Aline: Η ανεπίσημη βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιόν έχει κάτι αμήχανο και ανατριχιαστικό

Aline: Η ανεπίσημη βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιόν, έχει κάτι αμήχανο και ανατριχιαστικό Facebook Twitter
Η ταινία της Λεμερσιέ δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα ευγένεια από τους κριτικούς στις Κάννες που βρήκαν την ταινία «παράξενη και περίεργη».
0

Αν κάποιος δει το τρέιλερ της ταινίας Αλίν, μιας μυθιστορηματικής απεικόνισης της ζωής της Σελίν Ντιον, η πιο άβολη, αλλά και η πιο περίεργη πτυχή της ταινίας είναι η απόφαση της Βαλερί Λεμερσιέ που σηκώνει στους ώμους της και το σενάριο και τη σκηνοθεσία και την παραγωγή της ταινίας να υποδυθεί τον χαρακτήρα σε όλες τις ηλικίες. 

Θα μπορούσε να έχει τίτλο «Στο μυαλό της Βαλερί Λεμερσιέ», γιατί η αλήθεια είναι ότι δε σταματάς να σκέφτεσαι την τρικυμία στο σώμα και το πνεύμα ενός ενήλικου ατόμου που υποδύεται μια μικροσκοπική χαριτωμένη έφηβη.

Η Βαλερί Λεμερσιέ που σηκώνει στους ώμους της αυτό το βάρος μιας σχεδόν τρομακτικής επιλογής είναι σήμερα 58 ετών. Γνωστή στη Γαλλία, προφανώς φανατική θαυμάστρια της Σελίν Ντιόν, αποφάσισε να δώσει διέξοδο στο «κόλλημά της» με την 54χρονη σήμερα Σελίν Ντιόν και να αποτίσει με αυτό τον σχεδόν τρελό τρόπο φόρο τιμής σε μια γυναίκα είδωλο της μουσικής.

Η ιστορία της αρχίζει στο Κεμπέκ στα τέλη της δεκαετίας του 60. Η Αλίν Ντιέ όπως είναι το όνομα της πρωταγωνίστριας στην ταινία είναι το 14ο παιδί τους, ένα κορίτσι με χρυσή φωνή που γνωρίζει τον παραγωγό Γκι Κλοντ, τον ερωτεύεται και εκείνος αποφασίζει να την οδηγήσει στην κορυφή του κόσμου και να την κάνει σούπερ σταρ.

Θα μπορούσε να έχει τίτλο «Στο μυαλό της Βαλερί Λεμερσιέ», γιατί η αλήθεια είναι ότι δε σταματάς να σκέφτεσαι την τρικυμία στο σώμα και το πνεύμα ενός ενήλικου ατόμου που υποδύεται μια μικροσκοπική χαριτωμένη έφηβη.

Φυσικά, οι κριτικοί σε όλο τον κόσμο δεν συμμερίζονται το πάθος και τον σεβασμό και τη λατρεία της για την τραγουδίστρια που δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα καμία δήλωση.

Η Λεμερσιέ αποφάσισε να χρησιμοποιηθεί το πρόσωπό της ψηφιακά, τοποθετημένο πάνω στο σώμα μιας έφηβης, η εμμονή της και η άγνοια για το πώς φαίνεται το βλέμμα και μόνο μιας γυναίκας άνω των πενήντα σε ένα ξένο σώμα σαράντα χρόνια νεώτερο, είναι από μόνη της μια ιδέα ανατριχιαστική. Τι είναι αυτό; Άγνοια; 

«Σκεφτείτε δύο φορές προτού παρακολουθήσετε αυτήν την τρομακτική βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιον» γράφει ο Πίτερ Μπράντσοου στον Γκάρντιαν που δεν παραλείπει να σημειώσει  «Ακόμα και τώρα, δεν μπορώ να πιστέψω ότι το έχω δει» γράφοντας ότι οι πρώτες σκηνές θα κάνουν το κοινό να ουρλιάζει και να τρέχει έξω από τους κινηματογράφους. 

