Ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας στο σινεμά: Το τολμηρό εγχείρημα του Κώστα Γαβρά

Ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας στο σινεμά: Το τολμηρό εγχείρημα του Κώστα Γαβρά Facebook Twitter
Ως «αρχαία ελληνική τραγωδία» περιγράφει την επερχόμενη ταινία του ο Κώστας Γαβράς. Φωτο: Andreas Rentz/Getty Images
18

Ο Λούλης, Βαρουφάκης. Ο Μπουρδούμης, Τσίπρας. Και ο Τάρλοου, Τσακαλώτος. Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά είναι σοβαρό, στα στιβαρά χέρια του Κώστα Γαβρά, κινηματογραφιστή εμπιστοσύνης στο πολιτικό θρίλερ.

Μας φαίνεται παράξενο γιατί δεν τα έχουμε συνηθίσει αυτά στην Ελλάδα, τις βιογραφίες με πολύ ζωντανά, πολύ ενεργά πρόσωπα. Τα ζηλεύουμε όταν τα γυρίζουν οι Αμερικανοί, όπως το Vice πρόσφατα, αν και εδώ σαν να ισχύει μια απαγόρευση να ασχοληθούμε με την πραγματικότητα.

Ίσως γι' αυτό να το ρίχνουμε τόσο συχνά στο κουτσομπολιό και την ισοπεδωτική γκρίνια, αυτήν που αρνείται την κριτική, δηλαδή τη λογική.

Ο Γαβράς νομίζω πως θα αντιμετωπιστεί με την αντίδραση που αρμόζει στο κύρος του. Διότι είναι σίγουρα Έλληνας, αλλά δηλώνει Γάλλος σκηνοθέτης και λέει την αλήθεια, γιατί στη Γαλλία ανδρώθηκε επαγγελματικά και από εκεί ορμώμενος έφτιαξε μια μεγάλη καριέρα.

Ξεκοκάλισα πρόσφατα την αυτοβιογραφία του. Το ξεκίνημά του, τον σεβασμό που πάντα έτρεφε για τους προκατόχους και τους δασκάλους του στα πρώτα του βήματα, το πώς κινήθηκε στο Χόλιγουντ.

Μας φαίνεται παράξενο γιατί δεν τα έχουμε συνηθίσει αυτά στην Ελλάδα, τις βιογραφίες με πολύ ζωντανά, πολύ ενεργά πρόσωπα. Τα ζηλεύουμε όταν τα γυρίζουν οι Αμερικανοί, όπως το Vice πρόσφατα, αν και εδώ σαν να ισχύει μια απαγόρευση να ασχοληθούμε με την πραγματικότητα.

Με βάση το Ζ, αξιοποίησε όποια ευκαιρία βρέθηκε στον δρόμο του για να κάνει το δικό του σινεμά στην καρδιά του καπιταλισμού, με χρήματα των στούντιο και συμπαραστάτες σταρ που επιθυμούσαν κάτι πιο ζουμερό και ουσιαστικό

Ο πολύ ευγενής Τζακ Λέμον του εκμυστηρεύτηκε πόσο αντιπαθούσε τον Νίξον. Ο Τζον Τραβόλτα, στα high του, άλλαξε ρόλους πριν από το γύρισμα του Mad City, έπαιξε τον loser, και του έκανε μια μίνι, παιδαριώδη κατήχηση για τα πλεονεκτήματα της σαϊντελογίας. Ο Ντάστιν Χόφμαν του τηλεφώνησε για να τον παρακαλέσει να παίξει στην ίδια ταινία ‒ που απέτυχε στα ταμεία, παρεμπιπτόντως.

Η Ντέμπρα Γουίνγκερ, ατίθαση και ταμπεραμεντόζα, επέμενε να φαίνονται πράσινα τα μάτια της, ώσπου έριξε δυνατό φως πάνω της σε μια νυχτερινή λήψη για να την επαναφέρει στα λογικά της ‒ μετά, εκείνη κοκορευόταν πως έκανε φιλμ αλά γαλλικά.

Η συμπάθειά του για τον Τζον Λάντις και τη γυναίκα του που έμεναν στη βίλα του Ροκ Χάντσον. Τα γεύματά του με τη φιλελεύθερη και ζεστή Μπάρμπαρα Στράιζαντ. Ο Μελ Γκίμπσον, που πάνω στον ενθουσιασμό του να υποδυθεί τον Πολκ, νόμισε πως μοιάζει με τον Λαμπράκη του Μοντάν στο Ζ.

