Το τραγούδι από την Κούβα που έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά συνθήματα όλων των εποχών

0

MΠαρότι η Κούβα δεν συμμετέχει αυτές τις μέρες στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (δεν έχουν προκριθεί από το 1938), μία μελωδία κουβανέζικης προέλευσης θα κάνει σίγουρα την εμφάνισή της.

Το περίφημο «Guantanamera», πασίγνωστο στους ποδοσφαιρόφιλους όλου του κόσμου, γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του '20 από τον Joseito Fernández, έναν μουσικό από την Αβάνα επονομαζόμενο και «βασιλιά της μελωδίας».

Γεννημένος το 1908, ο Fernández άρχισε να δουλεύει από πολύ μικρός πουλώντας εφημερίδες, γυαλίζοντας παπούτσια και τραγουδώντας στο δρόμο. 

«Guajira» σε ελεύθερη μετάφραση θα πει «αγρότισσα» ενώ ταυτόχρονα είναι και το όνομα ενός δημοφιλούς είδους κουβανέζικης μουσικής του οποίου ο ρυθμός εναλλάσεται μεταξύ 6/8 και 3/4 και οι στίχοι αφηγούνται συχνά θέματα της υπαίθρου.

H επανεκτέλεση του Orbón έγινε και η πιο δημοφιλής εκδοχή του «Guantanamera» τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Έκτοτε έχουν γίνει εκατοντάδες covers σε διαφορετικά μουσικά στυλ και γλώσσες. Οι εκτελέσεις του Αμερικανού μουσικού Pete Seeger (1963) και των The Sandpipers (1966) χάρισαν στο κομμάτι διεθνή φήμη

«Guantanamera» σημαίνει «από το Γκουαντανάμο». Καθότι το τραγούδι ανήκει μερικώς στο είδος της guajira, οι στίχοι του ρεφρέν μεταφράζονται είτε ως «μία αγρότισσα από το Γκουαντανάμο», είτε ως «ένα κομμάτι της μουσικής guajira από το Γκουαντανάμο».

Λέγεται ότι συνέθεσε το «Guantanamera» για χάρη μιας γυναίκας από το Γκουαντανάμο, πόλη και επαρχία της νοτιοανατολικής Κούβας (σ.σ. δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον Κόλπο του Γκουαντανάμο που φιλοξενεί τη διαβόητη ναυτική βάση των ΗΠΑ).

Το «Guantanamera» αποτελείται από αυτοσχεδιαστικά κομμάτια ενώ το ρεφρέν λέει: «Guantanamera, guajira guantanamera».

 

Το κομμάτι έγινε επιτυχία αμέσως μόλις ο Fernández το ερμήνευσε στο ραδιόφωνο το 1935. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Julián Orbón, ένας Ισπανο-κουβανός συνθέτης, πειραματίστηκε με το κομμάτι κρατώντας μεν το ρεφρέν, αλλά δημιουργώντας μία νέα, πιο μικρή μελωδία και ενσωματώνοντας στο τραγούδι στίχους από το «Versos Sencillos», ένα βιβλίο με ποιήματα του José Martí, ήρωα του πολέμου της ανεξαρτησίας κατά των Ισπανών.

H επανεκτέλεση του Orbón έγινε και η πιο δημοφιλής εκδοχή του «Guantanamera» τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Έκτοτε έχουν γίνει εκατοντάδες covers σε διαφορετικά μουσικά στυλ και γλώσσες. Οι εκτελέσεις του Αμερικανού μουσικού Pete Seeger (1963) και των The Sandpipers (1966) χάρισαν στο κομμάτι διεθνή φήμη.

Το 1966, τη χρονιά που η Αγγλία κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο, το «Guantanamera» των Sandpipers μπήκε στο top-10 σε Αμερική, Βρετανία και Καναδά. 

Πιθανότατα, αυτή η εκτέλεση ήταν και η αιτία που το τραγούδι βρήκε το δρόμο του μέσα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και έγινε, χάρη στις διάφορες εκδοχές των φιλάθλων, ένα από τα πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά κομμάτια όλων των εποχών.

 

Μάλιστα, με την πάροδο των ετών προσαρμόστηκε ανάλογα και σε πολλές γλώσσες. Στη Βρετανία τραγουδιέται ως «There's only one...» και «You only sing when you 're winning (σ.σ. «Υπάρχει μόνο ένας...» και «Τραγουδάς μόνο όταν κερδίζεις»). Στην Ιταλία, οι φίλαθλοι συνηθίζουν να πικάρουν τους αντίπαλους οπαδούς τραγουδώντας «Solo rubare, sapete solo rubare» (σ.σ. «ξέρετε πως να κλέβετε, ξέρετε μόνο πως να κλέβετε»).

Κάθε φορά που ένας παίκτης της αντίπαλης ομάδας χάνει ένα θεωρητικά «εύκολο» γκολ οι Φιλανδοί ποδοσφαιρόφιλοι φωνάζουν «Onneton veto, olipa onneton veto» (σ.σ. «άθλιο σουτ, αυτό ήταν ένα άθλιο σουτ»). Ενώ, οι Ισπανοί οπαδοί ακούγονται συχνά να τραγουδούν το εξής σύνθημα με τον αποδέκτη της δυσαρέσκειάς τους να είναι προφανής: «Qué malo eres, árbitro que malo eres» (σ.σ. είσαι τόσο κακός, διαιτητή είσαι τόσο κακός»).