Στην ίδια εφημερίδα, η Λεμερσιέ έδωσε μια συνέντευξη λέγοντας ότι δεν καταλαβαίνει τις κριτικές: «Ήθελα πολύ να την παίξω ως παιδί (τη Σελίν Ντιόν) και γιατί όχι; Παίζω πάντα παιδιά στις παραστάσεις μου, οπότε μου φαινόταν απολύτως φυσιολογικό, αν και μπορεί να φαίνεται λίγο περίεργο εκτός Γαλλίας».

Aline: Η τρομακτική βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιον Facebook Twitter
Η Danielle Fichaud, η σκηνοθέτις Valérie Lemercier και ο Sylvaine Marcel σε σκηνή της "Aline." Φωτο: Jean-Marie Leroy/Rectangle Productions/TF1 Films Production

Μάλιστα αποκαλύπτει ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα να την υποδυθεί και σαν νεογέννητη, με μονταρισμένο το κεφάλι της σε μια βρεφική κούνια, αλλά ευτυχώς η σκηνή μετά από παρακλήσεις του παραγωγού κόπηκε. 

«Διασκεδάσαμε πολύ δημιουργώντας αυτή την ψευδαίσθηση της νιότης», λέει η Λεμερσιέ που έχει κερδίσει δυο βραβεία Σεζάρ και τρία Μολιέρ, παίζει, τραγουδά, χορεύει, γράφει σενάρια, σκηνοθετεί.

Αυτή τη φορά έφτασε πολύ μακριά. Μάλιστα οι Γάλλοι κριτικοί βρήκαν την ταινία της χαρούμενη και συγκινητική και με κάποιο τρόπο σεβάστηκαν την Γαλλίδα ηθοποιό και δεν έκριναν καν την δήλωση ότι «αυτή η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη ζωή της Σελίν Ντιόν. Είναι, ωστόσο, ένα έργο μυθοπλασίας», κάτι που γράφεται για να αποφύγουν προφανώς νομικούς μπελάδες, αφού είναι μια κριβής βιογραφία της Ντιόν.

Aline: Η τρομακτική βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιον Facebook Twitter
Φωτο: Jean-Marie Leroy/Rectangle Productions/TF1 Films Production

Η ταινία της Λεμερσιέ δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα ευγένεια από τους κριτικούς στις Κάννες που βρήκαν την ταινία «παράξενη και περίεργη». 

Η Λεμερσιέ προσπάθησε να επικοινωνήσει με την Ντιον αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν την έχει γνωρίσει από κοντά αλλά μάλλον λίγο την ενδιέφερε πώς θα ένιωθε η Σελίν βλέποντας το κολλημένο κεφάλι μιας 58χρονης σε ένα σώμα 15χρονης. Ακόμα και αν διάβαζε το σενάριο που δεν έχει τίποτα το προσβλητικό για τη ζωή της σούπερσταρ, είναι ένας φόρος τιμής, - δε θα καταλάβαινε ότι η ίδια ηθοποιός θα την υποδυόταν σε όλες τις ηλικίες. Και αν έχει διαβάσει την κριτική των ΝΥΤ μάλλον δε θα πλησιάσει να δει την ταινία. 

Η Λεμερσιέ αναπαράγει στην ταινία με ακρίβεια ολογράμματος τις κινήσεις, τις χειρονομίες και τη διάσημη προφορά της Ντιον. Πιστεύει ότι έχει ομοιότητες με τη Ντιον, μια συγγένεια σχεδόν πνευματική μαζί της, και περίεργη σωματική διάπλαση.  Ούτε και κείνη υπήρξε ποτέ ένα όμορφο κοριτσάκι, μάλιστα μοιάζουν ακόμα και στον χαρακτήρα. «Δεν μπορεί κανείς να κάνει μια ταινία που δεν αφορά τον εαυτό του, που δεν μιλάει για το δικό του πρόσωπο, το σώμα του. Ήθελα να βάλω λίγο από εμένα σε αυτό. Ήταν κι αυτό μέρος του εαυτού μου» λέει.

