Ο Αλαβάνος ονόμασε το κόμμα του «Σχέδιο Β’»

Ο Αλαβάνος ονόμασε το κόμμα του «Σχέδιο Β’» Facebook Twitter
11

Νέο πολιτικό φορέα με προγραμματικό περιεχόμενο και τίτλο «Σχέδιο Β'», ανακοίνωσε ο Αλέκος Αλαβάνος, ασκώντας κριτική τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αξιωματική αντιπολίτευση, σημειώνοντας ότι αποτελούν τις δυο εκδοχές του «Σχεδίου Α'».

Αφού είπε ότι η άποψη πως η άποψη ότι το μνημόνιο θα καταργηθεί μέσα στην Ευρωζώνη έχει ολοκληρωτικά καταρρεύσει, σημείωσε ότι καλεί τον λαό «απέναντι στις δυο εκδοχές του Σχεδίου Α' να αντιπαραθέσει ένα απελευθερωτικό Σχέδιο Β'.»

«Η αποχώρηση από το ευρώ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία και την ανάκαμψη», τόνισε ο Αλέκος Αλαβάνος για να συμπληρώσει πως δεν αρκεί από μόνη της, αλλά αποτελεί κρίκο μιας σειράς ενεργειών, όπως η άμεση παύση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές, η εθνικοποίηση των τραπεζών, ο οικονομικός σχεδιασμός, η παραγωγική ανασυγκρότηση και η συγκρότηση ενός κοινωνικού κράτους. Μάλιστα, όπως είπε, «επειδή πλευρές των πολιτικών αυτών αναμένεται να έρθουν σε σύγκρουση με το καθεστώς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο λαός με δημοψήφισμα θα πάρει την απόφαση για την περαιτέρω πορεία του».

Χαρακτήρισε ακόμη απολύτως αναγκαία την έκδοση εθνικού νομίσματος εξηγώντας ότι «στην ιστορία των υφεσιακών κρίσεων, καμία χώρα δεν έχει μπορέσει να ανακάμψει με σκληρό νόμισμα, όπως το ευρώ», και σχολίασε πως «η κίνηση εξόδου από το ευρώ είναι κίνηση εισόδου σε μια νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της δικαιοσύνης».

11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μητσοτάκης: «Η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας και αξιόπιστος εταίρος»

Πολιτική / Μητσοτάκης: «Η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας και αξιόπιστος εταίρος»

Ανασκόπηση εβδομάδας με έμφαση σε ΟΗΕ, εξοπλιστικά, Τουρκία, Ρομά και κοινωνικές πολιτικές – «Η πολιτεία πρέπει να στέκεται δίπλα σε όσους πονούν, ακόμη κι αν την αμφισβητούν», σημείωσε ο πρωθυπουργός για την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι
THE LIFO TEAM

σχόλια

11 σχόλια
Πως αλήθεια αλλάζει κάποια χώρα νόμισμα όταν έχει ένα κράτος γραφειοκρατικό, συντεχνιακό και διεφθαρμένο, με σύνταγμα και νόμους κομμένους και ραμμένους στα μέτρα του, χωρίς θεσμούς διαφάνειας και ελέγχου και με ένα λαό φοβικό σε αλλαγές, με ανύπαρκτη συνοχή, που ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα της οικογένειάς του, του χωριού του, της πόλης του ή του νομού του? Γιατί αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα απουσιάζουν από την προβληματική του κ. Αλαβάνου?