Από τη στιγμή που δεν ταίριαζαν τα θέλω σας θα έπρεπε να καταλάβεις τη μελλοντική συνέπεια της σχέσης σας. Μόνη σου αναφέρεις ότι εκείνος φοβόταν τη δέσμευση ( γάμος, δαχτυλίδι κτλ). Εσύ είχες ως σκοπό να παντρευτείς και εκείνος το βλέπει ως θηλιά στο λαιμό. Όταν είμαστε στη δεκαετία των είκοσι μπορεί να μη παίρνουμε σοβαρά κάποια καμπανάκια προειδοποίησης, διότι σκεφτόμαστε πως είμαστε πολύ νέοι ακόμη και ο σύντροφος θα αλλάξει γνώμη. Μετά τα τριάντα σκεφτόμαστε πιο ώριμα και ίσως είναι η κρίση αυτή που αναφέρονται πολλοί. Το θέμα είναι να μη πνίγει ο ένας τον άλλον και αν δεν υπάρχει κοινή πορεία, ίδια σκέψη για επίτευξη στόχων να υπάρχει διακοπή. Εσύ θέλεις δηλαδή κάποιον να ασφυκτιά μαζί σου;