Das Licht: Η χειρότερη ταινία του Τομ Τίκβερ ανοίγει το 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου

Η χειρότερη ταινία του Τομ Τίκβερ ανοίγει το 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Facebook Twitter
Ο ξυπόλυτος και μονίμως μουσκεμένος Τιμ (Λαρς Άιντιγκερ) πουλάει ιδέες για μια διαφημιστική και συμπεριφέρεται σαν παλιός σοσιαλιστής. Φωτ.: © Frederic Batier / X-Filme AG
0


ΤΟ «LICHT» ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΑ,
 χαοτικά και απελπισμένα να συνοδεύσει το «Τρέξε Λόλα Τρέξε» στη βερολινέζικη συμφωνία της μετάβασης. Όταν ο Τίκβερ γύρισε το αριστούργημά του, δεν είχε κλείσει δεκαετία που το Τείχος είχε πέσει και η ανάγκη του να μιλήσει για τη σφύζουσα επιθυμία, τη συνείδηση της ελευθερίας αλλά και μια κρυφή, πνευματική διαδρομή ανάμεσα στο βαρύ παρελθόν κι ένα ανάλαφρο μέλλον που ευχόταν να έχει η αγαπημένη του πόλη απογειώθηκε από το συμβολικό σπριντ της Φράνκα Ποτέντε προκειμένου να βρει τα λεφτά και να σώσει τον γκόμενό της. Μια σπουδαία ιδέα, τρομερά εκτελεσμένη με μεγάλη επιτυχία σε μία από τις ελάχιστες ταινίες, μαζί με την «Πτώση» και το «Αντίο, Λένιν», που σηματοδότησαν την απαρχή του νέου-νέου γερμανικού σινεμά στα μάτια του πλανήτη.

Κι αν νομίζαμε πως χάσαμε τον Τίκβερ, αυτό συνέβη γιατί απλώς η φιλμογραφία του δεν στάθηκε στο ύψος του breakthrough του, άντε και του «Heaven» από το 2002. Και αν σε κάποιες φάσεις του «Licht» σαστίζουμε με την εκτεταμένη χρήση του μεταφυσικού στοιχείου, προφανώς ξεχνάμε πως ο Γερμανός, που βασικά εξαφανίστηκε για κάποια χρόνια από τη μεγάλη οθόνη γιατί τα έδωσε όλα στις πέντε σεζόν του τηλεοπτικού έπους της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, «Babylon Berlin», είχε συν-σκηνοθετήσει το αβυσσαλέο «Cloud Atlas» (εξού και η γνωριμία με τον Τομ Χανκς, που μετά έκαναν μαζί το «Ολόγραμμα του βασιλιά») και γύρισε κάποια επεισόδια της σειράς «Sense8». Η new age επιστημονική φαντασία κατά τις Γουατσόφσκι καθορίζει μια ιστορία που στην ουσία της αφηγείται τη χρεοκοπία του ψευτοϊδεαλισμού, σαν να λέμε πως η αντίστοιχη δική μας γενιά του Πολυτεχνείου αναλογίζεται τι δεν υπολόγισε και πήγαν όλα λάθος.

Έχει μουσική, τραγούδια, ιπτάμενα χορευτικά, έναν θάνατο στην αρχή και μουδιασμένο ρομάντζο στη συνέχεια, ένα εντελώς φευγάτο φινάλε (η αλληλεπίδραση με τα αδέλφια του «Μάτριξ»), έχει ακόμη και το «Bohemian Rhapsody». 

