Είναι θέμα ηλικίας και βιωμάτων. Και βέβαια φοβάμαι την απόρριψη. Απλώς στο κατώφλι των 40, μετά από πολλά λάθη και σωστά το φιλοσόφησα. Καλύτερα να πονέσω όσο γίνεται νωρίτερα. Να μην έχω ελπίδες εκεί που δεν υπάρχουν ελπίδες αλλά να αρπάξω τη μια και μοναδική ελπίδα από τα μαλλιά αν υπάρχει. Κι ας με κακοχαρακτηρίσουν κι ας σκεφθούν ότι δεν έχω εγωισμό. Προτιμώ τα ξερά και τα σταράτα.
