Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τον blank

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: για τον blank Facebook Twitter
18


________________
1.

Αγαπητή Αμπα, Είμαι εδώ και λίγους μήνες με ένα παιδί και πραγματικά τα περνάμε τέλεια. Κανονίσαμε να πάμε ένα τριήμερο διακοπές. Το πρώτο βράδυ όμως δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Είχα μια τεράστια ανησυχία μήπως με ακούσει να κάνω ... τους ήχους που κάνουμε οι άνθρωποι ακούσια όταν κοιμόμαστε(ροχαλητά, μετεωρισμοί κλπ). Το ξέρω πως αυτό είναι μεγάλη βλακεία -άλλωστε άνθρωποι είμαστε- αλλά αυτό με κράτησε ξύπνια την πρώτη και εννοείται και την δεύτερη νύχτα! Όταν πήγαινα να αποκοιμηθώ ταραζόμουν και ξυπνούσα! Εκείνος δεν πήρε χαμπάρι πως δεν κοιμήθηκα καθόλου όλη την εκδρομή (ελπίζω..).Είμαι 20 χρονών και γενικώς δεν είχα πολλές σχέσεις. Με άλλα λόγια δεν μου είχε ξανατύχει να κοιμηθώ με κάποιον όοολη νύχτα. Τώρα προκύπτει σχέδιο να πάμε ξανά εκδρομή, αλλά sos εγώ δεν την παλεύω δεύτερη φορά! Καμιά ιδέα?? Κουκουβάγια.

Τις δύο νύχτες που δεν έκλεισες μάτι, παρατήρησες ότι ο άλλος δεν έκανε σαν τρένο ή σαν ελέφαντας όταν κοιμόταν, κι ότι επειδή σου αρέσει και περνάτε τέλεια, ακόμα και αν έκανε κάτι στον ύπνο του, θα το έβρισκες αστείο και χαριτωμένο;


Το πιο δύσκολο στις συναισθηματικές σχέσεις είναι να μη φοβόμαστε να δείχνουμε τις αδυναμίες μας και τα τρωτά μας σημεία. Αυτό είναι όμως και αυτό που απελευθερώνει και κάνει αυτές τις σχέσεις πολύ πιο έντονες και στενές. Χρειάζεται θάρρος, χρειάζεται αυτοπεποίθηση, χρειάζεται και εμπιστοσύνη. Δεν έχει νόημα να προσπαθείς να είσαι τέλεια, χωρίς ελαττώματα. Κερδίζεις σε ασφάλεια βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα όμως χάνεις την ουσία. Δεν εννοώ ότι «αυτή είσαι και σε όποιον αρέσει», αλλά ότι η σχέση ιδανικά είναι ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο τολμάς να δείξεις την αδύναμη, την παιδική, την αυθόρμητη σου πλευρά. Ο ύπνος είναι από αυτές τις ώρες που δεν ελέγχουμε τον εαυτό μας και στην αρχή είναι δύσκολο να κοιμηθούμε ξένοιαστα δίπλα σε κάποιον άλλον. Αν συνεχίσετε να είσαστε μαζί και αγαπημένοι, θα γίνουν οι πιο γλυκές και ευχάριστες ώρες.

________________
2.


πες ότι έχεις άσχημα παιδικά χρόνια και άσχημα εφηβικά χρόνια. και επιβιώνεις. το ότι επιβίωσες σημαίνει ότι ξεπέρασες τα άσχημα βιώματα? ή σημαίνει ζω, κάνω πράγματα, και ταυτόχρονα τα κουβαλώ?
επιβιώνω σημαίνει ξεπερνώ ή κουβαλώ? -ποιός ξέρει

Πώς εννοείς το «επιβίωσες»; Ότι συνεχίζεις να βρίσκεσαι πάνω στη γη; Αν εννοείς αυτό, δεν σημαίνει και ότι ξεπέρασες. Μερικά πράγματα ίσως να μην τα ξεπερνάς, αν θέλεις εκτός από τη ζωή, και την ευζωία, τότε πρέπει να μάθεις να ζεις μαζί τους χωρίς να σε εμποδίζουν να απολαμβάνεις τις στιγμές. Τα τραύματα παραμένουν πληγές, εσύ επιλέγεις – υπό προϋποθέσεις – αν θέλεις να τις αφήσεις να ματώνουν, να τα αφήσεις να μεταμορφωθούν σε βαρίδια, ή να τα μετατρέψεις σε παράσημα. Μπορεί να σε διαμορφώνουν, αλλά δεν είναι απαραίτητο να σε καθορίζουν.

