Πρόκειται περί ανάλυσης "μας πήρε το ποτάμι".Αλίμονο αν η αριστερά δεν ήταν ιδεολογικά υπέρ του πλήρους διαχωρισμού. Περισσότερο και από τους φιλελεύθερους απεχθάνεται -και καταγγέλλει εδώ και 180 χρόνια- τη χειραγώγηση της σκέψης μέσω της θρησκείας.Δεν είναι ζήτημα ιδεολογικό, αλλά όπως πολύ σωστά το έθεσε η αρθρογράφος, πολιτικού κόστους.Κατά καιρούς Έλληνες φιλελεύθεροι συμμετείχαν σε κυβερνήσεις και ποτέ στο διάστημα αυτό δεν ανακίνησαν ενεργά το θέμα. Είδες τον Μάνο, τον Φλωρίδη και τα άλλα παιδιά να σπάνε αβγά; Τους είδες να απειλούν με παραίτηση, να ζώνονται την Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και να αυτοπυρπολούνται;Ακόμη, πόσες μαχητικές εκπομπές έχει κάνει ο Ποτάμης για το θέμα αυτό; Πόσο ενεργά έχει στηλιτεύσει τις πολιτικές ηγεσίες που δεν το προωθούν; Πιστεύεις ότι υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση να σπάσει αβγά ο Θεοδωράκης, εκτός αν προσκληθεί σε εκπομπή του Σκαρμούτσου;Με άλλα λόγια, όχι μόνο οι αριστεροί ξέρουν από διαχωρισμό αλλά και οι φιλελεύθεροι ξέρουν από πολιτικό κόστος.Μόνο εκτός κυβερνήσεων και σε σόλο καριέρα έχουν γίνει σχετικές παρεμβάσεις από φιλελεύθερους, ενώ η μόνη επιτυχημένη σύγκρουση φιλελεύθερου πολιτικού με εκκλησιαστικό παράγοντα είναι του Μπουτάρη, και πάλι όμως ως ανεξάρτητου δημάρχου και όχι από κυβερνητικό πόστο. Τον εκτιμώ τον Μπουτάρη για αυτό που έκανε, αλλά δεν πιστεύω ότι αν συμμετείχε σε κυβέρνηση θα του επέτρεπαν την ίδια παρρησία.
