Καλώς την!Με το γνώριμο, υπαινικτικό ύφος, που λέει τόσα και υπονοεί άλλα τόσα, την αγάπη για το μεταφυσικό και τις γάτες( τυχαίος ο συνδυασμός άραγε;)και τη γνωστή από την "Περσινή αρραβωνιαστικιά" διάρθρωση-κρεσέντο του κειμένου , που ξεκινάει από μια απαλή, στρωτή διήγηση και σιγά σιγά δυναμώνει την ένταση μέχρι την απρόσμενη κατάληξη. Κυρία Ζυράννα Ζατέλη χαιρετώ σας!