Ευχαριστώ όλους καταρχάς για τα σχόλια/συμβουλές.Όταν έγραφα την εξομολόγηση ήμουν λιγάκι φορτισμένος από ένα συμβάν, γενικά δεν αφήνω το πρόβλημά μου με τις κοπέλες να με παίρνει από κάτω, απλά όλοι έχουν τις κακές στιγμές τους :(Τώρα για να απαντήσω σε κάποια από τα σχόλια:1) Έχω σκεφτεί το θέμα να δοκιμάσω να πάω με επαγγελματία του είδους αλλά δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα2)Με μικρότερες ηλικίες 17-18 έχω σκεφτεί επίσης να πάω και είχα προσπαθήσει να κάνω κάτι, αλλά η ιδέα ότι έχω αδερφή στην ίδια ηλικία με κάνει να νιώθω αρνητικά στο όλο σκηνικό, ξέρω ότι είναι δικό μου κόμπλεξ αλλά τι να κάνω χαχαχαχαχ, επίσης η ανωριμότητα με ψιλοεκνευρίζει :(3)Τα λίγα κονέ που είχα δεν δούλεψαν όπως θα ήθελα, τα 2/3 από τις φίλες μου ήταν κονέ που κατέληξαν friendzones οπότε έχω χάσει λίγο την ελπίδα μου με αυτά. Και κάποιες ευκαιρίες που είχα πιό παλιά με κοπέλες που ήθελαν να γίνει κάτι, δυστυχώς και για μένα και για αυτες,τις είχα απορρίψει καθώς ήμουν για 8 χρόνια κολλημένος με μιά κοπέλα και οι ευκαιρίες συνέπεσαν εκεί μέσα :(Τέλος όταν έλεγα ότι δεν θα καταφέρω τίποτα αν δεν κάνω κάτι με κοπέλα, φυσικά και ξέρω ότι ακουγεται χαζό, απλά είναι κάτι που σιγά σιγά μαζεύεται, βρίσκω τον εαυτό μου να αποκτάω κόμπλεξ,να ζηλεύω υπερβολικά καταστάσεις, να έχω νεύρα και γενικά να γίνομαι χειρότερος σαν άνθρωπος , κάτι που με κάνει να αισθάνομαι άσχημα για αυτό που μετατρέπομαι σε σχέση με αυτό που μέχρι στιγμής πιστεύω ότι είμαι . Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να αποβάλλω όλη αυτή την αρνητικότητα από πάνω μου :)