ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι άντρας, 27 ετών, ελεύθερος εδώ και 2 χρόνια. Είχα κατεβάσει πριν ένα μήνα μία γνωστή εφαρμογή γνωριμιών (έπειτα από προτροπή φίλου που γνώρισε την κοπέλα του από παρόμοια εφαρμογή) επειδή θα ήθελα να κάνω μία γνωριμία (και όχι "γνωριμίες" που συνήθως λένε, δεν είμαι τέτοιος εγώ: όταν μου κάνει κλικ κάποια τελειώνει εκεί η αναζήτηση, δεν κυνηγάω την τελειότητα καθώς αυτή δεν υπάρχει, την γνησιότητα και ειλικρίνεια στο συναίσθημα κυνηγώ) με σκοπό την σχέση. Οκ, κατεβάζω την εφαρμογή, ανεβάζω 4 καλές φωτογραφίες μου (εκ των οποίων και μία ολόσωμη επειδή έχω παραπάνω κιλά και δεν θέλω να κρύβω την αλήθεια, ούτε ντρέπομαι αλλά ούτε θέλω και να ωραιοποιώ καταστάσεις) , έγραψα ξεκάθαρα πως ψάχνω σχέση και άρχισα τα swipe left/swipe right για να κάνω match με κάποια. Οι μισές εκεί μέσα έχουν για κείμενο εισαγωγής κάτι άκυρα κείμενα που λες "δεν μπορεί, θα τρολάρουν τώρα, είναι δυνατόν σε μία εφαρμογή γνωριμιών η άλλη να γράφει πάνω-πάνω στο προφίλ της πως της αρέσουν τα μακαρόνια με κιμά ή πως νυστάζει;" και οι άλλες μισές, είτε εκούσια είτε ακούσια να μην έχουν συμπληρώσει τις απολύτως βασικές πληροφορίες, όπως αν είναι ελεύθερες, τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, αν έχουν παιδιά, κτλπ. Φυσικά δεν ήταν όλες έτσι, μερικές είχαν μία πιο σοβαρή και ώριμη συμπεριφορά και είχαν αφιερώσει έστω 10-15 λεπτά στο να συμπληρώσουν επαρκώς το προφίλ τους. Με όσες έκανα match, ή έμεναν πάρα πολύ μακριά (5+ ώρες με το αυτοκίνητο) ή έστελναν μήνυμα/απαντούσαν μετά από ώρες (και αυτό κάθε φορά, σε κάθε μήνυμα, δηλαδή μία ολόκληρη ημέρα με μία είχαμε μείνει στο τι της αρέσει να κάνει στον ελεύθερό της χρόνο). Λέω "οκ, σημεία των καιρών αυτά, δεν είναι το dating όπως ήταν παλιά", αλλά έλα όμως που δεν είμαι ο κλασικός γυπαετός που θα πηγαίνει στα κλαμπ και στα μπαρ τα ΣΚ και θα την πέσει σε όποιο θηλυκό έχει 2 πόδια και 2 χέρια, έλα όμως που είμαι εσωστρεφής και ρομαντικός από την φύση μου. Και λέω "οκ, ας ρίξω λίγο νερό στο κρασί μου, ας κάνω σε όλες ανεξαιρέτου swipe right (αν κάνει και ο άλλος το ίδιο στο δικό σου προφίλ τότε μόνο κάνετε match και μπορείτε να επικοινωνήσετε, αλλιώς Thank you, next!) και ποτέ δεν ξέρεις, ίσως τελικά με κάποια από αυτές να υπάρξει βαθύτερη και πιο ουσιαστική επικοινωνία". Φυσικά, έκανα ξεσκαρτάρισμα, έβαλα δηλαδή φίλτρο να μην μου εμφανίζονται όσες δεν έχουν πιστοποιημένα προφίλ με επαληθευμένη φωτογραφία (δηλαδή άτομα που δεν ξέρεις καν αν είναι αληθινά, ίσως και πιθανά catfish) , όσες έχουν παιδιά (no judgement απλά δεν θα ήθελα να γνωρίσω κάποια με παιδί από προηγούμενη σχέση) , όσες με τις οποίες έχουμε διαφορά ηλικίας + - 4 χρόνια (27 με 23 ή με 31 οκ όσο να πεις καταλαβαινόσαστε, με 20 χρονών όμως δύσκολο) και όσες δεν είναι είτε straight είτε bisexual (π.χ. λεσβίες). Τα απολύτως απαγορευτικά δηλαδή, και ας έμεναν και στην άλλη άκρη της Ελλάδας, είπα δηλαδή "ας δούμε τι θα δούμε". Κάθε μέρα τα 50 swipe right που δικαιούμαι και τα 10 δωρεάν μηνύματα, τα οποία τα αξιοποιούσα όσο μπορούσα καλύτερα, άλλες απαντούσαν, άλλες όχι, "έτσι είναι το παιχνίδι, τι να κάνουμε" έλεγα και προσπαθούσα να μη πέφτω ψυχολογικά και να μη τσαλακώνεται η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμησή μου ακόμα και αν και τα 10 μηνύματα απορρίπτονταν. Πάντα έστελνα μηνύματα που πίστευα πως θσ τα έβρισκα ενδιαφέρον και καλά conversation starter, π.