Πιστεύω ότι ο λόγος που κολλάμε οι ανθρωποι σε κάποιον που είτε δεν μας κανει είτε μας απέρριψε, είναι ότι μέσα μας έχουμε ακόμα ελπίδες. Ενα κομματι σου νομιζει ότι ίσως καποτε να σε ερωτευτει και αυτός και για αυτο δεν μπορείς να προχωρήσεις. Επομένως το πρωτο που πρέπει να κάνεις, ειναι να δεις την κατάσταση αντικειμενικά και να χάσεις κάθε ψευτικη ελπίδα.Το δέυτερο είναι η χαζορομαντική άποψη που έχει επικρατήσει, ότι ο ανθρωπος δεν μπορεί να ερωτευτεί πολλές φορές και ότι υπάρχει ο ένας. Υπαρχουν ατομα που σου κανουν και ατομα που δεν σου κανουν και μπορείς να ερωτευτείς 80 φορές αρκεί να πιστεψεις οτι γίνεται. Μην βάζεις τοιχους λοιπόν στον εαυτό σου.Και το τρίτο είναι ότι πολλές φορές οι ανθρωποι νιώθουμε την αναγκη για έρωτα. Αυτό ειναι κατι το πολύ ομορφο, αλλα θελει προσοχη. Δεν μπορέις να παρεις εναν τυχαίο που ειναι αδιάφορος απεναντι σου και να λες οτι ειναι "το σπιτι σου" οχι γιατι ειναι κακο να θες καποιον να ειναι το σπιτι σου, αλλα γιατι δεν το κερδισε. Απλως ετυχε να ειναι αποδεκτης της επιθυμίας σου για ερωτα. Σκεψου το λιγο πεζα...Τι εκανε για να τον ερωτευτεις; Μηπως δεν ήταν ερωτας τελικα;Σημασία δεν έχει να γίνεις πιο "σκληρή" και αναίσθητη, ουτε να απαρνηθείς τα ασχημα συναισθηματα που νιωθεις. Σημασία έχει να επαναξιολογήσεις τις αντιληψεις σου και τον τροπο σκεψης σου, ωστε να σε εξυπηρετούν στην καθημερινοτητα σου. Ιδίως αν είσαι ανθρωπος που στεναχωριεται ευκολα, ειναι αναγκαίο σιγα σιγα να το κανεις...!