To κορίτσι του Μάη: η ιστορία της γυναίκας πίσω από τη θρυλική φωτογραφία των εξεγερμένων sixties Facebook Twitter
Η διάσημη φωτογραφία του Jean-Pierre Rey του πρακτορείου Gamma

To κορίτσι του Μάη: η ιστορία της γυναίκας πίσω από τη θρυλική φωτογραφία των εξεγερμένων sixties

4

Είναι πασίγνωστη η φωτογραφία: μια πανέμορφα αγέρωχη κοπέλα, στους ώμους ενός άντρα, ανεμίζει μια σημαία, το Μάη του 1968 στο εξεγερμένο Παρίσι. Δημοσιεύτηκε σε εκατοντάδες έντυπα. Έγινε αφίσα. Και εδώ, στην Ελλάδα, έγινε σύμβολο της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και ιδίως έμβλημα της θρυλικής, για πολλούς λόγους, Β´ Πανελλαδικής. Πολλά και διάφορα ακούστηκαν γι᾽ αυτό το κορίτσι, όπως και για το κορίτσι που παίζει, γυμνό, σκάκι με τον κοστουμαρισμένο Marcel Duchamp. Η ιστορία είναι λίαν ενδιαφέρουσα και έχει να κάνει με την αβανγκάρντ τέχνη, με την τζαζ, με τον undergound κινηματογράφο, με την εγγλέζικη αριστοκρατία, και με την pop κουλτούρα.

Η κοπέλα της φωτογραφίας, λοιπόν, την οποία φωτογραφία οφείλουμε στον Jean-Pierre Rey (1936 - 1995), ήταν εγγονή του Maurice Arnold de Forest (1879 – 1968), κόρη του γιου του, του John Gerard. Ο de Forest ήταν διπλωμάτης, λίαν εύπορος, φίλος του Ουίνστον Τσώρτσιλ, και χρίστηκε μάλιστα Κόμης στο Λίχτενσταϊν. Η κοπέλα άκουγε, και ακόμη και σήμερα, στα εβδομήντα έξι της χρόνια, ακούει στο όνομα Caroline de Bendern. Εργάστηκε ως μοντέλο στη Νέα Υόρκη. Συνδέθηκε φιλικά με εμπρηστικές μορφές των sixties, όπως ο Andy Warhol και ο Lou Reed. Η Caroline βρέθηκε στο παλλόμενο Παρίσι της δεκαετίας του '60, όπως πολλά κορίτσια της αριστοκρατίας που αναζητούσαν την περιπέτεια. Και εδώ, θα εργαστεί ως μοντέλο και θα καλλιεργήσει ένα αείζωο πάθος για την τζαζ. Θα συμμετάσχει στο σκληρό underground φιλμ Détruisez-vous / The Silent Gun του Serge Bard (1946), ένα φιλμ που προβλήθηκε τον Απρίλιο του 1968, ένα άγριο ποιητικό μανιφέστο, ένα προοίμιο στα γεγονότα του Μάη. Εδώ η Caroline είναι ένα κοκτέιλ από Anna Carina, μούσα του Jean-Luc Godard, και Edie Sedgwick, μούσα του Warhol, ενώ θυμίζει πολύ και τη θρυλική Nico. Δείτε το φιλμ εδώ.

Ο αριστοκράτης και δισεκατομμυριούχος παππούς της Caroline, λίγο έλειψε να πνιγεί όταν είδε τη φωτογραφία, καθώς απολάμβανε το πρόγευμά του, και έσπευσε να αποκληρώσει την εγγονή του.

Στις 13 Μαΐου του 1968, η είκοσι οχτώ χρονών Caroline θα κατεβεί στη μεγάλη διαδήλωση που προχωρεί προς το Odéon για να προβεί στην κατάληψή του, ύστερα από παρότρυνση του δαιμόνιου μεταντανταϊστή καλλιτέχνη και οργανωτή happening, του Jean-Jacques Lebel (1936). Κουβαλάει και σείει μια σημαία των Βιετγκόνγκ. Είχε αρνηθεί να κρατήσει την κόκκινη του κομμουνισμού ή τη μαύρη της αναρχίας. Ύστερα από ώρες στους δρόμους, τα πόδια της πονάνε, είναι πρησμένα. Ο γιγάντιος Lebel τής λέει να ανεβεί στους ώμους του. Η Caroline ανεβαίνει, συνεχίζει να σείει τη σημαία του Βιετνάμ. Ο φωτογράφος Jean-Pierre Rey του πρακτορείου Gamma, καλύπτει τη διαδήλωση και απαθανατίζει την στιγμή. Δύο φωτογραφίες είναι γνωστές, αλλά η μία είναι πασίγνωστη: αυτή στην οποία δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου ο Lebel.

