Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων»

Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
Η ταινία του Θανάση Νεοφώτιστου θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας, μαζί με άλλες 11 που επελέγησαν ανάμεσα σε χιλιάδες συμμετοχές από όλο τον κόσμο, διεκδικώντας το φετινό μεγάλο βραβείο των «Οριζόντων» για ταινία μικρού μήκους. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Είναι ασύλληπτα δύσκολο αυτό που έχει καταφέρει ο Θανάσης Νεοφώτιστος με τη νέα του μικρού μήκους ταινία «Λεωφόρος Πατησίων». Όσοι ασχολούνται με την κινηματογράφηση γνωρίζουν ότι τα μονοπλάνα, οι σκηνές δηλαδή όπου η κάμερα ακολουθεί τη δράση χωρίς cut για αρκετά λεπτά, είναι από τις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ, ακριβώς επειδή το μοντάζ δεν μπορεί να παρέμβει (εκτός αν μιλάμε για τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου που γύρισε όλο το «Birdman» του, προ τετραετίας, ως ένα δίωρο ψευδο-μονοπλάνο – και τιμήθηκε με Όσκαρ). Σκηνοθέτες έχουν χτίσει καριέρες ολόκληρες πάνω σε αυτό το τέχνασμα, από τον Μπέλα Ταρ και τον Αλεξάντερ Σοκούροφ μέχρι τους αδερφούς Νταρντέν και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Εδώ λοιπόν ο Νεοφώτιστος χειρίστηκε το μονοπλάνο για να κινηματογραφήσει μια ιστορία απλή, αυτή μιας νεαρής ηθοποιού (δεν βλέπουμε ποτέ το πρόσωπό της) που, πηγαίνοντας σε μια σημαντική οντισιόν, βρίσκεται ξαφνικά σε τραγικό δίλημμα όταν ο μικρός γιος της τής τηλεφωνεί για να της πει ότι έχει μείνει μόνος στο σπίτι – και μπορεί να κινδυνεύει. Πέτυχε όμως, με αυτό τον τρόπο, μια κλιμάκωση που μέσα σε μόλις δώδέκα μόλις λεπτά δεν μπορείς να φανταστείς ότι μπορεί να συμβεί, καθώς καταφέρνεις να πάρεις ανάσα μόνο όταν πέσουν οι τίτλοι τέλους. Και το πέτυχε με μία μόνο λήψη, στην οποία ακόμα και ο ήχος της πρόζας ήταν ζωντανός!

Το να κάνω πολιτικό σχόλιο είναι το τελευταίο που ήθελα. Μακριά από μένα. Επειδή μεγάλωσα και ακόμα μένω εκτός κέντρου, την Αθήνα τη βιώνω κάπως σαν επισκέπτης. Για μένα είναι συγκλονιστική η ενέργειά της. Μέσα από το σινεμά ζεις κάποιες άλλες ζωές, είτε ως θεατής είτε ως δημιουργός. Στην πλατεία μπροστά στο Αρχαιολογικό Μουσείο γνώρισα ένα πολύ ενδιαφέρον μείγμα ανθρώπων: οι περαστικοί, τα παιδιά με τις κουκούλες από πίσω – ήθελα να το βιώσω αυτό.

Είχαν προηγηθεί, φυσικά, πολύμηνες πρόβες με την πρωταγωνίστριά του και τον διευθυντή φωτογραφίας, πάνω στη διαδρομή της Λεωφόρου Πατησίων που βλέπουμε στην ταινία, αλλά επειδή είχαν επιλέξει μια συγκεκριμένη «magic hour», την ώρα δηλαδή που σουρουπώνει, κι επειδή χρειάστηκε να επιστρατευτούν τουλάχιστον εβδομήντα κομπάρσοι, υπήρχε μόνο μία ευκαιρία για να γυριστεί το μονοπλάνο, την τελευταία Κυριακή του προηγούμενου Αυγούστου.