χ. αν κάποια είχε φωτογραφία με το κατοικίδιό της, σχολίαζα αυτό, αν κάποια έγραφε στα ενδιαφέροντα πως ασχολείται με το θέατρο ή ότι πηγαίνει ή ότι ακούει έντεχνη μουσική, ρωτούσα/σχολίαζα κάτι σχετικό, ποτέ δεν έστειλα ένα ξερό "Γεια σου, τι κάνεις;" απρόσωπο αυτοματοποιημένο μήνυμα. Τα μηνύματά μου υποδήλωναν πραγματικό ενθουσιασμό για την επερχόμενη γνωριμία, θετική διάθεση και περιέργεια για το να μάθω για εκείνη, να την ανακαλύψω. Ποτέ δεν το πήγαινα κατευθείαν στο ερωτικό, ούτε ρωτούσα πολύ προσωπικές ερωτήσεις, το πήγαινα σιγά σιγά, χωρίς να πιέζω καταστάσεις, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και την οικειότητα σιγά σιγά. Επειδή το συζήτησα και με την παρέα μου αλλά και πήρα και επαγγελματική συμβουλή από ειδικό (dating coach) , δεν έκανα κάτι λάθος εγώ, απλά δεν έτυχε να προχωρήσει η συζήτηση από ένα σημείο και μετά, χωρίς όμως να φταίω απαραίτητα εγώ ή αυτή/ες, ίσως να μην την γνώρισα την κατάλληλη στιγμή ή να διασταυρώθηκαν σε κακό timing οι δρόμοι μας, δεν ξέρω, δεν το υπεραναλύω πολύ επειδή δεν θα μάθω ποτέ τι κρύβει ο εσωτερικός κόσμος του κάθε ανθρώπου, είναι εξαιρετικά πολύπλοκος ο γυναικείος ψυχισμός. Επί έναν μήνα λοιπόν, κατέβαλλα ΚΑΘΕ δυνατή προσπάθεια για γνωριμία, από 10 μηνύματα άνα μέρα (συν τα μερικά match που έγιναν από swipe right). Σήμερα έκλεινα έναν μήνα, ακριβώς έναν μήνα και η ξενέρα μου ήταν στο 99,9% , έλεγα "οκ, βαρέθηκα να προσπαθώ πια... τόσα πολλά ζητάω δηλαδή...; μία πάνω κάτω στην ηλικία μου, να είναι ετεροφυλόφιλη ή αμφιφυλόφιλη και να μη βαριέται να ανταλλάσουμε μηνύματα/να μη με κάνει ghosting. Με τόσο νερό που έριξα στο κρασί μου, πλέον νερό έμεινε χωρίς μία σταγόνα κρασί μέσα...". Και βλέπω καινούριο προφίλ στην πόλη μου (μάλιστα σε περιοχή 10 λεπτά από εμένα, τις άλλες κοπέλες στην ίδια πόλη με εμένα τις είχα στείλει και δεν βγήκε κάτι από όλο αυτό) , να γράφει πως ψάχνει σχέση, υπεραρκετά εμφανίσιμη, straight, χωρίς παιδιά, με κοινά ενδιαφέροντα με εμένα... γενικά όλο το πακέτο. Και 2 χρόνια μικρότερη. Δεν είχαν περισσέψει δωρεάν μηνύματα και δεν μπορούσα να μείνω με την αγωνία μην προσπεράσει το προφίλ μου με τόσα χιλιάδες άλλα αντρικά (η αναλογία άντρες-γυναίκες στα dating app είναι 10 προς 1, για να φανταστείτε, τεράστιος ανταγωνισμός) οπότε πλήρωσα περίπου 5€ για να μπορέσω να της στείλω απευθείας μήνυμα το οποίο θα φαινόταν πάνω πάνω με προτεραιότητα συγκριτικά με τα τυχόν μηνύματα άλλων αντρών. Περίμενα και περίμενα και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή από την ανυπομονησία, "butterflies in stomach" που λένε. Είχα πολλές προσδοκίες και ελπίδες για αυτή την κοπέλα όμως τελικά αποφάσισε να απορρίψει το μήνυμά μου και την ίδια κιόλας στιγμή που διάβασα το αποκαρδιωτικό αυτοματοποιημένο μήνυμα που έγραφε "Λυπόμαστε, αλλά η _ _ _ , δεν θέλει να συνεχιστεί αυτό το chat, μην αφήσεις όμως αυτό να σε απογοητεύσει!" , η ξενέρα μου άγγιξε το 100% και μέσα σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, διάγραψα οριστικά το προφίλ μου. Ίσως αν δεν ήμουν τόσο ντροπαλός και εσωστρεφής, με αυτά τα 5€ που έδωσα για να ξεκλειδώσω την επικοινωνία μαζί της, να πήγαινα σε ένα μπαράκι και να κερνούσα μία μπύρα σε κάποια και να πιάναμε την κουβέντα, ίσως να κατέληγε κάπου, ίσως και όχι, ποτέ δεν ξέρεις αν δεν προσπαθήσεις όμως τουλάχιστον στο από κοντά ούτε θα με γκόσταρε, ούτε θα μου απαντούσε μετά από ώρες αν την ρωτούσα κάτι. Και φυσικά, αν δεν της άρεσα και αν δεν γούσταρε κάτι σε μένα (είτε εμφάνιση, είτε συμπεριφορά, είτε τρόπο προσέγγισης, είτε το χιούμορ μου είτε οτιδήποτε) θα το μάθαινα εκείνη την στιγμή, σε πραγματικό χρόνο. Δεν θα ένιωθα αβέβαιη ανυπομονησία και αόριστες ελπίδες για κάτι που ίσως να μην κατέληγε όπως θα ήθελα και ήλπιζα εγώ να καταλήξει. Τέλος τα dating apps. Γνωριμίες μόνο στην αληθινή ζωή πλέον. Παρακαλώ πείτε μου τι πιστεύετε, πήρα την σωστή απόφαση;