To κορίτσι του Μάη: η ιστορία της γυναίκας πίσω από τη θρυλική φωτογραφία των εξεγερμένων sixties Facebook Twitter
Η Caroline πάνω στους ώμους του Jean-Jacques Lebel.

Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο Paris Match, εν συνεχεία, στις 24 Μαΐου του 1968, στο Life, και έγινε σύμβολο. Δεκάδες χιλιάδες αφίσεις τυπώθηκαν. Εκατοντάδες έντυπα την αναπαρήγαγαν. Ο αριστοκράτης και δισεκατομμυριούχος παππούς της Caroline, λίγο έλειψε να πνιγεί όταν είδε τη φωτογραφία, καθώς απολάμβανε το πρόγευμά του, και έσπευσε να αποκληρώσει την εγγονή του, κάτι που κόστισε στην Caroline το λίαν σεβαστό ποσόν των επτάμισι εκατομμυρίων λιρών!

To κορίτσι του Μάη: η ιστορία της γυναίκας πίσω από τη θρυλική φωτογραφία των εξεγερμένων sixties Facebook Twitter
Το δημοσίευμα στο περιοδικό LIFE

Μετά την εξέγερση του Μάη, η Caroline ασχολήθηκε με την τζαζ και με τον κινηματογράφο. Παντρεύτηκε τον σημαντικό σαξοφωνίστα και συνθέτη Barney Wilen (1937 – 1996), και έκανε φωνητικά σε δίσκους του. Επίσης, σκηνοθέτησε το φιλμ A l'intention de Mlle Issoufou a Bilma, το 1971, με σάουντρακ του Wilen.

 

A l'intention de Mlle Issoufou a Bilma

Το 2006, συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ «Barney Wilen, the rest of your life» του Stéphane Sinde, ένα πολύ ενδιαφέρον πορτρέτο του θρυλικού τζαζίστα. Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχει επίσης ο επιστήθιος φίλος του Wilen, ο Jacques Thollot (1946-2014), ντράμερ και συνθέτης της τζαζ, παιδί-θαύμα των κρουστών, ο οποίος μάλιστα παντρεύτηκε την Caroline και έζησε μαζί της, στη Νορμανδία, έως τον θάνατό του.

 

«Barney Wilen, the rest of your life» του Stéphane Sinde

 

Watch Devil Go (1975) - Ένα πρωτοποριακό τζαζ έργο του Jacques Thollot

Τρεις φορές έκανε μήνυση η Caroline στον Jean-Pierre Rey για τα δικαιώματα της περιλάλητης φωτογραφίας. Αλλά και τις τρεις δικαιώθηκε ο Rey!

Στον Σταύρο Σταμπόγλη

Πρόσωπα
4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Πρόσωπα / Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Η γυναίκα που έζησε την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, και πάλεψε για την Αριστερά αφηγείται τη ζωή της στο LIFO.gr σε μια συνέντευξη-ποταμό στον Αντώνη Μποσκοΐτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Ιωάννινα - 45 Πρόσωπα

Faces of Ioannina / 45 πρόσωπα και δημιουργικές ομάδες που κάνουν τα Ιωάννινα ξεχωριστά

Γιαννιώτες, Γιαννιώτισσες και κάτοικοι των Ιωαννίνων κάθε ιδιότητας και ηλικίας φωτογραφίζονται στη LiFO, μιλούν για τις ασχολίες τους και για όσα κάνουν την πόλη τους ξεχωριστή.
M. HULOT, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ & ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Ερίκ Καντονά: Βασιλιάς, αποστάτης, θεός

Πρόσωπα / Ερίκ Καντονά: Βασιλιάς, αποστάτης, θεός

«Βασιλιάς» στην Αγγλία, που του δίνει μια αγάπη άρρωστη, συγκρινόμενη μόνο με αυτήν προς τον Τζορτζ Μπεστ, και «θεός» στη Γαλλία, ζωντανό σύμβολο του ασυμβίβαστου και ρέμπελου Γαλάτη που δεν θα χωρέσει ποτέ των ποτών στα τυποποιημένα κουτάκια της νεωτερικότητας- ένα πορτρέτο του ηθοποιού/ σκηνοθέτη/ παραγωγού/ πρώην ποδοσφαιριστή Ερίκ Καντονά.
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ολίβια Γκαζαλέ: «Ο φεμινισμός δεν αφορά μόνο τις γυναίκες αλλά ολόκληρη την κοινωνία»

Ιδέες / Ολίβια Γκαζαλέ: «Ο φεμινισμός δεν αφορά μόνο τις γυναίκες αλλά ολόκληρη την κοινωνία»