«Βάλαμε άπειρες τρικλοποδιές στον εαυτό μας. Είχαμε ντύσει με συγκεκριμένο τρόπο τόσους ανθρώπους, ήμασταν στα Εξάρχεια, στην Τοσίτσα, και προκαλούσαμε και από τις δύο πλευρές – και από την πλευρά των ανθρώπων των Εξαρχείων και από την αστυνομία. Φαντάσου ότι μετά το γύρισμά μας, ορμώμενα από αυτό που είχαμε κάνει, επειδή ήταν αρκετά αληθοφανές, τα παιδιά των Εξαρχείων συνέχισαν με τις δικές τους διαδηλώσεις – ενώ ήταν Κυριακή και όχι Σάββατο. Αν κάτι πήγαινε στραβά, θα είχε ήδη νυχτώσει, δεν θα είχαμε άλλη ευκαιρία, την επόμενη μέρα δεν θα είχαμε καν την κάμερα» μου περιγράφει ο σκηνοθέτης, δυο μέρες πριν αναχωρήσει για τη Βενετία, όπου η ταινία θα κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα, μαζί με άλλες 11 που επελέγησαν ανάμεσα σε χιλιάδες συμμετοχές από όλο τον κόσμο, διεκδικώντας το φετινό μεγάλο βραβείο των «Οριζόντων» για ταινία μικρού μήκους.

Με τον Θανάση είχαμε γνωριστεί πριν από 4 χρόνια στο Φεστιβάλ Δράμας, λίγες μέρες πριν από τον Χρυσό Διόνυσο κέρδισε τότε για τη φοιτητική του ταινία με τίτλο «Προσευχή», μια υπέροχη σπουδή για το bullying και τη συνειδητοποίηση της σεξουαλικής ταυτότητας.

Ακολούθησε, έναν χρόνο μετά, το αντίστοιχο βραβείο ταινίας ντοκιμαντέρ για τον «Πωγωνίσκο» του, που ήταν γυρισμένος στο χωριό του στην Ήπειρο.

Φέτος, ενώ αρχικά η ταινία του είχε συμπεριληφθεί στις συμμετοχές του Φεστιβάλ Δράμας, τελικά ο ίδιος αποφάσισε να την αποσύρει εξαιτίας του «συνωστισμού» των συμμετοχών, εξηγώντας σε επιστολή του που δόθηκε στη δημοσιότητα πως θεώρησε ότι δεν θα έχαιρε της προσοχής που της αξίζει. Καθώς κατανοώ απόλυτα αυτή του την απόφαση, δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω αν το έκανε γιατί θεωρούσε ότι στη «Λεωφόρο Πατησίων» άξιζε μια καλύτερη τύχη σε κάποιο διεθνές φεστιβάλ – όπως και συνέβη.

Λεωφόρος Πατησίων (trailer)

«Κατ' αρχάς δεν ήξερα για τη Βενετία, ήταν πολύ νωρίς, δεν ήταν στρατηγικό το ζήτημα» μου απαντά. «Έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή όταν είδα τον αριθμό των ταινιών, ήταν καθαρά δική μου απόφαση. Πιστεύω στην ταινία αυτή, όμως η ανασφάλεια ενός καλλιτέχνη είναι πάντα παρούσα. Ακόμα την έχω, κι ας έχει πλέον τη σφραγίδα της Βενετίας. Εξάλλου είχα φάει ήδη κάποια σκαμπίλια: στο Βερολίνο είχε μπει στη βραχεία λίστα αλλά φάγαμε άκυρο την τελευταία στιγμή και στις Κάννες δεν περάσαμε καν. Είχα στεναχωρηθεί πολύ, ειδικά με το Βερολίνο, αλλά ήξερα ότι έπρεπε να παίξω αυτό το παιχνίδι. Η Βενετία ήταν μέσα στα τρία A's που θέλαμε και η επιτυχία της ήρθε όταν ήμουν πια σε ένα πιο γειωμένο επίπεδο».

