Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
H νεαρή Toυρκάλα σκηνοθέτρια Azra Deniz Okyay

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν

0



ΤO ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ, ελεύθερης από covid, χρονιάς, είχα πιάσει κάποια στιγμή κουβέντα στην παραλία με έναν δικό μας millennial (στα μισά περίπου μεταξύ τριάντα και σαράντα, πρώην Βου-Που, νυν Παγκράτι, ωραίος, εναλλακτικός, μάλλον πιο φλώρος απ' όσο θα ήθελε να πιστεύει ότι είναι), γνωστό γνωστού, περί Κωνσταντινούπολης, την οποία είχε επισκεφτεί πρόσφατα. Έχω χρόνια να πάω – μια δεκαετία τουλάχιστον – και ήθελα ν' ακούσω μια φρέσκια εμπειρία από ένα αγαπημένο μου μέρος. Όλα καλά στην κουβέντα, εκτός από το ότι επέμενε να την λέει επιδεικτικά σχεδόν «Ινσταμπούλ» σε όλη την συζήτηση, σα να το έκανε επίτηδες επιθυμώντας να με εκθέσει εμμέσως ως εθνικιστή (ή "boomer") επειδή εγώ την αποκαλούσα με το όνομα που έχουμε μάθει να την λέμε σ' αυτήν εδώ την χώρα.

Ούτε με το «Πόλη» (που αποδίδει και την τουρκική ονομασία) φαινόταν να συμβιβάζεται, οπότε συνεχίσαμε αυτό το πολιτισμικό μπρα-ντε-φερ, τονίζοντας και οι δύο ξαφνικά μέσα στις προτάσεις το όνομα της πόλης, ο καθένας με διαφορετική ονομασία. Παρά τον στατικό θόρυβο που προκαλούσε στην κουβέντα αυτή η υπόγεια κόντρα πάντως, πληροφορήθηκα κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες για τον ολισθηρό δρόμο που έχει πάρει η ζωή εκεί για τους ανθρώπους «σαν κι εμάς» στα χρόνια του καθεστώτος Ερντογάν. Εδώ και μερικά χρόνια συζητάμε κατά καιρούς με φίλους πότε θα ξαναπάμε και πότε θα ξαναπάμε αλλά διστάζουμε να το αποφασίσουμε, όχι επειδή πιστεύουμε ότι θα τύχουμε εχθρικής αντιμετώπισης ως Έλληνες (δεν πιστεύω ότι θα έχει αλλάξει η παραδοσιακά φιλική προδιάθεση προς τους «Γιουνάν») αλλά για να μην φρικάρουμε από την άγρια συντηρητικοποίηση των ηθών και τις ποικίλες απαγορεύσεις που έχει επιβάλλει ο «Σουλτάνος» στην (πρώην) κοιτίδα ενός κοσμοπολιτισμού που στην Αθήνα μας ήταν άγνωστος.

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
Σκηνή από τα Φαντάσματα (2020)

Μια ταινία για τις χαμένες γενιές που κάνουν αποχαιρετιστήρια πάρτι, για την αγρίως κερδοσκοπική και αισθητικά κακότεχνη διαδικασία ανάπλασης της αχανούς πόλης, για την ισχυρότατη πλέον συμβολική επικράτηση της μαντήλας, για την αποδοκιμασία κάθε «ελευθεριακής» συμπεριφοράς, για τον χαφιεδισμό και την αστυνομοκρατία στην Κωνσταντινούπολη του Ερντογάν


Αυτή η εντύπωση επιβεβαιώθηκε πριν από δυο μέρες, καθώς παρακολουθούσα από τον καναπέ μου μια εξαιρετική φετινή τουρκική ταινία, στο πλαίσιο των καθημερινών online προβολών του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (μεγάλο κρίμα που οι περιστάσεις δεν επέτρεψαν την «φυσική» διεξαγωγή του φετινού φεστιβάλ, τουλάχιστον όμως αποτελεί ιδανική προσομοίωση της εμπειρίας, ειδικά σε συνθήκες lockdown, η δυνατότητα να «νοικιάζεις» αντί μικρού αντιτίμου τις ταινίες και να τις βλέπεις τα βράδια σπίτι σου).


Πρόκειται για την ταινία «Φαντάσματα στην Πόλη» ή "Ghosts" ("Hayaletler" στα τουρκικά) της νεαρής σκηνοθέτριας Azra Deniz Okyay που είχε κερδίσει το βραβείο της Εβδομάδας Κριτικών στο πρόσφατο Φεστιβάλ της Βενετίας και αυτές τις μέρες συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης. Μια ταινία για τις χαμένες γενιές που κάνουν αποχαιρετιστήρια πάρτι (όσοι ανήκουν στη μεσαία τάξη και έχουν καβάτζες για να την κοπανήσουν στο εξωτερικό), για την αγρίως κερδοσκοπική και αισθητικά κακότεχνη διαδικασία ανάπλασης της αχανούς πόλης, για την ισχυρότατη πλέον συμβολική επικράτηση της μαντήλας, για την αποδοκιμασία κάθε «ελευθεριακής» συμπεριφοράς (ζευγάρια που αγκαλιάζονται στον δρόμο, κορίτσια που χορεύουν μόνα τους), για τον χαφιεδισμό, την αστυνομοκρατία και για όλα αυτά τα δραματικά και τραυματικά που τραβάνε στην καθημερινότητά τους, οι προλετάριοι, οι φλώροι, οι εναλλακτικοί, οι μετανάστες, οι ακτιβιστές, οι καλλιτέχνες, η γκέι/queer μειονότητα και η γυναικεία πλειονότητα. Κι όλα αυτά χωρίς κραυγαλέες καταγγελίες και διδακτισμούς, αλλά ως υποδειγματική εκδοχή ενός φρέσκου, εμπνευσμένου αισθητικά και σεναριακά, σύγχρονου αφηγηματικού σινεμά. Και στα δικά μας.

Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter
Σκηνές από τα Φαντάσματα (2020)
Φαντάσματα στην Πόλη, υπό την αγριότητα του καθεστώτος Ερντογάν Facebook Twitter


Μετά την ταινία, διάβασα και μια συνέντευξη της σκηνοθέτριας, που μου θύμισε μια από τις τελευταίες φορές που είχα πάει και είχε συμπέσει με την (σούπερ γκλάμορους) Μπιενάλε καλλιτεχνών. «Οι μεγάλες αλλαγές ξεκίνησαν εκεί κάπου μετά το 2010», λέει η δημιουργός της ταινίας, «επειδή το 2010 είχες ακόμα την αίσθηση ότι η πόλη ήταν γεμάτη τέχνη. Κάθε τόσο νέοι άνθρωποι άνοιγαν κι από μια γκαλερί ή κάποιον χώρο συναυλιών και πρωτοποριακών εκδηλώσεων. Ερχόντουσαν άτομα από παντού ως φιλόδοξοι νέοι δημιουργοί. Ήταν σαν το 'νέο Βερολίνο' [αχ αυτή η στάμπα, για πόσες αμαρτίες ευθύνεται]. Ξαφνικά όμως, αυτά τα μικρά μέρη άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Και μετά ακολούθησε το χάος και η καταστολή...».

 

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ένας οδηγός για την πρώτη ψηφιακή εκδοχή του

Οθόνες / 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ένας οδηγός για την πρώτη ψηφιακή εκδοχή του

Για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο σημαντικότερος κινηματογραφικός θεσμός της Ελλάδας πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου ψηφιακά, με 177 ταινίες απ’ όλο τον κόσμο να είναι διαθέσιμες από τις 5 έως τις 15/11 στις οθόνες του σπιτιού μας.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ, ΤΑΣΟ ΜΕΛΕΜΕΝΙΔΗ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι 20 ταινίες του αφιερώματος στην επιστημονική φαντασία

Οθόνες / Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Οι 20 ταινίες του αφιερώματος στην επιστημονική φαντασία

Το κεντρικό αφιέρωμα του 61ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει τίτλο «Προφητείες από έναν άλλο κόσμο: Sci-fi και Cli-fi (1950-1990)». Περιλαμβάνει 20 cult ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Οθόνες / Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Διάσημος ανά τον πλανήτη από το «Σογκούν» και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», ο Αμερικανός ηθοποιός αποφάσισε πριν από είκοσι χρόνια να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και να κερδίσει την ελευθερία του
THE LIFO TEAM
Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Οθόνες / Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Ο εμιγκρές που κατάφερε να δει διεισδυτικά και βαθιά στην ελληνική ψυχή, ο «μοναχικός αναρχικός» με την πολύ μικρή σε μέγεθος φιλμογραφία αλλά την τεράστια σε καλλιτεχνική αξία. Από τον Παπατάκη μέχρι τον Λάνθιμο, η απόσταση είναι μικρότερη απ' όσο φανταζόμαστε.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
10 σπουδαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Οθόνες / Από τα ζόμπι του Ντάνι Μπόιλ ως τον Κεν Λόουτς: Δέκα σπουδαίες ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Ο φετινός νικητής του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου είναι ένας αυθεντικός καρατερίστας, αλλιώτικος και απόκοσμος, συγκινητικός στα όρια της συντριβής. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Οθόνες / Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Ο τεχνολογικός γίγαντας έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μυθικά ποσά για περιεχόμενο υψηλού κύρους αλλά χαμηλής ανταπόκρισης. Είναι αυτό μέρος μιας στρατηγικής ή απλά έχει λεφτά για πέταμα;
THE LIFO TEAM
Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Οθόνες / Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Ένα πικρό φινάλε σε μια λαμπερή ζωή, με ιστορίες μίσους μεταξύ των παιδιών του, μια περιουσία που έχει διανεμηθεί «άδικα» και κατηγορίες για χειραγώγηση και κακοποίηση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

The Review / Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Τίνα Μανδηλαρά αναλύουν την ταινία που συζητήθηκε περισσότερο από όλες στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, με αφορμή την κυκλοφορία της στις αίθουσες από 28 Μαρτίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Αποκλειστική συνέντευξη / Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Με αφορμή το «Νέο Αγόρι», μια ταινία του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον στην οποία ανέλαβε την παραγωγή και πρωταγωνιστεί, η σπουδαία ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Αποκαλύπτει ένα δύσκολο παιδικό βίωμα, μιλά για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