"στους τρεις μήνες με απάτησε, τον συγχώρεσα.....τον συγχώρεσα...δυστυχώς όμως χάθηκε η εμπιστοσύνη" -- Η απιστία και η προδοσία κλονίζει την εμπιστοσύνη μας προς τον σύντροφο μας. Όχι μόνο στο ερωτικό κομμάτι αλλά εν τέλει και στα υπόλοιπα παρακλάδια του. Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου μαζί στα επόμενα χρόνια? Θα είναι σε θέση να σε στηρίξει?, να ακούει τις ανάγκες σου?, θα σε σέβεται?, θα έχει κοινά όνειρα και σχέδια μαζί σου? " Ήμουν ήδη άλλος ανρθωπος, καταθλιπτική τερμα, θύμα, καθόλου δυναμική, νευρική τελείως με όλους.. ε και έτσι παραμένω" -- Από ότι καταλαβαίνω η σχέση αυτή αντί να σε πάει μπροστά, σε έχει βάλει σε ένα φαύλο κύκλο θλίψης, ανησυχίας και ανασφάλειας. "φοβάμαι και το ξέρω θα μείνω μόνη όση καλοσύνη και ας έχω μέσα μου" -- προς τι τόσο αρνητική πεποίθηση? Είναι η ανασφάλεια που πηγάζει μέσα σου. Αλλά θυμήσου τον νόμο του σύμπαντος. Ό,τι λέμε ή σκεφτόμαστε το ελκύουμε. Αν έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση και πιστεύεις ότι θα μείνεις μόνη, τότε ενδεχομένως και να μείνεις μόνη. Μήπως να μαζέυεις τα μπογαλάκια, τις δυνάμεις και την αξιοπρέπεια σου σιγά σιγά και να βάζεις πλώρη για άλλα??? Εφόσον μόνη σου συνειδητοποιείς ότι δεν σου αξίζει μια τέτοια σχέση, μάζεψε τα κουράγια σου και προχώρα!!