Επιμένω και θέλω να μάθω αν του πέρασε από το μυαλό ότι δαγκώνει το χέρι που τον τάισε. «Εννοείται ότι τη Δράμα την αγαπώ – το έγραψα κιόλας, εκείνη με ανέδειξε. Δεν είναι λόγος αυτός όμως για να μην πω αυτό που αισθάνομαι. Όταν πήρα μέρος στη Δράμα διαγωνίζονταν 38 ταινίες, όχι 68».

Εν τω μεταξύ, η πρώτη ταινία που μου ήρθε στο μυαλό, παρακολουθώντας τη «Λεωφόρο Πατησίων» ήταν το «Τρέξε Λόλα Τρέξε» του Τομ Τίκβερ. Ο σκηνοθέτης επιβεβαιώνει και έντονες αισθητικές επιρροές από τα βιντεοπαιχνίδια ρόλων, στον τρόπο που η κάμερα ακολουθεί κατά πόδας την ηρωίδα. «Παίζοντας συχνά τέτοια παιχνίδια, έχω μάθει να βιώνω μια ιστορία μέσα από ένα avatar» εξηγεί.

Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
Stills από την ταινία

Η αρχική βερσιόν της «Λεωφόρου Πατησίων» ήταν μεγαλύτερη κατά μερικά λεπτά, γι' αυτό, παρ' ότι μονοπλάνο, ο Θανάσης ταλαιπωρήθηκε αρκετά στο στάδιο του μοντάζ μέχρι να αποφασίσει σε ποιο ακριβώς σημείο θα την ολοκληρώσει.

«Η κλιμάκωση της ταινίας προκαλεί αρκετό άγχος. Ο θεατής θα ερμήνευε το καθετί μετά από αυτή την κλιμάκωση με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια. Ακόμα και μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω να κρατούσα, το συναίσθημα θα ήταν τελείως διαφορετικό. Υπήρχαν και εσωτερικές σκηνές, το μονοπλάνο συνεχιζόταν και μέσα σε κτίριο, είχαμε σκηνικά, κοντινά – κόπηκαν όλα. Ήταν μεγάλο μάθημα για μένα αυτή η επιλογή» μου λέει, επιβεβαιώνοντας πως η αφαίρεση τελικά είναι η πιο δύσκολη διαδικασία στην τέχνη. Μερικά επιπλέον δευτερόλεπτα θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν όλο το συναίσθημα.

Κάποιος θα μπορούσε να αναγνώσει τη «Λεωφόρο Πατησίων» ως ένα σχόλιο πάνω στα κακώς κείμενα και την ασχήμια μιας πόλης στην οποία, κάθε στιγμή, όλα είναι πιθανά να συμβούν. Ο Θανάσης το αρνείται κατηγορηματικά και αντιτείνει ότι στην πραγματικότητα η ταινία του είναι ένα love letter για την Αθήνα:

«Το να κάνω πολιτικό σχόλιο είναι το τελευταίο που ήθελα. Μακριά από μένα. Επειδή μεγάλωσα και ακόμα μένω εκτός κέντρου, την πόλη τη βιώνω κάπως σαν επισκέπτης, κάθε φορά που κατεβαίνω. Για μένα είναι συγκλονιστική η ενέργειά της. Δεν την έχω ζήσει την Πατησίων κι έχοντας σπουδάσει αρχιτεκτονική, βλέπω τα κτίρια και γοητεύομαι βαθιά από αυτά. Μέσα από το σινεμά ζεις κάποιες άλλες ζωές, είτε ως θεατής είτε ως δημιουργός. Θα ήθελα να συμμετέχω σε όλες αυτές τις γωνιές και να νιώθω μέρος τους. Στην πλατεία μπροστά στο Αρχαιολογικό Μουσείο γνώρισα ένα πολύ ενδιαφέρον μείγμα ανθρώπων: οι περαστικοί, τα παιδιά με τις κουκούλες από πίσω – ήθελα να το βιώσω αυτό. Είχα στο μυαλό μου την Κατερίνα Γώγου, που είχε βγάλει τη συλλογή «Πάνω Κάτω η Πατησίων» και είχε φωτογραφηθεί εκεί, και την ταύτισα κάπως με την ηρωίδα μου. Ήταν κι εκείνη single μητέρα και ανήσυχη καλλιτέχνις».

Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
«Θα είμαστε σχεδόν όλοι εκεί, είναι η πρώτη μου φορά στη Βενετία και καταλαβαίνεις... Δεν θέλω να φανώ ούτε μετριοπαθής ούτε ψωνάρα, αλλά θεωρώ ότι το αξίζαμε. Κατά τα άλλα, για μια selfie ζούμε!». Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
 

Η «Λεωφόρος Πατησίων» είναι λοιπόν όλη δουλεμένη πάνω στην ηθοποιό Μαρίνα Συμέου που είναι και η ίδια Εξαρχειώτισσα και single μητέρα, είναι όμως αφιερωμένη στη μαμά του Θανάση που επίσης τον έκανε σε πολύ μικρή ηλικία. «Δεν ξεκίνησε συνειδητά έτσι όμως. Σκεφτόμουν πώς αλλάζουν οι επιλογές μας και οι στόχοι μας σε μια γρήγορη Αθήνα.

»Έτρεχα στην Πατησίων, τότε που ήμουν φοιτητής, και ξαφνικά περνά ένας καθηγητής που ήθελα να του μιλήσω. Τον χαιρέτησα, αλλά δεν σταμάτησε. Άλλαξα κατεύθυνση για να μπορέσω να τον ακολουθήσω κι έχασα ένα άλλο σημαντικό ραντεβού. Σκεφτόμουν μετά γιατί το έκανα. Με προβλημάτισε.

»Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με τον εαυτό μου, τον επεξεργάζομαι μέσω ψυχοθεραπείας, και ανακαλύπτω ότι (αυτές οι σκέψεις) ήταν μια πρόφαση. Έχει να κάνει πολύ με τη μαμά μου η ταινία. Μικρός ένιωθα ότι έπαιζε μεταξύ προτεραιοτήτων. Ενώ στην "Προσευχή" είχα ταυτιστεί απόλυτα με τον μικρό που έτρωγε το bullying, εδώ είμαι τελικά το παιδί στο τηλέφωνο. Είναι η μαμά μου η ηρωίδα».

Επόμενος στόχος του Θανάση είναι πλέον η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το προσωρινά τιτλοφορούμενο πρότζεκτ «Peter and the Wolf», πάνω στο οποίο δουλεύει ήδη εδώ και τρία χρόνια και βρίσκεται στο στάδιο της αναζήτησης χρηματοδότησης.

Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
Backstage, από την προετοιμασία της ταινίας

Διαβάζοντας γι' αυτό στη σελίδα του, βλέπω ότι έχει βάλει tag «coming-of-age gay story» και τον ρωτώ γι' αυτό τον προσανατολισμό. «Δεν θα είναι queer με τον τρόπο του "Call me by your Name". Εκτυλίσσεται στην Ήπειρο, υπάρχει σεξουαλική αναζήτηση, αφού μιλάμε για δράμα ενηλικίωσης, αλλά δεν είναι αυτό το βασικό του θέμα. Περισσότερο έχει να κάνει με ρίζες και καταγωγή επειδή είμαι κι εγώ στη φάση που αναπροσαρμόζω τις ρίζες μου. Όλα ξεκινούν από δικές μου αναζητήσεις, όσο ακόμα γράφω δικά μου σενάρια. ΟΚ, η "Προσευχή" ήταν σχεδόν βιογραφική. Μπορεί, στο μέλλον, όπως ο Λάνθιμος, τώρα με το "The Favourite", να σκηνοθετήσω κάτι έτοιμο, προσαρμόζοντας τον εαυτό μου σε αυτό» αποκρίνεται και γελάμε με τον συσχετισμό του με τον διάσημο Έλληνα σκηνοθέτη που θα βρίσκεται τις ίδιες μέρες στη Βενετία.

