Κάπου τα λέγαμε με Καραβαν ότι οι καλοί άνθρωποι είναι πάντοτε όμορφοι. Τώρα καλά κάνει ο καθένας και επιλέγει να είναι με κάποιον-α που τον καλύπτει. Το να κλαιγομαστε γιατί δε θέλουμε τον δεινά που μας θέλει και να λέμε για κεφάλια που θα βαρεσουμε είναι ανόητο κατ' εμε. Απλά καλό είναι αν κάτι δεν μας γοητεύει να το αφήνουμε στην άκρη εξαρχής. Αν κάτι μας χαλάει εμφανισιακά βέβαια, δε θεωρώ ότι αλλάζει επειδή είναι καλοσυνατος ο άλλος. Τουλάχιστον εμένα δε μου έχει τύχει.