Το ζευγάρι που πρωταγωνιστεί είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και ως έναν βαθμό υπόδειγμα σύγχρονης οικογένειας που ζει στη γερμανική πρωτεύουσα για τους κλισέ εναλλακτικούς. Η Μιλένα (Νικολέτ Κρέμπιτς) ταξιδεύει συνεχώς στην Κένυα, ανησυχώντας για τη βιωσιμότητα του δικού της, πολύπαθου ανθρωπιστικού πρότζεκτ. Ο ξυπόλυτος και μονίμως μουσκεμένος Τιμ (Λαρς Άιντιγκερ) πουλάει ιδέες για μια διαφημιστική και συμπεριφέρεται σαν παλιός σοσιαλιστής, όπως τον ψέγει η 17χρονη κόρη του, ενώ ο δίδυμος αδελφός της δεν μιλάει ιδιαίτερα σε κανέναν, γιατί ζει απομονωμένος στον βιντεοκόσμο του – η Μιλένα έχει κι ένα ακόμη παιδί, τον Αφρικανού πατέρα Ντίο. Μια Σύρια πρόσφυγας, καθαρίστρια αλλά και ψυχοθεραπεύτρια, θα τους αλλάξει την ανισόρροπη, «ανέραστη» ζωή, όχι μόνο με το νοιάξιμο και την κουβέντα αλλά και με τις σταδιακές συνεδρίες μπροστά στη λάμπα που αναβοσβήνει, έναν μαγικό φανό με τον οποίο συνομιλεί με τον άνδρα και τα δύο δικά της δίδυμα παιδιά που έχουν μείνει πίσω. Ενδιαφέρουσα ιδέα, αν έβγαινε και στην οθόνη που ασφυκτιά από θέματα και στυλ, τόσα πολλά που η «Εμίλια Πέρεζ» μοιάζει φρόνιμη μπροστά στο μαξιμαλιστικό, πολυπρισματικό θέαμα του «Licht».

Η χειρότερη ταινία του Τομ Τίκβερ ανοίγει το 75ο Φεστιβάλ Βερολίνου. Facebook Twitter
Φωτ.: © Frederic Batier / X-Filme AG

Κλιματική αλλαγή, ψηφιακός κόσμος, παγκοσμιοποίηση, ανεργία, το προσφυγικό, η αποικιοκρατική συγκατάβαση, ναρκωτικά, αμβλώσεις και σεξ μεταξύ ανηλίκων (δεν απομένουν πολλά ακόμη…) μπαίνουν στο μίξερ του απολογισμού και ο Τίκβερ κάνει ό,τι μπορεί για να μη φανεί στατική και υπερδιαλογική (που είναι) αυτή η παράξενη διατριβή για τη συλλογική εμμηνόπαυση μιας άλλοτε ελπιδοφόρας, προοδευτικής κοινότητας που επιβίωσε μέσα από τα ερείπια. Έχει μουσική, τραγούδια, ιπτάμενα χορευτικά, έναν θάνατο στην αρχή και μουδιασμένο ρομάντζο στη συνέχεια, ένα εντελώς φευγάτο φινάλε (η αλληλεπίδραση με τα αδέλφια του «Μάτριξ»), σεκάνς προσαρμοσμένες στον χαρακτήρα, τον κανονικό και τον φαντασιακό, των ηρώων του, έχει ακόμη και το «Bohemian Rhapsody» και άθελά του μας υπενθυμίζει γιατί κανείς άλλος εκτός του Μέρκιουρι δεν πρέπει να το τραγουδάει, έστω κι αν είναι μικρό παιδί και θα μπορούσε να εξαιρεθεί.

Έχει τις ωραίες του στιγμές, αναδεικνύει την ευθύνη του Τίκβερ να δηλώσει κάτι σημαντικό για το παρόν και να το κάνει με κινηματογραφικούς όρους αντί ως σκέτη πολιτική ταινία (στο θρίλερ δεν είχε γράψει ιστορία, αν θυμάστε το «International» με τον Κλάιβ Όουεν και την Ναόμι Γουάτς), αλλά εξαντλεί τους θεατές και την 360 θεματική του και εξαντλείται από μια τελείως μετέωρη και μάλλον κακόγουστη σύνδεση της έλλειψης επικοινωνίας μεταξύ των μελών της οικογένειας με το μεταφυσικό μυστήριο που φέρνει η ολόφωτη καταπακτή σε έναν άλλον κόσμο.

Δείτε ένα απόσπασμα της ταινίας 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι άγριες μέρες μας»: Παγκόσμια πρεμιέρα για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βασίλη Κεκάτου στην Berlinale

Πολιτισμός / «Οι άγριες μέρες μας»: Παγκόσμια πρεμιέρα στην Berlinale για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βασίλη Κεκάτου

Στο διαγωνιστικό τμήμα Generation του 75ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου θα συμμετάσχει το πολυαναμενόμενο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του βραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη.
LIFO NEWSROOM
Oscar Stories: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Pulp Fiction / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Οι οσκαρικές φιλοδοξίες του Netflix για το Emilia Pérez έπεσαν στο κενό, καθώς η πρώτη τρανς υποψήφια στην ιστορία του θεσμού κατηγορείται για πολιτική ανορθογραφία και εξοστρακίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.