Εργάστηκα ως διερμηνέας στα δικαστήρια.
Και μια μέρα σταμάτησα.
Δεν ήταν η γλώσσα που με κούρασε. Ήταν το χάσμα.
Εργάστηκα ως διερμηνέας στα δικαστήρια. Και μια μέρα σταμάτησα. Όχι επειδή δεν το μπορούσα άλλο. Αλλά επειδή δεν ήθελα πλέον να εκφράζω μια ανισορροπία που η γλώσσα δεν μπορούσε να διορθώσει. "Η γλώσσα, πριν σημάνει κάτι, σημαίνει για κάποιον". - Jacques Lacan
Ήμουν επίσημη διερμηνέας. Όχι πλήρους απασχόλησης, ούτε ως κύρια εργασία μου. Ήταν μια υπηρεσία που προσέφερα, μια συνέχεια αυτού που έκανα πάντα: να δανείζω τη φωνή μου όταν χρειάζεται. Παρενέβαινα σε αστικές και ποινικές υποθέσεις, και μερικές φορές ενώπιον διοικητικών δικαστηρίων. Μια δευτερεύουσα, αλλά όχι ασήμαντη δραστηριότητα.
Έκανα τη δουλειά μου με σοβαρότητα, αφοσίωση και ακρίβεια. Όπως πολλοί άνθρωποι, πίστευα ότι το να καταστήσω τη γλώσσα προσιτή έκανε και τη δικαιοσύνη πιο δίκαιη.
Αλλά σιγά-σιγά άρχισα να αισθάνομαι άβολα. Όχι εξαιτίας των ίδιων των λέξεων. Το πρόβλημα ήταν αλλού: στην ανισορροπία των φωνών.
'Εβλεπα σε κάθε ακρόαση το χάσμα ανάμεσα σε εκείνους που μιλούσαν τη γλώσσα του νόμου - ρευστή, κωδικοποιημένη, στρωμένη - και σε εκείνους που, ακόμη και στη δική τους γλώσσα, δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγαν. Άνθρωποι που ήταν χαμένοι, μερικές φορές τρομοκρατημένοι, που έλεγαν ναι σε όλα, επειδή δεν ήξεραν που είχαν πέσει.
Εγώ ήμουν κάπου ανάμεσα. Η φωνή μου υποτίθεται ότι θα αποκαθιστούσε την ισορροπία. Αλλά μετέφραζα προτάσεις που ήξερα ότι ήταν ακατανόητες. Δάνειζα λέξεις σε ανθρώπους που δεν είχαν καν τα εργαλεία για να ανταποκριθούν σε αυτές. Δεν ήμουν πλέον ένας σύνδεσμος. Ήμουν ένα φίλτρο σε ένα κλειδωμένο σύστημα.
Μια μέρα, χωρίς σκάνδαλο, χωρίς δράματα, αποφάσισα να σταματήσω. Όχι επειδή δεν ήθελα να βοηθήσω πια. Αλλά επειδή δεν ήθελα πλέον να συμμετέχω σε έναν παραποιημένο διάλογο. Έναν διάλογο όπου μόνο οι γνώστες είχαν το δικαίωμα να ακουστούν.
Κάποιοι θα πουν ότι λιποτάκτησα. Ότι εγκατέλειψα αυτούς που είχαν ανάγκη αυτή τη φωνή. Δεν το νομίζω. Συνέχισα να μεταφράζω αλλού, δωρεάν, όπου ένιωθα ότι ήταν σωστό. Όπου ο λόγος κυκλοφορούσε ακόμα.
Στα δικαστήρια, το ντεκόρ, η τήβεννος και οι ακριβείς λέξεις παρέμεναν. Αλλά η γλώσσα δεν κυκλοφορούσε πλέον. Σε κρατούσε εγκλωβισμένη.
Και δεν ήμουν εκεί για να εγκλωβίζω ανθρώπους.
