Στο σημερινό «Α μπα»: βοήθεια

Στο σημερινό «Α μπα»: βοήθεια Facebook Twitter
46


__________________
1.

Αν μια γυναίκα όταν είναι ελεύθερη κάνει σεξ με παντρεμένους, όταν αργότερα παντρευτεί δεν είναι λογικό να περιμένει ότι κάποιες ελεύθερες γυναίκες θα κάνουν σεξ και με τον δικό της άντρα;
Ρωτάω, γιατί παρατηρώ γύρω μου πολλές παντρεμένες γυναίκες που, ενώ στο παρελθόν όταν ήταν ελεύθερες είχαν πάει με παντρεμένους, τώρα που είναι πια παντρεμένες γίνονται έξαλλες και μόνο στη σκέψη ότι μια άλλη γυναίκα θα πάει με τον σύζυγό τους.

- Φωτεινή


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ανθρώπινο είδος δεν φημίζεται για την αδιάτρητη λογική του συνέπεια, αλλά έτσι όπως το γράφεις ανησύχησα. Οι σύζυγοι είναι κάπου δεμένοι χειροπόδαρα και λοβοτομημένοι;


__________________
2.

Πώς μπορεί ένας απατημένος συντροφος να συγχωρήσει τον άλλο και να συνεχίσουν την κοινή πορεία χωρίς πίκρα και αρνητικά συναισθήματα;;Εννοώ δηλ πώς επιτυγχάνει κανείς την αληθινή συγχώρεση και οχι την παραμονή στη σχέση για αλλους λογους πχ οικονομικούς,κοινωνικούς ,κτλ;;;;

- Paint it black


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η αληθινή συγχώρεση, ή αλλιώς, η συγχώρεση (αν είναι για άλλους λόγους, δεν είναι συγχώρεση, είναι συμφέρον) δεν εξυπακούεται αυτόματα συνέχιση της σχέσης. Μπορείς να συγχωρήσεις κάποιον αλλά να αποφασίσεις ότι δεν θέλεις να συνεχίσεις μαζί του. Η συγχώρεση είναι θέμα του καθένα μας ξεχωριστά, δεν εξαρτάται από τη συμπεριφορά του άλλου, αλλά η παραμονή στη σχέση χρειάζεται συμμετοχή, δεν επιτυγχάνεται με την απόφαση του ενός. Χρειάζεται συνεργασία. Ο απατών πρέπει να ζητήσει συγνώμη, πιστεύω, με κάποιον ουσιαστικό και ειλικρινή τρόπο, χωρίς να φοβάται να δείξει ευάλωτος και χωρίς να προσπαθεί να κρατήσει προσχήματα ή κάποια ψωροπερηφάνεια. Το πώς δεν το ξέρω, είναι κώδικες του κάθε ζευγαριού. Κατά τη γνώμη μου ο δεσμός σπάει όταν αυτός που έχει κάνει την κουτσουκέλα απαιτεί διαγραφή χρέους με το επιχείρημα «ως πότε θα μου το χτυπάς».

__________________
3.


Α μπα εισαι φοβερη, μου αρεσει πολυ να διαβαζω τις απαντησεις σου. Να σου ξεκαθαρισω πως ειμαι δεκαεπτα χρονων, και σου στελνω για κατι που με προβληματιζει. Σε παρακαλω μην απορριψεις την ερωτηση μου, πιστευω πως εισαι απο τους λιγους που μπορουν να μου δωσουν σαφη απαντηση. Σημερα βρεθηκα με μια παρεα κοριτσων που δεν γνωριζα πολυ καλα, λογω μια κοινης φιλης. Τις συμπαθησα, μιλησαμε για διαφορα θεματα και κυριως για το σχολειο. Καποια στιγμη πηγε η κουβεντα σε ενα βιβλιο που ενα κοριτσι της παρεας ειχε διβασει, και της φανηκε περιεργο. Μας εξήγησε πως ειχε καποιες φρασεις πολύ ωμες όπως ''πηδουσε τη γυναικα του'' και άλλες. Να σου πω την αληθεια, μολις διαβασα το –πολύ μικρο- αποσπασμα, σε συνδυασμο με τα σχολια του κοριτσιου που το διαβασε θεωρησα πως πραγματι δεν είναι καποιο σοβαρο βιβλιο και γελασα. Αυτό που με εκανε όμως να ξαναγυρισω στην κουβεντα, ηταν ότι το βιβλιο αυτό θα επρεπε οι μαθητες να διαβασουν στα πλαισια μιας εργασιας του σχολειου. Το προτειναν δηλαδη καθηγητες. Οι υπολοιπες κοπελες τις παρεας εδειχνα επισης σοκαρισμενες –όχι για τη φραση η άλλες λεξεις η βρισιες –βρισιες που χρησημοποιουν και οι ιδιες- αλλα που τετοιο βιβλιο προωθηθηκε από το σχολειο. Το βιβλιο το θεωρησαν βλακεια, χωρις καν να το εχουν διαβασει. Όταν γυρισα εψαξα πληροφοριες για αυτό και διαπιστωσα πως ηταν από τα κορυφαια στην παγκοσμια λογοτεχνια. Διαβασα κι αλλα αποσπασματα που τα βρηκα στο ιντερνετ– ηταν κατανοητο και ευκολο στην αναγνωση. Μου φανηκε ενδιαφερον, ισως μια μερα το αγορασω. Όταν μιλησα με ένα φιλο μου ειπε πως ισως δεν ηταν για την ηλικια μας, και θελω να μαθω βρε Α Μπα αν συμφωνεις με αυτό. Δηδαδη τα βιβλια, πρεπει να διαβαζονται παντα με βαση την ηλικια; Μπορει να δυσκολεψει στην αρχη τους μαθητες να μην μπορεσουν να καταλαβoυν το νοημα του, αλλα για αυτό δεν υπαρχει και το σχολειο, για να <<οξυνει την κριτικη σκεψη>>; (αναφερομαι σ αυτή την περιπτωση) Ένα ακομη ερωτημα που εχω να σου κανω είναι πως εξηγεις τη συμπεριφορα αυτή. Δηλαδη την απορριψη ενός βιβλιου επειδη ο συγγραφεας γραφει ''πηδηχτηκαμε΄΄ και όχι ΄΄καναμε ερωτα'' και για κανεναν άλλο λογο. Μπορεις να μου αναλυσεις αυτή τη συμπεριφορα; Ευχαριστω Αμπα :)
- Liza

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Λίζα, σε τι βασανιστικό μονοπάτι μας έβαλες καλό μου παιδί, και νόμιζα ότι είχαμε μόνο τους μυστηριώδεις που σπουδάζουν σε μια χώρα του εξωτερικού που δεν γίνεται με τίποτα να αποκαλυφθεί. Για όνομα της Θεάς, γιατί δεν μας λες ποιο είναι το βιβλίο; Γιατί; Έχω περάσει ήδη ένα μισάωρο προσπαθώντας να φανταστώ ποιο θα μπορούσε να είναι.