 

________________
3.


Γεια σου Α, μπα και αναγνώστες,

Δεν ξέρω που να απευθυνθώ και μιας και διαβάζω καθημερινά τη στήλη είπα να στείλω εδώ μπας και..
Έφτασα σε σημείο πλέον, που οπωσδήποτε πρέπει να βρω έναν ειδικό να μιλήσω. Επείγει! Αλλά δεν έχω ιδέα με τι κριτήρια να τον αναζητήσω (google is my friend I know) αλλά δεν έχω ούτε χρόνο ούτε χρήμα για πειραματισμούς και ούτε γνωστούς που να γνωρίζουν κάποιον. Δεν ξέρω καν πως να το πω και στους γονείς μου, γιατί από εκείνους εξαρτώμαι οικονομικά και γι'αυτό το αναβάλλω χρόνια τώρα. Ξέρω ότι αποκλείεται να μου προτείνετε κάποιον δημοσίως αν γνωρίζετε, αλλά αν κάποιος έχει κάποιον υπόψιν του στην Αθήνα, θα το εκτιμούσα να επικοινωνούσαμε με κάποιον τρόπο. Αν γνωρίζετε και για δωρεάν συμβουλευτική ακόμα καλύτερα.. δεν έχω ιδέα πόσο δαπανηρή μπορεί να είναι η όλη διαδικασία και δυστυχώς δεν ..Το 'χω ψάξει και μόνη μου και δεν βρήκα άκρη. Ευχαριστώ για την όποια βοήθεια. Πειράζει που νιώθω λίγο φόβο για την όλη διαδικασία;- SOS


Φυσικά δεν πειράζει, θα ήταν παράξενο να μη νιώθεις φόβο για κάτι που δεν ξέρεις. Αν διαβάζεις, στείλε μου μέιλ. Δες εδώ κι εδώ κι εδώ κι εδώ.

 

Ελπίζω να μας πουν και στα σχόλια. Η επιλογή έχει σχέση με το τι χρειάζεσαι, τι θέλεις να συζητήσεις, σε τι πεδίο, και τι είδους άνθρωπος είσαι. Δεν είναι απαραίτητο να το πεις στους γονείς σου αν είσαι ενήλικας, και αν δεν θέλεις να προσθέσεις άλλο ένα φόβο στον κατάλογο, είναι όμως σημαντικό να εκτιμήσεις αν είναι καλύτερα να ξέρουν για να σε βοηθήσουν.

 