Aline: Η τρομακτική βιογραφική ταινία της Σελίν Ντιον Facebook Twitter
Φωτο: Jean-Marie Leroy/Rectangle Productions/TF1 Films Production

Η Λεμερσιέ φέρνει στην οθόνη την ταύτισή της με την Ντιόν και μέσα από τη σχέση μάνας -κόρης. Η ίδια δεν έχει σχέση με την οικογένειά της που μάλλον δεν ενδιαφέρεται πολύ για την καριέρα της όπως ομολογεί. 

Είναι πολύ παράξενο, αλλά η Γαλλίδα ηθοποιός  φαίνεται ότι δεν πτοείται από καμία κριτική. Σαν να έχουν γραφτεί σε ένα άλλο σύμπαν για μια άλλη ταινία. Πιστεύει ότι η ταινία της απορρίπτεται γιατί υπάρχει σνομπισμός απέναντι στη γαλλική κουλτούρα, ειδικά στην Αμερική. «Λατρεύω τον αμερικανικό κινηματογράφο και θα ήθελα πολύ να γίνω σταρ του Χόλιγουντ. Θα ήταν ωραίο να μένω σε ένα μεγάλο σπίτι και να έχω τη δική μου μοδίστρα να μένει σε ένα μικρό σπίτι δίπλα. Αν ήμουν πιο πλούσια, θα είχα κάποιον να φτιάχνει όλα μου τα φορέματα και αυτό θα ήταν η πολυτέλειά μου – καλύτερα από ιδιωτικό τζετ ή προσωπικό μάγειρα ή προσωπικό», λέει. 

Ούτε να γνωρίσει ηθοποιούς, ούτε να δουλέψει διαφορετικά επιθυμεί αν τύχει και πάει στο Χόλιγουντ. Αυτό είναι ένα όνειρο έφηβης, είναι σχεδόν παιδικό το όνειρο της Λεμερσιέ για την κινηματογραφική βιομηχανία. Πέρα από τον τρόμο, τη λύπη, την αφέλεια, που προκαλούν οι δηλώσεις της υπάρχει μια καθήλωση σε μια ηλικία εφηβική, σε όνειρα που γίνονται σε μικρά κοριτσίστικα δωμάτια, στη φαντασίωση μιας ζωής που είναι βαλμένη σε κουκλόσπιτα. Ένα τέτοιο κουκλόσπιτο ονειρεύτηκε η Λεμερσιέ όταν έκανε την Αλίν. Και αυτός ίσως ερμηνεύει την τρομακτική της απόφαση να ξαναγίνει έφηβη.

Σίγουρα η Σελίν Ντιον, η πιο mainstream τραγουδίστρια των τελευταίων δεκαετιών ζει μια ενσάρκωση στο όριο του παραλογισμού και της εκκεντρικότητας. Και όλα αυτά χάρη στο πάθος μιας γυναίκας που κατάφερε στα 58 της να κάνει ένα όνειρό της πραγματικότητα: να υποδυθεί την πιο πλούσια και διάσημη σταρ.  

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Pulp Fiction / Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Τη στιγμή που οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι, ο Μπάιντεν χιουμοριστικά και ο Τραμπ απειλητικά, επικαλούνται την προτίμησή της για να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι των προεδρικών εκλογών, η Τέιλορ Σουίφτ ξεφουρνίζει ένα ακόμα μουσικό ημερολόγιο με επικάλυψη μελαγχολικής εκδίκησης έναντι των πρώην της και την ίδια synthpop μονοτονία που επιμένει να σπάει ρεκόρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