Με το μαλλί είχα θέμα από παιδί... Χτενιζομουν με τις ώρες στο δημοτικό και με ρωταγαν γιατί έρχομαι αχτένιστη. Και να παρακαλάω τη μαμά μου να μου κάνει κοτσίδια και να κλαίω γιατί δεν τα έκανε όπως ήθελα.Τώρα μεγάλη βγαινω με ωραίο μαλλί και μεχρι να φτάσω εκεί που θέλω έχει γίνει αγνώριστο... Μόνο κάτι πλεξούδες με έχουν σώσει επιμελώς ατημέλητες... (λέμε τον μπονο μας ε;;;) στο μόνο που τα παραδέχομαι είναι που έχω μαλλιά με όσα τους έχω κάνει...