Πφφφ, είδα τον εαυτό μου σε αυτήν την αλαζονεία στην εξομολογουμενη την οποία αναφέρει η θεία πιο πάνω και φουντωσα, ακριβώς όπως φούντωνω κάθε φορά που σκέφτομαι ότι έβαλα τα χέρια μου κι έβγαλα τα μάτια μου. Από καρδιάς ελπίζω κι εύχομαι καμία κοπέλα να μην βιώσει την απογοήτευση από τον άνθρωπο που έχει Θεό της..Ο έρωτας είναι σπουδαίο πράγμα, κάνεις δεν έχει δικαίωμα να το αμφισβητήσει αυτό. Ούτε τα συναισθήματα μας ούτε την πίστη μας ούτε την εμπιστοσύνη μας στον άνθρωπο μας.. Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο και σπουδαιότερο αγαθό από την προσωπική μας υγεία, ψυχική και σωματική. Κι αν αυτό προϋποθέτει να πατάμε μια στο τόσο στην γη ανοίγοντας τα μάτια μας σ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, τότε ας είναι! Δυστυχώς δεν είναι αυτονόητα ορισμένα πράγματα.. Το "Εγώ ποτέ ή Σε μένα ποτε", το είπαμε πολλές.. Εγώ είμαι φουλ ερωτευμένη 6 χρόνια τώρα και αισθάνομαι ότι δεν θα μου τη φέρει.Γι αυτό άλλωστε σκεφτόμαστε τον γάμο. Δεν αποκλείω, όμως ότι μπορεί να αλλάξει κάτι μέσα του ανά πάσα στιγμή. Το μόνο που με φοβίζει είναι τα πιθανά ψέμματα κι από αυτά προφυλάσσομαι περισσότερο. Εσύ Καραβαν καταλαβαίνεις τι λεν οι μεν και οι δεν και με το παραπάνω.. Απαντώ εδώ για να δικαιολογήσω το ύφος μου. Λυπάμαι για τις ατυχίες σου, αλήθεια..Να 'σαι/στε καλά!