ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καταλαβαίνω ότι σε πνίγει το δίκιο, αλλά, για να σου πω την αλήθεια, καλύτερα να προσποιηθείς ότι δεν υπάρχει κληρονομιά για σένα, οπότε τι είχες, τι έχασες. Φαίνεται ότι η στάση αυτή των γονιών σου οφείλεται σε κάποια βαθύτερη δυσαρέσκεια από μεριάς τους, είτε γιατί δεν έμεινες "στην πατρίδα" ή επειδή δεν έμεινες κοντά τους και κοντά στην υπόλοιπη οικογένεια. (Λες και φταις εσύ που θες ν' ανοίξεις τα φτερά σου και το τωρινό τοπίο της πατρίδας κοντά στην οικογένεια δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα.) Εν πάσει περιπτώσει, άσ' το να πάει στο καλό. Μπορεί να μην είναι δίκαιο μεν, αλλά σκέψου κιόλας ότι δεν είναι λεφτά δεδουλευμένου μισθού. Ουρανοκατέβατα είναι, άσ' τα να κατεβούν αλλού και κοίταξε τη ζωή σου. Άσε που αν επιμείνεις στο να πάρεις τα κληρονομημένα, μετά θ' αρχίσουν χειρότερες τριβές μεταξύ εσού και των γονιών σου και ακόμα και μεταξύ εσού και των αδερφών σου, που θα τους βγαίνει η ζήλεια που έκανες τη ζωή σου και θα σε βγάζουν από αχάριστη έως και δεν ξέρω τι άλλο επειδή πήρες το κομμάτι κληρονομιάς, αλλά δεν έρχεσαι εκεί μαζί τους να φροντίζεις τους γονείς σου (κι είναι ζήτημα να έχουν ανάγκη τη φροντίδα). Χάρισμά τους, λοιπόν, γιατί δεν πρόκειται για "free money," έχουν το τίμημά τους που ακόμα δεν σου είναι ορατό, γι' αυτό στην πορεία θα λες πάλι καλά που δεν τα διεκδίκησες.

Δε βρισκω πως εισαι αχαριστη... Ισως οι γονεις σου θα ταν προτιμοτερο να εξηγησουν για ποιους λογους το κανουν αντι να εκτοξευσουν κατηγοριες. Πχ οτι χρειαζονται αυτα τα χρηματα κ επειδη εσυ ισως δεν τα χεις τοσο αναγκη, επιλεγουν να τα καρπωνονται οι ιδιοι για την ωρα.

"ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ" κ αν δε γυρίσεις ποτέ? ενοικιακη μια χαρά ταληρα κ εσύ μασουλα υπόσχεση

Για κάποιο λόγο δε θέλω να πιστέψω ότι διάβασα αυτή την εξομολόγηση. Και για κάποιον άλλο λόγο θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
1) από την περιγραφή δεν τεκμηριώνεται κάποια αδικία. Κι ως φαίνεται οι γονείς σου είναι νοικοκυραίοι και όταν κάποτε έρθει το τέλος δε θα είναι κι άδειος ο κουμπαράς που θα αφήσουν. Βιάστηκες να διαπληκτιστείς αγαπητή...
2) οι γονείς έχουν δικαίωμα να κάνουν την περιουσία τους ό,τι γουστάρουν. Πραγματικά ό,τι γουστάρουν. Για μένα είναι ξεκάθαρο αυτό
3) Δημιούργησες ρήγμα στην οικογένεια σου και θα φέρεις εφεξής αυτό το βάρος. Κι όσο περνάνε τα χρόνια το βάρος εδραιώνεται σε τύψεις. Το κυριότερο όμως είναι ότι διατάραξες την ψυχική ηρεμία των γονιών σου και πιθανά να αναθεωρήσουν προς το δυσμενέστερο για σένα την απόφασή τους.

Μα ισαξια τα μοιρασαν. Απο τη στιγμη που εκει που ζεις αμειβεσαι ικανοποιητικα, τι σε πειραζει που παιρνουν το ενοικιο οι γονεις σου. Το σπιτι αυτο σου ανηκει. Καποια στιγμη οταν γυρισεις θα το χαρεις (ειτε μενοντας, ειτε νοικιαζοντας το). Δεν νομιζω οτι ειναι τοσο κακο να εισπραττουν οι γονεις προσωρινα.

Έχεις δίκιο. Όμως εμένα μου φάνηκε σαν εκβιασμός αυτό που σου ειπαν. Δηλαδή επέστρεψε για να πάρεις κι εσύ, διαφορετικα δεν έχει. Ε σίγουρα δεν θέλουν να χάσουν και τα λεφτά από το ενοίκιο, όπως και να έχει πρέπει να τους δείξεις την ενόχληση σου και να τους εξηγήσεις ότι αυτά που έχεις καταφέρει σε προσωπικό επίπεδο δεν έχουν καμία σχέση με την μοιρασιά της περιουσίας σας. Εφόσον είστε τρία παιδιά το σωστο είναι να μοιραστεί ισάξια.