Η καθηγήτρια Φιλοσοφίας και συγγραφέας Ολίβια Γκαζαλέ μιλά στο LIFO.gr με αφορμή τη συμμετοχή της στην 8η Νύχτα Ιδεών του Γαλλικού Ινστιτούτου, που θα παρακολουθήσουμε διαδικτυακά την Πέμπτη 28/1.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μια εξοργιστική απάντηση

Χριστίνα Γαλανοπούλου / Μια εξοργιστική απάντηση

Η ψυχρότητα στη διατύπωση, η μηδενική ενσυναίσθηση, η ελαφρά αμφιβολία που διατρέχει την αντίδραση της Ομοσπονδίας στην καταγγελία της Ολυμπιονίκη περί βιασμού είναι κάτι που στο μέλλον θα πρέπει να διδάσκεται σε Σχολές Επικοινωνίας και σεμινάρια διαχείρισης κρίσεων.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Μυρτώ Κοντοβά: «Είμαι σε μεγάλη κόντρα με την κουλτούρα της τηλεόρασης»

Τηλεόραση / Μυρτώ Κοντοβά: «Είμαι σε μεγάλη κόντρα με την κουλτούρα της τηλεόρασης»

Γράφει, σκηνοθετεί, μοντάρει, ζει μέσα στο νέο της πρότζεκτ, τη σειρά «Σχεδόν Ενήλικες», που μόλις ξεκίνησε να προβάλλεται στο Mega: Η Μυρτώ Κοντοβά επέστρεψε στην τηλεόραση μιλώντας για την Αθήνα που γνωρίζει καλά, αυτήν τη φορά μέσα από μια ιστορία γεμάτη σασπένς.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

