«Είναι ο Lewis Capaldi η νέα Adele;» αναρωτιούνται στους «Los Angeles Times» και με διαφορά είναι ο πιο αστείος τίτλος που έχω διαβάσει τελευταία για σύγχρονο καλλιτέχνη. Σε κάνει να σκεφτείς διάφορα. Πρώτον, αν το γράφουν ειρωνικά, επειδή ο Capaldi όντως έχει παρουσιαστικό που θυμίζει την Adele, ή αν τελικά τους συγκρίνουν επειδή συνδυάζουν φωνή, κλάψα και επιτυχία.
Ο Lewis Capaldi είναι ο πιο εμπορικά πετυχημένος καλλιτέχνης της Βρετανίας για το 2019. Το μπαλαντοειδές κομμάτι του «Someone you loved», στο οποίο χτυπιέται και οδύρεται για μία πρώην του που τον παράτησε, μπορεί να κυκλοφόρησε στα τέλη του 2018, αλλά τις τελευταίες εβδομάδες έχει καρφωθεί στη Νο1 θέση του Billboard Hot 100. Τo ίδιο είχε συμβεί νωρίτερα, τον Μάρτιο, στα τσαρτ της χώρας του. Το να ανεβαίνουν κομμάτια που έχουν κυκλοφορήσει καιρό πριν είναι κάτι σαν τάση τελευταία. To «Truth Hurts» της Lizzo είναι επίσης μια τέτοια περίπτωση, ένα sleeper hit που βγήκε επίσημα το 2017, αλλά ανέβηκε πρόσφατα στην κορυφή λόγω του TikTok.
Τα κοινά στοιχεία που έχουν τέτοιοι σταρ είναι η δυνατή σόουλ φωνή, το ότι είναι λευκοί και τραγουδάνε για γλυκανάλατα ρομάντζα, ανεκπλήρωτους έρωτες, προσωπικούς αγώνες και «κοσμική λύτρωση».
Για να γυρίσουμε όμως στο θέμα μας, ο 23χρονος Σκωτσέζος, αν και μοσχοπουλάει, για μια μερίδα κριτικών είναι η προσωποποίηση της βαρεμάρας και ανήκει σε μια νέα σχολή, αυτή των άχρωμων τροβαδούρων, που ήρθε στη μόδα με τον Ed Sheeran το 2011 και τρώμε στη μάπα έκτοτε με διάφορους εκπροσώπους της. Καλλιτέχνες σαν τον Sheeran, τον Capaldi αλλά και τον George Ezra θεωρούνται αξιοπερίεργοι επειδή ακριβώς είναι τόσο συνηθισμένοι και αδιάφοροι εμφανισιακά, που θα μπορούσες άνετα να τους πετύχεις στον δρόμο ή στο σούπερ-μάρκετ. Η μουσική τους αλλά και οι ίδιοι συντηρούν μια πεζή εικόνα που «πουλάει» ασφάλεια και νορμαλιτέ, και προκαλεί συχνά περιγραφές όπως «το νέο βαρετό», «τα συνηθισμένα αγόρια», «η μπεζ ποπ χωματερή». Τα κοινά στοιχεία που έχουν τέτοιοι σταρ είναι η δυνατή σόουλ φωνή, το ότι είναι λευκοί και τραγουδάνε για γλυκανάλατα ρομάντζα, ανεκπλήρωτους έρωτες, προσωπικούς αγώνες και «κοσμική λύτρωση». Αν και γυναίκα, η Adele δεν εξαιρείται από αυτό το μοντέλο.
Επομένως, πώς έφτασε η σημερινή ποπ να χάσει τη λάμψη της και να καταντήσει άχρωμη και ανέραστη;
Οι λόγοι είναι διάφοροι, ξεκινούν από το Brexit και φτάνουν μέχρι τα talent shows τύπου «X-Factor» και «Pop Idol», που μεσουράνησαν στις αρχές των '00s. Τα τηλεπαιχνίδια, με τη φιλοσοφία ότι κάθε κοινός θνητός κρύβει ένα ταλέντο που μπορεί να τον μετατρέψει στον μεγαλύτερο σταρ του πλανήτη, μεγάλωσαν μια γενιά που σήμερα αποθεώνει καλλιτέχνες οι οποίοι δεν προσφέρουν καμία απολύτως καινοτομία στη μουσική – βλέπε το Susan Boyle effect, όπως το αποκαλούν. Ο Alexis Petridis, βέβαια, στην «Guardian» υποστηρίζει ότι αυτοί οι μουσικοί δεν έπεσαν ξαφνικά από τον Άρη. Μια ματιά στο Top of Pops των '80s αρκεί για να καταλάβεις ότι στο ενδιάμεσο των εξωφρενικών εμφανίσεων του David Bowie, των Culture Club κ.ά. υπήρχε μια σειρά καλλιτεχνών που έπαιζαν MOR μουσική χωρίς φτερά και πούπουλα και η πρόκληση δεν ήταν στο ρεπερτόριό τους. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και σήμερα αυτοί οι «άνοστοι» τύποι, που τους έβλεπες άλλοτε κι έριχνες 15 χασμουρητά, είναι το νέο mainstream.