Ζητησε τους να δωσουν το σπιτι στον αδερφο σου που μενει Ελλαδα κι εσενα να σου δωσουν τα μετρητα. Ομως ετσι δεν θα χεις κατι αν ποτε θελησεις να γυρισεις πισω, θα κοπουν κατα καποιο τροπο οι ριζες σου. Νομιζω καπως ετσι το βλεπουν. Παντως (και το λεω αυτο σαν γονιος) ειναι αδικο που δεν τα κρατησαν για τον εαυτο τους να τα κανουν οτι θελουν ή να σας τα δωσουν μετα θανατον. Θα γκρινιαζατε δικαιως τουλαχιστον!

Καλά τα πιστεύω και τα λέω κιόλας πως όλα είναι μέχρι κάποια ηλικία. Εννοώ μέχρι και τη παιδική μας ηλικία. Μετά βγαίνουν ''μαχαίρια'' για τα κληρονομικά. Οι γονείς σου φυσικά πρέπει να μοιράσουν ισάξια τη περιουσία τους και να μην αδικήσουν κανένα παιδί. Θεωρώ ότι είναι το σωστό, αλλά μέχρι να γίνει αυτό, πρέπει να μην περιμένεις κανέναν και να μην εξαρτάσαι γενικώς από τους άλλους. Αν κάποιος δεν εργάζεται και φέρεται τεμπέλικα, ως γονιός αν ήμουν δεν θα έδινα τίποτα και ας φερόμουν άδικα.

Σε πικραίνει ο διαχωρισμός που έκαναν και θεωρείς ευνοημένα τα αδέρφια σου.
Από την άλλη αυτά μπορεί να θεωρούν ευνοημένη εσένα επειδή ζεις μια ζωή που αυτά δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν.
Δεν μπορώ να σε χαρακτηρίσω κάπως, έχεις ένα σαράκι που σε τρώει.
Όμως από τη στιγμή που έχεις φτιάξει μια ωραία ζωή στο εξωτερικό (κατανοώ πως μπορεί να δουλεύεις πολύ και να κουράζεσαι) δε νομίζω πως πρέπει να σε απασχολεί τόσο πολύ αυτό το θέμα. Από τη στιγμή κιόλας που δεν σκοπεύεις να επιστρέψεις. Η υγεία της οικογένειάς σου θα έπρεπε να σε απασχολεί πρωτίστως.

Κάτσε ρε κοπελιά θα μας τρελάνεις...
Οι γονείς σου μια χαρά ισάξια τα μοιράζουν. Η αδερφή σου πήρε σπίτι, ο αδερφός σου μετρητά και εσύ θα πάρεις επίσης σπίτι κάποια στιγμή.
Το να κρατάνε το νοίκι οι γονείς σου το θεωρώ λογικό. Μπορεί να έχουν έξοδα οι άνθρωποι, να χρειάζονται τα λεφτά.

Υ.Γ. 'Όταν χρειαστούν ιατρική βοήθεια και φροντίδα οι γονείς σας μόλις γεράσουν μάντεψε ποιος θα τους προσέχει. Τα αδέρφια σου. Εσύ άντε να τους στέλνεις κανα email και καμιά κάρτα τα Χριστούγεννα -Πάσχα. 'Οπως λες δεν έχεις σκοπό να γυρίσεις... Και έχεις γλώσσα και μιλάς?
Το να λες ότι δεν θα γυρίσεις ποτέ λέει πολλά πράγματα...
Εγώ στην θέση τους θα τα μοίραζα ανάλογα την οικονομική κατάσταση του κάθε παιδιού. Το θεωρώ πιο δίκαιο και έχει και μια λογική. Δηλαδή αν ένα παιδί είναι φτωχό και το άλλο πλούσιο, θα τα μοιράσω ισάξια? Ε όχι, δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο.
Είναι λυπηρό να τσακώνονται τα αδέρφια / γονείς για περουσιακά...

Δεν είναι δίκαιο. Τι σημαίνει ότι εχτισες καριέρα; Η δίκαιη μοιρασιά είναι δια τρία. Ένα σπίτι εσύ ένα η αδερφή και ο αδερφός την Αξια του σπιτιού σε μετρητά. Το ενοίκιο του σπιτιού σου θα έπρεπε εσύ να το κάνεις κουμάντο ή θα έπρεπε να σε ρωτήσουν τι να το κάνουν αν οι ίδιοι τα χρειάζονται.

Θεέ μου τι ακούω...Έχω την εντύπωση ότι δεν θες να δεις καν τους γονείς σου (από τα λεγόμενα σου) ή δεν σε νοιάζει, αλλά την περιουσία τους την θες. Όταν παίζει χρήμα στην μέση η οικογένεια παραμερίζεται ε?
Υ.Γ. Να υποθέσω ότι αφού θες ισάξια περιουσία, αν και όταν έρθει η στιγμή που θα θέλουν φροντίδα οι γονείς 24/7 λόγω γήρατος, δεν θα έχεις θέμα να έρθεις Ελλάδα να βοηθήσεις ισάξια και στο ξεσκάτισμα ε? Τι, όχι?