Λέμε για εσάς οτι ώρες ώρες είστε ανυπόφορες αλλά και εμείς δεν πάμε πίσω.....προχωρα παρακάτω γλυκούλα 🌹 και πάνω από όλα σεβασμος γιατί στις μέρες μας έχει χαθεί.φιλια πολλά
17.11.2022 | 00:39
Τι φάση;
Γνώρισα ένα παιδί πρόσφατα και ξεκινήσαμε να συνομιλούμε σε καθημερινή βάση. 29 εγώ, 28 εκείνος. Είχα βέβαια τις επιφυλάξεις μου διότι από τον τρόπο που μου μιλούσε, είχα την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτόν από τον τρόπο που μιλούσε. Κάποια στιγμή μου είπε ότι του αρέσω, του είπα με τη σειρά μου ότι το εκτιμώ αλλα θέλω πρώτα να τον γνωρίσω από κοντά μιας και δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο κι ούτε τον έχω δει ποτέ από κοντά.
Κάποια στιγμή, έκανε 13 ώρες να μου απαντήσει, παρόλο που το διάβασε το μήνυμα μου.
Εγω δεν το έκανα θέμα, ούτε ασχολήθηκα. Αφού είπαμε δεν τον ξέρω καν τον άνθρωπο, οπότε δεν είχε νόημα.
Οταν όμως μου απάντησε μετά από 13 ώρες, εκείνη την ώρα δούλευα πάνω σε μια εργασία στο μεταπτυχιακό μαζί με μια φίλη μου (είμαστε μαζί στο μεταπτυχιακό), το είδα το μήνυμα αλλά δεν μπορούσα εκείνη την ώρα να απαντήσω.
Οταν τελικά του απάντησα, είδα ότι με έσβησε στο ίνσταγκραμ. Τον ρωτήσα τον λόγο και μου είπε ότι θύμωσε που δεν του απάντησα ενώ το διάβασα το μήνυμα του. Του εξήγησα ότι δεν μπορούσα εκείνη την ώρα και του είπα μάλιστα ότι δεν είναι αυτός σοβαρός λόγος για να σβήσει τον άλλον χωρίς πρώτα να ρωτήσει ή να κάνει το οτιδήποτε.
Μου είπε ότι το εξέφρασε ως αδιαφορία εκ μέρους μου. Εγω του είπα "Καταρχάς κάνεις έτσι για ένα μήνυμα; Αν θυμώνεις με αυτό, δεν ξέρω να ξέρω με τι άλλο θα θυμώνεις" (φαντάστειτε να ήμουν η κοπέλα του, τι θα γινόταν, εδώ δεν τα είχαμε καν) και αυτός συνέχισε τον μονόλογο ότι δεν τον ξέρω καθόλου και τι έχει περάσει πολλά στη ζωή του γι αυτό έχει αυτή την αντίδραση και ότι πρέπει να το δεχτώ και να μην είμαι πεισματάρα.
Ναι, δηλαδή με λίγα λόγια εκείνος έχει το δικαίωμα να κάνει 13 ώρες απαντήσει ξέρω γω, και εγώ δεν έχω κανένα δικαίωμα και έπρεπε ξέρω γω να συμπεριφερθω καλύτερα..
Τέλος πάντων, του απάντησα "Οκ, αλλα να ξέρεις ότι αυτό είναι δικό σου θέμα και όχι δικό μου". Και άρχισε πάλι τον μονόλογο και πρισθεσε "Μπράβο χαίρομαι. Άλλη φορά να μη με χαρακτηρίζεις". Δεν του απάντησα καν, δεν ειχε καθόλου νόημα να συνεχίσω τη συζήτηση από τη στιγμή που είχα απέναντι μου έναν εγωιστή που ήθελε να περάσει το δικο του από ότι κατάλαβα..
Το συμπέρασμα; Γενικα νομίζει ότι έχει δίκιο και ότι εγω είμαι λάθος.
20