________________
4.


Αγαπητή Α' μπα
Μακάρι να σε είχα κολλητή μπας και έβρισκα προκοπή :Ρ
Το πρόβλημα μου είναι ότι αγαπάω κάποιον με τον οποίον ήμασταν 2 χρόνια μαζί και έχει 1 που χωρίσαμε. Κάθε φορά που βρισκόμαστε μου ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλει να έχουμε ερωτικές σχέσεις και ότι πάντα εγώ κάνω την πρώτη κίνηση, ενώ αυτός δε θα την έκανε. Έτυχε να κάνει και αυτός κινήσεις του τύπου να κοιμηθούμε μαζί κτλ, αλλά μετά να μου λέει ότι δεν είχε κανένα άλλο σκοπό απλά του έλειψα και μα****ες. Πλέον προσπαθεί να μου κάνει και το ψυχολόγο. Ήρθε 5 ώρα σπίτι μου επειδή του έστειλα μνμ και καλά επειδή νοιάζεται για μένα και ένιωσε ότι τον έχω ανάγκη. Έγινε ότι έγινε και την άλλη μέρα ενώ πίναμε καφέ και μιλούσαμε όμορφα και ωραία πριν φύγει ξεκίνησε πάλι την κλασική συζήτηση 2,5 ώρες. Του εξήγησα να μην αγχώνεται δε νόμιζα ότι τα ξαναβρήκαμε, αλλά εκεί αυτός τα δικά του. Ήμουν με κάποιον πριν λίγο καιρό και γύρισε και μου είπε ότι τελικά το πήρε πολύ πιο χαλαρά απ ότι περίμενε. Όταν αυτός με ψάχνει εγώ δε του κάνω διάλεξη, αυτός γιατί μονίμως θέλει να με βγάζει η τρελή της υπόθεσης;΄Και τελικά αν δεν με θέλει γιατί συνεχίζεται αυτό εδώ και 14 μήνες. Θέλω να τον κερδίσω πίσω αλλά μάλλον η δε ξέρω πως η πλέον έχει αρχίσει και με υποτιμάει.

Υ.Γ. Είχα σκοπό να κάτσω να του μιλήσω γιατί έχω άλυτα μαζί του και έτσι δε μπορώ να προχωρήσω πραγματικά. Το βρήκε θαυμάσια ιδέα και είπε ότι θέλει να μιλήσουμε αν είναι να είμαι καλά. Είναι λογικό;- bros gkremos kai pisw reuma :)

 

Θέλεις να τον κερδίσεις πίσω, αλλά χωρίς να καταλάβει ότι το θέλεις, μόνο που το κατάλαβε, διότι μάλλον φαίνεται. Πρώτα λες ότι αγαπάς κάποιον με τον οποίο έχεις χωρίσει, και όταν σου το επισημαίνει αναρωτιέσαι γιατί σε βγάζει τρελή.

Γίνεται τουλάχιστον να μη λες ψέματα στον εαυτό σου; Πρώτα κάνε αυτό, στη συνέχεια θα τα βρεις με τους άλλους. Εντάξει, αυτός έχει ευθύνη που δεν απομακρύνεται μια και καλή. Η δική σου ευθύνη πού είναι;


________________
5.


Θελω επιτελους να διαπρεψω σε κατι! Δεν νομιζω να εχω κατι το ιδιαιτερο πανω μου, χωρις να ειμαι και αδιαφορη ομως. Ολα τα κανω μετρια (πτυχια, δουλεια) και απο χομπι μ'αρεσουν τοσα πραγματα και δεν ασχλουμαι σοβαρα ποτε παραμονο τα χαζευω εξ αποστασεως να τα κανουν αλλοι-με περισσοτερο θαυμασμο,παρα ζηλια! Τωρα ξεκινησα ενα μεταπτυχιακο και πραγματικα αγκομαχαω να προφτασω τους συμφοιτητες μου. Ειμαι δραστηριο ατομο γαμωτο, αλλα πως γινεται να μενω τοσο στασιμη? Φωτογραφια,καποιο σπορ,σταιλινγκ (που ειναι η αγαπη μου) -μ'αρεσουν και δε θα τα κανα απλα για να γεμισω τον χρονο μου- να τα λεω οτι θα τα ξεκινησω καθε σεπτεμβρη και παλι τιποτα? Πηγαινα περυσι σε μια ψυχολογο για λιγο καιρο και μου ειχε πει οτι ειχα "ελλειψη κινητρου"..
Ευχαριστω, καλα να περνας Λενααα!!- νορβιγεζα


Γιατί σταμάτησες τον ψυχολόγο; Μείνατε στην έλλειψη κινήτρου και το σταματήσατε; Δεν είσαι περίεργη να μάθεις τι εννοούσε; Γιατί αυτή η συζήτηση είναι πιο σημαντική από το υποκατάστατο που θα κάνουμε εδώ.

