ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.1.2021 | 19:34

Πανελλήνιες.

Ακόμη έχω κόμπλεξ που τότε, πριν σχεδόν τέσσερα χρόνια απέτυχα στις Πανελλήνιες συγκεντρώνοντας ενα απογοητευτικό 13.400 μόρια. Υπήρξα όλα τα χρόνια μαθητής του 18-19, μάλλον ποτέ δεν ήμουν όσο έξυπνος νόμιζα και απλά έπαιρνα καλούς βαθμούς γιατί ήμουν συμπαθής στους καθηγητές μου και οι άλλοι ήταν απλά χειρότεροι. Κοιτάω τώρα που δυσκολεύομαι να βγάλω τη σχολή στην οποία πέρασα ότι πράγματι είμαι μαθητής του 13-14 MAX και έχω αρχίσει να το αποδέχομαι.
6
 
 
 
 
σχόλια
Η αυτογνωσία είναι το παν...και μπράβο σου που κατάλαβες σε ποιο επίπεδο βρίσκεσαι...κατά τ άλλα μη σκέφτεσαι τι έγραψες..το 13.400 δεν είναι αυτό που θα καθορίσει τη ζωή σου...το θέμα είναι τι θα επιλέξεις να κάνεις επαγγελματικά και τι απολαβές θα έχεις από αυτό...
Α ναι φίλε, ξέχασα να σου πω πως δεν φταις εσύ για το κόμπλεξ. Στο σχολείο και στις μικρές κοινωνίες, σε τάξεις των 20 παιδιών, μας φουσκώνουν τα μυαλά. Είναι οκέυ να νιώθεις έτσι.Προσπάθησε να το αποδεχτείς γιατί θα είναι σε λίγο καιρό ασήμαντο, όπως η πρώτη χυλόπιτα.. Να βρεις το κουράγιο και να συνεχίσεις βάζοντας στόχο να είσαι λίγο καλύτερος/η από την προηγούμενη εξεταστική. Και αν αυτό που αγαπάς είναι κάτι άλλο, μην αργείς, τρέξε να το φτάσεις! Εγώ έμεινα στη σχολή μου επειδή απλά εκεί πέρασα, δεν είχα δύναμη να δώσω ξανά Πανελλήνιες, και σκεφτόμουν υπομονή και θα δώσεις κατατακτήριες μετά για να έχεις και 2 πτυχία. Έτσι με κράτησα κάπως προς αυτό που αγαπούσα. Οι σχολές είναι δύσκολες και κανείς δεν προειδοποιείται, αν δεν έχει αδέρφια ή φίλους που σπουδάζουν. Όμως τα φοιτητικά χρόνια είναι τα πιο ανέμελα, μέσα σε όλη τη δυσκολία, και οφείλουν να έχουν λίγη τρέλα. Είσαι έξυπνος! Είσαι μια χαρά! Άσε τους άλλους, το μικρόκοσμου του σχολείου και της σχολής και κοίτα να βελτιώνεσαι μέρα μέρα. Βρες ανθρώπους που σε εμπνέουν με τη ζωή τους και τη δουλειά τους και μάθε από αυτούς! Τί μου έμεινε από τη σχολή; 5 γνώσεις και ένα χαρτί. Στις περισσσοτερες δουλειές από το μηδέν ξεκινάς να μαθαίνεις. Η εμπειρία μετράει πολύ και η σωστή πρακτική που έχουν κάποιες σχολές.
Είναι κάπως περίπλοκο αυτό που λες. Οι πανελλήνιες από τη μια θεωρώ πως ως έναν μικρό βαθμό φανερώνουν το πόσο ευφυής είναι κάποιος ή το πόσο ικανός είναι σε ορισμένα ζητήματα. Οι περισσότεροι λένε πως δεν είναι αντιπροσωπευτικές αυτού, καθώς απαιτούν πολλή αποστήθιση και ουσιαστικά ωθούν τις μαθητές σε έναν τυποποιημένο τρόπο σκέψης, ωστόσο εγώ θεωρώ πως σε ορισμένα σημεία είναι απαραίτητο οι μαθητές να αξιοποιήσουν και τν κριτική τους ικανότητα για να ανταπεξέλθουν. Αλλά να σου πω κάτι; Η ευφυΐα είναι τόσο ευρεία έννοια και έχει τόσες μορφές και είδη που δεν μπορούν να "άποδειχθουν" σε λίγες ώρες εξέτασης. Αυτό που λες περί συμπάθειας εν μέρους των καθηγητών θεωρώ ότι ισχύει κι ότι βαθμοί του σχολείου είναι πλασματικόί σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο το ότι μια σχολή έχει χαμηλή βάση εισαγωγής δε σημαίνει ότι είναι και τόσο εύκολη.Δε χρειάζεται να νιώθεις κανένα κόμπλεξ, ειδικά τόσα χρόνια μετά. Κανένας δε θα ενδιαφερθεί για τους βαθμούς σου στις πανελλήνιες. Κοίταξε μπροστά και φρόντισε να τελειώσεις με τη σχολή σου όσο τι δυνατόν γρηγορότερα. Άλλωστε υπάρχουν κσι πολλοί που έγραψαν καλά στις πανελλήνιες κι έχουν τη σχολή τους παρατημένη ή δυσκολεύονται να τη βγάλουν. Κι είναι αστείο γιατί έχουν μείνει εκεί και ακόμη θυμούνται τους βαθμούς στις πανελλήνιες.ΥΓ: πάντως κι εγώ νιώθω εντελώς άχρηστη τον τελευταίο καιρό. Μελετάω όλη μέρα άρθρα και βιβλία για τα ομηρικά έπη κι εκεί που κρατάω σημειώσεις ακούγεται διαρκώς μια φωνούλα που μου υπενθυμίζει πόσο άχρηστη είμαι, ενώ και η παραμικρή λέξη που γράφω για τις εργασίες μου, μου φαίνεται απαίσια και άστοχη. Τις εργασίες των άλλων μια χαρά τις κάνω, ίσως επειδή με πληρώνουν. Με τις δικές μου έχω θέμα. Κάθε φορά που αλλάζω βαθμίδα έχω τρομερό πρόβλημα προσαρμογής και αγχώνομαι άπειρα. Ειλικρινά πάντως η εξεταστική είναι από τα χειρότερα βασανιστήρια που υπάρχουν. 5 χρόνια τώρα έχω σιχαθεί τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο! Του εαρινού τη βιώνω συνήθως λιιιιγο καλύτερα, ή μάλλον πιο ελαφριά, σαν ίωση :p
Οι βαθμοί δεν είναι αντιπροσωπευτικοί στην αξία του μαθητή. Οι καθηγητές βάζουν συνήθως 18 και 19, επειδή ο μαθητής είναι ήσυχος στην τάξη ή επειδή έχουν καλές σχέσεις με τους γονείς του κλπ. Χαίρομαι που έχεις την αυτογνωσία και το αντιλαμβάνεσαι κι ακόμα περισσότερο χαίρομαι που η Κεραμέως εφάρμοσε ξανά τη βάση του "10" και καταργεί πια σχολές της πλάκας στις ταλαιπωρημένες επαρχίες. Πήξαμε στους φοιτητές Λογιστικής με 4 και 5 στα Μαθηματικά!
Λοιπόν, να ξέρεις ότι δεν παίζει κανέναν ρόλο τι έγραψες στις πανελλήνιες. Δεν μπορεί η αξία σου να μετρηθεί από εκεί. Αν δεν σου αρέσει η σχολή σου δώσε ξανά. Υποθέτω είμαστε συνομίληκοι. Λογικά είσαι 22. Και εγώ τόσο είμαι και έδωσα ξανά και είμαι πρώτο έτος σε σχολή που ήθελα και ήταν η μόνη στην οποία ήθελα να περάσω. Το λέω για να δεις ότι δεν υπάρχουν όρια στο το μπορείς να κάνεις και πότε. Βγάλε από το μυαλό σου ότι δεν είσαι έξυπνος, δεν το πιστεύω ότι λες τέτοια λόγια για τον εαυτό σου νέο παιδί. Σε παρακαλώ φίλε μου σύνελθε. Το ότι δυσκολεύεσαι στην σχολή σου, ίσως να οφείλεται στην κακή ψυχολογία σου. Πάρε τα πάνω σου και θα δεις ότι όλα θα πάνε καλύτερα. Πίστεψε με!!!!!
Συμφωνώ πολύ με αυτό το σχόλιο.Σύρθηκα για να βγάλω τη σχολή μου που δεν ήταν η 1η επιλογή μου και τώρα που δουλεύω κανονικά στον τομέα αυτό, έχω βαλτώσει. Οπότε δεν έχει σημασία το πως τα πας στη σχολή με το αν υπήρξες καλός μαθητής ή αν θα σου αρέσει το επάγγελμά σου. Όλα είναι θέμα ψυχολογίας και αν αγαπάς αυτός που κάνεις!!! Τα φοιτητικά χρόνια είναι τα πιο ανέμελα. Βρείτε αυτό που αγαπάτε! Και αν δεν έχετε καταλήξει πουθενά, ακολουθήστε τη ροή της ζωής. Ξέρει η ζωή καλύτερα! Πρέπει να ξεπεράσουμε τις πανελλήνιες..ήταν απλά μια στιγμή και ένας όχι τόσο δίκαιος τρόπος να καθοριστεί το μέλλον μας. Είναι δύσκολη η ενηλικίωση αλλά μπορούμε και το χρωστάμε στον εαυτό μας να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας!!!!