Αλλά πρέπει να διακόψω την προσπάθεια, για να απαντήσω. Ναι, συμφωνώ με την άποψη ότι υπάρχουν βιβλία για κάθε ηλικία. Όπως εσύ καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν βιβλία για παιδιά δύο χρονών, έτσι υπάρχουν βιβλία για ανθρώπους δεκαεφτά χρονών, κι έτσι υπάρχουν βιβλία για ενήλικες. Αν δώσεις ένα βιβλίο για δεκαεφτάχρονο σε ένα τρίχρονο, δεν θα του οξύνεις την κριτική σκέψη (και τα τρίχρονα παιδιά έχουν κριτική σκέψη), αλλά θα το μπερδέψεις, μπορεί να το τρομάξεις, θα το αποθαρρύνεις, μπορεί και να το κάνεις να νιώσει αποστροφή. Για τον ίδιο λόγο μια έφηβη μπορεί να νιώσει άσχημα αν διαβάσει «πηδηχτήκαμε» και όχι «κάναμε έρωτα». Οι λέξεις δεν είναι σκέτη πληροφορία, έχουν μέσα τους συμβολισμούς που συνδέονται με τα συναισθήματα, με τις εμπειρίες, με τις ήδη καταχωρημένες μας γνώσεις. Το «πηδηχτήκαμε» για μια έφηβη μπορεί να είναι επιθετικό και να προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, επειδή έτσι έχει μάθει να σκέφτεται για το σεξ. Μια μεγαλύτερη γυναίκα είναι πιο πιθανό να μην συσχετίζει αυτή τη λέξη με αίσθηση ντροπής.


Εύχομαι να διαβάζεις και να μας πεις ποιο ήταν το βιβλίο.


__________________
4.

Τι παίζει με τα μονόπετρα;;;; Στα μάτια μου είναι μια σύμβαση τύπου σου δίνω δαχτυλίδι -αξίας μην ξεφτιλιστούμε- και αυτό σημαίνει ότι σε καπάρωσα για γάμο. Αμπα ποια είναι η άποψη σου;;; έσκασε ο δικός μου με δώρο γενεθλίων μονόπετρο. Σε φάση που ούτε συζούμε, που δουλεύουμε για 500 και 300 ευρώ και που κάθε φορά που αναφέρω τη λέξη ταξίδι η απάντηση είναι δεν έχω λεφτά! Και όταν του είπα πολύ απλά ότι σε αγαπώ αλλά δεν θέλω να παντρευτώ μου είπε ότι δεν είναι ανάγκη να το πάρω έτσι και ότι απλά ήθελε να μου πάρει δώρο ένα καλό κόσμημα... σκέφτομαι να το αλλάξω με ένα καλό ρολόι.
- Ανθη

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όταν σου κάνουν δώρα, να τα δέχεσαι και να λες πολύ ευχαριστώ με ειλικρίνεια και χαρά, γιατί ο άλλος μπήκε σε κόπο και σε έξοδα, και δεν τον υποχρέωσε κανείς να μπει σε κόπο και σε έξοδα. Αν πιστεύεις ότι πίσω από το δώρο υπάρχει δόλος, τότε αυτό το συζητάς ξεχωριστά με ευγένεια και λεπτότητα, ειδικά αν είναι από τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράζεσαι σπίτι και τη ζωή σου. Αν είναι βέβαιο ότι δεν το εννοούσε έτσι, τότε με άλλη τόση ευγένεια και λεπτότητα ρωτάς αν συμφωνεί να αλλάξετε, ΑΛΛΑΞΕΤΕ, όχι αλλάξεις, το δαχτυλίδι σε ρολόι γιατί σου φαίνεται πιο χρήσιμο, ένα ρολόι που θα ΔΙΑΛΕΞΕΤΕ ΠΑΡΕΑ.


Δεν είσαι αλήτισσα και προχωρημένη αν αντιδράς έτσι στο δώρο κάποιου – ειδικά αν στα μάτια του είναι πρόταση δέσμευσης. Αγενής είσαι, ίσως σκληρή. Δεν είναι κακό να θέλει κάποιος να υπονοήσει κάτι παραπάνω με ένα συμβολικό δώρο. Με τα λεφτά του το αγόρασε, έτσι ήθελε να τα ξοδέψει, χαρίζοντας τα σε σένα. Φυσικά και δεν σε καπάρωσε. Αν δεν θέλεις να δεσμευτείς, δεν μπορεί να κάνει κάτι, όσα δαχτυλίδια και αν σου χαρίσει. Σιγουρέψου ότι συνεννοηθήκατε για το πώς βλέπετε το κοινό σας μέλλον, και μην επικεντρώνεσαι στην ιστορία του συμβολισμού του μονόπετρου, νομίζω ότι δεν επικοινωνήσατε και αφήσατε κάτι τεράστιες τρύπες παρανόησης ανοιχτές και αν τις αφήσετε έτσι, μια μέρα θα πέσετε μέσα. 


ΥΓ. Αν σίγουρα το βλέπει σαν σύμβολο δέσμευσης και όχι σαν απλό δώρο, το έντιμο είναι να το επιστρέψεις και όχι να το κάνεις κάτι που σου αρέσει περισσότερο.

__________________
5.


Καλησπέρα Αμπούλα, σε διαβάζω καιρό και σου έχω ξαναγράψει στο παρελθόν! Ρε αμπούλα, ρε αναγνώστες ο ιδιοκτήτης του διπλανού μαγαζιού από το δικό μου παρκάρει το όχημά του στην είσοδό μου(δρόμος είναι) με αποτέλεσμα να μην φαίνομαι από τον δρόμο. Μου κλείνει το μαγαζί. Το όχημά του έχει ύψος 3 μέτρα. Είναι τέρας. Ούτε φως μπαίνει στον χώρο. Το πα μία ευγενικά, δύο ευγενικά, μη δημιουργήσω ένταση. Την τρίτη να' μαι εξίσου ευγενική; Εσείς τι θα κάνατε αναγνώστες;
#μαςέφαγεηευγένεια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εξαρτάται αν κάνει κάτι για να δεσμεύσει τον χώρο, όπως βάζοντας τάβλες, καδρόνια, ή κάτι άλλο, όταν δεν είναι παρκαρισμένος. Εξαρτάται επίσης από αν, όταν παρκάρει, βρίσκεται νόμιμα εκεί. Αν τα κάνει όλα νόμιμα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα – ούτε δικός του είναι ο δημόσιος χώρος, ούτε όμως δικός σου. Αν δεν μπορείς να πετύχεις κάτι με την ευγένεια, ή αν δεν έχεις να αντιπροτείνεις κάποιον συμβιβασμό, ετοιμάσου για μάχη στην οποία όμως θα έχεις άδικο.