Πρωτεργάτες αυτού του κινήματος δεν ήταν άλλοι από τους Coldplay. Παρά την αυθεντικότητα που διακήρυτταν, στην ουσία η απλή, ατημέλητη εικόνα που πλάσαραν στο κοινό δεν διέφερε καθόλου από αυτήν των αγοριών της διπλανής πόρτας και των τηλεοπτικών σόου. Υπολείπονταν εξίσου σε φαντασία και ευρηματικότητα στη σκηνική παρουσία. Ούτε η Αdele γλίτωσε τη συγκεκριμένη κατηγοριοποίηση όταν ερμήνευσε το «Someone like you» μόνο με τη συνοδεία ενός πιάνου στα Brit Awards το 2011. Ένας κριτικός βαρέθηκε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της και έτσι ο χαρακτηρισμός «το νέο βαρετό».
Γράφει ο Petridis ότι «η προβλεψιμότητα τελικά έγινε ένα από σημαντικότερα προσόντα της», αφού τη συγκρίνει με τη συχωρεμένη Amy Winehouse, με την οποία είχαν περισσότερα κοινά απ' όσα θα ήθελε να παραδεχτεί κανείς. Εν προκειμένω, η καημένη η Amy ήταν πολύ άγρια και ατίθαση για να την αντέξει η μουσική βιομηχανία, σε σχέση με τη στωική και παθητική Adele – το συγκεκριμένο σχόλιο δεν έχει στόχο να προσβάλει καμία από τις δύο καλλιτέχνιδες.
Lewis Capaldi - Someone You Loved
Και ενώ μέχρι πρότινος κάτι Capaldi, Εzra, Hozier και Rag'n'Bone Man αναλύονταν σαν ένα καθαρά βρετανικό φαινόμενο των τσαρτ, η απρόσμενη άνοδος του πρώτου στην κορυφή και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού ήταν ένα γερό σοκ για τους πάντες. Μόλις τον Μάρτιο είχε βγει ένα καυστικό άρθρο, πάλι στην «Guardian», που έγραφε ότι σίγουρα θα πατώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή δεν φαίνεται αρκετά φιλόδοξος. Για να μη μακρηγορούμε, οι συναυλίες που έχει ανακοινώσει για το 2020 είναι ήδη sold-out.
Ο Lewis Capaldi γεννήθηκε στη Γλασκώβη και από την ηλικία των 9 τραγουδούσε σε παμπ και μπαρ μπροστά σε λίγα άτομα. Το μουσικό του πρότυπο ήταν ο Joe Cocker και όταν ήταν μικρός προσπαθούσε να μιμηθεί τη φωνή του. Ο γνωστός ηθοποιός Peter Capaldi, ο 12ος Doctor Who, είναι θείος του, μάλιστα πρωταγωνιστεί σε ένα από τα βίντεο του «Someone you loved». Εμφανισιακά δεν μοιάζουν καθόλου. Ο Lewis στην όψη είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που λέμε λαμπερός σταρ, ένα στρουμπουλό κοκκινομάλικο αγόρι, από αυτά που πίνουν τ' άντερά τους και γίνονται τύφλα στις αγγλικές παμπ. Παράλληλα, όσοι του παίρνουν συνέντευξη αναφέρουν ότι βρίζει σαν φορτηγατζής. Πώς έγινε σταρ, λοιπόν, αυτός ο πιτσιρικάς; Αυτή ήταν η μεγαλύτερη απορία μου, μέχρι που είδα τα social media του. Ο απίθανος αυτός τύπος έχει τόση πλάκα στα posts του, που είναι αδύνατο να τον αντιπαθήσεις. Είναι το ιδανικό αντίδοτο για μια κακή μέρα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Όσο κι αν θέλουν να τον παρουσιάσουν ως σύμβολο του σεξ στις πρόμο φωτογραφίες, είναι τόσο ατσούμπαλος στα stories του –το παραδέχεται και ο ίδιος–, που δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς σε ποιον πλανήτη ζουν οι υπεύθυνοι της μουσικής βιομηχανίας. Η άνεσή του να αυτοσαρκάζεται και ο ανεπιτήδευτος τρόπος που δείχνει την έκπληξή του με όσα του συμβαίνουν τον φέρνουν στην ίδια κλάση με σταρ όπως η Cardi B, κάτι που δεν μπορείς να πεις εύκολα π.χ. για τον Sheeran. Ένα άλλο σημείο που προκαλεί εντύπωση είναι ότι απαντάει στους φαν του ακομπλεξάριστα, χωρίς κολλήματα. Με το που ανέβηκε στο Billboard, άρχισε να αυτοαποκαλείται «η επόμενη αγαπημένη της Αμερικής», παίρνοντας μια χαζή έκφραση, καμιά φορά ντυμένος ή βαμμένος με τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας (ό,τι να 'ναι δηλαδή). Το διασκεδάζει συνειδητά, λες και τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του, σίγουρα όχι διάφορα ιντερνετικά τρολ που κοροϊδεύουν την εμφάνισή του. Πραγματικά, είναι τόσο ξεκαρδιστικός, που σε κάνει να ξεχνάς τη μουσική του, ακόμα και την πραγματικά χαρισματική φωνή του.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 25.11.2019
σχόλια