Κάθε χρόνο η ίδια καλοκαιρινή φαντασίωση. Ο τύπος με την ρακέτα που καρφώνει πάνω απο το κεφάλι μου ,ό αλλος τύπος που είναι πιθανόν να είναι κολλητός του πρώτου που παίζει "μήλα",μπάσκετ ότιδηποτε με τόπι στην άμμο ,η κυρία με το χοντρό μπράτσο και το τάπερ με τους ταραμοκεφτέδες που ουρλιάζει γιατί το Κους -Κους τελείωσε νωρίς για καλοκαίρι,η παρέα που έχει ανοίξει την πόρτα του σταματημένου αυτοκινητού για να ακούει όλη η παραλία καθαρά Πέγκυ και οι γουρνοκεφαλές των γυμναστηρίων που ποζάρουν στα βράχια σαν να είναι εξώφυλλο στο men's health μπαίνουν σε ένα πλοίο.
Είναι χαρούμενοι γιατί βρέθηκαν για πρώτη φορά όλοι μαζί.Το πλοίο με κατεύθυνση ένα ακατοίκητο νησί σαλπάρει.Είμαι πλούσιος πολύ πλούσιος και έχω εξασφαλίσει σε όλους αυτούς τροφή ,νερό και τηλέφωνο.Δεν θα τους ξαναδώ εως το Φθινόπωρο.Μπορεί να είμαι τόσο τυχερός ώστε να μην τους ξαναδώ για το υπόλοιπο της ζωής μου.Ξυπνάω χαμογελαστός.Ακούω το "The pills won't help you now" απο το καλό νέο cd των chemical brothers.To ξέρω ότι τίποτα δεν θα με βοηθήσει και αυτό το καλοκαίρι ούτε καν τα χάπια.....
σχόλια