Συγκινητική ιστορία, συγκλονιστική η μορφή του κυρίου Σπύρου που προσφέρει στα σκυλιά πραγματικα ό,τι έχει και δεν έχει (φροντίδα, σπίτι).Ωστόσο οι δρόμοι της Αττικής και όλης της Ελλάδας είναι γεμάτοι αδέσποτα (αρσενικά, θηλυκά, κουταβάκια κτλ), που χρειάζονται κάποιον να τους δώσει ένα σπίτι. Αυτό πιο πολύ το βλέπεις έξω απο την Αθήνα, προφανώς γιατί οι ηλίθιοι θεωρούν καλύτερο να τα εγκαταλείψουν στην "εξοχή".Επίσης ισχύει ότι κάποια αδέσποτα από τους Ολυμπιακούς και μετά φιλοξενήθηκαν (κάποια ακόμα φιλοξενούνται) σε χώρους που διαχειρίζονται σωματεία. Αντιστοίχως καλό θα ήταν ένα ρεπορτάζ να μην αναπαράγει ιστορίες για «"σωματεία"(;) που συνεργάζονται με τους δήμους για να παίρνουν το κολλαγόνο από τα κουτάβια» και άλλα παρόμοια τρομερά αν δεν υπάρχουν στοιχεία για όλα αυτά.Είναι απόλυτα σεβαστή η οπτική ενός μόνο ανθρώπου, που ζει με την αγωνία του τι θα συμβεί στα ζωάκια του, η ενημέρωση όμως είναι κάτι διαφορετικό.Κι από εμένα τις καλύτερες ευχές μου στον κ. Σπύρο.