Αν όμως κάνει κάτι παράνομο, και κάτι μου λέει ότι έτσι είναι, αλλιώς πώς βρίσκει πάντα θέση ακριβώς μπροστά σου, την επόμενη φορά πες του ότι θα απευθυνθείς στην αστυνομία. Για αυτό υπάρχουν οι νόμοι. Και η αστυνομία. Και οι δικηγόροι. 

__________________
6.

Θα ήταν τέλειο να απαντούσες νωρίτερα,για να μην χάσω άλλο χρόνο. Είμαι φοιτητής στο 3ο έτος. Από το 1ο έτος θυμάμαι την επιθυμία μου να επισκεφθώ τον/την ψυχολόγο που παρέχει η σχολή. Θεωρώ ότι σε αυτά τα τρία χρόνια έχω ωριμάσει και βελτιώσει πολύ κάποια πράγματα στην ψυχολογία μου. Όμως ακόμα νομίζω πως χρειάζομαι βοήθεια σε κάποια θέματα αυτοεκτίμησης/αυτοπεποίθησης, περιοδικής μελαγχολίας (δεν θέλω να πω κατάθλιψη γιατί νιώθω ότι υπερβάλλω), και άλλων θεμάτων που με κρατάνε πίσω. Mε την νέα ακαδημαϊκή χρονιά λοιπόν, προσπάθησα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με την υπηρεσία (ίσως υποσυνείδητα, επίτηδες, περίεργες ώρες πχ μεσημέρι) και δεν απάντησαν. 'Οσο περίμενα στο τηλέφωνο είχα αγχωθεί πολύ για το τι θα πω αν με ρωτήσουν γιατί θέλω βοήθεια και ήλπιζα να μην απαντήσουν. 'Eκτοτε δεν έχω ξαναπάρει τηλέφωνο. Νιώθω ντροπή (ενώ έχω απενοχοποιήσει τους ψυχολόγους, βοήθησες και εσύ σε αυτό) και ότι τα προβλήματα μου δεν είναι σημαντικά και άξια ανάλυσης. Πως κάνω το επόμενο βήμα;
- PleaseAnswerQuickly

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μπράβο σου!!!! Δεν χρειάζεται να έχεις σοβαρά προβλήματα για να πας σε ψυχολόγο. Δεν χρειάζεται καν να έχεις προβλήματα. Είναι σαν τον παθολόγο, Μπορεί να θέλεις ένα τσεκ απ. Νομίζω ότι είναι ζήτημα χρόνου να ξαναπάρεις τηλέφωνο μέχρι να σου απαντήσουν, χωρίς να χρειάζεσαι άλλη παρότρυνση. Δεν θα σε ρωτήσουν πάντως στο τηλέφωνο γιατί θέλεις βοήθεια, παρά μόνο για να διαπιστώσουν πόσο άμεσα χρειάζεσαι ραντεβού, όχι για να σε κρίνουν. Είναι οι άνθρωποι που εκπαιδεύονται να μην κρίνουν. Το να μην κρίνουν είναι βασικά η δουλειά τους. Η απάντηση σου είναι αυτό που είπες εδώ: χρειάζομαι βοήθεια σε κάποια θέματα αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Είσαι τέλειος, προχώρα!

_________________
7.


Αγαπητή Α μπα,
Έχεις φτάσεις ποτέ σε ένα σημείο της ζωής σου όπου λες ή τώρα ή ποτέ; Εγώ το έφτασα.
Τα τελευταία 5 χρόνια ζω στον Καναδά, είμαι 33 και μένω με τους γονείς μου και ντρέπομαι γι'αυτό.
Οι γονείς μου είναι παλαιών αρχών και δεν με αφήνουν να μείνω μόνη μου μέχρι να παντρευτώ. Ξέρω ότι ζούμε στο 2016 και τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να τους πάω κόντρα. Οι γονείς μου δεν ξέρουν αγγλικά κι εγώ τους πάω σε γιατρούς, σούπερ μάρκετ, τραπεζες κτλ. Έχω αλλά δύο αδέρφια που μένουν κι αυτοί μαζί μας αλλά δεν δίνουν σημασία στους γονείς μας. Έχω παρατηρήσει ότι εγώ και τα αδέρφια μου έχουμε πολλά θέματα ψυχολογικά. Κατηγορώ τη μάνα μου γι αυτό γιατί όταν ήμασταν μικρά μας έδερνε πολύ. Εμένα με εσερνε από τα μαλλιά σε όλο το σπίτι και τα αδέρφια μου τα εδερνε με ξύλο ή ζώνη. Χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές. Απλά επειδή είχε νεύρα με τον πατέρα μου. Ξέρω δεν είναι σωστό να ρίχνεις τις ευθύνες σε άλλους αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι φταίνε οι γονείς μας έτσι όπως έχουνε γίνει. Ο πατέρας μου μια ζωή τζογαδόρος και η μάνα μου να μας δέρνει γιατί δεν είναι καλά με τον πατέρα μου.
Κι έχω φτάσει 33 και τι έχω κάνει στη ζωή μου? Τίποτα. Το μόνο που κάνω εδώ είναι να δουλεύω σαν τον σκυλί και να (εξ)υπηρετω τους γονείς μου. Έχω σχέση τα τελευταία 2 χρόνια με έναν συνάδελφο τον οποιον αγαπώ μόνο σαν φίλο αλλα αυτός δεν το ξέρει. Ξεκινήσαμε φιλικά αλλά μια μέρα ήρθαμε πιο κοντά και κάναμε σεξ και από τότε ήμαστε μαζί σαν ζευγάρι. Η αλήθεια είναι ότι τον έχω για να βγαίνω και να ξεφεύγω από το σπίτι. Αλλά εκείνος δεν το ξέρει αυτό. Ξέρω ότι αυτό που κάνω είναι κοροϊδία και δεν είναι σωστό.
Έχω σκεφτεί να φύγω σε άλλη πόλη να βρω δουλειά και σπίτι μόνη μου και να ξεφύγω από όλα αυτά. Αλλά φοβάμαι. Δεν το έχω κάνει ποτέ. Τι να κάνω;
Όλα αυτά δεν τα έχω πει ποτέ σε κανέναν. Θα εκτιμούσα πολύ να μου έδινες μια συμβουλή. Έχει φρικάρει γιατί πλέον δεν είμαι μικρή και νιώθω η ζωή μου να περνάει γρήγορα κι εγώ δεν τη ζω όπως θέλω.
Σε ευχαριστήσω εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση,