________________
6.

Βρε Αμπα μου,
Δεν μπορώ να καταλάβω..Πως γίνεται να αγαπάς πολύ κάποιον, να τον θέλεις δίπλα σου, γύρω σου, να θέλεις να τον αγκαλιάζεις να τον φιλάς....αλλά το κορμί σου να μην τον ζητάει.? Για να εξηγηθώ:
Έχουμε χωρίσει 1 χρόνο περίπου, το τελευταίο διάστημα πριν χωρίσουμε, με πολλούς τσακωμούς, του είχα πει ότι δεν έχω ερωτική διάθεση. Κάτι που όπως φαίνεται, ακόμα και τώρα π έχω ηρεμήσει δεν έχει αλλάξει.. Να επισκεφτώ σεξολόγο μήπως είναι κάποιο υποσυνείδητο κατάλοιπο? Ή να δεχτώ ότι τέλειωσε? Σημειωτέον, δεν έχω το ίδιο θέμα με άλλους, στο ερωτικό..- nο κουκου...


Αχ βοήθησε με λίγο. Δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί δεν θέλεις να κοιμηθείς με κάποιον με τον οποίο χώρισες, επειδή δεν ήθελες να κοιμηθείς μαζί του;


Μήπως έχεις μπερδέψει την τρυφερότητα και την ανθρώπινη επαφή με την ερωτική επιθυμία; Δεν αγκαλιάζεις τους φίλους σου, τους γονείς σου, τα χαριτωμένα παιδιά, τα λιγότερο χαριτωμένα παιδιά, τους συγγενείς σου;

________________
7.

"Αγαπητή Α μπα,

Σου είχα γράψει κάποτε ότι είμαι γκει, και ότι τα χα με ένα παιδί, και ότι δεν το ήξεραν οι γονείς μου (δε μπορώ να βρω το ποστ, ελπίζω να το θυμάσαι). Τέλος πάντων, τον παρουσίασα εν τέλει στο σπίτι ως το αγόρι μου. Και ξέρεις τι; Ο πατέρας μου απλά σηκώθηκε και έφυγε και γύρισε αργά το βράδυ μεθυσμένος, η μάνα μου με κατηγόρησε ότι ""θα τον σκοτώσω με αυτά που λέω"", το αγόρι μου έφυγε γιατί ""δεν άντεξε την όλη φάση"" και ξαφνικά έμεινα μόνος μου. Οι γονείς μου τώρα κάνουν σα να μην τους το είπα ποτέ (και είναι πολύ χαρούμενοι γι' αυτό είμαι σίγουρος). Το αγόρι μου είναι πλέον πρώην (εγώ τον παράτησα γιατί στηριζόμουν σε εκείνον και μετά απ' το ""συμβάν"" κάτι έσπασε μέσα μου). Και τώρα είμαι μόνος μου. Να σηκωθώ και να φύγω να πάω να μείνω σε καμιά φίλη μου, μέχρι να τα βγάλω πέρα μόνος μου, αν τα βγάλω ποτέ πέρα μόνος μου, ή να αυτοκτονήσω; Ή, ίσως, να πάρω απλά μερικά χάπια που ξέρω ότι δε θα με σκοτώσουν, απλά και μόνο για να νιώσουν τύψεις; Με δελεάζει πολύ, πάντως, αυτό το τελευταίο."- blank

Πολυαγαπημένο μου παιδί.

Οι ερωτήσεις που φτάνουν στο α μπα είναι ανώνυμες. Ούτε μέιλ, ούτε IP, ούτε τίποτα. Δεν ξέρω ποιος είσαι και δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί σου άμεσα. Πάρε τηλέφωνο το γρηγορότερο στο 1018, σε θερμοπαρακαλώ. Θα μιλήσεις με ανθρώπους που ξέρουν και θα σε βοηθήσουν, έχουν την εμπειρία που χρειάζεται και θα σε καθοδηγήσουν. Μην σκέφτεσαι ούτε δευτερόλεπτο τι άλλο να κάνεις. Πάρε τηλέφωνο. Και στείλε μετά μήνυμα να μας πεις τι έγινε. Το συντομότερο.

