Καταλαβαίνω ότι σε πνίγει το δίκιο, αλλά, για να σου πω την αλήθεια, καλύτερα να προσποιηθείς ότι δεν υπάρχει κληρονομιά για σένα, οπότε τι είχες, τι έχασες. Φαίνεται ότι η στάση αυτή των γονιών σου οφείλεται σε κάποια βαθύτερη δυσαρέσκεια από μεριάς τους, είτε γιατί δεν έμεινες "στην πατρίδα" ή επειδή δεν έμεινες κοντά τους και κοντά στην υπόλοιπη οικογένεια. (Λες και φταις εσύ που θες ν' ανοίξεις τα φτερά σου και το τωρινό τοπίο της πατρίδας κοντά στην οικογένεια δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα.) Εν πάσει περιπτώσει, άσ' το να πάει στο καλό. Μπορεί να μην είναι δίκαιο μεν, αλλά σκέψου κιόλας ότι δεν είναι λεφτά δεδουλευμένου μισθού. Ουρανοκατέβατα είναι, άσ' τα να κατεβούν αλλού και κοίταξε τη ζωή σου. Άσε που αν επιμείνεις στο να πάρεις τα κληρονομημένα, μετά θ' αρχίσουν χειρότερες τριβές μεταξύ εσού και των γονιών σου και ακόμα και μεταξύ εσού και των αδερφών σου, που θα τους βγαίνει η ζήλεια που έκανες τη ζωή σου και θα σε βγάζουν από αχάριστη έως και δεν ξέρω τι άλλο επειδή πήρες το κομμάτι κληρονομιάς, αλλά δεν έρχεσαι εκεί μαζί τους να φροντίζεις τους γονείς σου (κι είναι ζήτημα να έχουν ανάγκη τη φροντίδα). Χάρισμά τους, λοιπόν, γιατί δεν πρόκειται για "free money," έχουν το τίμημά τους που ακόμα δεν σου είναι ορατό, γι' αυτό στην πορεία θα λες πάλι καλά που δεν τα διεκδίκησες.