επιθυμούσε ένα trendy δράμα για την ψυχανάλυση, ενώ ο Άλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε άλλο ένα θρίλερ για το σεξ, την ερωτική επιθυμία και τον ρόλο μιας δυναμικής γιατρού, απροστάτευτης σε ένα σεξιστικό ανδροκρατούμενο μικρόκοσμο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αναγέννηση του Jurassic World με ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικά αναχρονιστική

Οθόνες / Jurassic World: Ανακυκλωμένα υλικά, ανακουφιστικό πισωγύρισμα

Ο Κόλιν Τρεβόροου ξεκίνησε δυνατά τη δεύτερη τριλογία του Jurassic σύμπαντος και την έστειλε στον αγύριστο ή περίπου στη μέση του πουθενά, με τους τροποποιημένους δεινοσαύρους αδέσποτους, οπλισμένους κι επικίνδυνους, σε ένα φινάλε με οικολογικές κορόνες, πανηγυρικά χαοτικό, ψευδεπίγραφα απειλητικό και, εν τέλει, εξαιρετικά ανιαρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