18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

14 σχόλια
Για όλους τους Blank εκεί έξω εύχομαι η νέα κυβέρνηση να πραγματοποιήσει σύντομα την νομιμοποίηση γκέϊ γάμων. Επίσης εύχομαι σύντομα να αλλάξουν και οι νόμοι για τους μετανάστες ώστε να έχουν το δικαίωμα της Ελληνικής υπηκοότητας (Astronaut και σε σένα αναφέρομαι :).Βέβαια δεν θα απαλειφθεί η αδικία από την μία μέρα στην άλλη αλλά θα ανοίξει τον δρόμο της διεκδίκησης. Θα μπορούν να γίνουν σημαντικά βήματα αλληλοδιαδοχής και όχι υποκρισίας όπως την βιώνουμε. Χίλιοι καλοί χωράνε ακόμα και οι πρόσφυγες οι υπόλοιποι θα συμμορφωθούν. Και το γράφω αυτό έτσι απόλυτα γιατί δεν μπορεί κανείς να ισχυρίζεται ότι ζει σε μια πολιτισμένη χώρα χωρίς να έχει λύσει τέτοια ουμανιστικά θέματα.
Δεν μπορεί ένας νόμος να κάνει τους ανθρώπους να είναι ανεκτικοί και να φέρονται καλά ο ένας στον άλλο. Πιστεύεις ότι η αντίδραση των γονιών του θα ήταν διαφορετική αν ήταν σήμερα νόμιμος ο γκέι γάμος;Απλά αφαιρείς ένα βέλος από τη φαρέτρα τους, τίποτα παραπάνω.
Κοίτα έχω μόνο την ελπίδα προς γιατί δεν μου αρέσει ο συντηρητισμός. Τώρα το σύστημα της παιδείας όπως και να αλλάξει αν δεν καταφέρει να κρατήσει την δημιουργικότητα με την οποία είμαστε εξοπλισμένη από την βρεφική ηλικία θα είναι πάντα ένας μαραθώνιος που θα καταλήγει να παλεύει με ανεμόμυλους. Υπάρχει ένα εύστοχο ντοκιμαντέρ (alphabet) που το αναλύει καλύτερα από μένα: http://www.imdb.com/title/tt3215346/
#7 blank, διαβάζοντας την ερώτησή σου, νιώθω θαυμασμό για σένα. Είσαι ένας πολύ δυνατός νέος. Άλλοι στην ηλικία σου, δεν ξέρουν τι τους γίνεται και εσύ αναγνώρισες τις ανάγκες σου και τις αποδέχτηκες. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό είναι αυτό που έκανες. Θέλω να σου πω επίσης οτι άλλοι στη θέση σου το κρύβουν, κάνουν αποτυχημένους γάμους και παιδιά για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι χαμένοι της υπόθεσης, όχι εσύ! Όσο για τους γονείς σου, δώσε τους λίγο χρόνο να το συνειδητοποιήσουν. Είναι άνθρωποι μιας άλλης γενιάς και σκέφτονται εντελώς διαφορετικά. Και στο φινάλε το ζητούμενο είναι να είσαι εσύ ευτυχισμένος. Σε παρακαλώ αν διάβασες το σημερινό Α, μπα, στείλε μας ένα μήνυμα, ανησυχούμε για σένα. Όλοι εμείς είμαστε δίπλα σου!
#7Μου θυμίζεις τα νιάτα μου....Έχω (και εγώ) έναν υπερβολικό πατέρα και μια καταστροφολογική μητέρα και πριν πολλά χρόνια είχα ζήσει ένα παρόμοιο σκηνικό. Ο λόγος; όπως πάντα, ο πατέρας μου, στεκόταν εμπόδιο σε κάτι που είχα ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κάνω. Έχεις δικαίωμα να επιλέξεις σύντροφο όπως ακριβώς έχεις δικαίωμα να βγεις από το σπίτι στις 9 για να πας μια βόλτα, όπως έχεις δικαίωμα να βάλεις την μαύρη μπλούζα και όχι την άσπρη. Φαντάσου τώρα ότι το ίδιο σκηνικό θα γινόταν επειδή εσύ ήθελες να βάλεις την μαύρη μπλούζα, και ο πατέρας σου σηκωνόταν και έφευγε, -επειδή αυτός ήθελε να βάλεις την άσπρη μπλούζα- γυρνούσε μεθυσμένος, και η μητέρα σου σε κατηγορούσε και από πάνω! Δεν έχουν δίκιο, και είναι πρόβλημά τους, αλλά πάνε να σου δημιουργήσουν τύψεις, και αυτό είναι πρόβλημά σου. Και δεν πρέπει να πέσεις στην παγίδα! Προσωπικά ώρες ώρες λυπάμαι όσα έχασα μεγαλώνοντας και παραμένοντας σε ένα τόσο ανθυγιείνο και παρανοϊκό περιβάλλον, αλλά δε θα γινόμουν αυτή που είμαι τώρα. Οπότε αν μπορούσες να έφευγες, σίγουρα μόνο καλό θα σου έκανε, αλλά σοβαρέψου λίγο...φυσικά και θα είναι δύσκολα, φυσικά και θα κουραστείς πάρα πολύ, δεν το ξέρεις; Επίσης η μοναξιά δεν θα κρατήσει για πάντα...γίνεσαι ωριμότερος, δυνατότερος, σοφότερος και κάποια στιγμή θα βρεις και το αντίστοιχο που να σου αξίζει. Πραγματικά σε θαύμασα για την αντιμετώπισή σου και την απόφαση να το πεις. Θα σε βοηθήσει πολύ στο να βρεις την ισορροπία στη ζωή σου. Ως προς το να τους δημιουργήσεις τύψεις, ούτε καν. 1. σε μια εβδομάδα αφού περάσει ο κίνδυνος, θα κάνουν επιλεκτική διαγραφή του συμβάντος, σαν να μη συνέβη ποτέ 2. θα τους δώσεις πάτημα να σε θεωρούν και ανώριμο και να βγουν και από πάνω, 3. τύψεις; γιατί; οφθαλμόν αντί οφθαλμού; 4. όχι να καταστρέφουμε και την ζωή μας επειδή κάποιοι άλλοι εγωιστικά θέλουν να περνάει το δικό τους.
No 7Eδώ είσαι στο 7;http://www.lifo.gr/team/ampa/48728Λοιπόν blank,τα περί δράματος μήπως και συνέλθουν οι γονείς σου,είναι χαζομάρες.Άφησέ τους να πάρουν το χρόνο τους.Κάποια στιγμή θα αποφασίσουν πού στέκονται,αλλά έχεις με άλλα ν'ασχοληθείς τώρα.Με όλη την ειλικρίνεια και καλή διάθεση που έχω,θα σου πω το εξής,η αποδοχή από τους γονείς είναι κάτι που θέλουμε όλοι μας.Όμως η αποδοχή δεν είναι αυτή που θα σε στηρίξει για να ζήσεις τη ζωή σου.Εσύ θα θρέψεις τον εαυτό σου,με τα χρήματά σου και με τον κόπο σου.Το πρώτο βήμα είναι η ανεξαρτητοποίηση.Έτσι θα ξεκλειδώσεις τις επιλογές σου.Θα επιλέγεις εσύ για τη ζωή σου και κανένας άλλος.Έτσι ξεκινούν όλα.Αφού αυτή τη στιγμή είσαι οικονομικά εξαρτημένος,θα χρειαστεί να κάνεις κουράγιο μέσα σ'αυτή τη σουρεαλιστική κατάσταση,όπως πολλοί από μας είτε gay,είτε straight,μέχρι να καταφέρεις να σταθείς στα πόδια σου.Δεν είναι τόσος πολύς ο χρόνος όσο σου φαίνεται.Θα περάσει ακόμα γρηγορότερα αν αποφασίσεις να δραστηριοποιηθείς.Μετά δε θα μπορεί να σε σταματήσει κανείς και θα συνεννοείσαι με τους γονείς σου επι ίσοις όροις,αν θελήσεις οπωσδήποτε να επικοινωνήσεις το συγκεκριμένο θέμα.Δεν είσαι τόσο μικρός πλέον και ο στόχος της ανεξαρτητοποίησης είναι θεμιτός και εφικτός.Δε χρειάζεσαι το οκ κανενός για να κάνεις αυτά που έχεις ανάγκη.Και έχεις δουλειές μπροστά σου που πρέπει να γίνουν.Μπες στα σχόλια να τα πούμε αν θέλεις.Cheers