σχόλια

4 σχόλια
Ιστορία ανάλογη(;) αλλά και τόσο αντίστροφη(!) με τη "νεκρή Ιλένια" του πολυτεχνείου,που είχε γίνει σύμβολο του "αγώνα",αλλά αποδείχτηκε πως ήταν φωτό από διαφήμιση νορβηγικού σαμπουάν!!!...
Σε αντιθεση με πολλους φωτογραφους που αφησανε το στιγμα τους στα επεισοδια του Γαλλικου Μαη, ο γιος της φωτογραφιας δρομου στα 35 χιλιοστα : Ανρι Καρτιε-Μπρεσον (1), συμφωνα με τον φιλμε'ι'κερ Λουις Μαλ, τραβουσε μοναχα 4 αρνητικα την ωρα ! Ζουσε τις πολιτικες του πεποιθησεις και ειτε δεν ειχε χρονο για φωτογραφια, ειτε πιστευε οτι θα ηταν λαθος να τις αποθανατισει.Πολλα χρονια αργοτερα, εδινε ο Σαλγκαδο μια διαλεξη, και ως οικογενειακος φιλος του ηταν στο ακρωατηριο. Σε μια στιγμη ο Σαλγκαδο χρησιμοποιει την λεξη διαμαρτυρια. Αμεσως ο Καρτιε-Μπρεσον πεταγεται απο τη θεση του και φωναζει δυνατα "Ριβολτ ! ριβολτ ! "1 ) Οπου πατερας ειναι ο Αντρε Κερτεζ. Ο ανθρωπος που γνωρισε την Λα'ι'κα στον ΑΚ-Μ.
Αφιερωμενο εξαιρετικα στον κ. Μπαμπασακη...Exchange with New York Times' Steven Erlanger for Castoriadis / Paris '68 (  May 2, 2008 )Erlanger, senior editor - correspondent for The New York Times.Click Here: Check out "Barricades of May ’68 Still Divide the French - New York Times" http://www.nytimes.com/2008/04/30/world/europe/30france.html?_r=1&partner=rssnyt&emc=rss&oref=sloginSubj: Why ignore Castoriadis May-June ''68 contribution Steven ? Date: Friday, May 2, 2008 11:17:33 AMFrom: To:     Dear Steven,Similarly with the Times, May 25th, 1998: A4 article on the May '68 revolt , your April 30th, 2008: A6 article focuses on Daniel Cohn-Bendit and Andre Glucksmann, ignoring the pivotal role C. Castoriadis played at the time.First of all, both Cohn-Bendit and Glucksmann openly plagiarized Castoriadis  [ the difference between "Danny" with Glucksmann is that the former was more honest and admitted it during the very days of the revolt - with texts his brother gave him written by Castoriadis  - while the latter most likely because he was involved with book writing ( "The Cook and the Man-Eater" ?), was outed by Paul Berman thirty years later ( 1996: 281 ) ].Castoriadis was a militant anti-Stalinist since WWII ( Stalinists tried to kill him in Athens and that is why he left Greece for Paris in the mid-40s ), openly anti-Marxist since 1963. He also influenced the avant-gard of the revolt, the Situationists ( Economist - May 2, 1998 & NY Times - Sept 18, 2007: B8 ) since Guy Debord was for some time a member of the SouB group ( Castoriadis contribution on Debord's thought equals that of Lefebvre, one biographer acknowledged in the mid-nineties).In addition - as Julian Bourg's new book on the subject describes - Castoriadis together with his comrades at SouB, Claude Lefort and Edgar Morin, wrote "La Breche," one of the two most celebrated commentaries on the revolt ( 2007:29 ). The other by Raymont Aron.So, you have Andre Glucksmann, one of the main inspirators of "gauchisme" ! you have Cohn-Bendit who -as he said - avoided the communist trap only because of Castoriadis, but also Jean-Paul Sartre who famously said " You cannot discuss what Stalin is doing, since he alone has the information that explains his motives ," and - at the same time - making fun of Castoriadis for being an anti-Marxist, making the Times’ page easily and repeatedly ( the latest article on J-P Sartre, March 16, 2005 : B3 ) while Castoriadis not only is NEVER mentioned in the paper but when he died, Dec 26, 1997, he didn't even make the Obituaries page. Calling a female staffer at the Times Obit department the following day, Dec 27th, 1997, she told me with a touch of blase arrogance " Oh, yes ,yes , yes , David Ames Curtis called me too...sorry...maybe in Le Monde, sorry..."  Why Steven ? Why ignore Castoriadis contributions on May/June 68 student revolt in Paris ? Is it because of the jokes against Goldstein in Orwell's"1984" ? Why the Times ignore Castoriadis, sir ?Thank you and all the best for your new position in Paris. Nico Nicolaides - CaliforniaErlanger respondsDear Mr Nicolaides,I'd like to try to respond -- i wasn't writing ahistory of May 68, but trying to describe the fetishism surrounding itnow. And i can hardly interview someone, however important orinspirational, who has been dead for 10 years. Obviously there should have been an obituary, but I was a correspondent in Moscow at thetime. In any case, I appreciate your good wishes, and my desire wasnot to insult anyone's contribution or memory. Nor do I know everything!!All best to you,Steven ErlangerMine : Erlanger argues on fetichism using Castoriadis death as a reason for the Times not to write something about him but they have published in 2005 article on J-P-Sartre and his influence while the man has been dead for thirty whole years....Below is Cornelius Castoriadis American translator the Paris-based David Ames Curtis Dear Nico Nicolaides:Thanks for sharing your e-mail to Erlanger with me.  I agree that the piece was fairly superficial.  It was quite an exaggeration, in particular, to treat Glucksmann as a major player in 1968.   It was also interesting to see my name mentioned.  I send you the copy of the response from the obituary journalist at the NYT.I don't think we've been introduced before.  Did you find my e-address from the Cornelius Castoriadis/Agora International Website, which includes news and information about CC and Socialisme ou Barbarie, as well as bibliographies of writings by and about CC in seventeen languages, including English, French, and Greek?  And how did you develop an interest in CC and his work?  I'd be interested to know more about you, as it is always a pleasure to encounter new people interested in CC.A few bibliographical questions, too.  Could you give me the full Berman reference regarding Glucksmann and Castoriadis?  Also, do either "Economist - May 2, 1998" or "NY Times - Sept 18, 2007: B8" mention CC and/or S. ou B.  Finally, please provide me with the reference for the Debord biographer who discusses CC.Without objection on your part, we'll be glad to add your name to the list of 1050+ individuals and organizations who receive our regular Cornelius Castoriadis/Agora International Website electronic update announcements. It seems that you and Erlanger are on a first-name basis. You are welcome to let him know about the CC/AI Website.  We'd be glad to include him, too, if he makes the request.Sincerely,David Ames Curtishttp://www.agorainternational.org
Πολύ ενδιαφέρον, ευχαριστούμε!Να προσθέσω ότι ο Barney Willen, που ανάμεσα στις άλλες ηχογραφήσεις του παίζει και τενόρο σαξόφωνο στον δίσκο/soundtrack του Miles Davis "Ascenseur pour l'échafaud" (για την ομώνυμη ταινία του Louis Malle (με την Jeanne Moreau), ήταν και το θέμα του γνωστού κόμικ των Loustal/Paringaux "Ο Μπαρνεϋ και η Μπλε Νότα". Όσοι διαβάζατε Βαβέλ στα 80s θα το θυμάστε:https://tinyurl.com/m6dgswa