Δεν μπορείς να γνωρίζεις τί είδους πίεση άσκησαν η αδερφή σου με τον άντρα σου, στον πατέρα σου. Σαφώς και δεν συμφωνώ με το πως αποφάσισε τελικά ο πατέρας σου να (μη) μοιράσει την περιουσία του, καθώς είμαι υπέρ του όλα στη μέση, που και αυτό δεν είναι εύκολο ξέρεις όταν οι κληρονόμοι έχουν διαφορετικό "προσανατολισμό", όπως και στη δική σας περίπτωση.Από την άλλη, προσωπικά, δεν κρατάω ζύγι τι έκανα, τι δεν έκανα, τι είμαι διατεθειμένη να κάνω, αν και αντιλαμβάνομαι την πίκρα σου έως ένα σημείο, θεωρώ όμως ότι ούτε κακός άνθρωπος ήταν, ούτε σε κορόιδευε, ούτε σε απέρριπτε. Πέρασα μια παρόμοια ιστορία με τη μητέρα μου και τον πατέρα της, οπότε έζησα από πρώτο χέρι αυτά που περιγράφεις.Αν ντε και καλά θες να το κυνηγήσεις, μίλα σε εξειδικευμένο δικηγόρο για το πώς μπορείς να κινηθείς. Επίσης, όταν νιώσεις έτοιμη, θα πρότεινα να μιλήσεις σ' έναν ψυχοθεραπευτή για το συγκεκριμένο θέμα. Ίσως σε βοηθήσει να κατανοήσεις καλύτερα και τον εαυτό σου, τις αντιδράσεις σου, αλλά και τον πατέρα σου.Όπως και να έχει όμως, ζωή σ' εσάς.