Maple syrup.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο τελικός στόχος είναι να βρεις δουλειά σε άλλη πόλη, να χωρίσεις και να φύγεις. Αλλά επειδή δεν θα το κάνεις τώρα, και επειδή αν το κάνεις χωρίς προετοιμασία κινδυνεύεις από πισωγυρίσματα, αυτό που πρέπει πρώτα να κάνεις είναι να πας σε έναν ψυχολόγο για να τα πεις, για να βρεις τη δύναμη και τη λογική για να φύγεις. Ότι τα είπες τώρα εδώ είναι σημάδι ότι θέλεις να μιλήσεις για να τα επεξεργαστείς, και ακριβώς αυτό θα κάνεις με έναν ψυχολόγο. Ή τώρα ή ποτέ, θα πας σε ψυχολόγο, και αυτή η κίνηση θα σου ανοίξει την πόρτα για όλα τα ωραία και θαυμαστά που υπάρχουν γύρω σου και μέσα σου.


Ως τότε, ένα σχόλιο. Δεν είναι σωστό να κατηγορείς τους γονείς σου για αυτό που είναι τώρα, αλλά είναι πάρα πολύ σωστό να τους κατηγορείς για αυτά που έκαναν όταν ήσουν παιδί, που επηρεάζουν το τώρα. Φυσικά και είναι συνυπεύθυνοι για αυτό που είσαστε.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 9.1.2017