Δυστυχώς, η ταινία δεν έγινε ποτέ. Η αναπάντεχα καλή του σχέση με τους παραγωγούς, τον Γουίνκλερ, τον Κόπελσον, τον Γκούμπερ. Η πίστη του στο ταλέντο του αμφιλεγόμενου Τζο Έστερχαζ.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδρομή ενός καλού αριστερού ουμανιστή σε μια πόλη που περιγράφει ως εξής: «Μαγευτική και ενδιαφέρουσα, κολλάς πάνω της, κινδυνεύοντας να δεχτείς οτιδήποτε με τον οποιονδήποτε. Πρέπει, λοιπόν, να παραμένεις σε εγρήγορση, όχι μόνο για οικονομικούς αλλά κυρίως για ηθικούς λόγους, και λόγους αξιοπρέπειας».

Ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας στο σινεμά: Το τολμηρό εγχείρημα του Κώστα Γαβρά Facebook Twitter
Η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά «Ενήλικοι στο Δωμάτιο» έρχεται 7 χρόνια μετά την τελευταία του δημιουργία, «Το Κεφάλαιο».

Αφού δεν φοβήθηκε μην τον καταπιεί το Χόλιγουντ, γιατί να ανησυχεί για τον ΣΥΡΙΖΑ ή για τη γνώμη οποιουδήποτε εμπλακεί άθελά του στο Ενήλικοι στο δωμάτιο, στηριγμένο στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη;

Μάλιστα, περιγράφει τη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα σε ένα ελληνικό εστιατόριο στο Παρίσι και μένει στην εντύπωση που του έκανε, επιχειρώντας ένα σύντομο ψυχογράφημα. Θετικό, όχι exploitative.

Ήταν η αρχή μιας σειράς από προτάσεις που δέχτηκε για οφίτσια που δεν αποδέχθηκε ποτέ: υπουργός Πολιτισμού και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στο άκουσμα της τιμής, η σύζυγός του, η Μισέλ Ρέι, αντέδρασε χαρακτηριστικά γαλλικά, με ένα «bof» (οχού...).

Ενώ στη Γαλλία έχει ηγηθεί οργανισμών, όπως η Ταινιοθήκη και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Παρίσι, που δεν περπάτησε, κάποιο καμπανάκι πάντα τον έσωζε από μια πιθανή καταστροφή. Της αξιοπρέπειάς του, όπως προείπε, που την έχει ψηλά στη λίστα.

Τον θυμάμαι όταν ήρθε για να βοηθήσει την ελληνική Ταινιοθήκη, ζητώντας χρήματα από το κράτος. Τα χρήματα για τη cinémathèque είναι 95% κρατικά, αλλά λογοδοτούσε μόνο στο διοικητικό συμβούλιο. Το αυτόνομο, που λειτουργούσε ανεξάρτητα από κυβερνήσεις.

Εδώ δεν θα είχε την ίδια ελευθερία, αν αποδεχόταν θέση. Και μελετώντας μαζί με τη σύζυγό του τις υποχρεώσεις του Έλληνα Προέδρου, τις τόσο τιμητικές και άλλο τόσο διακοσμητικές προς του θεσμούς, έβλεπε με χαμόγελο την ιδέα να απομακρύνεται από το προσωρινά κολακευμένο μυαλό του.

Ως «αρχαία ελληνική τραγωδία» περιγράφει την επερχόμενη ταινία του ο Κώστας Γαβράς. Στον επίλογό του, τη συνδέει με αναφορά σε αυτό που είχε πει ο Νίτσε για τη χώρα μας: «Η πιο ωραία, η πιο αξιοζήλευτη, η πιο ολοκληρωμένη φυλή, η ελληνική, πώς ακριβώς αυτή είχε ανάγκη την τραγωδία;».

Έλα ντε! Αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος να κάνεις ταινίες.

