Γιώργος Σιούγας

Γιώργος Σιούγας Facebook Twitter
0
Πριν επιχειρήσετε την κινηματογραφική μεταφορά του, το «Γάλα» είχε γίνει μεγάλη θεατρική επιτυχία. Είχατε, επομένως, περισσότερο άγχος απ’ ό,τι αν καταπιανόσασταν με κάτι εντελώς δικό σας;

Όχι. Το ίδιο αγχωμένος θα ήμουν, ακόμα και αν ήταν δικό μου το σενάριο! Η εισπρακτική επιτυχία αλλά και η καλλιτεχνική αναγνώριση είναι για μένα πολύ σημαντικά πράγματα, γιατί είναι ένας τρόπος επιβεβαίωσης ότι αυτό που έκανα κάπου «ακούμπησε». Φυσικά, ούτε το ένα ούτε το άλλο έχουν πάντα να κάνουν με την πραγματική αξία ενός φιλμ, ωστόσο βοηθούν πολύ την ψυχολογία του καλλιτέχνη! Η ανάγκη να πω αυτή την ιστορία ήταν τόσο δυνατή, που ξεπερνούσε κάθε πιθανό φόβο ή άγχος. Αυτή ήταν η κινητήρια δύναμή μου. Βέβαια, ήθελα πολύ το φιλμ να αρέσει στον Βασίλη (σ.σ. Κατσικονούρη) και αγωνιούσα πολύ γι’ αυτό. Ο Βασίλης με εμπιστεύτηκε πρώτος, δωρίζοντάς μου το «μωρό» του, οπότε θα στενοχωριόμουν, εάν το φιλμ δεν επικοινωνούσε μαζί του.  Όταν τελικά το είδε, βγήκε απ’ το σινεμά δακρυσμένος. Του είπα «Ρε Βασίλη, εσύ τό ‘γραψες και κλαις;» κι εκείνος με αγκάλιασε, λέγοντάς μου «φαίνεται πως δεν το έχω αποβάλει ακόμη...». Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή.

Πρωτοείδατε, λέτε, το «Γάλα» στο Εθνικό, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Τι σας άγγιξε ή σας εντυπωσίασε τόσο ώστε να αποφασίσετε να ασχοληθείτε μαζί του;

Ο Λευτέρης. Ταυτίστηκα με αυτό το παιδί πολύ. Ξέρετε, μικρός είχα πολλά κοινά μ’ αυτό τον ήρωα, έτσι άγγιξε μια χορδή μέσα μου πολύ ευαίσθητη. Ήμουν κι εγώ «στην απέξω», δεν είχα πολλούς φίλους, υπήρχα πολύ μέσα στο κεφάλι μου, χανόμουνα μέσα στο μυαλό, στις σκέψεις, στα όνειρα, στους «κόσμους» που έπλαθα. Είχα πάντα μια τάση φυγής και μια συναισθηματική ανάγκη πολύ παρόμοια με αυτήν του Λευτέρη... Η ιστορία είναι του Αντώνη, αλλά η καρδιά της είναι ο Λευτέρης. Θέτει πολλά υπαρξιακά ερωτήματα το κείμενο του Βασίλη, τα οποία βεβαίως δεν απαντιούνται ποτέ. Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα ενός καλού κειμένου. Το ενδιαφέρον είναι στην (καλή) ερώτηση, όχι στην απάντηση. Το ίδιο το κείμενο με τράβηξε να το μελετήσω και να το ερμηνεύσω με τον δικό μου τρόπο.

Είστε ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα και την υποδοχή που γνώρισε η ταινία, που ήταν και η πρώτη σας;

Χαίρομαι που οι κριτικές ήταν πολύ καλές και που το φιλμ φάνηκε να έχει απήχηση σε όσους το είδαν. Κριτικοί και κοινό υπήρξαν πολύ γενναιόδωροι μαζί μου, κάτι που εκτιμώ πολύ. Απογοητεύτηκα, βέβαια, με το εισπρακτικό αποτέλεσμα. Πίστευα πραγματικά ότι θα πήγαινε πολύ καλύτερα. Αλλά μάλλον δεν πρέπει να είσαι σίγουρος για τίποτα.