46

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Όπως το έθεσες.Ο χρόνος περνάει γρήγορα για όλους μας.Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για σένα για να σπάσεις τις αλυσίδες σου.Σαφέστατα χρειάζεσαι υποστήριξη και θα ήταν σκόπιμο να αποτανθείς σε ειδικό.Θα φύγεις από το πατρικό σπίτι και θα τα σκέφτεσαι ολα αυτά αργότερα ως μακρινό εφιάλτη.Η απόδοση χαρακτηρισμών και ευθυνών ίσως και να μην είναι της παρούσης.Προέχει η αποδέσμευσή σου το ταχύτερο δυνατόν.
7Δεν αναφέρεις στο κείμενό σου αν έχεις κάποιον φίλο ή έμπιστο συγγενή, ο οποίος θα μπορούσε να σε στηρίξει. Εφόσον υπάρχει, θα μπορούσες να του ζητήσεις να σε βοηθήσει ή ακόμα και να σε φιλοξενήσει σπίτι του, ώστε να έιναι πιο εύκολη για σένα η αλλαγή του σκηνικού. Δε χρειάζεται να ντρέπεσαι, αλλά να βγεις άμεσα από τη φυλακή που ζεις.
#3Tο σχολείο είναι λογικό να δεσμεύεται στο τι μπορεί να προτείνει για ανάλογες ηλικίες, δεδομένου ότι μπορεί να υπάρξει και μία post κριτική στα γραφόμενα, αλλά δεν μπορώ να πω πως, εν γένει, πιστεύω στο ηλικιακό segregation στα βιβλία.
#7 δεν μάθαιναν τόσα χρόνια αγγλικά, γιατί είχαν τους δούλους για τα πάντα. Σταματήστε τα όλα να δουν τί ωραια που είναι όταν οι άνθρωποι σταματουν να σε υπηρετουν.
#7 καλη μου κοπέλα. Εφ όσον οι γονείς σου είναι εξαρτημένοι πλέον απο σένα (μόνο εσύ μιλάς αγγλικά) ΣΤΑΜΑΤΑ να τους υπακούς. Τί θα σου κάνουνε;;; αν τολμίσουν να σε χτυπίσουν, πηγαινε στην αστυνομία κατευθείαν. Έχεις δύναμη τωρα. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να αλλάξεις τις συνθήκες, αλλά έχεις το πλεονέκτημα. Μίλα στα αδέρφιαβσου και κινηθείτε μαζι.
#4.Το μονόπετρο είναι μονόπετρο κι ακόμα κι αν δεν συνοδεύεται από γονάτισμα και "will you marry me",δύσκολα μεταφράζεται αλλιώς.Ο φίλος σου είπε,ότι δε χρειάζεται,να το πάρεις ως πρόταση γάμου,για να περισώσει λίγο την αξιοπρέπεια του.Έκανε πρόταση και απορρίφθηκε.Τι να έλεγε ο άνθρωπος;Πήγαινε να το αλλάξεις και με ρολόι να τον αποτελειώσεις.Αν τον αγαπάς,να το κρατήσεις.Δείχνει τις προθέσεις του για το μέλλον της σχέσης σας.Μην τρομάζεις,ότι πρέπει άμεσα να ψάξεις νυφικό και προσκλητήρια.Αν δεν αισθάνεσαι,ότι είναι ο άνθρωπος σου,καλύτερα να το επιστρέψεις με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό.
#1.α)Το κέρατο θέλει δύο (τουλάχιστον).Οι παντρεμένοι άνθρωποι (το θέτω έτσι,γιατί αφορά άντρες και γυναίκες) δε σύρονται ύπουλα στην απιστία από κάποια άλλη σατανική ύπαρξη χωρίς τη θέληση τους.β)Οι παντρεμένοι απατούν και με άλλους δεσμευμένους,παντρεμένους,όχι μόνο ελεύθερους.γ)Το πρόσωπο,που έχει απιστήσει με έναν παντρεμένο,δεν πονάει λιγότερο,όταν γίνεται και το ίδιο τάρανδος.δ)Εκείνος/εκείνη,που ως ελεύθεροι είχαν νταλαβέρι με παντρεμένο,πρέπει να αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα το κέρατο από τον/τη σύζυγο ως αντίτιμο για τις πράξεις τους στο παρελθόν;Να πληρωθούν δηλαδή με το ίδιο νόμισμα και να το βουλώσουν,γιατί υπήρξαν κάποτε το τρίτο πρόσωπο;Κάθε σχέση είναι μοναδική και ξεκινάει απ'την αρχή.Δεν ξεπληρώνουμε γραμμάτια από τις προηγούμενες.ε)Κι ας μη γελιόμαστε.Όσο και να θέλουμε να μοιράσουμε τις ευθύνες ανάμεσα στον παντρεμένο και το τρίτο πρόσωπο,δε μοιράζονται.Ο καθένας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τη στάση του απέναντι στον εαυτό του και τη σχέση του.στ)Ομολογώ,ότι απολαμβάνω πάντα τέτοιες κουβέντες με γειτόνισσες στο χωριό,που έρχονται για καφέ στη μάνα μου:"Μωρή ούργια (=ανόητη,αφελής),ευτή,που τη βλέπεις και σου το παίζει κυρία (εννοείται ως παντρεμένη πια),λεύτερη είχε πάρει το Μα και το Βάβιλα (δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί,είναι έκφραση,που συνηθίζεται στα μέρη μου).Εν είχε ξελογιάσει και τον τάδε και φτάσανε στα χωρίσματα με τη γυναίκα του;"
Χαχαχα, πολύ μου άρεσε η απόδοση των γειτονίστικων κουτσομπολιών! (Νησιώτικες είναι αυτές οι εκφράσεις;)Συμφωνώ με όλο το σχόλιο, αλλά πρωτίστως με τη γαμάτη διατύπωση στο δ. Πραγματικά, πολλοί είναι αυτοί που έχουν αυτή τη νοοτροπία της... αποπληρωμής γραμματίων!
Ναι,από νησί είναι αυτά.Από Χίο είμαι.Όσο για το (δ),άνθρωποι είμαστε.Και λάθη θα κάνουμε και άλλους θα πληγώσουμε.Νομίζω όμως,ότι μια καινούρια αρχή τη δικαιούμαστε.
Υπήρξα και παραμένω ένα πορωμένο βιβλιοσκούληκο που διαβάζει ότι βρεθεί μπροστά του, λοιπόν τα βιβλία δεν έχουν στεγανά, ανάλογα με το τι έχεις διαβάσει ως τώρα, σε τι κατάσταση βρίσκεσαι πόσο ώριμος/η είσαι και τα λοιπά και τα λοιπά. Αλλά... μερικές φορές η ηλικία παίζει ΠΟΛΥ μεγάλο ρόλο, δύο πράγματα που έτυχαν σε εμένα:1) Ο φύλακας στη σίκαλη, άκουγα για χρόνια φίλους και γνωστούς να παραλληρούν για αυτό το βιβλίο ώσπου το διαβασα στα 33 μου ενώ ειχα ήδη δικά μου παιδιά οικογένεια δουλειά και υποχρεώσεις...το σκυλοβαρέθηκα, ο πρωταγωνιστης μου φαινόταν ένα κακομαθημένο βλαμμένο πλουσιόπαιδο που έπρεπε επειγόντως να μεγαλώσει να βγάλει το σκασμό και να αφήσει τις μ...κιες με τα παιδιά και τη σίκαλη. Πιστευω πως αν το είχα διαβάσει στα 16 θα ειχα πολύ διαφορετική άποψη για τον Χόλντεν και πιθανώς θα θεωρούσα το βιβλίο αριστούργημα. 