«Δεν ξέρω αν θα τον πετύχω, μακάρι, θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω στο Λίντο. Ο Λάνθιμος είναι το success story του χώρου μας. Για τώρα και για τα επόμενα πολλά χρόνια, θα είναι πρότυπο για κάθε Έλληνα κινηματογραφιστή, ανεξάρτητα από το αν σου αρέσουν ή όχι οι ταινίες του. Είναι σαν μάστιγα βέβαια, έχει δημιουργήσει τόσο μεγάλο κύμα, που ακόμα να ξεθυμάνει».

Όταν μου λέει αυτή την ατάκα, συνειδητοποιώ ότι γι' αυτό έχω ξεχωρίσει από την πρώτη στιγμή τον τρόπο που κάνει σινεμά ο Θανάσης – επειδή δεν έχει καμία σχέση με το σινεμά του Λάνθιμου – και είναι σπάνιο να βρεις νεαρό Έλληνα σκηνοθέτη που να μην έχει επηρεαστεί καθόλου. «Η τέχνη είναι και μόδα ενίοτε. Στην Ευρώπη πάντως, περιμένουν από εμάς τύπου Λάνθιμο, είναι στο peak του ακόμα το κύμα. Και ήταν στοίχημα για μένα αυτό. Η εύκολη λύση θα ήταν να κάνω κάτι παρόμοιο».

«Το ζούμε, ρε παιδάκι μου, με όλο του το μεγαλείο» καταλήγει ενθουσιασμένος, καθώς μου περιγράφει τα ρούχα που θα φορέσουν εκείνος και οι συνεργάτες του στο κόκκινο χαλί, δημιουργίες από σχεδιαστές όπως ο Vassilis Zoulias, ο Dante και η Orsalia Parthenis. «Θα είμαστε σχεδόν όλοι εκεί, είναι η πρώτη μου φορά στη Βενετία και καταλαβαίνεις... Δεν θέλω να φανώ ούτε μετριοπαθής ούτε ψωνάρα, αλλά θεωρώ ότι το αξίζαμε. Κατά τα άλλα, για μια selfie ζούμε!».

Κι εμείς για το Instagram story σου στο κόκκινο χαλί, Θανάση!

Βενετία δεν είναι μόνο ο Λάνθιμος: Ο Θανάσης Νεοφώτιστος διαγωνίζεται με τη «Λεωφόρο Πατησίων» Facebook Twitter
Backstage, από την προετοιμασία της ταινίας

Info

Λεωφόρος Πατησίων

Μία παραγωγή της Αργοναύτες ΑΕ, σε συμπαραγωγή με την ΕΡΤ ΑΕ, με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου

Με τη Μαρίνα Συμέου

Σκηνοθεσία: Θανάσης Νεοφώτιστος

Σενάριο: Γιώργος Αγγελόπουλος, Θανάσης Νεοφώτιστος, Παύλος Σηφάκης

Παραγωγός: Ιωάννα Μπολομύτη

Executive Producer: Πάνος Παπαχατζής

Συνεργάτης Παραγωγός: Κυβέλη Short

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Φώτου

Ηχοληψία: Alejandro Cabrera, Γιάννης Αντύπας

Production Design: Θανάσης Νεοφώτιστος

Ενδυματολογία: Εύα Γαϊτανίδου

Μοντάζ: Πάνος Αγγελόπουλος

Σχεδιασμός Ηχου: Alejandro Cabrera

http://www.patisionavenue.com/

 

Ευχαριστούμε τον κινηματογράφο Δαναό για τη φιλοξενία της φωτογράφισης.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις

Οθόνες / Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις

Στην πιο πολωτική ταινία του Φεστιβάλ Βενετίας, ο Λούκα Γκουαντανίνο δεν έκανε ένα σεβαστικό ή ελεύθερο remake του Suspiria, αλλά μια δοκιμιακή ανάλυση προσθέτοντας τα κομμάτια που αισθανόταν πως έλειπαν από αυτό το διονυσιακό λουτρό αίματος χορού και φεμινισμού
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM