Διαμαρτυρίες πίσω από την οθόνη του υπολογιστή

Διαμαρτυρίες πίσω από την οθόνη του υπολογιστή Facebook Twitter
Action Bronson
3

 

Διαμαρτυρίες πίσω από την οθόνη του υπολογιστή Facebook Twitter
Η Emily Eavis με τον πατέρα της ιδρυτή του Glastonbury Festival

Η Erica Shiner, μια άγνωστη μέχρι σήμερα γυναίκα, κατάφερε να ακυρώσει το επερχόμενο live του ραπερ Action Bronson, το οποίο θα γινόταν στην Yonge-Dundas Square του Τορόντο στις 21 Ιουνίου στα πλαίσια του ετήσιου NXNE Festival. To NXNE festival είναι ένα ετήσιο φεστιβάλ που δίνει την ευκαιρία κάθε χρόνο στο κοινό του Τορόντο, να παρακολουθήσει δωρεάν μερικά από τα καλύτερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής. Στο φετινό line up περιλαμβάνονται ανάμεσα σε άλλα τα ονόματα των New Pornographers, Baths, Deafheaven και A Place to Bury Strangers.

H Shiner έγραψε ένα κείμενο στο Change.org κατηγορώντας τον Bronson ότι προωθεί την βία κατά των γυναικών αναφερόμενη στους στίχους του «Consensual Rape», ζητώντας την συγκέντρωση υπογραφών για την ακύρωση του live του στο Τορόντο. Παράλληλα έδωσε ένα λινκ για το κομμάτι «Brunch» στο βίντεο του οποίου ο ράπερ μαγειρεύει πάνω σε μια νεκρή γυναίκα (Λεπτομέρεια: Πριν ασχοληθεί με την μουσική ο Bronson ήταν σεφ), αργότερα μεταφέρει το πτώμα της με το αυτοκίνητο και στο τέλος το πετάει στην θάλασσα. Μέχρι αυτή την στιγμή οι υπογραφές είναι πάνω από 42.000 και όλα δείχνουν ότι θα καταφέρει πολύ εύκολα να φτάσει τον στόχο των 50.000 υπογραφών διαμαρτυρίας που είχε αρχικά θέσει.

Η Shiner δεν έκανε μόνο μια απλή αναφορά στους στίχους και στο βίντεο του ράπερ. Από την αρχή έδωσε ένα χτύπημα σε αυτούς που θα πονούσαν περισσότερο σε αυτή την ιστορία: Τους σπόνσορες. «Είναι μια προσβολή(σ.σ η εμφάνιση του Bronson) για το NXNE, το NOW magazine, την Vans και τους ανθρώπους του Τορόντο» αναφέρει στο κείμενο της.

Η Shiner κατάφερε να ακυρώσει την εμφάνιση του Bronson. Όμως μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα οι υπεύθυνοι του φεστιβάλ θα τόνιζαν σε μια ανακοίνωση τους το δικαίωμα του κάθε καλλιτέχνη στην ελεύθερη έκφραση, και θα προσκαλούσαν τον ράπερ ξανά στο Τορόντο «αυτή την φορά σε μια συναυλία με εισιτήριο για να αποφασίσει το ίδιο το κοινό εάν τελικά αξίζει». O ραπερ δήλωσε ότι «όλα αυτά γίνονται για ένα κομμάτι που έγραψε πριν πέντε χρόνια το οποίο δεν παίζει καθόλου πια στις συναυλίες».