2) Το όνομα του Ρόδου, στα 15 που προσπαθησα εφτασα βία στη σελίδα 100, ενώ μ άρεσε ΠΟΛΥ η ταινία. Δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Όκκαμ στα 15, δεν ήξερα τιποτα απο ευρωπαϊκή ιστορία δεν γνώριζα τιποτα για τα μοναστικά ταγματα. Στα 37 ενω σπούδαζα Ευρωπαϊκή ιστορία το ξαναδιάβασα. Το καταβρόχθισα σε ένα σαββατοκύριακο, βιβλιάρα όχι αστεία, κορυφαίο στο είδος του. Που θέλω να καταλήξω; Οτι ενα βιβλίο βρίσκεται στις λίστες των κορυφαίων δεν σημαινει οτι θα σου αρέσει, ότι διαβασες ενα βιβλίο που δεν ήταν "της ηλικίας σου" και σου άρεσε δεν σημαίνει ότι θα σου αρέσουν ολα. Ότι ένα βιβλίο γραφει πηδιόμαστε αντι κάνουμε ερωτα, δεν σημαίνει ότι είναι σκουπίδι και το αντίθετο. Μην αφήνεις το διάβασμα, διάβασε όσο περισσότερο μπορείς και ας μην σ αρέσουν όλα κάθε βιβλίο είναι κέρδος. Και τέλος και το πήδημα και ο έρωτας κατα βάση η ίδια πράξη είναι απλώς πρέπει να μεγαλώσεις λίγο για να το καταλάβεις, keep up the good work.
Αν παραμένεις βιβλιόφιλη,διάβασε τον Αστερισμό των ζωτικών φαινομένων,του Άντονι Μάρα,εκδοσεις Ίκαρος. Αριστούργημα.Ο,τι καλύτερο έχω διαβάσει,εδώ και πάρα πολύ καιρό.Ο τύπος είναι λογοτεχνική αποκάλυψη.Εξίσου καλό είναι και το επόμενο βιβλίο του.
#5 Επειδή κατάλαβα πως είναι νόμιμος και δεν μπορείς μάλλον να φωνάξεις την τροχαία, θα πας πολύ πρωί ή και βράδυ αν χρειαστεί και θα παρκάρεις το δικό σου αμάξι εκεί ή οτιδήποτε άλλο. Ως ιδιοκτήτης καταστήματος και ο ίδιος καταλαβαίνει πολύ καλά τη σημασία της βιτρίνας για ένα κατάστημα, απλώς δεν δίνει δεκάρα για το δικό σου και ντροπή του που σε κλείνει έτσι, ακόμα κι αν είναι νόμιμος. Αν δεν βρίσκει πάρκινγκ ας βάλει το φορτηγό στη δική του βιτρίνα. Συνεπώς στην περίπτωσή σου οι ευγένειες δεν χωράνε. Το μαγαζί σου είναι το ψωμί σου και σε τρέφει. Θα είσαι απόλυτη στο ότι το προστατεύεις και δεν θα λυπάσαι κανέναν.΄Οσες φορές έχει τύχει να παρκάρουν μπροστά στη δική μου βιτρίνα, ήταν τόσο στραβωμένα τα μούτρα μου όταν το ζητούσα επιτακτικά που ευτυχώς έφευγαν αμέσως. Έχω βγάλει άτομο από το δοκιμαστήριο του διπλανού μαγαζιού,έχω σηκώσει άτομο από τον καφέ του, έχω χτυπήσει θυροτηλέφωνο. Αν χρειαζόταν τον επόμενο λόγο θα είχε η τροχαία, μιας και στη δική μου περίπτωση ήταν παράνομοι.ΥΓ. Τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει αν ξεφορτώνει εμπόρευμα για κάποια λεπτά και ύστερα φεύγει.
Ας το ψάξει καλύτερα, κάπου πρέπει να υπάρχει κάποιος νόμος ή έστω ένας κανονισμός για το τι είδους οχήματα μπορούν να παρκάρουν σε έναν εμπορικό δρόμο.Ό,τι και να συμβαίνει, ας βάλει δικηγόρο να επιληφθεί, να μην αντιπαρατεθεί ευθέως μιας και είναι γειτονεύοντα καταστήματα.
Αγαπητή/ε εσείς που για να πετύχετε τον ίδιο σκοπό με την ερωτώσα (την διασφάλιση ανεμπόδιστης οπτικής επαφής περαστικών και εν δυνάμει πελατών με τη βιτρίνα σας) έχετε σηκώσει κάποιους από τον καφέ τους και έχετε βγάλει άλλους από το δοκιμαστήριο (καλώς ή κακώς δεν με αφορά και δεν θα το κρίνω κι ας μιλάμε για δημόσιο χώρο στον οποίο όλοι έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις) με ποιο δικαίωμα χτυπήσατε θυροτηλέφωνα, απευθυνόμενη/ος σε κάτοικο της περιοχής που στάθμευσε το (όποιο) όχημά του, ζητώντας επιτακτικά την απομάκρυνσή του; Τι ρόλο θα έπαιζε και ποιανού το μέρος θα έπαιρνε η τροχαία σε αυτό κατά τη γνώμη σας.
Αγαπητέ/ή maramena ta gioulia αυτό που ρωτάτε το έχω ήδη απαντήσει στο αρχικό μου σχόλιο και ξεκάθαρα μάλιστα. Ας είναι μια επανάληψη δεν βλάπτει. Το κατάστημα βρίσκεται σε χώρο οπου ειναι παράνομη όχι μόνο η στάθμευση, αλλά και η διεύλευση οποιουδήποτε μη επαγγελματικού οχήματος,συνεπώς τα άτομα που πάρκαραν μπροστά στη βιτρίνα μου απλώς βαριόντουσαν να ψάξουν πάρκινγκ. Το θυροτηλέφωνο το χτύπησα σε γραφεία όπου ο άλλος είχε πάει για καφέ στα φιλαράκια του και εννοείται πως όλοι γνωρίζουν πως παρανομούν, γι αυτό και κανένας δεν έχει φέρει αντίρρηση μέχρι στιγμήςΑν ζούσαμε σε μια πιο "πολιτισμένη" ευρωπαική χώρα κι εγώ ήμουν πολιτισμένη Ευρωπαία δεν θα χτυπόυσα θυροτηλέφωνα ούτε θα τους έβγαζα από τα δοκιμαστήρια. Θα φώναζα απευθείας την τροχαια για να μοιράσει τα "δωράκια" της. Για την ώρα χάρη τους κάνω που τους ειδοποιώ*Δεν χρειαζόταν η ειρωνία ειδικά από τη στιγμή που δεν διαβάσατε προσεκτικά τα γραφόμενά μου
#7 Οι γονείς σου σίγουρα επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν τη ζωή σου, και θα το κάνουν μέχρι να φύγεις από το σπίτι. Βέβαια δεν ευθύνονται για το ότι κοροιδεύεις τον φίλο σου και δεν τον χωρίζεις γιατί έχεις ανάγκη κάποιον για να ξεφεύγεις από το σπίτι. Αυτό είναι δική σου ευθύνη. Οποτε αρχικά χώρισε και συγκεντρώσου στο πραγματικό σου πρόβλημα: την σχέση με τους γονείς σου. Πήγαινε σε εναν ψυχολογο και οταν ολα θα έχουν αρχίσει να ξεκαθαρίζουν μέσα σου φύγε απο το σπίτι. Εισαι 33 και έχεις δουλειά άρα μπορείς να είσαι ανεξάρτητη και οι γονείς σου δεν έχουν κανέναν λόγο να σου απαγορεύουν πράγματα. Μην αισθάνεσαι ενοχές, ακόμα κι αν ζεις μόνη θα μπορείς να τους πηγαίνεις στον γιατρό οταν το χρειάζονται αλλά πρέπει να βάλεις κάποια όρια ώστε να μην παρεμβαίνουν τόσο στη ζωή σου.
