ποσες φορες αντεχεις, λες αν πυρποληθεις μια φορα,πιστευω αντεχεις μεχρι να σβησεις,μετα δεν μπορεις ουτε να καψεις ουτε να καεις...Καταστρέφω επανειλημμένως τον εαυτό μου,ναι το ξερω. Όχι σωματικά. Τον καταστρέφω όταν ακούω τραγούδια που σε θυμίζουν. Όταν κοιτάω έξω από το παράθυρο του ηλεκτρικού και κάνω στο μυαλό μου σενάρια μαζί σου. Όταν τα βράδια εύχομαι να ξυπνούσα δίπλα σου. Όταν, ενώ ξέρω πως δεν θα σε έχω ποτέ, συνεχίζω να ελπίζω.Εν τέλει,ισως να με ελκύει η καταστροφή , ίσως να αγαπάω αυτό το αδύνατο, εκείνο που δεν θα καταφέρω ποτέ να κάνω δικό μου.Και ισως αυτο να με πορωνει πιο πολυ.Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος.Δε ξέρω αν μπορείς να με αντέξεις.Αλλά αν το κάνεις θα αλλάξω.Μείνε.