Με λίγα λόγια, να πως ένας σκοπός από την Κούβα εξελίχθηκε με τα χρόνια σ' ένα από τα πιο ευπροσάρμοστα και δημοφιλή ποδοσφαιρικά τραγούδια όλων των εποχών. 

Kαι η πιο ωραία εκδοχή για εμάς εδώ στη LIFO

Mε την ανυπέρβλητη Celia Cruz, στο sound check της συναυλίας που έδωσε στο Ζαΐρ το 1974. Τύφλα νά 'χει η κανονική συναυλία!

 

Με πληροφορίες από τον Economist.

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT
«Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / «Εικόνες από μια έκθεση»: Ένα μουσικό έργο-περιπλάνηση σε έκθεση ζωγραφικής

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για το σαγηνευτικό αυτό έργο που απεικονίζει τους πίνακες μιας έκθεσης σε μια τεράστια παλέτα ηχοχρωμάτων, τα οποία πολλαπλασιάζονται στην ιδιοφυή ενορχήστρωση του Μορίς Ραβέλ.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
10 εξαιρετικά techno clubs στην Ευρώπη και στον κόσμο

Μουσική / 10 κορυφαία techno clubs για το 2025 που αξίζουν το ταξίδι

Το clubbing μπορεί να μην είναι πια αυτό που ήταν στα ’90s και πολλά θρυλικά clubs να αποτελούν παρελθόν, όμως, η techno μουσική γνωρίζει νέα άνθηση. Συγκεντρώσαμε μερικά από τα καλύτερα techno clubs για το 2025.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΡΛΑΚΟΣ
Οι Adriatique έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα / Οι Adriatique στα λατομεία Διονύσου: Η techno συναντά την αρχαία Ελλάδα / «Είμαστε ενθουσιασμένοι που τα λατομεία Διονύσου θα φιλοξενήσουν το σόου των Adriatique»

Μουσική / Ο άνθρωπος πίσω από τα πολυσυζητημένα events στο λατομείο Διονύσου (και των Adriatique)

O 23χρονος Hennes Alt, εμπνευστής του πρότζεκτ που θα φιλοξενήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το διεθνούς φήμης μουσικό σόου «X» των Adriatique, μιλά στη LiFO για την ιστορική σημασία του χώρου, όπου μέχρι και σήμερα εξορύσσεται το περίφημο πεντελικό μάρμαρο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Π.Ι.Ε.Β.: Πολλές φορές με τη δυστοπία αυνανιζόμαστε και λίγο

Μουσική / Π.Ι.Ε.Β.: «Φοβάμαι μη γίνει το spoken word η νέα Ντουμπάι»

Το «Detroit» είναι το νέο άκρως χορευτικό άλμπουμ του Π.Ι.Ε.Β., σε παραγωγή του Viktoras, που φέρνει την αστική ποίηση και το spoken word στα κλαμπ και ο ήχος του είναι βγαλμένος από «τα όνειρα που είδαμε μετά από ένα πάρτι μεθυσμένοι».
M. HULOT
Lola δώστα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στο λαιμό

Μουσική / Lola, δώσ' τα όλα: Η Μαρίνα Σάττι μας κερνάει χαρά και κάθεται σαν κόκαλο στον λαιμό

Το νέο άλμπουμ POP TOO της Μαρίνας Σάττι κατορθώνει ένα εξαιρετικό ακομπλεξάριστο πάντρεμα, αποδεικνύοντας ακόμα μία φορά πως παίζει με τους δικούς της κανόνες και αποτελεί μία κατηγορία από μόνη της.
M. HULOT ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Σαβίνα Γιαννάτου / Σαβίνα Γιαννάτου: «Μια καλή κριτική κινητοποιεί κι άλλους ανθρώπους, και μαζί τους κινητοποιείσαι κι εσύ»

Το νέο της άλμπουμ, που αποθέωσε η «Guardian», είναι άλλο ένα λιθαράκι στην αξιοζήλευτη μουσική πορεία της. Λίγες μέρες πριν τις εμφανίσεις της στην Ελλάδα, η «υπέροχη Ελληνίδα τραγουδίστρια» όπως την αποκάλεσαν μιλά για τη δουλειά της και το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που έχει, τη φωνή της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Μια σπουδαία συμφωνία σε ένα μόνο μέρος

Η Ματούλα Κουστένη μιλά για την Έβδομη Συμφωνία του Γιαν Σιμπέλιους, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του ρομαντικού κινήματος του 19ου αιώνα, που συνέθεσε ο δημιουργός-σύμβολο της Φινλανδίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Δημήτρης Σκύλλας

Μουσική / «Υπήρξα αλαζόνας από τη λαχτάρα μου να πετύχω»

Ο διεθνώς καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Σκύλλας επιστρέφει με ένα έργο για το Μέγαρο Μουσικής, εμπνευσμένο από την απέριττη ομορφιά της ελληνικής δημοτικής παράδοσης, αντλώντας στοιχεία από το ηπειρώτικο μοιρολόι αλλά και από τα «σκυλάδικα».
M. HULOT