Το άρθρο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και η έκθεση αναμφίβολα ενδιαφέρουσα επίσης. Πέρα απ αυτό όμως υπάρχουν κάποια αντιφατικά στοιχεία στο άρθρο:Από πού κι ως που η Αθήνα της τουρκοκρατίας ήταν «μια Αθήνα πολυπολιτισμική»;Ποιοι είναι οι Τούρκοι της Αθήνας που αποτελούσαν το 1/3 των κατοίκων της;Τι ήταν η Αθήνα επί Τουρκοκρατίας ώστε να θεωρείται «πολυπολιτισμική»;Ξεκινώντας απ το τελευταίο: Εν αντιθέσει με την Θεσσαλονίκη της εποχής, η οποία ήταν μια μεγαλούπολη και στην οποία οι Εβραίοι της Ισπανίας, συνεπικουρούμενοι από Τούρκους (ποιοι είναι οι Τούρκοι και εδώ;), Έλληνες, Βούλγαρους και λίγες χιλιάδες κατοίκους άλλων εθνοτήτων, έδιναν το στίγμα του Δυτικού τρόπου ζωής και εν αντιθέσει με την άλλη πολύ μεγάλη πλούσια και αμιγώς Ελληνική πόλη της εποχής, την Μοσχόπολη των Βλάχων στην Βόρειο Ήπειρο, η Αθήνα ήταν μια μίζερη επαρχιακή πολίχνη με περίπου 10.000 κατοίκους. Για ποια «πολυπολιτισμική» Αθήνα μιλάμε; Αυτήν των Αρβανιτών; Ποιοι είναι οι Αρβανίτες εδώ (εκτός από τους Τούρκους;) και πόσοι;Σε αναφορά του 1674 ο Ιωάννης Ζιρώ, Άγγλος πρόξενος στην Αθήνα, αναφέρει 1.300 σπίτια Ελλήνων, 600 Τούρκων, 150 Αρβανιτών και μόλις 3 σπίτια Δυτικών (ένα απ αυτά και το δικό του). (Κ. Μπίρης: ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ Οι Δωριείς του Νεώτερου Ελληνισμού εκδ. 2005, σελ. 221 & 226). Με βάση αυτό το στοιχείο ο Μπίρης υπολογίζει τον πληθυσμό σε 6.500 Έλληνες, 3.000 Τούρκους και 800 Αρβανίτες. Υπ όψιν ότι οι Αρβανίτες, οι οποίοι εκτός των Αθηνών, ήταν το κυρίαρχο στοιχείο στην υπόλοιπη Αττική (πλην κάποιων περιοχών της), διακρίνονταν σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες ως προς την γλώσσα και την τάξη (ήταν οι φτωχότεροι Έλληνες ).Έχουμε λοιπόν μια αμελητέα ποσότητα Δυτικών (3 σπίτια) που χάνονται ανάμεσα σε δύο κυρίαρχες πληθυσμιακές ομάδες: τους Έλληνες και τους Τούρκους.Ας δούμε τώρα ποιοι είναι και οι Τούρκοι:Οι Τούρκοι των Αθηνών ήταν στην πλειονότητά τους τόσο Τούρκοι, όσο Τούρκοι είναι οι Τούρκοι των Τουρκικών παραλίων (που προέρχονται από Εξισλαμισμένους Ελληνικούς πληθυσμούς) και όσο Τούρκοι είναι οι ξανθομπούμπουρες Μουσουλμάνοι της Βοσνίας και της Βαλκανικής γενικώτερα που προέρχονται από Εξισλαμισμένους Σλαβικούς πληθυσμούς.Πού είναι λοιπόν η περίφημη «πολυπολιτισμική Αθήνα»; Για την Θεσσαλονίκη της εποχής να το πούμε. Αλλά για την Αθήνα; Να μην τρελαθούμε εντελώς γιατί έχει γίνει καραμέλα χωρίς γεύση αυτό το «πολυπολιτισμικός» πια. Στο άρθρο αναφέρεται ακόμα ότι (τα διάφορα έθνη και φυλές) «ζούνε σχετικά αρμονικά».Η λέξη κλειδί εδώ φυσικά είναι το «σχετικά». Πόσο σχετικά άραγε; Η ιστορία του νεαρού Αθηναίου Μπακνανά ο οποίος εκτελέστηκε από τους Τούρκους και έγινε Άγιος (και σήμερα στάση Τράμ), δείχνει ξεκάθαρα πόσο «σχετικά αρμονικά» ζούσαν.Στο άρθρο αναφέρεται επίσης ότι «η πόλη δεν υστερεί σε ορθόδοξες εκκλησίες, καθώς χτίζονται ελεύθερα». Οι περισσότερες εκκλησίες που γνωρίζουμε προέρχονται από την Βυζαντινή περίοδο (Καπνικαρέα, Λουμπαρδιάρης, Ραγκαβής κλπ). Ελάχιστες χτίστηκαν επί Τουρκοκρατίας…Τέλος δεν θα μπορούσα να μην κάνω μνεία στην πανέμορφη κόρη των Αθηνών Τερέζα (Θηρεσία) Μακρή, (Αρβανίτισα;), η εικόνα της οποίας φιλοξενείται σ αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο και η οποία υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Λόρδου Βύρωνα για την οποία και έγραψε το γνωστό του ποίημα «Κόρη των Αθηνών».Ευχαριστώ.
