«Διώξτε την Έμιλι από το Παρίσι, μας ντροπιάζει» εκλιπαρούν οι Αμερικανίδες που ζουν εκεί

 «Διώξτε την Έμιλι από το Παρίσι, μας ντροπιάζει» εκλιπαρούν οι Αμερικανίδες που ζουν εκεί Facebook Twitter
«Όλα μοιάζουν εντελώς υπερβολικά και παράλογα», λέει για τη σειρά μια νεαρή Αμερικανίδα που ζει καιρό στο Παρίσι
0

Στον τρίτο κύκλο της δημοφιλούς σειράς του Netflix "Emily in Paris", η ομώνυμη πρωταγωνίστρια, η οποία κάνει «μαύρη εργασία» ως σερβιτόρα –  ασχέτως αν φοράει παπούτσια επώνυμου σχεδιαστή –  μπερδεύει τις λέξεις "Champagne" (σαμπάνια) και "champignons" (μανιτάρια) προκαλώντας  οξεία αλλεργική αντίδραση σε έναν πελάτη του Chez Lavaux, του εστιατορίου όπου ο Γάλλος πρώην εραστής της Γκαμπριέλ, είναι επικεφαλής σεφ.

Η σκηνή έκανε τη Νικόλ Πρίτσαρντ από τη Βιρτζίνια, μεσίτρια ακινήτων και σκαφών αναψυχής με έδρα το Παρίσι, να σφίξει το Hermès κασκόλ της από τον τρόμο. Πώς είναι δυνατόν, αναρωτήθηκε, η Έμιλι (την οποία υποδύεται στη σειρά η Λίλι Κόλινς) που ζει στη γαλλική πρωτεύουσα εδώ και έναν χρόνο, να μην μπορεί να ξεχωρίσει τη διαφορά ανάμεσα στην Dom Pérignon και στα μανιτάρια; «Η Έμιλι μου προκαλεί αμηχανία και ντροπή, καθώς την παρακολουθώ να μην προσπαθεί και τόσο σκληρά να ενσωματωθεί στη γαλλική ζωή», δηλώνει στην ανταποκρίτρια των New York Times η 41χρονη Πρίτσαρντ, που ζει στο Παρίσι εδώ και 20 χρόνια, μιλώντας από το λόμπι του λαμπερού ξενοδοχείου Costes, και διανθίζοντας τις προτάσεις της με γαλλικά επιμελημένης προφοράς.   

Ήδη από την πρεμιέρα της στα τέλη του 2020, η σειρά του Netflix με ηρωίδα μια 20χρονη Αμερικανίδα εμιγκρέ στο Παρίσι απροσδόκητη ευκαιρία εργασίας έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις μεταξύ των Γάλλων θεατών, οι οποίοι παραπονιούνται ότι τους παρουσιάζει ως κακότροπους, υπερόπτες και τεμπέληδες, προβάλλοντας το Παρίσι ως αστικό παράδεισο, γεμάτο χρωματιστούς μπερέδες, κατά συρροή ερωτύλους και κακόβουλα γκαρσόνια.

Όταν κυκλοφόρησε στα τέλη Δεκεμβρίου ο τρίτος κύκλος, η Le Monde σημείωνε δηκτικά πως «ήρθε η ώρα να φύγει η Έμιλι μακριά από το Παρίσι, έστω για έναν κύκλο», ενώ την περασμένη εβδομάδα ο αντιδήμαρχος του Παρισιού Νταβίντ Μπελιάρ γράφοντας στη Libération, έκανε λόγο για ένα «Παρίσι ως Disneyland» που κυριαρχεί στη σειρά, η οποία «περιορίζεται στις πολυτελείς συνοικίες του κέντρου και κατοικείται μόνο από πλούσιους».

Πιο πολύ ακόμα και από τους Γάλλους όμως, η σειρά φαίνεται να έχει εκνευρίσει τις πραγματικές «Έμιλι του Παρισιού», τις Αμερικανίδες που ζουν στην Πόλη του Φωτός και παραπονιούνται τους πήρε τόσο καιρό για να τελειοποιήσουν μια διακριτική κομψότητα και μια σωστή προφορά, μόνο και μόνο για να καταστρέψει την εικόνα τους μια τυχάρπαστη από το Σικάγο, με ένα ζακάρ σακάκι Dolce & Gabbana με φτερά.

Η Έμιλι Χάμιιλτον, μια αληθινή «Έμιλι στο Παρίσι», λέει ότι σταμάτησε να παρακολουθεί την εκπομπή αφού ούτε ένας χαρακτήρας στη σειρά –  ούτε η ‘Εμιλι, ούτε το ‘κακό’ αφεντικό της, η Σιλβί, την οποία υποδύεται με καυστικό θράσος η ηθοποιός Philippine Leroy-Beaulieu –  δεν έμοιαζε με κάποιον που έχει ποτέ γνωρίσει στη Γαλλία. «Όλα μοιάζουν εντελώς υπερβολικά και παράλογα», λέει.

Ανάμεσα σε όσους και όσες «κριντζάρουν» με τη σειρά, είναι ακόμη και η 40χρονη Ρεμπέκα Λέφλερ, 40 ετών, που έχει χαρακτηριστεί ως «η πραγματική ‘Έμιλι στο Παρίσι’» από τα γαλλικά μέσα. Πρώην κάτοικος του Νιου Τζέρσεϊ, εργάστηκε ως σύμβουλος για τη σειρά κατά τη διάρκεια του πρώτου κύκλου, αξιοποιώντας τις δύο δεκαετίες που έζησε στη γαλλική πρωτεύουσα. Όπως και η ‘Εμιλι της σειράς, η Λέφλερ μετακόμισε στο Παρίσι στα 20 της χρόνια και εργάστηκε σε γαλλική διαφημιστική εταιρεία. Παρότι αναγνωρίζει ότι η χρόνια αδεξιότητα της πρωταγωνίστριας είναι ένα απαραίτητο αφηγηματικό τέχνασμα, εντούτοις δηλώνει ότι ενοχλήθηκε από τον τρίτο κύκλο παρακολουθώντας την Έμιλι να παίρνει πάντα αυτό που θέλει – ρούχα υψηλής ραπτικής, όμορφους άνδρες, επιχειρηματικές επιτυχίες – χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα που είχε αντιμετωπίσει η ίδια, όπως την δαιδαλώδη γαλλική γραφειοκρατία ή τα πανάκριβα ενοίκια.

Τα μέλη της δημιουργικής ομάδας της σειράς, που προφανώς έχουν βαρεθεί να δέχονται επικρίσεις για την κραυγαλέα έλλειψη αληθοφάνειας, αρνούνται κάθε αίτημα για συνέντευξη, όπως και ο Darren Star, ο δημιουργός της, ο οποίος πάντως  έχει τονίσει στο παρελθόν ότι το "Emily in Paris" είναι ένα λαμπερό ερωτικό γράμμα στο Παρίσι από μια νεαρή Αμερικανίδα που δεν είχε ζήσει ποτέ εκεί. Πρόκειται για φαντασίωση, για προσδοκία, είχε πει, όχι για κοινωνική ανθρωπολογία.

Πηγή: The New York Times

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 ντοκιμαντέρ που μας συγκλόνισαν στο Καστελλόριζο

Οθόνες / Η αποκαλυπτική ματιά 6 ξεχωριστών ντοκιμαντέρ του «Beyond Borders»

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