ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλοι όσοι βοήθησα με ξέχασαν. Σε όσους ζήτησα βοήθεια μου γύρισαν την πλάτη. Και τι βοήθεια, έναν άνθρωπο ήθελα απλά να πω τον πόνο μου. Να αισθανθώ κι εγώ ότι με νοιάζεται κάποιος έστω και λίγο... Χωρίς να εξαφανιστεί για να μη χαλάει τη ζαχαρένια του. Όλα τα στραβά κι ανάποδα μου έτυχαν. Εχασα κάθε μέλος της οικογένειας μου. Δεν έχω κανένα... Ζω εδω και 1 χρόνο στην απόλυτη μοναξία μου... Σε μια κοινωνία αποξενωμενη. Οικονομικά όλα πήγαν στραβά ακόμη αποληρώνω χρέη. Όχι δεν ζήτησα χρήματα λίγη αγάπη ήθελα μια κουβέντα. Με τις δικές μου δυνάμεις τα πληρώνω τα λάθη μου... Με τη δουλειά μου. Και η υγεία μου κλονιστηκε... Πως άλλωστε να μην κλονιστει με τόση στεναχώρια; Απέκτησα πίεση... Που και που κρίσεις άγχους ταχυκαρδιες... Να έχω 120 σφυγμους, 18 πίεση να τρέμω από το κρύο με 25 βαθμούς θερμοκρασία εξω... Και να λέω μέσα μου ότι και να φυγω εκείνη τη στιγμή από τη ζωή δεν θα έχω κανένα δίπλα μου... Άσε που δε θα νοιαστει και κάνεις... Την Ανάσταση πήγα μόνος στην Εκκλησία... Όπως μόνος πέρασα τα γενέθλια μου, τα Χριστούγεννα κάθε γιορτή... Την ώρα του Χριστός ανέστη όμως δεν άντεξα... πέρασαν σαν σκέψη όλοι οι δικοί μου άνθρωποι που έχω χάσει... Τους ευχήθηκα χρόνια πολλά από μέσα μου, και άρχισα να δακριζω και να τρεμω. Όλοι γύρω μου γελαστοι κι εγώ σε μια γωνιά να προσπαθώ να κρύψω τα δάκρυα μου... Θεέ μου αν με βλέπεις από κάπου εκεί ψηλά μη με ξεχνάς κι εσύ... Ολοι οι άλλοι με ξέχασαν.