Οθόνες
18

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Οθόνες / The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Σ’ ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτεται το μέγεθος των προβλημάτων που συχνά προκαλούσε η κατάσταση που βρισκόταν ο πρωταγωνιστής της εμβληματικής σειράς του HBO
THE LIFO TEAM
Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Οθόνες / Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Η ιστορία της τα είχε όλα. Ήταν δραματική, συγκινητική, μια ιστορία επιβίωσης ενός παιδιού, είχε αθωότητα, πίστη και το πιο δραματικό φόντο της πιο σκοτεινής περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας, τις διώξεις και την εξόντωση των Εβραίων και το Ολοκαύτωμα. H απίστευτη αυτή ιστορία είναι τώρα ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στο Netflix.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
10 γυναικείες οσκαρικές πρωτιές

Οθόνες / Δέκα γυναικείες οσκαρικές πρωτιές που έγραψαν ιστορία

Η πρώτη μαύρη ηθοποιός, η πρώτη αυτόχθονας Αμερικανίδα, η πρώτη ΛΟΑΤΚΙ+ γυναίκα, η πρώτη που πήρε βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας ανταγωνιζόμενη τον πρώην σύζυγό της, η πρώτη zoomer και ως τώρα η μοναδική γεννηθείσα τον 21ο αιώνα με Όσκαρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Οθόνες / Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Έχει διαμορφώσει γενιές κινηματογραφιστών που μεγάλωσαν υπό την επιρροή της, για την πλειονότητα των κινηματογραφόφιλων είναι κάτι σαν το Λούβρο, αλλά «με μια χιπ αύρα». Για πολλούς, η γνώμη της εταιρείας που επιλέγει 50 με 60 νέες ταινίες κάθε χρόνο μετράει περισσότερο από οποιαδήποτε τελετή απονομής βραβείων.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Οθόνες / «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

25 χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του σπουδαίου σκηνοθέτη, λίγους μήνες πριν από την πρεμιέρα του αριστουργηματικού, πολυδαίδαλου επιλόγου της ασυναγώνιστης φιλμογραφίας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

8 σχόλια
..νομίζω, αν έχω καταλάβει σωστά, πως η ταινία θα έχει να κάνει με το γενικότερο κλίμα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής των τελευταίων ετών και την -μέχρι στιγμής- αποτυχημένη, Ευρωπαϊκή ενοποίηση, οικονομική (κυρίως) και μη, με αποκορύφωμα το ξέσπασμα της οικονομική κρίσης. Στην ταινία θα περιλαμβάνεται ο ρόλος και η κατάσταση της κρίσης στην Ελλάδα, εμφανίζοντας τον Βαρουφάκη, τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο, καθώς θα εμφανίζονται και αρκετοί ρόλοι άλλων πολιτικών αξιωματούχων, όσων κρατών ενεπλάκησαν και συμμετείχαν πολύ ενεργά επηρεάζοντας και καθορίζοντας τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, μέχρι και σήμερα.Δεν νομίζω πως θα είναι μία ταινία, παρουσιάζοντας αποκλειστικά και μόνο πρόσωπα των ελληνικών κυβερνήσεων.Δεν χρειάζονται συστάσεις για τον Κώστα Γαβρά. Είναι ένας διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης, ώριμος και πολύ σοβαρός σε ό,τι επεξεργάζεται και σκηνοθετεί. ..μην γράφετε ανοησίες στα σχόλια σας. Η ταινία μας αφορά άμεσα. Πιστεύω ότι θα είναι καλή και άκρως ενδιαφέρουσα. Εύχομαι να μη διαψευστώ.
Η ταινία τιτλοφορείται "Adults In The Room" και θα στηρίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Βαρουφάκη, ο οποίος έδωσε τα δικαιώματα στον Γαβρά για να κάνει το βιβλίο του ταινία. Ο Γαβράς είναι φαν του Βαρουφάκη (έχει διαβάσει τον "Παγκόσμιο Μινώταυρο" και ένα ακόμα βιβλίο του, και εντυπωσίαστηκε "από την ποιότητα και την πρωτοτυπία τους"), και παράλληλα παρακολουθούσε την συγγραφή των "Ενηλίκων" καθώς ο Βαρουφάκης τού το έστελνε κεφάλαιο-κεφάλαιο. Μάλιστα υπονοεί πως έδωσε το έναυσμα στον Βαρουφάκη για να γράψει τους "Ενήλικες".Με άλλα λόγια η ταινία του Γαβρά θα προβάλλει τις απόψεις του Βαρουφάκη, με τις οποίες ο Γαβράς μοιάζει να συμφωνεί απολύτως.Costa Gavras: I will make a film based on Adults in the RoomOctober 10, 2017Costa Gavras, whose films shaped the conscience of the internationalist struggle for democracy everywhere, yesterday issued the following statement – in the context of the launch of the Greek edition of my Adults in the Room. Needless to say I am chuffed and deeply grateful.When the crisis began, the tragedy that the Greek people are still living through, I began to gather material and information in an attempt to make sense of the reasons and the people – published, filmic and oral. However, what I was missing were the goings on behind the closed doors, where the representatives of the European Union and the Greek people met.On 16th July 2015, just after his resignation, I sent a text message to Yanis Varoufakis, whom I did not know personally. In that message I wrote: “Reading your interview in the New Statesman, I believe I found what I have been looking for a long time: the subject for a film, a piece of fiction, about a Europe governed by a group of cynical people disconnected from human, political and cultural concerns – obsessed with numbers and them alone.”Soon, the arrangements were made and Michele, my wife, and I visited Yanis and Danae in Greece a few weeks later. Meanwhile I read two of his books, The Global Minotaur (London: Zed Books, 2011,2015) and the manuscript of a book he was completing at that time entitled And The Weak Suffer What They Must? (London: The Bodley Head, 2016). I was impressed by the quality and originality of their content, as well as the prose.When we met we had long conversations, in the context of which he let me know that he was about to begin writing his own account of his tenure as Greece’s finance minister, a tale of being an outsider in politics, of the negotiations in the Eurogroup – that illegitimate but ultra powerful EU body. I asked to read the manuscript. He agreed and began sending it to me chapter by chapter, as the book was being written.Immediately I was convinced by the text’s seriousness and the accuracy of the description of the behaviour of each of the tragedy’s protagonists. Reading it saddened me, and I found myself often angered, indeed enraged, by the violence and the indifference of Eurogroup members, especially the German side, to the drama and unsustainable situation in which the people of Greece lived, and live.I decided to make a film out of this tragedy. Yanis Varoufakis gave me the rights to his book and absolute freedom to adapt it.Costa GavrasMonday 9th October 2017https://www.yanisvaroufakis.eu/2017/10/10/costa-gavras-i-will-make-a-film-based-on-adults-in-the-room/
@Ashton Heston III 25.3.2019 | 19:44Και πάλι, επαναλαμβάνω, απ΄ ό,τι φαίνεται από τις δηλώσεις του (Γαβρά), το βιβλίο του Βαρουφάκη θα εμπλουτίσει σε σημαντικό βαθμό (τα όσα έγιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες) την ταινία του που έχει να κάνει με την γενικότερη κρίση όσο αφορά το αποτυχημένο επιχείρημα της ενοποιημένης Ευρώπης.Κώστας Βαβράς: Στις 16 Ιουλίου 2015, αμέσως μετά την παραίτησή του, έστειλα ένα μήνυμα κειμένου στον Γιάννη Βαρουφάκη, τον οποίο δεν γνώριζα προσωπικά. Σε αυτό το μήνυμα έγραψα: «Διαβάζοντας τη συνέντευξή σας στο New Statesman , πιστεύω ότι βρήκα αυτό που έχω ψάξει για πολύ καιρό: το θέμα μιας ταινίας, ενός μυθιστορήματος, για μια Ευρώπη που κυβερνάται από μια ομάδα κυνικών ανθρώπων αποσυνδεδεμένες από ανθρώπινες, πολιτικές και πολιτιστικές ανησυχίες με εμμονή και μόνο στους αριθμούς».Το γεγονός, άσχετα με τις απόψεις που μπορεί να έχει ο καθένας για τον Βαρουφάκη ή τον Γαβρά (ή οπουδήποτε άλλο πρόσωπο), πως δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι η ενοποίηση έχει αποτύχει, με πολλά κράτη-μέλη να έχουν προβλήματα, οφειλόμενα, αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική ενοποίησης, χωρίς να μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα, υποχρεωμένα να ακολουθούν ένα γενικό οικονομικό μοντέλο (κυρίως δανεισμού - κάνε υποχρεωτικά ό,τι σου πούμε για να χρηματοδοτηθείς...!) που δεν μπορούν, τουλάχιστον άμεσα, αντικειμενικά να κατανοήσουν και να εναρμονιστούν σε αυτό, είτε είναι ισχυρά (βλέπε Μ. Βρετανία), είτε ανίσχυρα (βλέπε Ελλάδα και άλλα κράτη-μέλη), πρέπει να μας προβληματίζει σοβαρά.Αναμένουμε την ταινία όταν πραγματοποιηθεί, να δούμε τι θα παρουσιάσει, τι θα αποκαλύψει.
Δεν ξέρω τι μπορεί ν αποκαλύψει μιά ταινία στην εποχή του ιντερνετ. Στο Missing ο Γαβράς ίσως να είπε κάποια πράγματα για την Χιλή (και την Λατινική Αμερική) που δεν ήταν ευρέως γνωστά, στο "Ζ" έκανε βεβαίως διάσημη παγκοσμίως μιά σημαντική ελληνική υπόθεση, σε μιά εποχή που η Χούντα ήταν πανίσχυρη. Μετά βέβαια--το '85--"κατεποντίσθη εμφανιζόμενο" το υπαρκτό πρόσωπο το οποίο εδοξάσθη ως χαρακτήρας που υπεδύθη ο Τρεντινιάν :-) Άλλο Βαρουφάκης και άλλο Βασιλικός, βέβαια. Και φυσικά, άλλο είναι να κάνεις ταινία για το ελληνικό Δεξιό παρακράτος το 1969, και άλλο αυτό που επιχειρεί ο Γαβράς τώρα. Κατά την γνώμη μου, εάν η Ευρώπη όντως κυβερνιόταν από "από μια ομάδα κυνικών ανθρώπων αποσυνδεδεμένων από ανθρώπινες, πολιτικές και πολιτιστικές ανησυχίες με εμμονή και μόνο στους αριθμούς" τότε θα είχαν αφήσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ (και την ΕΕ), να χρεοκοπήσει και να καταστραφεί.Προσωπικά, τον Βαρουφάκη δεν τον εμπιστεύομαι σε τίποτε, οπότε η ταινία μάλλον δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Και λυπάμαι που ο Γαβράς, που εκτιμώ, την έχει πατήσει έτσι.
υπερεκτιμημένος σκηνοθέτης, αδιάφορο βιβλίο. ας επιφυλαχθούμε για την ταινία. ελπίζω να έχει σχόλιο και για τον ρόλο του ελληνικού λαού. του μόνου υπεύθυνου γι' αυτό το τσίρκο.
Διάβασα το βιβλίο του Γαβρά μόλις κυκλοφόρησε. Έχω δει όλες σχεδόν τις ταινίεςτου από το ΄΄ Διαμέρισμα δολοφόνων ΄΄ ως το ΄΄ Capital ΄΄.Η είδηση της νέας ταινίας του μου δημιούργησε περίεργα συναισθήματα και μιά πίκρα μαζί, κι αυτό γιατί μοιάζει να υιοθετεί την ΄΄αλήθεια του Βαρουφάκη πράγμα που έχει φανεί και σε συνεντεύξεις που έχει δώσει.Όπως γράφει και ο κ. Κουτσογιαννόπουλος, '' θα αντιμετωπιστεί με την αντίδραση που αρμόζει στο κύρος του'', και εμείς πρέπει να περιμένουμε την ταινία.Όμως αναρωτιέμαι , δεν τον ενόχλησε η απίστευτη έπαρση αυτού του ανθρώπου;Το πεντάμηνο πήγαινε έλα με την περίφημη Δημιουργική Ασάφεια και οι συνέπειές του..... τον Ιούνιο. Πόσο άραγε μπορείς να βασιστείς στις απόψεις ανθρώπου που το ΕΓΩ του φτάνει στον ουρανό.Για τον Κώστα Γαβρά θα πω κι εγώ, με πολύ πίκρα, αυτό που λέει ο ίδιος για τον Βάτσλαβ Χάβελστην στην αυτοβιογραφία του σελ.213 τελευταία παράγραφο.
Πιθανότατα να προκύψει η πλέον σημαντική camp "ακούσια κωμωδία" (unintentional comedy) που θα έχει γυριστεί από το περίφημο "Mommie Dearest" και έπειτα (όπου, υπενθυμίζω, η Faye Dunaway είχε παίξει την Joan Crawford). Η προσωπικότητα του Βαρουφάκη σίγουρα προσφέρεται για cult classic σκηνές αντίστοιχης καλαισθησίας με το "No More Wire Hangers!"
Το "Ενήλικοι στο δωμάτιο" είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο που περιγράφει γεγονότα που συντάραξαν τη χώρα και θα έχουν επιπτώσεις για δεκαετίες στη ζωή του καθενός μας.Το ό,τι έχει δομή πολιτικού θρίλερ δεν οφείλεται στις συγγραφικές ικανότητες του Βαρουφάκη.Το να κρίνεις μια (οποιαδήποτε) ταινία δίχως να την έχεις δει, μόνο προκατάληψη δείχνει.Το να φοβάσαι μια ταινία ή ένα βιβλίο, ειδικά μια εποχή που ελάχιστοι διαβάζουν βιβλία και βλέπουν πολιτικές ταινίες, κάτι δείχνει.
Δεν διαφωνώ πως μπορεί να είναι ενα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, το ερώτημα είναι σε ποιό είδος λογοτεχνίας κατατάσσεται. (Σοβαρά τώρα, να σε ρωτήσω: τι σε κάνει να εμπιστεύεσαι αυτόν τον άνθρωπο;)
Αν αναφέρεσαι στον Γαβρά:Έχει σκηνοθετήσει εξαιρετικά πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες που μοσχομυρίζουν σύγχρονη πραγματικότητα.Αν αναφέρεσαι στον Βαρουφάκη:Τις γνώσεις και την ικανότητά του στα Μακροοικονομικά, τα εμπιστεύονται τα δυνατότερα και ικανότερα μυαλά στο σινάφι του παγκοσμίως, μερικοί έτυχαν να είναι και πολιτικοί του αντίπαλοι.Ως προς την πολιτική του αποτελεσματικότητα δεν θα έλεγα πως τον εμπιστεύομαι.Ως προς την ειλικρίνεια των όσων παρέθεσε στο βιβλίο του τον εμπιστεύομαι σε ποσοστό άνω του 90% και προφανώς τον εμπιστεύεται κι ο Γαβράς.Ελπίζω να σε κάλυψα.
Από τον Λαμπράκη των κατά μέτωπο συγκρούσεων και θυσιών στα πύρινα χρόνια του '60, στον Βαρουφάκη των για πολιτική εκμετάλλευση υποκλεπτόμενων συνομιλιών, των "αεράτων" πουκάμισων και των life-style περιοδικών.Κρίμα για τον Γαβρά σαν ηθική επιλογή.
Τόσα καταλαβαίνεις, τόσα λές.Επίσης "υποκλεπτόμενες συνομιλίες", που το λες περιφρονητικά μάλιστα, δεν υπάρχουν σε μια δημοκρατία. Υπάρχουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και σκοτεινές αντιδημοκρατικές διαβουλεύσεις. Καλά έκανε και τις δημοσιοποίησε.
"Τόσα καταλαβαίνεις, τόσα λές." Πηγή: www.lifo.grΘα ήθελα να υπενθυμίσω ή ενημερώσω αν δεν έτυχε μέχρι τώρα να το έχετε μάθει, ότι Η ΗΘΙΚΗ / ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ.Ούτε απαλάσσεται κριτικής ως προς την δεοντολογία, επειδή μπορεί ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα ("καλά έκανε και τα δημοσίευσε").Και τέλος, δεν θα ήθελα να έχω παρτίδες με ανθρώπους που η ενδεχόμενα υψηλή τους διανόηση, τους κάνει να την χρησιμοποιούν σαν εργαλείο bullying κατά των ασθενέστερων διανοητικά ("τόσα καταλαβαίνεις ..."). Αν αυτοί είναι δημοκράτες, να μας λείπει. Και δεν δέχομαι να γίνουμε βορά στην προσπάθεια αυτοεπιβράβευσής τους, αφού ο κόσμος δεν τους επιβραβεύει, γιατί αυτή Η ΑΝΟΧΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΗΓΕΤΗ-ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ.Οπότε, κατάμαυρο στον Γιάνη.