Ανταπόκριση από τις Κάννες: Ο Λαρς και η φύση του σοκ

Ανταπόκριση από τις Κάννες: Ο Λαρς και η φύση του σοκ Facebook Twitter
Ο Τζακ, ο serial killer πρωταγωνιστής της ταινίας, ο ειλικρινής και φιλότιμος στον ρόλο Ματ Ντίλον, δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Τρίερ.
3

Όλοι οι διχαστικοί χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν τον Λαρς φον Τρίερ κατά βάση ισχύουν: ιδιοφυής, σαλτιμπάγκος, προκλητικός, ταπεινός, άφαντος και πανταχού παρών, απλός, αδιαπέραστος, καταγγελτικός, αντιαμερικανός, αμερικανόφιλος, βίαιος, μισογύνης, φεμινιστής, καλοπροαίρετος, δαιμονικός και πάει λέγοντας.

Αναμφισβήτητα είναι το μοναδικό μέλος της ελίτ του ευρωπαϊκού κινηματογράφου που όχι μόνο δεν παίρνει το έργο του τελείως στα σοβαρά αλλά το υπονομεύει μέσα στις ταινίες του και πέρα από αυτές, στις δηλώσεις που άκομψα εκτοξεύει και αδυνατεί να μαζέψει, σαν κι εκείνη την αλήστου μνήμης ένδειξη κατανόησης στον Χίτλερ που του στοίχισε τον επταετή αποκλεισμό του από το Φεστιβάλ Καννών και άρθηκε φέτος με τρόπο, αφού το «The house that Jack built», ο παραμορφωτικός καθρέφτης της ψυχής του Λαρς, δεν διαγωνίζεται για τον Χρυσό Φοίνικα. (Προ ημερών, ο φίλος και συμπατριώτης του Μαντς Μίκελσεν μου έλεγε πως ο Λαρς είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος που ποτέ δεν εννοεί τίποτα κακό με τις χιουμοριστικές του φράσεις που τείνουν να παρεξηγούνται...)


Η ταινία είναι μια ανθολογία του έργου του Δανού, ο οποίος μάλιστα δεν διστάζει να παραθέσει αποσπάσματα των ταινιών του σε μια συμπυκνωμένη σεκάνς της εικονογραφίας της ανθρώπινης κατάστασης.

Ο Τζακ, ο serial killer πρωταγωνιστής της ταινίας, ο ειλικρινής και φιλότιμος στον ρόλο Ματ Ντίλον, δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Τρίερ. Πάρτε τη λέξη jack, για αρχή: είναι ένα συνηθισμένο, κυρίως αμερικανικό, όνομα. Σημαίνει και γρύλος και είναι το εργαλείο που στο ξεκίνημα λειτουργεί ως όπλο, αφού ανήκει στην Ούμα Θέρμαν η οποία ζητάει βοήθεια επειδή το αμάξι της έμεινε στη μέση του πουθενά και προκαλεί τον Τζακ τον άνθρωπο, που με τον jack τον γρύλο τής σπάει το πρόσωπο − ποιας; Της γυναίκας που επί τέσσερις ώρες έπαιρνε επική εκδίκηση και τσάκιζε τους πάντες στο δίτομο «Kill Bill».

Επίσης, παραπέμπει στο «jack off» (κοινώς, τον παίζω) και είναι σίγουρο πως ο Δανός σκηνοθέτης έχει υπ' όψιν του τη μεταφορά της συνήθειας στο σινεμά, αφού, ανάμεσα στους προλεχθέντες χαρακτηρισμούς, για αρκετούς επικριτές είναι χαϊδευτικά και ο Μεγάλος Αυνάν του κινηματογράφου.

Ο Τζακ, λοιπόν, επιδίδεται σε απανωτούς φόνους και στη διάρκεια ενός άκρως περιγραφικού μακελέματος (εξού και οι ομαδικές αποχωρήσεις από την επίσημη πρεμιέρα, όχι όμως και από την αντίστοιχη δημοσιογραφική, στο Φεστιβάλ Καννών), και κατά τη διάρκεια της σαρωτικής διαδρομής του, μιλά σε έναν γηραιό κύριο σαν να αφηγείται τη ζωή του, να εξηγεί, όσο μπορεί, τις πράξεις του, και να ψάχνει το νήμα των κινήτρων του.

Ανταπόκριση από τις Κάννες: Ο Λαρς και η φύση του σοκ Facebook Twitter
Η Ούμα Θέρμαν, η γυναίκα που επί τέσσερις ώρες έπαιρνε επική εκδίκηση και τσάκιζε τους πάντες στο δίτομο «Kill Bill» αυτή τη φορά έχει τον ρόλο του θύματος.


