Όταν η Λουίζ Μπουρζουά, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από δέκα χρόνια στα 99 της, ένιωθε να πλησιάζει ένα κύμα έγνοιας ή άγχους, καθόταν να ζωγραφίσει. «Ξέρω ότι όταν τελειώσω ένα σχέδιο, το επίπεδο άγχους ελαττώνεται», είχε πει κάποτε η μεγάλη καλλιτέχνιδα. «Όταν κάτσω να ζωγραφίσω σημαίνει ότι κάτι με ενοχλεί, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς. Αυτή είναι η θεραπεία μου για το άγχος».
Για μας που δεν έχουμε ενδεχομένως την δυνατότητα μιας τέτοιου είδους θεραπείας αυτές τις δύσκολες μέρες της έντονης ανησυχίας, του φόβου και του εγκλεισμού, μπορεί όμως να λειτουργήσει θεραπευτικά το ζωγραφικό μέρος του έργου της Λουίζ Μπουρζουά όπως παρουσιάζεται στην έκθεση με τίτλο "Louise Bourgeois: Drawings 1947 – 2007" που εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες διαδικτυακά (αναγκαστικά), στην πρώτη online έκθεση που επιχειρεί η διεθνής γκαλερί Hauser & Wirth.
Διάσημη περισσότερο ίσως για τα επιβλητικά αραχνοειδή γλυπτά ή τα χαρακτικά της, η Λουίζ Μπουρζουά ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε μικρή ηλικία, βοηθώντας τους γονείς της στο στούντιο συντήρησης ταπισερί που είχαν έξω από το Παρίσι, πολύ πριν την «επίσημη» έναρξη της καριέρας της, όταν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη το 1938. Οι αράχνες και οι σπείρες εμφανίζονται τακτικά ως μορφές και στο ζωγραφικό έργο της – δεν είναι τυχαίο το ότι της άρεσε να παρομοιάζει την αγαπημένη της μητέρα που πέθανε όταν η Λουίζ ήταν στα είκοσι της, με αράχνη.
Τα έργα κινούνται ανάμεσα στην αφαίρεση και στον ρεαλισμό και η ίδια είχε πει σχετικά μ' αυτή την εναλλαγή: «Οι ρεαλιστικές ζωγραφιές είναι ένας τρόπος να ακινητοποιήσω μια ιδέα που δεν θέλω να χαθεί. Με τα αφηρημένα έργα, γλιστρώ στο ασυνείδητο, όταν νιώθω χαλαρή». Η έκθεση διανύει πολλές δεκαετίες και η επιλογή των έργων έγινε από τον Τζέρι Γκόροβοϊ, πρώην βοηθό και στενό φίλο της Μπουρζουά, αλλά και πρόεδρο του Ιδρύματος Easton, που ιδρύθηκε στο όνομα της κορυφαίας εικαστικού. Ο ίδιος είχε γράψει λίγο μετά τον θάνατό της, τον Μάιο του 2010:
«Σαν κάποιον που πάσχει από σύνδρομο Τουρέτ, πάντα αισθανόταν την επιτακτική ανάγκη να εξομολογηθεί τα πάντα, πράγμα που μπορούσε να κάνει τους άλλους να νιώσουν άβολα, και αποκαλούσε τον εαυτό της 'η γυναίκα χωρίς μυστικά'. Στην τέχνη της ήταν απολύτως ατρόμητη, παρότι η ίδια έλεγε ότι στην αληθινή ζωή της ήταν σαν το ποντίκι που έχει κρυφτεί πίσω από το καλοριφέρ». Σε μια ρήση της που έγινε σλόγκαν, η ίδια περιέγραφε την τέχνη ως «εγγύηση ψυχικής υγείας».
Τα σύνθετα και πολυχρωματικά σχέδια της Λουίζ Μπουρζουά μπορεί να είναι μόνο τόσο διάσημα όσο άλλες δημιουργίες της, υπήρξαν όμως μια σταθερά σε όλη της την ζωή και ένα σημαντικό κομμάτι της εικαστικής πρακτικής της. Η Λουίζ Μπουρζουά δεν σταμάτησε να παράγει καλλιτεχνικό έργο μέχρι τον θάνατό της, μεταξύ άλλων λόγων και για να συνεχίσει να διατηρεί «σώας τας φρένας». Αυτές τις μέρες, μια παύση για να κοιτάξουμε αυτά τα έργα της μπορεί να μας βοηθήσει κι εμάς να διατηρήσουμε την πολύτιμη ψυχική μας ηρεμία.
Πηγή: Another