Τι αποκομίσατε από τη γνωριμία σας με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Μάρτιν Σκορτσέζε και ο Κώστας Γαβράς;

Ο μεν Γαβράς είναι απ’ τους σπουδαιότερος εν ζωή σκηνοθέτες στην Ευρώπη, ο δε Σκορτσέζε απ’ τους σπουδαιότερους αντίστοιχα στην Αμερική. Ο πρώτος έχει σκηνοθετήσει 20 ταινίες, μεταξύ των οποίων αριστουργήματα όπως ο Αγνοούμενος (η καλύτερη ερμηνεία του Τζακ Λέμον, κατά τη γνώμη μου), η Κατάσταση Πολιορκίας και το Ζ, ο δεύτερος επίσης 20, ανάμεσά τους ορόσημα όπως ο Ταξιτζής, το Ακρωτήριο του Φόβου, ο Τελευταίος Πειρασμός. Αμφότεροι έχουν κερδίσει Όσκαρ κι έχουν γράψει ιστορία στον σύγχρονο κινηματογράφο, οπότε αντιλαμβάνεστε το δέος μου όταν τους γνώρισα... Ο Γαβράς ήρθε, σφίξαμε τα χέρια, συστηθήκαμε και κάθισε μπροστά μου στην αίθουσα την ώρα της προβολής. Τα νεύρα μου, κουρέλι... Σκεφτόμουν «ok, ο Γαβράς είναι μπροστά μου και βλέπει το φιλμ μου... ok... είναι τόσο σουρεαλιστικό όλο αυτό...». Μετά, εμφανώς συγκινημένος, μου είπε «κ. Σιούγα, κάνατε ένα καταπληκτικό φιλμ!». Ουάου! Τι να πω; Δεν μου έχει γίνει ως τώρα μεγαλύτερο κομπλιμέντο. Ο Γαβράς είναι ένας πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος. Έχουμε κρατήσει επαφή και μάλιστα τον συμβουλεύομαι και για το επόμενο πρότζεκτ μου για τον Μίκη Θεοδωράκη.

Τη γνωριμία με τον Σκορτσέζε, τώρα, τη χρωστάω στον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο, τον παραγωγό μου, όπως επίσης και στον Γαβρά, που μίλησε στον Μάρτιν για μένα και τη δουλειά μου. Πήγα και τον είδα στα γυρίσματα της ταινίας Hugo κι έκατσα μια ολόκληρη μέρα μαζί του. Ένιωσα σαν να γνώρισα τον Πρόεδρο των ΗΠΑ! Αυτό κι αν ήταν σουρεαλιστικό... Ζήτησε να δει το Γάλα και αργότερα άκουσα ότι του άρεσε. Μοναδικές εμπειρίες - αισθάνομαι πολύ τυχερός!

Η κρίση πλήττει ιδιαίτερα την τέχνη και την ψυχαγωγία. Πόσο δύσκολο είναι να γίνουν καλές ταινίες μέσα σε τέτοιες συνθήκες;

Πολύ. Βέβαια, η χρηματοδότηση ποτέ δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Επιπλέον, η ιστορία μάς έχει αποδείξει ότι η τέχνη ανθίζει μέσα σε περιόδους κρίσης και πίεσης. Ο καλλιτέχνης πάντα θα βρει τον τρόπο να εκφραστεί. Κι όσο πιο ζόρικα είναι τα πράγματα γύρω μας, τόσο πιο δυνατή νιώθουμε την ανάγκη να πούμε αυτό που πρέπει και να υπερβούμε το «εγώ» μας. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