Καλή μου, δεν υπάρχουν "πρέπει" σε αυτά τα πράγματα. Είμαστε τόσο διαφορετικοί, βιώνουμε τόσο διαφορετικά τις καταστάσεις. Η φίλη σου δεν χρειάζεται απόρριψη και κριτική, χρειάζεται αγάπη και κατανόηση. Θα κλάψει, θα γκρινιάξει, θα νιώσει ότι όλα τελείωσαν, ναι, όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Χρειάζεται να θρηνήσει τη σχέση πριν αποδεχτεί ότι έχει τελειώσει, έτσι συμβαίνει. Άλλους τους παίρνει ένα μήνα, άλλους ένα χρόνο να συνέλθουν. Το ότι εσύ συνήλθες σε ένα μήνα τι σημαίνει; Ότι όλοι μας το ίδιο πρέπει να κάνουμε; Το θέμα δεν είναι πιστεύω το γεγονός ότι μετά από ενάμιση μήνα δεν έχει αποδεχτεί το χωρισμό. Το θέμα σου είναι ότι σε ενοχλεί η συμπεριφορά της απέναντί σου. Δεν αντέχεις σε αυτό το ρόλο, του παρηγορητή φίλου. Εκεί χρειάζεται να εστιάσεις, στο γιατί. Μήπως δεν τη νιώθεις αρκετά φίλη σου; Μήπως σε επηρεάζει αρνητικά η συμπεριφορά της και θέλεις να αποστασιοποιηθείς για λίγο; Όπως και να 'χει, εστίασε στον εαυτό σου και δες γιατί νιώθεις ετσι για τη φίλη σου. Γιατί κάποιον που τον αγαπάς, δεν τον αγαπάς μόνο στα εύκολα, έτσι δεν είναι;