 

Αντίστοιχη συλλογή υπογραφών ξεκίνησε ο Neil Lonsdale ο οποίος ζητά να ακυρωθεί η εμφάνιση του Kaney West στο φετινό Glastonbury Festival ζητώντας να μπει στην θέση του μια ροκ μπάντα. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις 134.000 υπογραφές αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα δεν θα καταφέρει να ακυρώσει την εμφάνιση του. Έχει όμως καταφέρει κάτι άλλο. Η Emily Eavis, κόρη του δημιουργού του Glastonbury Festival του Michael Eavis και υπεύθυνη για την φετινή διοργάνωση, να δέχεται απειλές για την ζωή της. «Δέχομαι απειλές για την ζωή μου. Η Κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Είναι αρκετά ενοχλητικό γιατί μιλάμε για κάτι καινούριο, λαμπρό και ενδιαφέρον που έχει να κάνει με το φεστιβάλ. Πετύχαμε να πάρουμε το μεγαλύτερο αστέρι του κόσμου αυτή την στιγμή και για εμάς αυτό είναι επιτυχία» δήλωσε στους Times.

Σε ένα κείμενο της στην Guardian τον περασμένο Μάρτιο, όταν είχε ξεκινήσει η ιστορία με τις υπογραφές διαμαρτυρίας, είχε πάρει σαφή θέση υπέρ του καλλιτέχνη. Καλώντας μάλιστα τον άνθρωπο που ξεκίνησε την διαμαρτυρία να έρθει στο φεστιβάλ και να ανοίξει τα αυτιά και τα μάτια του στις μουσικές από όλο τον κόσμο, σε ένα event που προετοιμάζεται ένα ολόκληρο χρόνο.

Και στις δυο περιπτώσεις οι υπογραφές διαμαρτυρίας μοιάζουν άσκοπες. Στην πρώτη μας αφήνουν να πιστέψουμε ότι υπογράφοντας κατά του προσβλητικού λόγου στην μουσική αυτός θα περιοριστεί. Και στην δεύτερη υπογράφουμε μόνο και μόνο επειδή δεν μας αρέσει το στυλ και η συμπεριφορά του καλλιτέχνη.

«Ξεκίνα ένα φεστιβάλ στο σπίτι σου και κάλεσε αυτούς που σου αρέσουν» έγραψε πολύ εύστοχα στο άρθρο της Wake up rock dinosaurs- Kanye West belongs at Glastonbury η Hadley Freeman της Guardian.

Το να κάνεις κάτι είναι το δύσκολο. Το να διαμαρτύρεσαι είναι εύκολο. Ειδικά όταν κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη.

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT
Lola δώστα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στο λαιμό

Μουσική / Lola, δώσ' τα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στον λαιμό

Το νέο άλμπουμ POP TOO της Μαρίνας Σάττι κατορθώνει ένα εξαιρετικό ακομπλεξάριστο πάντρεμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά πως παίζει με τους δικούς της κανόνες και αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της.
M. HULOT ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Σαβίνα Γιαννάτου / Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Το νέο της άλμπουμ, που αποθέωσε η «Guardian», είναι άλλο ένα λιθαράκι στην αξιοζήλευτη μουσική πορεία της. Λίγες μέρες πριν τις εμφανίσεις της στην Ελλάδα, η «υπέροχη Ελληνίδα τραγουδίστρια» όπως την αποκάλεσαν μιλά για τη δουλειά της και το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που έχει, τη φωνή της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για την Έβδομη Συμφωνία του Γιαν Σιμπέλιους, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα, που συνέθεσε ο δημιουργός-σύμβολο της Φινλανδίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Σκύλλας

Μουσική / «Υπήρξα αλαζόνας από τη λαχτάρα μου να πετύχω»