#1 Οι άντρες δεν είναι άβουλα όντα όπου θα τους πάρει μια γυναίκα και θα κάνει σεξ μαζί τους (από τον τρόπο που το γράφεις κι εγώ καταλαβαίνω ότι θεωρείς τους άντρες άβουλους ή λοβοτομημένους). Αν ο συζυγος απατήσει την σύζυγο δεν είναι λόγο του πρότερου βίου. Επίσης οι άνθρωποι γενικά συνηθίζουμε να έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά όταν κρίνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Και εξηγώ, αν μια γυναίκα πάει με έναν παντρεμένο θα είναι επειδή είναι ερωτευμένοι και η γυναίκα του δεν τον αγαπάει κλπ, αυτές τις δικαιολογίες θα πει στον εαυτό τους και στους άλλους για να δικαιολογήσει αυτήν της την πράξη. Αν όμως το κάνει ο άντρας της τότε τα πράγματα αλλάζουν και οι δικαιολογίες αυτές παύουν να υπάρχουν. Γι αυτό δεν πρέπει να σε ξενίζει ο διαφορετικός τρόπος σκέψης που μπορεί να έχουν για το ίδιο πράγμα οι παντρεμένες που γνωρίζεις. Εχουν διαφορετική οπτική γωνία ανάλογα με το πόσο τους βολεύει η περίσταση και βέβαια περιμένουν ο άντρας που διάλεξαν για σύζυγό τους να είναι πιστός (κάτι που όλοι περιμένουμε από τους συντρόφους μας)
#1Μάλλον εύχεσαι να τους συμβεί, έτσι; Τύπου κάρμα και ό,τι πόνο προκάλεσες θα τον λουστείς. Αν ήταν έτσι οι πραγματικά κακοί άνθρωποι δεν θα έπαιρναν ανάσα από τις αναποδιές, αλλά πού. Πρέπει λίγο να το διαχωρίσεις στο κεφάλι σου. Ο κύριος υπεύθυνος είναι ο παντρεμένος. Αυτός έχει να δώσει λογαριασμό στη γυναίκα του, γιατί την προδίδει και την εξαπατά. Η άλλη γυναίκα έχει πρωτίστως ευθύνη απέναντι στον εαυτό της, για ποιο λόγο δέχεται να μπαίνει σε τέτοια θέση, να είναι η δεύτερη γυναίκα στη ζωή ενός άπιστου και ανέντιμου άντρα. Σίγουρα λέει πολλά για έναν άνθρωπο το ότι δέχεται να είναι ένα είδος τραυμαπλάστ σε έναν τραυματισμένο γάμο, αλλά η τεράστια ευθύνη δεν παύει να είναι του άπιστου, που δεν είναι ανήλικο να παρασύρεται από τις ''σουρλουλούδες''. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι αν δεν υπήρχαν ''αυτές'' οι άντρες θα καθόντουσαν ''ησυχοι''. Αυτό είναι υποτιμητικό για όλους. Όλο το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι θέλει ο άλλος να απατήσει τη γυναίκα του. Εν τω μεταξύ, ελπίζω να μην είσαι από αυτές που λένε ''μια χαρά ήταν ο θανασάκης μου, αυτή μου τον ξεμυάλισε'' γιατί σου έχω νέα. Άμα αφήνεται ο θανασάκης να ξεμυαλιστεί φασκελοκουκούλωστα μετά. Δεν σώζεται η κατάσταση που να τον αρνηθούν όλες οι πλανεύτρες της γης.
Όσον αφορά αυτό με το κάρμα που λες στην αρχή, εγώ το πιστεύω, πιστεύω ότι τα "φάουλ" που κάνει κάποιος είναι κι αυτά εμπειρίες που χρειάζεται να πάρει, και για να ολοκληρωθουν αυτές οι εμπειρίες θα υπάρξει και ο ίδιος από την άλλη πλευρά..κι αυτό θα συνεχιστεί ώσπου αυτός ο κάποιος να φτάσει να πάρει και τις 2 εμπειρίες και έτσι να προχωρησει, να εξελιχθεί, προσθέτοντας δηλαδή στην πορεία του αυτά τα 2 βιώματα.(επίσης ασπάζομαι την άποψη ότι αυτή η αλήθεια είναι " πέρα από το καλό και το κακό").Υ.Γ: Μήπως να προσθέσω στο βιογραφικό μου ότι αρθρογραφώ ως σχολιαστής στη lifo;
Μα πες τα βρε Εξωγήινη! Αν με απατούσε ο άντρας μου με αυτόν θα νευρίαζα, αυτός θα με πλήγωνε, δε θα τα είχα με την άγνωστη που δεν με ξέρει και δε μου χρωστάει τίποτα. Και για να μη μιλάω θεωρητικά, όταν με απάτησε ο πρώην μου δεν ένιωσα τίποτα αρνητικό για την άλλη κοπέλα, μόνο με εκείνον θύμωσα. Γιατί εκείνος ήθελε και το έκανε για τον α ή β λόγο, αν δεν ήταν η συγκεκριμένη θα ήταν κάποια άλλη.
μεσα σε μακροχρονιες σχεσεις υπαρχουν και περιοδοι που ενα ζευγαρι δεν περναει τις καλυτερες μερες του και υπο τις καταλληλες συνθηκες μπορει να αυξηθουν οι πιθανοτητες να κανει την στραβη ο ενας απο τους δυο η εστω να το σκεφτει,αν δεν υπαρχει ομως το καταλληλο προσωπο δεν γινεται τιποτα.αρα διαφωνω με το αν δεν ηταν αυτη,θα ηταν καποια αλλη γιατι δεν ισχυει παντα.
#4 Όλοι ξέρουν τον συμβολισμό του μονόπετρου. Μπορεί να είναι σαχλός ή τετριμένος. Αλλά όλοι ξέρουν τι σημαίνει. Το ότι ο καλός σου, που μένει με τους γονείς του γιατί έχει μισθό 400 ευρώ, σου αγόρασε μονόπετρο, δεν μπορεί να σημαίνει ότι ήθελε απλώς να σου κάνει δωόρο ένα καλό κόσμημα. Εκτός αν τελείωσαν τα σκουλαρίκια και τα μενταγιόν από τα κοσμηματοπωλεία.Προφανώς θέλει να σου δηλώσει την επιθυμία του για δέσμευση και επειδή αυτό είναι κάτι σοβαρό γι'αυτόν (γιατί πήγε και ξόδεψε 5 μισθούς για να το κάνει), θα πρέπει να του πεις ότι δεν αισθάνεσαι το ίδιο. Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις.
Μην το λες. Εγώ δεν το ήξερα. Πάλι καλά που διαβάζω αμπα και το έμαθα. Νομίζετε ότι ξέρουμε από κοσμήματα; Όταν το πιο κοντινό από γάμο που ξέρουμε, είναι το μπάτσελορ του Μήτσου του φίλου μας; Το πρώτο δαχτυλίδι που έκανα δώρο στην κοπέλα μου ήταν το δαχτυλίδι δύναμης του Σόρον.
Ε καλά. Είσαι εξαίρεση αν όντως δεν το ήξερες. Δεν μιλάμε για ένα δαχτυλίδι ότι να'ναι. Μιλάμε για μονόπετρο. Αυτό είναι δαχτυλίδι αραβώνων. Και άντρας που προσφέρει μονόπετρο σε γυναίκα, ίσον της κάνει πρόταση γάμου.Εγώ το βρίσκω ΠΟΛΥ ίου (και εννοείται προτιμώ το ring of power... ε άντε και τη nenya). Αλλά έτσι είναι.
Δεν το είχα προσέξει ποτέ σχετικά με το όνομα Σορον/Σαρουμαν: η γραφή του ονόματος σύμφωνα με τον Τόλκιν είναι Sauron. Ο γιος του και ο εκδότης στην αρχή είπαν 'Σόρον για χάριν ευφωνίας'. Όμως μετά αυτό δεν ταίριαζε στα υπόλοιπα ονόματα... Στην αρχική έκδοση της τριλογίας, αποδίδεται ως Σόρον... ( από wikipedia).
