Αυτό περί δικαίου το κατανοώ αλλά με όσα έχω δει ειδικά σε θέματα υγείας /ζωής/θανάτου και οι αδικίες εκεί είναι απλά ανυπόφορες... Τι να πεις; Ο χρόνος μας είναι περιορισμένος κι ας μην το καταλαβαίνουμε...Την καταλαβαίνω την κοπέλα αλλά βρίσκω τρομερά άδικο να έχει η ζωή της την γεύση που αυτός επέλεξε κατά μία έννοια. Αυτά τώρα τα λέω ήρεμη βέβαια γιατί ξέρω ότι όταν πονάς πολύ θες να σπάσεις μέχρι και τα δάχτυλα του άλλου έστω κι αν δεν θα το έκανες ποτέ πράξη. Απλά θες να νιώσει τον πόνο που σου προκάλεσε μπας και καταλάβει τι σου έκανε και πάψει να έχει αυτή την φιλαρεσκεια που είχε όσο σε δούλευε. Ομως όταν ηρεμεις ξέρεις ότι απλά θες να λησμονήσεις όσα σε πονάνε και να γελάσεις ξανά ανέμελα. Θες την δική σου ευτυχία πλέον. Είναι άδικα όσα πέρασε αλλά τι να γίνει; Πολύς χρόνος για να γίνεις τιμωρος κάποιου για μια πεπερασμένη ζωή.