Ο διεθνώς καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Σκύλλας επιστρέφει με ένα έργο για το Μέγαρο Μουσικής, εμπνευσμένο από την απέριττη ομορφιά της ελληνικής δημοτικής παράδοσης, αντλώντας στοιχεία από το ηπειρώτικο μοιρολόι αλλά και από τα «σκυλάδικα».
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια
με λίγα λόγια μας λέτε ότι οι ανώνυμοι αναγνώστες - σχολιαστές (που δεν είμαστε καθόλου ανώνυμοι αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας βρουν από μια απλή ταυτοποίηση της διεύθυνσης δικτύου) δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται ενάντια στους επώνυμους καλλιτέχνες σταρ οι οποίοι στο όνομα της καλλιτεχνικής ελευθερίας μπορούν να διαδίδουν τις φρικτές σεξιστικές τους απόψεις. η επιλογή της ανωνυμίας δεν έχει να κάνει με τη πρόθεση να κρυφτούμε αλλά για να μπορούμε ευκολότερα να λέμε την άποψη μας χωρίς να μπορεί η πραγματική μας ταυτότητα να προκαταβάλει τον άλλο που θα διαβάσει τη γνώμη μας. έτσι γίνεται κατά κάποιο τρόπο ανταλλαγή απόψεων σε ένα πιο αμοιβαίο κλίμα.αυτό που έγινε στον Καναδά είναι μια νίκη των ανθρώπων ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη βαρβαρότητα η οποία μεταμφιέζεται κάθε φορά σε κάτι διαφορετικό, πολλές φορές με τη σημαία της ελευθερίας του λόγου αλλά τι θα γινόταν αν για παράδειγμα κάποιος έθιγε με τα χειρότερα λόγια κάποιον δικό μας, κάποιον αγαπητό μας δημόσια, αυτό δε θα μας πείραζε; επειδή δηλαδή ο Bronson δεν τη πέφτει στη δική μας κοπέλα αλλά μιλά γενικά θα πρέπει να τον ενθαρρύνουμε να τριγυρνά στα φεστιβάλ; το ότι δεν παίζει πια το κομμάτι είναι δικό του θέμα και ούτε αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα το ξαναπαίξει ή δε θα ξεφουρνίσει τίποτα απαισιότητες πάνω στη σκηνή. φυσικά το να απειλούν την Eavis είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος και εξίσου απαράδεκτο αλλά κατά τη γνώμη κάνετε μεγάλο λάθος που ταυτίζετε αυτούς με τον Londsdale ο οποίος απλά ξεκίνησε μια συλλογή υπογραφών για κάποιο ζήτημα που μπορεί και να έχει δίκιο.δεν είμαστε από τη μία πλευρά "οι καλλιτέχνες" και από την άλλη "οι θεατές". ένα πράγμα είμαστε, εξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο και αυτό που μας διαχωρίζει είναι σε αυτούς που παλεύουν να διατηρήσουν την ανθρωπιά τους κι εκείνους που έχουν παραδοθεί στη βαρβαρότητα.πείτε μας, εσείς τι προτείνετε;
Συγγνώμη με αυτό περι νίκης της ανθρωπίας επί της βαρβαρότητας (...) που λες τι εννοείς ακριβώς; Μήπως να ξεκινήσουμε και κάποιου είδους εκστρατεία απέναντι στην κακιά ραπ μουσική που ευθύνεται για όλα τα δεινά αυτού του κόσμου όπως έλεγαν και οι πιο παλιοί για την μέταλ ας πούμε οτι είναι του διαόλου κλπ; Το οτι είχε ανέκαθεν μια τάση μισογυνισμού λόγω της προέλευσης του το συγκεκριμένο είδος είναι γνωστό εδώ και πάρα πολλά χρόνια και αυτό μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα. Τώρα ξαφνικά θυμήθηκε μια άκυρη τύπισα να κάνει όλη αυτή την ιστορία για ποιό λόγο ακριβώς; λες και αν ακυρώθει η συναυλία, ο ΑΒ θα αλλάξει μυαλά και θα αρχίσει να γράφει για το πόσο αγαπάει τις γυναίκες...ο δε άλλος με το glastonbury που ακριβώς έχει δίκιο; ίσα ίσα που αυτός είναι ακόμα πιο μπούφος γιατί το επιχείρημα του είναι τελείως άκυρο!
Διαφωνώ. Οι συγκεκριμένοι δύο άνθρωποι κάνανε επώνυμες διαμαρτυρίες με κίνδυνο να φάνε μηνύσεις από τους καλλιτέχνες. Θεωρώ ότι όπως έχει ο καλλιτέχνης δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, άλλο τόσο έχει και ο κόσμος στο να αντιδράσεις, μέσα στα επιτρεπτά όρια