Το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έχει δημοσιεύσει σχετική έρευνα για την εγκυρότητα της wikipedia, σε σύγκριση με την Encyclopaedia Britannica. ( https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/29/EPIC_Oxford_report.pdf ) Θεωρώ σωστό όλοι μας, να είμαστε προσεχτικοί με τις πληροφορίες που βρίσκουμε στο διαδίκτυο και να ελέγχουμε τις πηγές τους καθώς και να ανατρέχουμε σε περισσότερες ιστιοσελίδες/πηγές για να κάνουμε συγκρίσεις και να αποκτούμε σφαιρική άποψη. Σε ευχαριστώ που παράθεσες και εσύ τις πηγές σου.
#3 μεγάλο παίδεμα αυτό που μας έκανες με το βιβλίο. Συμφωνώ με αμπά κι επίσης θέλω να καταθέσω τον πόνο μου. Πως μπορεί ένα παιδί 14 χρονών να διαβάσει και να καταλάβει τη Νανά του Ζολά; Ή οποιοδήποτε του Ντοστογιέφσκι; Δεν έπαθα τίποτα που τα διάβασα τότε αλλά νιώθω πως τα έκαψα σ εκείνη την ανώριμη ηλικία γιατί τα πρότειναν οι καθηγητές μας. Που εννιά φορές στις δέκα μάλλον δεν είχαν συναίσθηση του τι προτείνουν. Άντε τώρα να ξαναδιαβάσεις το έγκλημα και τιμωρία.
Στα 12 για καποιο λόγο πήγα να διαβάσω το λύκο της στέπας.Το μίσησα και φυσικά δεν κατάλαβα λέξη.Για πολλά χρόνια το θεωρούσα υπερτιμημένο βιβλιο μέχρι που έπεισα τον ενήλικο εαυτό μου να το ξαναδιαβάσει και τότε το λάτρεψα.δυστυ΄χως όπως λες έκαψα πολλά αριστουργήματα της παγκόσμιας κλασσικής λογοτεχνίας με τον ίδιο τρόπο γιατί ως παιδί διάβαζα ότι έπεφτε στα χέρια μου και στο σπίτι υπήρχαν άπειρα τέτοια βιβλία. και δυστυχώς κάπως έτσι η εμπειρία μου με Ντοστογιεφσκι,Τσέχωφ κτλ με έσπρωξε μακριά από την κλασσική λογοτεχνία.
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία μικρή που δεν πολυ καταλάβαινα και τώρα δύσκολα θα τα ξαναδιαβάσω. Το κακό είναι οτι σκέφτομαι πολλές φορές "έλα μωρέ το έχω διαβάσει αυτό, δεν θα το ξαναδιαβάσω" , αλλά τα πιο πολλά δεν θυμάμαι ο6τε το στόρυ, τόσο μπέρδεμα ήταν στο κεφάλι μου τότε!
Εμένα πάλι μου φαίνεται ενδιαφέρον το "πυρωμένο" αποτύπωμα που μπορούν να αφήσουν τα "ενήλικων" δυνατοτήτων αναγνώσματα στους νεαρους impressinables. Αν θα ήταν να διαλέξω μεταξύ της δικής μου 13χρονης ή ενήλικης συγκίνησης πάνω σε έργα όπως το generation x του coupland ή τα ρέστα του ταχτσή θα προτιμούσα και πάλι αυτό που βίωσα (το 13χρονο δλδ).
#4 "Και όταν του είπα πολύ απλά ότι σε αγαπώ αλλά δεν θέλω να παντρευτώ μου είπε ότι δεν είναι ανάγκη να το πάρω έτσι και ότι απλά ήθελε να μου πάρει δώρο ένα καλό κόσμημα". Πολύ επιθετική βρε Άνθη. Πες ένα ευχαριστώ, δώσε του κι ένα φιλί, κι άσε αυτόν να πει τα υπόλοιπα. Αν ήθελε να σου κάνει πρόταση γάμου, θα στην έκανε όταν άνοιγες το δώρο. Εκτός κι αν είδε αυτή σου την αντίδραση και φοβήθηκε. Συμφωνώ με τη Λένα, θα ήταν ωφέλιμο να ξεκαθαρίσετε εγκαίρως τις προθέσεις σας για το μέλλον έτσι ώστε να μη βρεθείτε προ τετελεσμένων.
#1 Εγώ θεωρώ ότι η ερώτησή σου έχει νόημα ανάλογα με το τι εννοείς.Αν εννοείς ότι αυτές οι γυναίκες γίνονται έξαλλες με το (δυνάμει) τρίτο πρόσωπο, έχεις δίκιο. Αν δηλαδή λένε "Μα πώς είναι δυνατόν να τολμήσει η ακατανόμαστη να σηκώσει τα μάτια της σε ξένο άντρα;" η απάντηση είναι "Όπως τα σήκωσες κι εσύ, μην παριστάνεις τότι δεν ξέρεις πώς γίνεται". Αν γίνονται έξαλλες με τον άντρα τους είναι τελείως διαφορετικό. Μπορούν κάλλιστα να πιστεύουν ότι οι συνθήκες δεν είναι καθόλου οι ίδιες. Πχ. αν πήγαν με κάποιον αδιάφορο σύζυγο, που βρισκόταν σε ένα γάμο από συμφέρον, έχουν κάθε δικαίωμα να θεωρούν ότι ο δικός τους γάμος έγινε με βάση τον αμοιβαίο έρωτα, και να θεωρούν το κέρατο ως κάτι απρόσμενο και αδικαιολόγητο.Εξάλλου το κέρατο, όπως πολλά άσχημα πράγματα στη ζωή, δεν έρχεται απαραίτητα ως απάντηση στα δικά μας ατοπήματα. Υπάρχουν τίμιοι, αφοσιωμένοι άνθρωποι που τρώνε κέρατο, και αναίσθητοι εκμεταλλευτές που τους κοιτάνε όλοι στα μάτια. (Αλλά και απόρροια των πράξεών μας να ήταν όλα, τι μ'αυτό; Το ότι φέρθηκες άτιμα σε κάποιον κάποια στιγμή, σημαίνει ότι θα πρέπει να δεχτείς αδιαμαρτύρητα την ατιμία από οποιονδήποτε, τον οποίο εσύ δεν πείραξες;)
#5Καταρχήν είναι απαράδεκτος. Αναρωτιέμαι τι συμφέρον να έχει για να κλείνει εντελώς τη θέα προς το μαγαζί σου. Έχει κάποιος δικός του παρόμοιο μαγαζί λίγο πιο κάτω άραγε; Ή πολύ απλά είναι μεγάλος γάιδαρος; Μάλλον και τα δύο.Λοιπόν υπάρχουν κάποια πραγματάκια που μπορείς να κάνεις. Το ένα είναι να αγοράσεις τη θέση από το Δήμο. Θα σου κοστίσει ναι μεν αλλά θα ηρεμήσει το κεφάλι σου. Ο άλλος τρόπος είναι να παρκάρεις ένα δικό σου όχημα κάποια στιγμή που θα λείπει(ίσως κάποιο παροπλισμένο συγγενή ή φίλου σου) και να μην το μετακινείς, οπότε η θέση δεν θα είναι πλέον ελεύθερη. Όπως και να έχει καλά ξεμπερδέματα γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι σαν τα τσιμπούρια, ουδεμία χρησιμότητα και μεγάλος κόπος για να τα ξεφορτωθείς.
Εγώ πιστεύω πως έχει απλώς ένα μεγάλο επαγγελματικό όχημα που το χρειάζεται και κοντά στο μαγαζί του αλλά μην του κλείσει τη μόστρα κιόλας!! Κι ετσι χαλαρά κλείνει του διπλανού. με τον κίνδυνο πάντα να μου διαφεύγει κάτι, δεν αγοράζονται θέσεις επί του οδοστρωματος από το Δήμο. Δεν είναι προς πώληση είναι δημόσιος χώρος.