φίλε blankΕφόσον δεν σε κυνηγούν με το βουτυρομάχαιρο, δεν σε έχουν πετάξει έξω από το σπίτι, δεν σε έχουν αποκληρώσει-καταραστεί, δεν σού έχουν κόψει την επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, δεν σ’ έχουν πάει στο παπά της ενορίας να σου κάνει εξορκισμό από τους ομοφυλοφιλικούς δαίμονες, είσαι σε καλύτερο δρόμο απ' ότι νομίζεις!Το "κάνουν πώς δεν το άκουσαν ποτέ" είναι συνηθισμένο και αρκετές φορές το πρώτο στάδιο της χώνευσης (ε ...μα τι περίμενες και συ καλέ μου; Να τους παρουσιάσεις το παιδί και μετά να κάνετε group hug; Δηλαδή, εντάξει ωραία θα ήταν ...αλλά λίγο ανέλπιστο σαν σενάριο, no?). Δώστους χρόνο, που σκέφτεσαι είτε στα σοβαρά, είτε στα αστεία, ότι η πλύση στομάχου αν όχι τίποτε χειρότερο, κάτω από νοσοκομειακά φώτα είναι λύση (θα σιχτιρίζεις την ώρα και την στιγμή γκαραντί).Πάρε τηλέφωνο στο νούμερο που σου δίνουν ή/και μίλα με σχετικό ψυχολόγο (όχι ομοφοβικό) ή/και μίλα με την colour youth, καλέ! http://www.colouryouth.gr/ και may the Force be with you.
#2Καταλαβαίνω πολύ καλά την πίκρα της δυσάρεστης παιδικής ηλικίας, και είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να τη διαχειριστεί κανείς. Μπορώ όμως να επαναλάβω τα λόγια μιας γαλήνιας φίλης, όταν πέρασα μια μεγάλη προσωπική απώλεια.Οι δοκιμασίες της ζωής είναι σαν ένα κατσαρολάκι με βραστό νερό. Αν ρίξεις μέσα ένα αυγό και το αφήσεις για ώρα, θα σφίξει πολύ. Έτσι κι εμείς πρέπει να προσέχουμε, ώστε η δοκιμασία από την οποία περνάμε να μην μας σκληρύνει. Αν κάνεις το ίδιο με ένα καρότο, θα μαλακώσει υπερβολικά. Πρέπει να έχουμε το νου μας, ώστε να μην αφήσουμε τον πόνο να μας κάνει μαλθακούς και αδύναμους.Αν ρίξεις όμως μερικούς κόκκους καφέ, αυτοί παραμένουν ίδιοι, αλλά παράγουν ένα μυρωδάτο, δυναμωτικό ρόφημα. Μ'αυτό θέλω να πω ότι πολλές φορές εξαρτάται από εμάς πώς θα διαχειριστούμε τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε, προκειμένου να μην επιτρέπουμε σ' ένα αρνητικό παρελθόν να καταδυναστεύει ένα δυνητικά θετικό μέλλον.Επίσης, ίσως να μην υπάρχει δίλημμα μεταξύ ξεπερνώ ή κουβαλώ. Ίσως "ξεπερνώ" σημαίνει "μαθαίνω να κουβαλώ πιο ανάλαφρα".
#4Μου κάνει εντύπωση που δεν λες τίποτα για τον λόγο για τον οποίο χωρίσατε. Δεν έχει σημασία;Μετά από δύο χρόνια σχέση, λογικό βρίσκω και να σε νοιάζεται και να μην τον χαλάς ερωτικά. Δε λέω ότι συμφωνώ με τη στάση του (καθόλου, γιατί κανέναν δεν βοηθάει), απλά δεν τη βρίσκω παράλογη. Παράλογο βρίσκω να στέλνεις μήνυμα στον εδώ κι ένα χρόνο πρώην στις 5 το πρωί, ενώ σου έχει πει ότι δεν θέλει ξανά σχέση, κι ύστερα να απορείς που "σου κάνει τον ψυχολόγο". Να ακολουθεί 2,5 ώρες συζήτηση όπου ξανακαταλήγετε ότι δεν θέλει σχέση κι είμαστε κουλ, αλλά να τον ξαναπαίρνεις τηλέφωνο να τα ξανα-μανα-πείτε.Με αγάπη στο λέω, sister, δεν σε βγάζει εκείνος "την τρελή της υπόθεσης", η συμπεριφορά σου είναι όντως αλλόκοτη. Σε νιώθω, αγαπάς, ΟΚ, αλλά μήπως να το έληγες μια και καλή, βρε πουλάκι μου;
Όσον αφορά την 1η ερώτηση:Άνθρωποι είμαστε!Και οι θόρυβοι στην τουαλέτα θα ακουστούν και ό,τι κάνεις το βράδυ!Αν αυτός που είναι δίπλα σου είμαι μυγιάγγιχτος κ δεν συνειδητοποιήσει πως κι εσύ έχεις φυσικές ανάγκες, δεν φταις εσύ. Δε λέω να φτάσεις στο σημείο να.. αερίζεσαι μπροστά του αλλά το να "σου φύγει" καμία μόλις σε πάρει ο ύπνος ή να ροχαλίσεις λίγο επειδή κουράστηκες,δεν το θεωρώ απωθητικό. Οκ, απομυθοποιεί λίγο αυτόν που έχεις δίπλα σου αλλά δεν μπορείς να καταπιέζεσαι :/ Άνθρωποι είμαστε, θορύβους κάνουμε!
Για την ερώτηση 3:Υπάρχει και το Ινστιτούτο Έρευνας και θεραπείας της Συμπεριφοράς που με πολύ μικρό κόστος (επειδή το κάνουν στα πλάσια της εκπαίδευσής τους) μπορεί να παρέχει ψυχοθεραπευτικές υπηρεσίες από εκπαιδευόμενους ψυχιάτρους ή ψυχολόγους με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος υπό την εποπτία έμπειρων ψυχιάτρων ή ψυχολόγων ψυχοθεραπευτών. Η θεραπεία που παρέχεται εκεί είναι η CBT.
#1Εντάξει, η οικειότητα θέλει τον χρόνο της, αλλά τι ανησυχείς; Μη ροχαλίσεις; Μην τρίξεις τα δόντια σου; Και τι έγινε; Το πολύ να σου κάνει λίγο πλακίτσα.Θυμήθηκα κι αυτό :)https://www.youtube.com/watch?v=PyFp3vcwCsY
Την ερώτηση 7 θα ήθελα να την διαβάσουν οι γονείς! Ιδιαιτέρως οι γονείς gay παιδιών. Ελπίζω να τους βοηθήσει να πάρουν κάποιες αποφάσεις και επιτέλους να ωριμάσουν. Φίλε blank ακολούθησε τη συμβουλή της Α, μπα , υπάρχει λύση και δεν είναι αυτή που σκέφτεσαι. Επικοινώνησε στο νούμερο που σου έγραψε η Α, μπα και θα καταλάβεις.
#7: Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ, μα αφάνταστα πολύ. Εύχομαι μονάχα να μην έχει συμβεί τίποτα μη αναστρέψιμο. Ρε συ blank, αν διαβάζεις πάρε τηλ το 1018 και αν θες μετά στείλε ένα σημείο ζωής στη στήλη γιατί θα μας φάει η αγωνία. Και μην τολμήσει κανείς να τρολάρει ως ψευτοblank, το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό!