Απόσπασμα από ένα παλιότερο άρθρο της LIFO:
Γεννημένη το 1914 στη Θεσ/νίκη, η ποιήτρια θα χάσει τους μορφινομανείς και οικονομικά κατεστραμμένους γονείς της το 1934, ούσα ήδη παντρεμένη και διαμένοντας μόνιμα στην Αθήνα. Η αποτυχία ενός δεύτερου γάμου με πολύ μικρότερη διάρκεια συγκριτικά με τον πρώτο, θα την οδηγήσει στην ψυχανάλυση κι από ΄κει στον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο, με τον οποίο θα ζήσουν για μία τετραετία έναν παθιασμένο έρωτα.
Στην οικία τους πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη οι περίφημες ποιητικές μαζώξεις, παρουσία του Νάνου Βαλαωρίτη, του Νίκου Γκάτσου, του Μίλτου Σαχτούρη, του Νίκου Εγγονόπουλου και του Ανδρέα Καμπά. Με τον τελευταίο η Χατζηλαζάρου θα κάνει σχέση, εγκαταλείποντας οριστικά τον Εμπειρίκο το 1943. Ένα χρόνο μετά η σημαντική ποιητική συλλογή της με τίτλο Μάης, Ιούνης και Νοέμβρης κυκλοφορεί και είναι αφιερωμένη ...στον Αντρέα. Ποιον Ανδρέα, όμως; Τον Εμπειρίκο ή τον Καμπά;
Κατά τον Χατζιδάκι, η αφιέρωση της Χατζηλαζάρου περιελάμβανε και τους δύο πρόσφατους έρωτες της. Άλλωστε, σύμφωνα πάντα με τον συνθέτη, η Μάτση έγραφε, γυρμένη στο πλευρό του Έρωτα και ζαλισμένη λίγο απ' το κρασί...Γυναίκα αθάνατη και Μάτση των ονείρων.
― Αντώνης Μποσκοΐτης
__________
* Το ντοκουμέντο του post, το οφείλουμε στον Χρήστο Δανιήλ, συγγραφέα ενός βιβλίου για τη Μάτση Χατζηλαζάρου που κυκλοφόρησε το 2011 με τίτλο Ιούς, Μανιούς, ίσως και Aqua Marina - Μάτση Χατζηλαζάρου, η πρώτη Ελληνίδα υπερρεαλίστρια (εκδόσεις Τόπος). Ο Δανιήλ, ερευνώντας το αρχείο της ποιήτριας, βρήκε αυτή την απαγγελία της σε μια παλιά κασέτα και τη διέσωσε. Αναζητήστε το βιβλίο, είναι ό,τι πιο εμπεριστατωμένο και ενδεχομένως το μοναδικό που έχει εκδοθεί για την περίπτωση της Μάτσης Χατζηλαζάρου.