Η εξομολόγηση θα μπορούσε να απευθύνεται σε έναν ιερέα ή σε έναν ψυχαναλυτή. Το πρόσωπο του μυστηριώδους κυρίου αποκαλύπτεται σε μια παρατεταμένη τρίτη πράξη, στη λύση που δοκιμάζει ο Λαρς φον Τρίερ για να δικαιολογήσει το σισύφειο βάσανο που τον ταλανίζει, συνοψίζοντας τη φιλοσοφία της καριέρας του με μια προσωπική, καλλιτεχνική δήλωση.


Η ταινία είναι μια ανθολογία του έργου του Δανού, ο οποίος μάλιστα δεν διστάζει να παραθέσει αποσπάσματα των ταινιών του σε μια συμπυκνωμένη σεκάνς της εικονογραφίας της ανθρώπινης κατάστασης. Ο δε Τζακ δεν είναι απλώς ένας τελειωμένος φονιάς αλλά ένας σκηνοθέτης πτωμάτων και ταυτόχρονα ένα ατελές ανθρώπινο ον που προσπαθεί μάταια να ολοκληρώσει το σπίτι που θα τον στεγάσει − ένας μηχανικός που ποζάρει σαν αρχιτέκτονας, σαν τον οραματιστή σκηνοθέτη που δοκιμάζει πολλές εναλλακτικές λύσεις, αλλά, αν είναι πραγματικά ανήσυχος και ευαίσθητος, στέγη πάνω από το κεφάλι του δεν θα βάλει ποτέ, και από την ανικανότητά του να χτίσει πραγματικά και από την πάλη που δίνει με τις αμφίρροπες δυνάμεις που τον καθορίζουν και τον μπερδεύουν.

Σε πρώτη ματιά το «The house that Jack built» είναι μια ταινία για τη βία και μια μεταφορά για τη σύγχρονη Αμερική του Τραμπ, την οπλοχρησία και ούτω καθεξής. Εύκολη εξήγηση, τοποθετημένη στρατηγικά στην επικαιρότητα, αλλά όχι αρκετά πλήρης ή εύστοχη. Ο Φον Τρίερ έχει πραγματευτεί καλύτερα και δραματικότερα τη βία, και σίγουρα πιο πρωτότυπα. Η δεύτερη ερμηνεία είναι πως το φιλμ αποτελεί μια αλληγορία για την Τέχνη.

Ανταπόκριση από τις Κάννες: Ο Λαρς και η φύση του σοκ Facebook Twitter
Ο Λαρς Φον Τρίερ προσέρχεται χαμογελαστός στο Φεστιβάλ για την επίσημη προβολή της ταινίας του


Κάποιες «ζωγραφικές» σκηνές και η προβληματική του serial killer ως καλλιτέχνη στα δικά του μάτια από τη στιγμή που, ώσπου να περατώσει το έργο ζωής, θα αφήσει θύματα και δυστυχία στο διάβα του, κάνουν πιο δόκιμη τη σκέψη. Ωστόσο, όλα τα συγκαλυμμένα στοιχεία που απλώνονται στην πλοκή συνηγορούν στην πιο απλή εκδοχή της υπόθεσης: ο Τζακ δεν έχει συνείδηση και ο Λαρς αναρωτιέται γιατί κανείς δεν τον ακούει τόσο καιρό, κανείς δεν έχει προσέξει πως ζητάει βοήθεια (ή τιμωρία) και κανείς δεν τον έχει αποτρέψει πραγματικά από τους «φόνους» του.

Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις του Τζακ στα θύματά του, οι ανατριχιαστικές αναβαθμίσεις της όψης του θανάτου, τα ψυχαναγκαστικά του ρίσκα που μένουν ατιμώρητα, το σοκ που προκαλεί εσκεμμένα για να τραβήξει το ενδιαφέρον, δεν είναι παρά μια ασταμάτητη πρόβα του μεγάλου Ενοχικού για την ύστατη ποινή, το τέλος.

Επίσης, πρόκειται για ένα δίωρο rewind του έξυπνου και πονηρού όσο ποτέ άλλοτε σκηνοθέτη που, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή, δεν έχει τίποτε άλλο να προσθέσει από το να κάνει μια αναδρομή έναντι μιας νέας πρότασης στα κινηματογραφικά και προσωπικά του θέματα.

 

Το τρέιλερ της ταινίας.

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